Liber, Caput

 1        I, XXXIII|            eo discesserit, reliqua similis oratio consequetur;
 2        I, XLII  |       Genus autem id est, quod sui similis communione quadam, specie
 3       II, XIX   |            narrare, et ita ut veri similis narratio sit, ut aperta,
 4       II, XXII  |           scivit, cuius potissimum similis esset, et in eo ipso, quem
 5       II, XXIII |           fuisse aliquem, cuius se similis plerique esse vellent.
 6       II, LXVI  |             pater,"nostros homines similis esse Syrorum venalium: ut
 7       II, LXVII |            tibi ista mulier? Vxor. Similis me dius fidius. Et quamdiu
 8       II, LXX   |                          282] Huic similis est etiam admonitio in consilio
 9      III, VII   |            quis cuiusquam nisi sui similis? Gravitatem Africanus, lenitatem
10      III,  IX   | verecundantem incitabat. Neque eos similis effecit inter se, sed tantum
11      III, XXI   |           Non est enim philosophia similis artium reliquarum: nam quid
12      III,  LX   |           patres non tulerunt, iam similis habere cupiamus." "Mitte,