Liber, Caput

 1        I,  II   |         8] Iam vero consilio ac sapientia qui regere ac gubernare
 2        I, VIII  |         oratoris moderatione et sapientia non solum ipsius dignitatem,
 3        I,  IX   |        videtur, non consilio et sapientia singulari? Quid? In Numa
 4        I, XXXVI |      tenerem, digna essent ista sapientia ac tuis auribus." "Ain tu?"
 5        I, XLIV  |         nostrum, vel quia tanta sapientia fuisse in iure constituendo
 6        I, XLIX  |        ipsius, qui de sua vi ac sapientia unus omnia paene profitetur,
 7       II,   I   |         sed ne sine omni quidem sapientia florere umquam et praestare
 8       II, XXXIII|          me tamen ista oscitans sapientia, simul atque ad eam confugero,
 9       II, LXXXIV|    hominum fructuosae putantur. Sapientia et magnitudo animi, qua
10      III, XXIX  |          sitne in humano genere sapientia, quam autem vim quaeque
11      III, XXIX  |       ut si quaeratur, quid sit sapientia; consecutio autem tractatur,
12      III, XXXIII| Scipionis prudentissimi hominis sapientia, qui omnes pontifices maximi