266-aequa | aequi-benig | besti-conce | conch-dandu | dantu-disse | dissi-exist | exit-gnati | gorgi-ingen | ingra-levar | levat-multa | multi-parti | partu-poste | postl-recep | reces-sensi | sensu-teneb | tenen-vocab | vocam-zeuxi
Liber, Caput
1510 II, VI | solet narrare Scaevola, conchas eos et umbilicos ad Caietam
1511 III, I | conspectu populi Romani concideris, me his existimas pigneribus
1512 II, LXXXVI | ubi epularetur Scopas, concidisse; ea ruina ipsum cum cognatis
1513 II, LIII | et ex illa lenitate, qua conciliamur eis, qui audiunt, ad hanc
1514 III, XXVII | explanamus aliquid vel cum conciliamus animos vel cum concitamus;
1515 II, LXXVII | perducimus, aut docendo aut conciliando aut permovendo, una ex tribus
1516 II, XXIX | sunt res, ut ante dixi: una conciliandorum hominum, altera docendorum,
1517 II, XLIII | sunt, valde benevolentiam conciliant abalienantque ab eis, in
1518 II, XLIX | populi benevolentiam mihi conciliaram, cuius ius etiam cum seditionis
1519 III, LIII | illa digressio, purgatio, conciliatio, laesio, optatio atque exsecratio.
1520 II, LXXII | aliquod unum; sin autem in conciliatione aut in permotione causa
1521 II, LIII | 216] Illa autem, quae aut conciliationis causa leniter aut permotionis
1522 II, XXVII | esse, quae defendimus; ut conciliemus eos nobis, qui audiunt;
1523 II, XXVIII | valent, ducatur oratio, ut et concilientur animi et doceantur et moveantur; [
1524 II, LI | utilitatem, eumque, cui concilies hunc amorem, significes
1525 III, LIV | et conversio et verborum concinna transgressio et contrarium
1526 III, XXV | oratoribus possumus iudicare concinnam, distinctam, ornatam, festivam,
1527 III, LIII | reditus ad rem aptus et concinnus esse debebit; propositioque
1528 II, XLV | quae nisi admoto igni ignem concipere possit, sic nulla mens est
1529 III, LIII | significatio et distincte concisa brevitas et extenuatio et
1530 II, XIV | intellego; ita sunt angustis et concisis disputationibus inligati;
1531 III, XXVII | conciliamus animos vel cum concitamus;
1532 II, XXIX | altera docendorum, tertia concitandorum.
1533 II, LXXXII | cupiditatem aut ad gloriam concitandos, saepe etiam a temeritate,
1534 III, LIX | enim omnium animi motibus concitantur et eos isdem notis et in
1535 II, XLVII | et dolore et ardore animi concitaras, ut ego ad id restinguendum
1536 II, XLVI | totiens omni motu animi concitari, praesertim in rebus alienis,
1537 I, LIII | ferente, populi misericordiam concitasset, cum M. Cato, Galbae gravis
1538 II, XLIX | commendationem habet, altera concitationem, quae minime praeceptis
1539 I, XXXIII | 153] ut concitato navigio, cum remiges inhibuerunt,
1540 I, XLVII | esse, si qui satis esset concitatus cohortatione sua ad studium
1541 I, LI | eos in iudicum mentibus concitent, scelus eos nefarium facere;
1542 III, VI | sive ut deterreat sive ut concitet sive ut reflectat sive ut
1543 II, LVIII | sit ipse risus, quo pacto concitetur, ubi sit, quo modo exsistat
1544 II, LXXXVI | neminem: hoc interim spatio conclave illud, ubi epularetur Scopas,
1545 II, LXXVI | contrariis refutandis, deinde ut concludamus atque ita peroremus, hoc
1546 I, LXI | possit dicere; is autem concludatur in ea, quae sunt in usu
1547 II, LXXXI | 332] Omnia autem concludenda sunt plerumque rebus augendis
1548 III, XXIV | eligendorum et conlocandorum et concludendorum facilis est vel ratio vel
1549 I, XLII | XLII] Omnia fere, quae sunt conclusa nunc artibus, dispersa et
1550 III, LIII | iteratio et rationis apta conclusio; tum augendi minuendive
1551 II, VIII | carmen artificiosa verborum conclusione aptius? Qui actor imitanda
1552 II, XLVIII | temporum varietate repetivi conclusique ita, ut dicerem, etsi omnes
1553 I, XIII | immortalibus, de pietate, de concordia, de amicitia, de communi
1554 I, XL | superiore divortium, in concubinae locum duceretur?
1555 III, XLIII | iungentur, ut neve aspere concurrant neve vastius diducantur. ~
1556 III, LIV | in eadem verba impetus et concursio et adiunctio et progressio
1557 III, XLIII | sic, ut neve asper eorum concursus neve hiulcus sit, sed quodam
1558 I, XXXVIII | dubitabo primum inertiae condemnare sententia mea, post etiam
1559 I, LIV | hominem innocentissimum condemnarent; qui quidem si absolutus
1560 II, LXIX | pater?" "Mirum ni cantem: condemnatus sum." Huic generi quasi
1561 I, LIX | si facere velimus, ante condemnentur ei, quorum causas receperimus,
