Liber, Caput

 1        I, LIV   |            quibus tantum statuebant iudices, damnarent an absolverent,
 2        I, LIV   |                 233] Cuius responso iudices sic exarserunt, ut capitis
 3       II,  IV   |             ne sis ineptus, me esse iudices."
 4       II, XLIV  |             ipsi adferant ad causam iudices ad id, quod utilitas oratoris
 5       II, XLV   |          non me hercule umquam apud iudices [aut] dolorem aut misericordiam
 6       II, XLVII |      equidem tum magno opere moveri iudices, cum excitavi maestum ac
 7       II, XLVIII|       defendere. Erant optimi cives iudices, bonorum virorum plenum
 8       II, XLVIII|            Romanorum, apud quos tum iudices causa agebatur, ad Q. Caepionis
 9       II, LXV   |           ut Servius ille Galba cum iudices L. Scribonio tribuno plebis
10       II, LXXV  | contumeliosius invehare, nonne a te iudices abalienes?
11       II, LXXV  |    exprobrando non intellegas te in iudices invehi, mediocrene peccatum
12      III,  LV   |      audiant, senatus an populus an iudices: frequentes an pauci an