Liber, Caput
1 I, I | graves communium temporum tum varii nostri casus fefellerunt;
2 I, VII | familiares et in quibus magnam tum spem maiores natu dignitatis
3 I, VII | conlocarent, C. Cotta, qui [tum] tribunatum plebis petebat,
4 I, VII | ventum esset, [dicebat] tum Scaevolam duobus spatiis
5 I, VII | 29] Tum Crassum "immo vero commodius
6 I, IX | 35] Tum Scaevola comiter, ut solebat, "
7 I, X | in te impetum fecissent, tum singulae familiae litem
8 I, XI | 45] Tum ille "non sum" inquit "nescius,
9 I, XI | eloquentissimo, Platoni, cuius tum Athenis cum Charmada diligentius
10 I, XIII | ego cum ipsis philosophis [tum] Athenis disserebam; cogebat
11 I, XIII | sermoni interesset; ac iam tum erat adulescentulus his
12 I, XIV | medico amicoque usi sumus tum eloquentia vincebat ceteros
13 I, XVI | qui aliquid fingunt, etsi tum pictura nihil utuntur, tamen,
14 I, XVII | 74] Tum ridens Scaevola "non luctabor
15 I, XVIII | 80] Tum Antonius "probas mihi" inquit "
16 I, XVIII | venissem Athenas, compluris tum ibi dies sum propter navigandi
17 I, XX | eloquendi celeritatem incitaret; tum etiam exemplorum copia nitebatur.
18 I, XX | 93] Quid multa? Sic mihi tum persuadere videbatur neque
19 I, XXII | 99] Tum ille "immo vero," inquit "
20 I, XXII | 100] Tum Cotta "quoniam [id,] quod
21 I, XXII | QVIBVS SCIAM POTEROQVE." Tum ille "nam quod tu non poteris
22 I, XXIII | dicendo semper putavi deum, tum vero tibi numquam eloquentiae
23 I, XXIV | 110] Tum Antonius vehementer se adsentiri
24 I, XXVII | XXVII] Tum Antonius "saepe, ut dicis,"
25 I, XXVIII | 129] Tum Crassus "atqui vide" inquit "
26 I, XXIX | perfecta potest pervenire?" Tum ille "ego vero," inquit "
27 I, XXX | 134] Tum Crassus adridens "quid censes,"
28 I, XXX | nihil quisquam egregium, tum certe hoc, quod tu expetis,
29 I, XXX | 136] Tum Sulpicius "o diem, Cotta,
30 I, XXXI | 137] Tum Crassus "atqui arbitror,
31 I, XXXI | dixero, quam existimaturum tum, cum ea audire cupiebas,
32 I, XXXI | dispensare atque componere; tum ea denique vestire atque
33 I, XXXI | controversiam constituendam; tum id, quod nos intenderemus,
34 I, XXXII | deinde ut plane et dilucide, tum ut ornate, post ad rerum
35 I, XXXIII | et succedant necesse est; tum ipsa conlocatio conformatioque
36 I, XXXV | vellent ab eo peroratum. Tum Scaevola "quid est, Cotta?"
37 I, XXXVII | elegantem hominem et ornatum tum praecipue in hoc efferendum
38 I, XXXVIII | in mancipio lumina, uti tum essent, ita recepit; Fufius
39 I, XXXVIII | autem defenderem eum hac tum mente fuisse, qui testamentum
40 I, XLII | 189] Tum sunt notanda genera et ad
41 I, XLII | quaedam membra dispertiat, tum propriam cuiusque vim definitione
42 I, XLIV | prudentia ceteris gentibus, tum facillime intellegetis,
43 I, XLVI | civitatis atque imperi, tum monumenta rerum gestarum
44 I, XLVI | inter hostium tela versari; tum, qui scelus fraudemque nocentis
45 I, XLVIII | 209] Tum Crassus "perge modo," inquit "
46 I, XLVIII | administrator quidam belli gerendi, tum adiungeremus de exercitu,
47 I, XLVIII | alios cum ex nostra civitate tum ex ceteris.
48 I, LII | universum senatum, cuius tum causam agebas, ausus es
49 I, LIII | et invidia et odio populi tum Galba premeretur, hisce
50 I, LV | amplexus es, video quid egeris; tum, cum dicebas, videbam; primum
51 I, LVI | mentem venit ita respondere?" Tum ille fidenter homo peritissimus
52 I, LVIII | hanc artem efficere possit, tum esse illam artem futuram;
53 I, LVIII | 247] tum autem quod amore patriae
54 I, LXII | 263] Tum Crassus "operarium nobis
55 I, LXII | operam." Placuit sic omnibus. Tum Scaevola "sane" inquit "