1562 II, LXVI | aerariis exemit, lustrum condidit et taurum immolavit." [Tacita
1563 II, LXVII | actionum quam omnium sermonum condimenta sunt. Nam sicut quod apud
1564 II, LVI | neque lepore et festivitate conditior. Qua re tibi, Antoni, utrumque
1565 III, XXV | summa et acerrima suavitate conditis quam his moderatis, et magis
1566 I, XL | continuone, an, ubi lustrum sit conditum, liber sit? Quid? Quod usu
1567 II, LIII | oratoris ipsius humanitate conditur, remissio autem lenitatis
1568 III, II | namque tum latus ei dicenti condoluisse sudoremque multum consecutum
1569 III, XXXVIII | inhorrescit mare, tenebrae conduplicantur, noctisque et nimbum occaecat
1570 III, XLI | ex pluribus continuatis conectitur, ut aliud dicatur, aliud
1571 II, LXXXVIII| verba, quae quasi articuli conectunt membra orationis, quae formari
1572 II, XLIV | medico diligenti, priusquam conetur aegro adhibere medicinam,
1573 III, XLIII | ut eui, translationibus conexa sunt? Haec autem, quae aut
1574 II, LXXX | 325] Conexum autem ita sit principium
1575 III, XXXII | indutus esset, [se] sua manu confecisse.
1576 II, XII | nihil aliud nisi annalium confectio, cuius rei memoriaeque publicae
1577 I, VII | 27] Eo autem omni sermone confecto, tantam in Crasso humanitatem
1578 II, LXXII | movere animos hominum potest, confero.
1579 I, LX | Laelium, qui omnia sermone conficerent paulo intentiore, numquam,
1580 I, LVII | verba, non rem sequeremur, confici nihil posset: itaque hilaritatis
1581 II, XXVIII | quo minus perpoliam atque conficiam - quantum consequar, vos
1582 III, XLV | stellae dispari motu cursuque conficiant.
1583 II, LXXIX | trahemus, qui ad motus animorum conficiendos inerunt in causa, quos tamen
1584 III, XLVIII | intervallorum percussio numerum conficit, quem in cadentibus guttis,
1585 III, XIV | quendam numerum versumque conficiunt, id est, quod dico, ornate.
1586 III, XLV | hac eadem dispares numeri conficiuntur; ex hac haec etiam soluta
1587 II, LVII | consequimur, aut recta esse confidamus aut prava intellegamus,
1588 I, V | expetunt, consequi posse confidant. ~
1589 II, VII | eruditum, et eo quidem loquar confidentius, quod Catulus auditor accessit, "
1590 II, LXXXIX | se umquam dicturum esse confideret. Quam ob rem ne frustra
1591 III, LXI | adfuisset; quem quidem ego confido omnibus istis laudibus,
1592 I, XXXI | quod nos intenderemus, confirmandum; post, quae contra dicerentur,
1593 II, LXXXI | tua confirmes, neque haec confirmari, nisi illa reprehendas,
1594 II, XXVIII | institui, crearo, alvero, confirmaro, tradam eum Crasso et vestiendum
1595 II, LXXXI | argumentationem valet; ea autem et confirmationem et reprehensionem quaerit;
1596 II, LXVII | civium, ut tibi ego hoc confirmem, si Romae manseris, te paucis
1597 II, II | illis fuit, non potuisse confirmo.
1598 I, XIV | omnes proprias esse oratorum confitentur,est aliquid, quod non ex
1599 II, LXXXVII | 356] Qua re confiteor equidem huius boni naturam
1600 II, LXXII | aliorum facultate disputo confiteorque me, si quae premat res vehementius,
1601 II, XXV | ab isto obiciebantur, cum confiterer, tamen ab illo maiestatem
1602 I, XLVII | contemnere et didicisse confiterere: ea si paulo latius dixeris,
1603 I, LIV | aestimationem] commeruisse se maxime confiteretur. Quod cum interrogatus Socrates
1604 I, XXXVIII | minoribus navigiis rudem esse se confiteri, quinqueremis autem aut
1605 II, LXII | Quid Decius? Nuculam an confixum vis facere? Inquit: ut tuus
1606 II, XXVIII | reprimi potuisse et iure esse conflatam?
1607 I, V | inridenda est, et ipsa oratio conformanda non solum electione, sed
1608 I, XIX | frangendis cupiditatibus, de conformandis hominum moribus littera
1609 III, LII | denique hic nobis orator ita conformandus est et verbis et sententiis,
1610 III, IX | de altero limavit, ut id conformaret in utroque, quod utriusque
1611 I, V | quae vultu, quae vocis conformatione ac varietate moderanda est;
1612 III, LII | notum esse vobis; sed inter conformationem verborum et sententiarum
1613 III, LIV | sententiis orationem verborumque conformationibus inluminent." ~
1614 I, XXXIII | est; tum ipsa conlocatio conformatioque verborum perficitur in scribendo,
1615 II, XXXIII | sapientia, simul atque ad eam confugero, in libertatem vindicabit." ~
1616 II, L | ad eundem impetum populi confugiendo refutasti;
1617 I, XIV | artis velit, ad oratoris ei confugiendum est facultatem.
