Liber, Caput

 1        I,  VI    |        interpretatione mea aut ornatius explicari aut planius exprimi
 2        I, XII    |     didicerit, dicet melius et ornatius quam ipse ille eius rei
 3        I,  XV    |  cognoverit, de ea multo dicat ornatius quam ille ipse, unde cognorit.
 4        I, LIII   |  iudicibus esse noluit, sed ne ornatius quidem aut liberius causam
 5       II, III    |     oratione aut subtilius aut ornatius? Sed sive iudicio, ut soles
 6       II,  IX    |   asperius, quis laudare bonos ornatius, quis cupiditatem vehementius
 7       II,  IX    |       ceterarum artium homines ornatius illa sua dicunt, si quid
 8       II, LXXXIII| contionis esse, natura ipsa ad ornatius dicendi genus excitemur;
 9      III, XIX    |      discere, quae multo tamen ornatius, quam ab illis dicuntur,
10      III, XLII   |     verbo res eadem enuntiatur ornatius; cui sunt finitima illa