56 II, I | 2] Quos tum, ut pueri, refutare domesticis
57 II, I | scribo, hoc novum; nam iam tum ex me audiebas mihi illum
58 II, III | fere secunda, cum etiam tum in lecto Crassus esset et
59 II, IV | 15] Tum Crassus "equidem, quaecumque
60 II, IV | 16] Tum Caesar "equidem," inquit "
61 II, IV | 17] Tum ille "ego me hercule" inquit, "
62 II, V | 19] Tum Catulus "ne Graeci quidem,"
63 II, VI | Quando denique nihil ages?" Tum illud addidi "mihi enim
64 II, VII | 26] Tum Caesar "equidem," inquit "
65 II, VII | Catulus. "Vt hic sitis hodie." Tum, cum ille dubitaret, quod
66 II, VII | sententia tam facile promisit." ~Tum omnes oculos in Antonium
67 II, X | 39] Tum Catulus "etsi," inquit "
68 II, X | exprimere subtiliter visus es, tum laudare copiosissime; quod
69 II, X | humanitatis atque inurbanum." Tum Antonius "heri enim" inquit "
70 II, XIII | ad ceteras res inlustris tum ad historiam scribendam
71 II, XIII | dictitarunt; et hos ipsos libros tum scripsisse dicitur, cum
72 II, XVII | 71] Tum Catulus "praeclare mihi
73 II, XVII | tamquam machinatione aliqua tum ad severitatem tum ad remissionem
74 II, XVII | aliqua tum ad severitatem tum ad remissionem animi, tum
75 II, XVII | tum ad remissionem animi, tum ad tristitiam ad laetitiam
76 II, XVIII | 74] Tum Catulus "quo ista maiora
77 II, XVIII | et de [omni] re militari. Tum, cum ceteri, qui illum audierant,
78 II, XIX | post memoriae mandare, tum ad extremum agere ac pronuntiare;
79 II, XIX | deinde contraria refutare; tum autem alii conclusionem
80 II, XIX | polliceor me demonstraturum, sed tum, cum doceo et explano; attentum
81 II, XIX | et superare mendosum est; tum verborum omnium definitiones,
82 II, XXI | sit visum inter eum, qui tum erat et qui anno ante fuerat.
83 II, XXII | diligentissime persequatur]; tum accedat exercitatio, qua
84 II, XXII | Theramene audimus; omnes etiam tum retinebant illum Pericli
85 II, XXIII | filium fuisse Demostheni; tum Phalereus ille Demetrius
86 II, XXIII | exercitationibus crebris atque magnis tum scribendo maxime persequatur;
87 II, XXIII | scriptitasse arbitror." Tum ille "quasi vero" inquit "
88 II, XXV | Carboni tribuno plebis alia tum mente rem publicam capessenti
89 II, XXV | exercitationemque paene puerilem: tum et in sensum et in mentem
90 II, XXVI | quoddam habet ambigui; quod tum explicatur, cum ea verba,
91 II, XXVI | non minus nosse debeant, tum illud est frequentissimum
92 II, XXVIII | 124] Tum Crassus, "tu vero," inquit "
93 II, XXIX | 126] Tum Catulus "ego vero" inquit "
94 II, XXXI | quae veniant in iudicium tum, cum de facto quaeratur:
95 II, XXXIII | inquit "ista" Antonius "tum a Crasso discemus, cum se
96 II, XXXIV | res delata ad nos erit, tum denique scrutari locos,
97 II, XXXV | quae cum omnibus in rebus tum in causis defendendis plurimum
98 II, XXXVI | 152] Tum Catulus "est," inquit "ut
99 II, XXXVI | 153] Tum ille "verum" inquit "ex
100 II, XXXVII | Italia Pythagoreorum fuit tum, cum erat in hac gente magna
101 II, XLII | duobus reliquis dixero, tum erit denique de disponenda
102 II, XLIII | benevolentiam cum erga oratorem tum erga illum, pro quo dicet
103 II, XLV | tam integrae sententiae, tum verae, tam novae, tam sine
104 II, XLVII | ipse captus. Sensi equidem tum magno opere moveri iudices,
105 II, XLVII | omnibus verbis, quae a me tum sunt habita, si dolor afuisset
106 II, XLVIII | nullas et prope necessarias. Tum illa, quae modo Crassus
107 II, XLVIII | causa iustiorem fuisse. Tum omnen, orationem traduxi
108 II, XLVIII | equitum Romanorum, apud quos tum iudices causa agebatur,