1618 I, LVI | nullo modo - ad auctores confugisse et id, quod ipse diceret,
1619 II, LXXIX | quidem in totam orationem confundendum nec minime in extremam;
1620 III, XIII | praeposteris temporibus, non confusis personis, non perturbato
1621 III, XXXIV | Qui primus Homeri libros confusos antea sic disposuisse dicitur,
1622 I, XLII | rem dissolutam divulsamque conglutinaret et ratione quadam constringeret.
1623 I, LX | instructissimo, familiari meo Congo mutuabor, neque repugnabo,
1624 I, VIII | dispersos homines unum in locum congregare aut a fera agrestique vita
1625 I, IX | aut pastores et convenas congregasse aut Sabinorum conubia coniunxisse
1626 I, XLIII | conlocata in usu cotidiano, in congressione hominum atque in foro; neque
1627 II, LXXVIII | ferro decernitur, tamen ante congressum multa fiunt, quae non ad
1628 III, X | quodcumque agetur, apte congruenterque dicamus?
1629 III, LV | neque personae neque tempori congruere orationis unum genus;
1630 II, LXXVII | mediam turbam atque in gregem coniciantur.
1631 III, XIV | adduci possimus - de me enim conicio - relictis ut rebus omnibus
1632 II, LXIV | 258] In hoc genus coniciuntur etiam proverbia, ut illud
1633 II, VII | omnes oculos in Antonium coniecerunt, et ille "audite vero, audite,"
1634 III, L | cum se mente ac voluntate coniecisset in versum, verba sequerentur;
1635 III, LIX | intentione, tum remissione, tum coniectu, tum hilaritate motus animorum
1636 I, XXXIV | periclitandae vires ingeni, et illa conimentatio inclusa in veritatis lucem
1637 II, LXXXII | semperque eam cum dignitate esse coniunctam.
1638 III, XLIV | vitium est, et tamen eam coniunctionem sicuti versum numerose cadere
1639 III, LII | perpetua autem oratione, cum et coniunctionis levitatem et numerorum,
1640 III, III | fuisset, quibuscum privatus coniunctissime vixerat, hos in tribunatu
1641 III, IX | maxime tamen in comparatione coniungar. Videtisne, genus hoc quod
1642 II, LXXVI | videatur, ut cum aliquo malo coniungatur;
1643 III, XXXVIII | gignuntur ac fiunt, vel coniungendis verbis, ut haec: tum pavor
1644 I, X | minima quidem societate coniungitur. Quam ob rem ista tanta
1645 I, IX | congregasse aut Sabinorum conubia coniunxisse aut finitimorum vim repressisse
1646 III, XXXV | orationis exercitatione coniunxit. Neque vero hoc fugit sapientissimum
1647 III, LIX | vero est quisquam qui eadem conivens efficiat. Theophrastus quidem
1648 II, XLV | sententiis, voce, vultu, conlacrimatione denique ostenderis; ut enim
1649 II, LII | commodum, sed ad aliorum esse conlata; eumque, si quam gloriam
1650 I, XLVIII | de agminibus, de signorum conlationibus, de oppidorum oppugnationibus,
1651 I, VIII | Cottam, sed magis utrumque conlaudandum videri, quod tantam iam
1652 III, XXIV | rebus exquisitis, undique conlectis, arcessitis, comportatis,
1653 I, IV | pluribus ex artibus studiisque conlectum. ~
1654 I, XXXVIII | Q. Scaevola, aequalis et conlega meus, Homo omnium et disciplina
1655 III, III | suapte interfectum manu neque conlegae sui, pontificis maximi,
1656 II, XLVIII | genera, vitia, pericula conlegi eamque orationem ex omni
1657 II, LXXXIX | diligentissime cognosse et undique conlegisse usuque doctum partim correxisse
1658 III, LVIII | sibi cum tetulit coronam ob conligandas nuptias, tibi ferebat cum
1659 I, VII | diebus L. Crassum quasi conligendi sui causa se in Tusculanum
1660 I, XLII | passim licet carpentem et conligentem undique repleri iusta iuris
1661 II, XX | testis domestico praeconio conligentis.
1662 I, LVII | quam emori; cumque multa conligeres et ex legibus et ex senatus
1663 II, LXXXII | vel cum periculo gloriosa, conliget, posteritatis immortalem
1664 II, LXXVI | oratione removeri: equidem cum conligo argumenta causarum, non
1665 I, LIX | recipiunt et quasi quodam modo conligunt. Hoc nos si facere velimus,
1666 II, LV | non modo imitandis, sed ne conlocandis quidem tibi locum ullum
1667 III, XXIV | Verborum eligendorum et conlocandorum et concludendorum facilis
1668 III, XXXVII | et quasi alieno in loco conlocantur; aut eis, quae novamus et
1669 III, XXXII | in maiorum suorum regno conlocare! Namque illos veteres doctores
1670 I, VII | maiores natu dignitatis suae conlocarent, C. Cotta, qui [tum] tribunatum
1671 III, XX | tabernaculum vitae suae conlocarunt, multum sane in disputatione
