Liber, Caput

 1        I,   V   | praestantissimis hominum ingeniis, infinita causarum varietate, amplissimis
 2        I, VIII  |            tam admirabile, quam ex infinita multitudine hominum exsistere
 3       II,  XV   |         hoc genere illa quoque est infinita silva, quod oratori plerique,
 4       II, XIX   |   quaestionem autem rem positam in infinita dubitatione; de causa praecepta
 5       II, XXXI  |        ipso [enim] universo genere infinita quaestio est, num poena
 6       II, XXXI  |           defensionum, non locorum infinita. ~
 7       II, XXXII |       multitudo causarum; est enim infinita, si in personis ponitur;
 8       II, XXXIV |  innumerabilibus personis neque in infinita temporum varietate, sed
 9      III, XXIII |         fit, ut agitatio rerum sit infinita, cognitio facilis, si usus
10      III, XXVIII|         haec autem altera quaestio infinita et quasi proposita consultatio