109 II, XLIX | causam nostram converteram, tum admiscere huic generi orationis
110 II, XLIX | tua, Sulpici, est a nobis tum accusatio victa." ~
111 II, L | manibus elaberetur, quam mihi tum est elapsa illa ipsa causa.
112 II, LI | debuerit, aut in rem publicam, tum excitatur, si non tam acerbum
113 II, LII | etiam vitiis atque peccatis, tum, si erunt honestiora atque
114 II, LII | accipiuntur, si dicuntur dolenter, tum adflicta et prostrata virtus
115 II, LIV | et ipso genere sermonis) tum vero in hoc altero dicacitatis
116 II, LV | ei relictum putaretur." Tum ex libro tertio, in quo
117 II, LVI | 228] Tum Antonius "ego vero ita fecissem,"
118 II, LVII | 231] Tum Sulpicius "quid igitur?
119 II, LVII | 234] Tum ille "iocabatur" inquit "
120 II, LIX | clausulam: tota Tarracina tum omnibus in parietibus inscriptas
121 II, LIX | exprimantur, ut eis, qui audiunt, tum geri illa fierique videantur.
122 II, LX | inquit "rogare?" Philippus. Tum quaesitor properans "modo
123 II, LXIII | videtur, salsissimus. Hoc tum est venustum, cum in altercatione
124 II, LXIV | Haec aut frigida sunt aut tum salsa, cum aliud est exspectatum.
125 II, LXV | fingere, ingenium potui"; tum hic "audiamus" inquit "disertum":
126 II, LXVI | in dicendo intorquenti: "tum ut diceret, si quid vellet,
127 II, LXVII | cumque oratoriis dictionibus tum urbanis sermonibus accommodatum.
128 II, LXVIII | exclamat Nasica domi non esse, tum Ennius "quid? Ego non cognosco
129 II, LXIX | non cum a moroso dicuntur; tum enim non sal, sed natura
130 II, LXXI | et cum doctior per te, tum etiam audacior factus iam
131 II, LXXII | permoventur, vidi atque cognovi, tum constituo quid habeat causa
132 II, LXXIII | 296] Tum Iulius "ego me hercule,"
133 II, LXXIII | 297] tum illum mihi respondere memini,
134 II, LXXIV | eique artem memoriae, quae tum primum proferebatur, pollicitus
135 II, LXXVII | omnibus rebus consideratis tum denique id, quod primum
136 II, LXXVIII | sententiis, apta verbis, tum vero causarum propria esse
137 II, LXXVIII | bracchium concalfecerit, tum se solere pugnare; neque
138 II, LXXVIII | penitus ex ea causa quae [tum] agatur, effloruisse. ~
139 II, LXXIX | principiis, quod et attenti tum maxime sunt, cum omnia exspectant
140 II, LXXX | est L. Crassi oratio; sin tum est brevitas, cum tantum
141 II, LXXXI | in controversiam veniat; tum suggerenda sunt firmamenta
142 II, LXXXI | superioribus orationis locis tum maxime extremo ad mentis
143 II, LXXXIII | totidem medicinae opponuntur: tum obiurgatio, si est auctoritas;
144 II, LXXXIII | obiurgatio, si est auctoritas; tum admonitio quasi lenior obiurgatio;
145 II, LXXXIII | quasi lenior obiurgatio; tum promissio, si audierint,
146 II, LXXXIII | si audierint, probaturos; tum deprecatio, quod est infirmum,
147 II, LXXXIV | quae iucunda et grata, tum etiam illa, quae mirabilia
148 II, LXXXVI | cuiusque sepeliendi fuisse; hac tum re admonitus invenisse fertur
149 II, LXXXVIII| quidem, cum te, Catule, tum etiam L. Crasso audiente,
150 II, LXXXIX | facilitatem agnoscimus tuam, tum admiramur istam scientiam
151 II, LXXXIX | 364] Tum ille "adimere" inquit "omnem
152 II, XC | 365] Tum ille "ut ita ista esse concedam,"
153 II, XC | 366] Tum Sulpicius "an ergo" inquit "
154 II, XC | 367] Tum Caesar "si, quod difficilius
155 II, XC | fidem tuam putas pertinere?" Tum Cotta ridens "possem tibi,"
156 III, I | omnium consensu sic esse tum iudicatum ceteros a Crasso
157 III, II | 5] Permulta tum vehementissima contentione
158 III, II | institisset, contueremur: namque tum latus ei dicenti condoluisse