1672 III, XLIII | verborum, quae duas res maxime, conlocationem primum, deinde modum quendam
1673 II, LXXVI | ante laudabas, ad ordinem conlocationemque rerum ac locorum; cuius
1674 III, XLIII | quendam formamque desiderat. Conlocationis est componere et struere
1675 I, XXXV | tabulis et signis propalam conlocatis, sed his omnibus multis
1676 I, XXXV | proferat et suo quidque in loco conlocet."
1677 I, XXVI | significare inter sese et conloqui coeperunt; fuit enim mirificus
1678 I, VIII | praestamus vel maxime feris, quod conloquimur inter nos et quod exprimere
1679 III, XXXIV | clarissimum virum Timotheum Cononis praestantissimi imperatoris
1680 I, XX | extremum deprecari aliquid et conqueri, quibus in rebus omnis oratorum
1681 III, XXXVI | tardior, profecto numquam conquiescam neque defatigabor ante,
1682 III, XLIX | enim maxime similitudo in conquiescendo. Et, si primi et postremi [
1683 III, VIII | 29] Sed quid ego vetera conquiram, cum mihi liceat uti praesentibus
1684 II, XXX | litterae sunt cogitatione conquirendae; nec quotiens causa dicenda
1685 I, XLVI | rabulam hoc sermone nostro conquirimus, sed eum virum, qui primum
1686 III, XXIV | contra ingenia obtundi nolui, conroborari impudentiam.
1687 II, III | usus ferebat, amicissime consalutassent: "quid vos tandem?" Crassus "
1688 III, XXXIII | investigarit et scierit tum etiam conscripserit.
1689 II, XXVII | tardi ingeni est rivulos consectari, fontis rerum non videre,
1690 I, VIII | sunt paene innumerabilia, consecter, comprehendam brevi: sic
1691 III, XLVI | templi fastigi dignitas consecuta est; ut, etiam si in caelo
1692 III, XXIX | 116] Consecutionis autem duo prima quaestionum
1693 II, XXXII | intellegi ne hoc quidem eos consecutos, quod in tanto otio etiam
1694 I, VII | quae erant sub platano, consedisse dicebat. ~
1695 III, V | esse et una vi atque [una] consensione naturae constricta esse
1696 III, VI | mirus quidam omnium quasi consensus doctrinarum concentusque
1697 II, XXXVIII | contraria et consequentia et consentanea et quasi praecurrentia et
1698 II, XL | facinore dubitare possimus?" Ex consentaneis et ex praecurrentibus et
1699 II, LXX | est, cum quid cuique sit consentaneum dicitur; ut, cum Scaurus
1700 I, LVIII | aut ipsas sua vetustate consenuisse aut novis legibus esse sublatas?
1701 II, XXIII | sine cuiusquam similitudine consequantur; quod et in vobis animadverti
1702 II, XXVIII | atque conficiam - quantum consequar, vos iudicabitis - quibus
1703 I, IV | et cogitatione poterant, consequebantur; post autem auditis oratoribus
1704 III, L | et consuetudine adhibita, consequemur! ~
1705 I, XXIII | intellegendum est alia quaedam ad consequendam eloquentiam esse maiora." ~
1706 II, LIII | effici ex propositis nec esse consequens, aut, si ita non refellas,
1707 II, LXXX | autem ita sit principium consequenti orationi, ut non tamquam
1708 II, XXXVIII | dissimilitudines et contraria et consequentia et consentanea et quasi
1709 III, XXVII | 106] Consequentur etiam illi loci, qui quamquam
1710 I, XIX | ignarum, quibus ea rebus consequeretur, quae negaret ille sine
1711 II, LVII | studio, quae exercitatione consequimur, aut recta esse confidamus
1712 I, X | contenderent aut te ex iure manum consertum uocarent, quod in alienas
1713 II, LIV | adversari dignitati, in quo ipse conservabat suam; quod est hominibus
1714 II, XXXI | senatus consulto patriae conservandae causa interemerit, cum id
1715 III, XLVI | nisi ad suam retinendam conservandamque naturam, nusquam tamen est
1716 I, IX | in constituendis aut in conservandis civitatibus non a sapientibus
1717 III, XII | incorruptam antiquitatem conservant, quod multorum sermonis
1718 III, V | suam atque aeternitatem conservare possint. ~
1719 II, LXXXVI | ordinem rerum locorum ordo conservaret, res autem ipsas rerum effigies
1720 III, XXXII | quidem et traditum et suum conservarint." ~
1721 II, LXVI | Scaure; ego enim Magium non conservasse dico, sed tamquam nudus
1722 I, IX | initio constitutas et saepe conservatas esse dixisti, alterum, foro,
1723 I, XLII | causisque civium aequabilitatis conservatio.
1724 III, XI | temporibus et genere et numero conservemus, ut ne quid perturbatum
1725 III, XLIX | sed varie distincteque considat. Notatur enim maxime similitudo
1726 II, LXXVIII | inventis atque instructis considerandum est quo principio sit utendum.
1727 II, LI | 205] Equidem primum considerare soleo, postuletne causa;
