Liber, Caput

 1        I,  IX   |    Scaevola comiter, ut solebat, "cetera" inquit "adsentior Crasso,
 2        I,  XV   |         est oratori perdiscendus; cetera si non didicerit, tamen
 3        I, LXI   |     iuvenis vehementer adsentior; cetera, quae conlegisti ex variis
 4       II, XVII  |        duo genera solum causarum, cetera innumerabilia exercitationi
 5       II, XXXII |           ISQVE PRIVS MORITVR, et cetera, TVM MIHI ILLE SIT HERES,
 6       II, LXIV  |    gloriaretur: "agas asellum" et cetera; qua re ea quoque, quoniam
 7       II, LXVII |                 272] Sed redeo ad cetera. Est huic finitimum dissimulationi,
 8       II, LXXI  |           et cogitandum fuit; nam cetera faciliora sunt atque ex
 9       II, LXXIII|           mihi respondere memini, cetera in te summe esse laudanda,
10       II, LXXX  | narrationem tam esse oportet quam cetera; sed hoc magis in hac elaborandum
11       II, LXXXIV|      forma, vires, opes, divitiae cetera[que], quae fortuna dat aut
12      III,   V   |         se ipsum constare aut quo cetera si careant, vim suam atque