159 III, III | cum horum ipsorum sit, qui tum cum illo postremum fere
160 III, III | vidit eorum ipsorum, qui tum adulescentes Crasso se dicarant,
161 III, III | Crasse, cum vitae flore tum mortis opportunitate divino
162 III, IV | doctrina praestans omnibus, tum in suo genere perfectus,
163 III, V | maximis causis saepe vidisset, tum dedita opera quiescentibus
164 III, V | 18] Tum Crassus "an me tam impudentem
165 III, V | 19] Tum Crassus "cum auctoritas
166 III, V | auctoritas atque amicitia vestra tum Antoni facilitas eripuit"
167 III, XII | simillimum dixit sibi videri." Tum ille "tu vero, quod monuit
168 III, XVI | venustate et subtilitate tum vero eloquentia, varietate,
169 III, XVII | Cynici primum, deinde Stoici, tum ab Aristippo, quem illae
170 III, XIX | aut, si id non possis, tum ostendere, quod is fecerit,
171 III, XXII | 82] Tum Catulus "haudquaquam hercule"
172 III, XXIV | 91] Tum Crassus "quorsum igitur
173 III, XXVIII | reticere intelleguntur, tum iudicio viderentur. ~
174 III, XXXI | numquam cognoscet omnino, tum, quotienscumque opus erit,
175 III, XXXIII | 132] Tum Crassus "non in hac" inquit "
176 III, XXXIII | Hippocrates ille Cous, fuisse tum alios medicos, qui morbis,
177 III, XXXIII | vellent, omnia, quae quidem tum haec civitas nosset, solitos
178 III, XXXIII | investigarit et scierit tum etiam conscripserit.
179 III, XXXIV | illi male dicerent (quod tum Athenis fieri licebat),
180 III, XXXVI | 144] Tum Cotta "equidem," inquit "
181 III, XXXVI | 146] Tum Caesar "unum" inquit "me
182 III, XXXVI | tamen permulta nescio; quae tum denique, cum causa aliqua,
183 III, XXXVII | 148] Tum Crassus "pervulgatas res
184 III, XXXVIII | coniungendis verbis, ut haec: tum pavor sapientiam omnem mi
185 III, XLV | formamus et fingimus. Itaque ut tum graves sumus, tum subtiles,
186 III, XLV | Itaque ut tum graves sumus, tum subtiles, tum medium quiddam
187 III, XLV | graves sumus, tum subtiles, tum medium quiddam tenemus:
188 III, XLIX | videri velle videamur." Tum Catulus "erras," inquit "
189 III, XLIX | legem cum exercitatione tum stilo, qui et alia et hoc
190 III, L | notet, cum in omni genere tum in hoc ipso magna quaedam
191 III, L | minus habent instrumenti, tum multo ostendunt magis in
192 III, LII | 200] Tum denique hic nobis orator
193 III, LII | dixi, rationem tenuerimus, tum est quasi luminibus distinguenda
194 III, LIII | qua cum fuerit delectatio, tum reditus ad rem aptus et
195 III, LIII | rationis apta conclusio; tum augendi minuendive causa
196 III, LIII | eitioque sententiae suae; tum illa, quae maxime quasi
197 III, LIII | tractatur; deinde dubitatio, tum distributio, tum correctio
198 III, LIII | dubitatio, tum distributio, tum correctio vel ante vel postquam
199 III, LIII | impulsio, anteoccupatio; tum duo illa, quae maxime movent,
200 III, LIV | et eiusdem verbi crebra tum a primo repetitio, tum in
201 III, LIV | crebra tum a primo repetitio, tum in extremum conversio et
202 III, LVIII | morbo, exsilio atque inopia: tum pavor sapientiam omnem mi
203 III, LVIII | se sibi alacriter dare, tum ad te ludibunda docte et
204 III, LVIII | innuptis iunxit nuptiis, ego tum gravida, expletis iam fui
205 III, LIX | deferamur; oculi sunt, quorum tum intentione, tum remissione,
206 III, LIX | quorum tum intentione, tum remissione, tum coniectu,
207 III, LIX | intentione, tum remissione, tum coniectu, tum hilaritate
208 III, LIX | remissione, tum coniectu, tum hilaritate motus animorum
209 III, LX | hominis cum diligentiam tum etiam doctrinam et scientiam."
210 III, LXI | vero esse iam iudico et tum iudicavi, cum me consule
|