1728 II, XXXIV | qui ea mediocriter modo considerarint, studio adhibito et usu
1729 II, LXXVII | 315] Hisce omnibus rebus consideratis tum denique id, quod primum
1730 III, V | cum audiendi exspectatione considitur. ~
1731 II, LV | pater publicis commentariis consignatos reliquit? Quod nisi puberem
1732 II, LXXVI | sunt aut aliis gravioribus consimilia, secerni arbitror oportere
1733 I, LXI | pronuntiare consuescebat; neque is consistens in loco, sed inambulans
1734 I, XL | infitiari, sed in civili iure consisteret? Similique in genere, inferiore
1735 II, I | narravit; cumque nos cum consobrinis nostris, Aculeonis filiis,
1736 II, IX | Quis maerorem levare mitius consolando?
1737 III, XXV | spectantur haec corpore. Vt porro conspersa sit quasi verborum sententiarumque
1738 III, II | cursu obruuntur, quam portum conspicere potuerunt! Nam quam diu
1739 I, XXXVIII | quae modo ex illis aedibus conspici posset, egit statim cum
1740 III, III | tibi aut pro virtute animi constantiaque tua civilis ferri subeunda
1741 III, III | quibus ille rem publicam constantissime consul defenderat quaeque
1742 II, XXII | sunt, quorum quidem scripta constent, Pericles atque Alcibiades
1743 III, XXXI | vagari libere atque ubicumque constiterit, consistere in suo, facile
1744 II, XLIX | iudici ac defensionis meae constitisse, quod et populi benevolentiam
1745 I, I | honorum, etiam aetatis flexu constitisset.
1746 II, XXXVII | quoniam illam sapientiam constituendae civitatis duobus prope saeculis
1747 I, XIX | perspiciendis rationibus constituendarum et regendarum rerum publicarum,
1748 I, XLIV | sapientia fuisse in iure constituendo putanda est quanta fuit
1749 I, XLVIII | quae esset ars imperatoris, constituendum putarem principio, quis
1750 II, X | in foro atque in civium constituendus, ut videamus, quid ei negoti
1751 I, LV | consultum, praeclaras duas artis constitueres atque inter se paris et
1752 II, XVI | qui leges, qui civitates constituerunt, locuti sunt, simpliciter
1753 II, XXIV | causas deducamus illum, quem constituimus, et eas quidem, in quibus
1754 I, LXII | sane" inquit "vellem non constituissem <in Tusculanum> me hodie
1755 II, LXXX | ad intellegendum est, si constituitur aliquando ac non ista brevitate
1756 I, IV | quam imperio omnium gentium constituto diuturnitas pacis otium
1757 I, XLVIII | imperator; qui cum esset constitutus administrator quidam belli
1758 II, XXXI | Hebes atque impolitum: constituunt enim in partiendis orationum
1759 I, XLVI | odio civium supplicioque constringere; idemque ingeni praesidio
1760 I, XLII | conglutinaret et ratione quadam constringeret. Sit ergo in iure civili
1761 I, XXXV | ornamentorum suorum, quam constructam uno in loco quasi per transennam
1762 I, V | solum electione, sed etiam constructione verborum, et omnes animorum
1763 I, XXXV | multis magnificisque rebus constructis ac reconditis; sic modo
1764 II, VI | suae causa effingere et construere nidos, easdem autem, cum
1765 I, XXXIV | mihi displicet adhibere, si consueris, etiam istam locorum simulacrorumque
1766 I, LXI | uno spiritu pronuntiare consuescebat; neque is consistens in
1767 I, XXXIV | obesse, cum minus idoneis uti consuescerem.
1768 II, VI | Caietam et ad Laurentum legere consuesse et ad omnem animi remissionem
1769 II, XXI | intendisset atque ita dicere consuesset, ut tota mente Crassum atque
1770 I, XLVII | sum voluntati, quam aut consuetudini aut naturae meae, petimus
1771 III, XLIII | in quo item est auribus consuetudinique parcendum; aut translatum,
1772 I, XXII | facere, quod requiris, et consuevit, ut te audio dicere: nam
1773 II, LXXVIII | et reliquis viribus suis consulant.
1774 I, VII | divinitus a tribus illis consularibus Cotta deplorata et commemorata
1775 I, I | disciplinae veteris, et consulatu devenimus in medium rerum
1776 I, I | et hoc tempus omne post consulatum obiecimus eis fluctibus,
1777 II, XI | testimonio dicendo omnia consilia consulatus mei, quibus illi tribuno
1778 I, LVI | despondisset, accessisse ad Crassum consulendi causa quendam rusticanum,
1779 II, LXXXII | honestati potius an utilitati consulendum sit; quae quia pugnare inter
1780 II, XXXVIII | Carbo: "si consul est, qui consulit patriae, quid aliud fecit
1781 III, XXVIII | infinita et quasi proposita consultatio nominatur.
1782 III, XXIX | potest, sive in infinitis consultationibus disceptatur sive in eis
