Liber, Caput

 1        I, XVIII |    loquebatur, non quo aperiret sententiam suam; hic enim mos erat
 2        I, XXIII | vestigia persequi cupiunt, eius sententiam sciscitantur.
 3        I, XXV   |          117] Neque haec in eam sententiam disputo, ut homines adulescentis,
 4       II, XXVI  |       quibus additis defenditur sententiam scripti perspicuam fuisse;
 5       II, XXXIV |     aliud adfirmare possum nisi sententiam et opinionem meam - hoc
 6       II, LXIV  |       eo, cum ad verbum, non ad sententiam rem accipere videare; ex
 7       II, LXXVII|        rebus homines ad nostram sententiam perducimus, aut docendo
 8      III,  VI   |    sententiis, neque esse ullam sententiam inlustrem sine luce verborum.
 9      III, XLIV  |        orator autem sic inligat sententiam verbis, ut eam numero quodam
10      III, XLV   |          sic institutam nostram sententiam sequitur orationis genus
11      III, LIX   | scaenicus, sed universam rem et sententiam non demonstratione, sed