Liber, Caput

 1        I, XXVI  |      adsensi significare inter sese et conloqui coeperunt; fuit
 2        I, XXVIII| oratores evaderet, operam apud sese perdere, dimittebatque et
 3        I, XLV   |         198] Iam vero ipsa per sese quantum adferat eis, qui
 4        I, LIV   |      Socrates esset, respondit sese meruisse ut amplissimis
 5       II,  VI   |               23] Sic enim res sese habet, ut, quem ad modum
 6       II, XXI   |      quod iste adripuit et ita sese facturum confirmavit atque
 7       II, XXIII |    autem similes sunt et inter sese et magistri; et hi, qui
 8       II,  LV   |         et cum contraria inter sese de re publica capita contulisset,
 9       II, LVII  |  inspectante Roscio; quis enim sese commovere potest, cuius
10      III, VII   |    oratoribus: quam sunt inter sese Ennius, Pacuvius Acciusque
11      III, LVII  |     actione efficeret ipsa per sese, arte profecto non egeremus;