1783 II, XXXIII | in hominibus, non in re consultationis aut dubitationis causam
1784 I, LVII | ex legibus et ex senatus consultis et ex vita ac sermone communi
1785 I, XXVIII | poetarum, memoria iuris consultorum, voX] tragoedorum, gestus
1786 II, XL | omnes, qui rei publicae consulunt, cari nobis esse debent,
1787 I, XIII | de his rebus in angulis consumendi oti causa disserant, cum
1788 III, XXXVI | posuisti, ut non necesse sit consumere aetatem atque ut possit
1789 I, LV | tu plus operae laborisque consumpseras, cum eius studi tibi et
1790 III, XV | tempus atque aetates suas consumpserunt. ~
1791 II, XIII | familiarissimus esset, otium suum consumpsit in historia scribenda maximeque
1792 III, XXVI | actio non posset, si esset consumpta superiore motu et exhausta.
1793 III, V | silentio duas horas fere esse consumptas. Deinde cum omnes inclinato
1794 III, II | dieque septimo lateris dolore consumptus est.
1795 III, XLI | dixerat: ilico istic, ne contagio mea bonis umbrave obsit ...
1796 I, VI | esse versata; non quo illa contemnam, quae Graeci dicendi artifices
1797 II, XII | mendacem." "Atqui, ne nostros contemnas," inquit Antonius, "Graeci
1798 III, XXXV | eloquentia; quae quamvis contemnatur ab eis, necesse est tamen
1799 I, XLIX | quamquam est in dicendo minime contemnendus, prudentia tamen rerum magnarum
1800 III, XVI | exercitationem exagitarent atque contemnerent; quorum princeps Socrates
1801 I, XVII | ullam artem doctrinamve contemneres, sed ut omnis comites ac
1802 III, XXI | verberabit neque se ab eis contemni ac despici sinet;
1803 III, XIV | me auctore deridete atque contemnite, qui se horum, qui nunc
1804 II, LXXIII | haec, ut sunt contemnenda, contemnitis?" "Minime" inquit ille "
1805 I, LI | atque artis non modo non contemno, sed etiam vehementer admiror;
1806 II, XXIV | vituperationem, quae maior est, contemnunt, adsequuntur etiam illam,
1807 I, XXXIII | nobis omnique acie ingeni contemplantibus ostendunt se et occurrunt;
1808 I, XXXV | integumenta perspexi, sed ea contemplari cum cuperem, vix aspiciendi
1809 I, XXXV | modi disputationis semper contempserit, haec, quae isti forsitan
1810 I, X | quibuscum tibi iusto sacramento contendere non liceret; urgerent praeterea
1811 I, XXXVI | verbis a M. Crasso praetore contenderet, ut ei, quem defendebat,
1812 II, XXV | verbo quid appellandum sit, contenditur; ut mihi ipsi cum hoc Sulpicio
1813 I, XL | omnibus rebus civilibus causam contentionemque maiorem quam de ordine,
1814 III, LV | eisdem uti fere licebit alias contentius, alias summissius; omnique
1815 III, LVIII | 219] Aliud vis, contentum, vehemens, imminens quadam
1816 I, LVIII | et in negotiis et in foro conteramur, satis instructi esse possumus
1817 I, XLIX | nostram vultu ipso aspectuque conterreat; qui quamquam est in dicendo
1818 III, XXXV | dixisset, parumper et ipse conticuit et a ceteris silentium fuit. ~
1819 III, I | accuratius dixisset, semper fere contigisset, ut numquam dixisse melius
1820 II, XX | et erit absurdus, ut se contineat aut ad aliud studium transferat,
1821 I, LXI | esset angustior, tantum continenda anima in dicendo est adsecutus,
1822 III, LVII | asperum, contractum diffusum, continenti spiritu intermisso, fractum
1823 II, XXIX | generis quasi doctrinam continere, de ea primum loquemur et
1824 III, XLV | maximam utilitatem in se continerent, plurimum eadem haberent
1825 I, XXI | fontis animo ac memoria contineret. Id si est difficile nobis,
1826 I, XX | numquam fallentibus rebus contineretur; haec autem omnia, quae
1827 II, IV | audiendi, ut, si id mihi minus contingat, vel hoc sim cotidiano tuo
1828 III, XLVII | heroi] pedes in principia continuandorum verborum satis decore cadunt.
1829 III, XLVIII | membrisque distincta, quam si continuata ac producta, membra illa
1830 III, LIV | correctio et dissipatio et continuatum et interruptum et imago
1831 III, XLVIII | hoc numerorum, dum modo ne continui sint, in orationis laude
1832 II, LV | LV] Sed ut in Scaevola continuit ea Crassus atque in illo
1833 I, XL | domini voluntate census sit, continuone, an, ubi lustrum sit conditum,
1834 III, LX | occulte post ipsum, cum contionaretur, peritum hominem, qui inflaret
1835 II, LXXXIII | oratoris scaena videatur contionis esse, natura ipsa ad ornatius
1836 I, XI | ac tantum in iudicia et contiunculas tamquam in aliquod pistrinum
1837 II, XVII | tristitiam ad laetitiam est contorquendus;
1838 I, LVIII | perscriptionibus controversia est, contortas res et saepe difficilis
1839 III, XXXVIII | Similitudinis est ad verbum unum contracta brevitas, quod verbum in
1840 III, L | modo offensum est, ut aut contractione brevius fieret aut productione
1841 III, LVII | plura genera, leve asperum, contractum diffusum, continenti spiritu
1842 II, LIII | refellas, adferendum est in contrariam partem, quod sit aut gravius
1843 II, LXXXII | metimur, itemque incommoda contrariorum; qui ad dignitatem impellit,
1844 III, VI | divulsa et quasi discerpta contrectant, et qui tamquam ab animo
1845 I, XXVI | mente atque artubus omnibus contremiscam; adulescentulus vero sic
1846 III, XXXVIII | coruscat, caelum tonitru contremit, grando mixta imbri largifico
1847 I, XXXI | ista omnium communia et contrita praecepta didicisse:
1848 I, LI | totas aetates videmus esse contritas. Quorum ego copiam magnitudinemque
1849 I, LVII | omnem hanc partem iuris non controversi ignorare, quae pars sine
1850 I, XXVI | Nullae enim lites neque controversiae sunt, quae cogant homines
1851 III, LIX | esse dicere, qui in agendo contuens aliquid pronuntiaret.
1852 III, II | postremum, institisset, contueremur: namque tum latus ei dicenti
1853 II, XXXIII | otium, ut cogitat, soliumque contulerit."
1854 I, VII | sui causa se in Tusculanum contulisse; venisse eodem, socer eius
1855 I, XVII | quae a Panaetio acceperam, contulissem, inrisit ille quidem, ut
1856 I, LVII | et oratoriam facultatem contulisses: tu vero, vel si testamentum
1857 II, LV | turpissimum calumniae quaestum contulisti! Tu lucem aspicere audes?
1858 II, LV | genere, in quo nulli aculei contumeliarum inerant, causam illam disputationemque
1859 II, LXXV | praemunitione orationis acerbius et contumeliosius invehare, nonne a te iudices
1860 III, LVIII | qui illius acerbum cor contundam et comprimam. Aliud voluptas,
1861 III, XLIX | vos paean aut herous ille conturbet: ipsi occurrent orationi;
1862 I, IX | congregasse aut Sabinorum conubia coniunxisse aut finitimorum
1863 II, LI | tragoedias agamus in nugis aut convellere adoriamur ea, quae non possint
1864 I, IX | Romulus ille aut pastores et convenas congregasse aut Sabinorum
1865 II, LX | dixit, quod in omnis luscos conveniret; ea, quia meditata putantur
1866 II, III | Scaevolam hinc euntem esse conventum, ex quo mira quaedam se
1867 II, LXXXVII | gignitur, et similium verborum conversa et immutata casibus aut
1868 III, XLIX | est perpetuitate et quasi conversione verborum, sed saepe carpenda
1869 II, LX | omnis est risus in iudicem conversus; visum est totum scurrile
1870 II, LXIII | acumen, cum ad ridiculum convertas, quam ob rem ita quis vocetur;
1871 I, II | prudentia comparandam putet, convertat animum ad ea ipsa artium
1872 II, XLIX | Caepionem ad causam nostram converteram, tum admiscere huic generi
1873 III, XXIX | aut num in vitium possit convertere.
1874 I, II | te animo et cogitatione converteris, permultos excellentis in
1875 III, XXX | explicandam conferunt et convertunt, ut ei, qui audiant, natura
1876 I, X | omnino quaesisse, nihil scire convincerent; et cum universi in te impetum
1877 II, LVII | ille "quoniam conlectam a conviva, Crasse, exigis, non committam
1878 I, VII | curiae fuisse videretur, convivium Tusculani;
1879 II, LIII | consequi nisi multa et varia et copiosa oratione et simili contentione
1880 I, LI | esse disciplinam et multas copiosas variasque rationes.
1881 III, XXXII | Socrates et, ut tu appellas, copiosior et melior orator - sed hic
1882 I, XI | ut ferebant, acerrimum et copiosissimum; vigebatque auditor Panaeti
1883 I, LI | an haec inter se iungi copularique possint; an vero, ut quibusdam
1884 III, LVIII | malum, qui illius acerbum cor contundam et comprimam.
1885 I, XX | dicebat, cum repeteret usque a Corace nescio quo et Tisia, quos
1886 III, XXI | 81] Qua re Coracem istum veterem patiamur nos
1887 I, XLV | summo poeta est:~egregie cordatus homo, catus Aelius Sextus,~
1888 III, XLII | etsi res bene gesta est corde suo trepidat; aut cum ex
1889 III, XVI | exstitit quasi linguae atque cordis, absurdum sane et inutile
1890 II, LXV | ut, cum Scipio ille maior Corinthiis statuam pollicentibus eo
1891 II, LXVI | ut, cum C. Fabricio P. Cornelius, homo, ut existimabatur,
1892 I, LII | libera est, quaeque, etiam si corpora capta sint armis aut constricta
1893 II, LXXXIV | dat aut extrinsecus aut corpori, non habent in se veram
1894 III, LVII | vultum et sonum et gestum; corpusque totum hominis et eius omnis
1895 II, LXXXIX | conlegisse usuque doctum partim correxisse video, partim comprobasse;
1896 I, XXXIV | laudandi, interpretandi, corrigendi, vituperandi [refellendi];
1897 I, XXV | aliquo modo acui tamen et corrigi posse -, sed sunt quidam
1898 III, II | spatio saepe franguntur et corruunt aut ante in ipso cursu obruuntur,
1899 II, LXV | villam in Tiburti habes, cortem in Palatio." ~
1900 III, XXXIII | illius veteris, haec Ti. Coruncani, haec proavi generi mei
1901 III, XV | atque ab hac similitudine Coruncanii nostri, Fabricii, Catones,
1902 III, XXXVIII | nigror, flamma inter nubis coruscat, caelum tonitru contremit,
1903 II, XXIII | centumviros pro fratribus Cossis dixit; in qua nihil illi
1904 III, XLIX | quemquam putas a te haec opera cotidiana et pervagata exspectare.
1905 I, XXIII | qui non Graeci [alicuius] cotidianam loquacitatem sine usu neque
1906 III, XLV | neque ex alio genere ad usum cotidianum, alio ad scaenam pompamque
1907 I, LIV | decoraretur et ut ei victus cotidianus in Prytaneo publice praeberetur,
1908 III, XXXIII | cum esset Hippocrates ille Cous, fuisse tum alios medicos,
1909 II, LXXXVI | Dicunt enim, cum cenaret Crannone in Thessalia Simonides apud
1910 III, XVIII | qui Xenocratem Polemo et Crantor, nihil ab Aristotele, qui
1911 II, LXXIII | audientibus, esset institutus Crassusque plurimis verbis eloquentiam
1912 II, XC | loquemur aliquid, nisi forte in crastinum differre mavultis." Omnes
1913 II, XLVIII | exigi neque tribunos plebis creari neque plebiscitis totiens
1914 II, XXVIII | nunc fingo, ut institui, crearo, alvero, confirmaro, tradam
1915 II, LIV | natura enim fingit homines et creat imitatores et narratores
1916 II, LI | id factum augeas, odium creatur; sin, quod aut in bonos
1917 II, XIII | sententia facile vicit; qui ita creber est rerum frequentia, ut
1918 II, VIII | Quid autem subtilius quam crebrae acutaeque sententiae? Quid
1919 II, XXIII | volet, cum exercitationibus crebris atque magnis tum scribendo
1920 III, LIV | progressio et eiusdem verbi crebrius positi quaedam distinctio
1921 II, XVII | ceterarum rerum oratio, mihi crede, ludus est homini non hebeti
1922 II, LXXI | me istorum" inquit "nihil credere."
1923 II, XXI | defendente me: non est credibile quid interesse mihi sit
1924 II, LXVIII | quaererem ancillae tuae credidi te domi non esse, tu mihi
1925 II, LXVIII | domi non esse, tu mihi non credis ipsi?"
1926 I, XXXVIII | venisset et pater eius re credita testamentum mutasset et,
1927 I, XXII | inquit Crassus "ut in cretionibus scribi solet: QVIBVS SCIAM
1928 I, VII | quam Platonis oratione crevisse, et quod ille durissimis
1929 II, LXXXIII | quae aut iusta est aut ex criminatione atque fama, aut res si displicet,
1930 II, LXXIX | quae valeant contra falsam criminationem; ex adversario eisdem ex
1931 II, XXII | scripta sunt; non nulla Critiae; de Theramene audimus; omnes
1932 I, XI | Mnesarchus et Peripatetici Critolai Diodorus;
1933 III, XXV | laudari quod terram quam quod crocum olere videatur; in ipso
1934 III, LVIII | terribilem minatur vitae cruciatum et necem, quae nemo est
1935 II, XLVIII | hominis consularis calamitate crudelem posse defendere. Erant optimi
1936 II, LXXIX | 322] ex re, si crudelis, si nefanda, si praeter
1937 III, II | reditum eius caedem omnium crudelissimam, non denique in omni genere
1938 II, LXXXII | spe, iniuria, invidia, crudelitate revocandos. ~
1939 II, XLVII | vim, fugam, lapidationem, crudelitatem tribuniciam in Caepionis
1940 I, XXVII | hodie agere Roscius," aut "crudior fuit"; oratoris peccatum,
1941 I, XXVII | quia nemo videtur, aut quia crudus fuerit aut quod ita maluerit,
1942 II, XL | inimicus eius cum gladio cruento comprehensus in illo ipso
1943 III, LVI | contra ab Demosthene pro Ctesiphonte dicta: quam cum suavissima
1944 III, LVI | illam egregiam, quam in Ctesiphontem contra Demosthenem dixerat;
1945 I, LIX | quam pronuntient, vocem cubantes sensim excitant eandemque,
1946 II, LXV | exibis? " "Cum tu" inquit "de cubiculo alieno." A quo genere ne
1947 II, LXXXVI | meminisset quo eorum loco quisque cubuisset, demonstrator unius cuiusque
1948 III, XXIV | 94] Nam apud Graecos, cuicuimodi essent, videbam tamen esse
1949 I, XXXVIII | statim cum Buculeio, quod, cuicumque particulae caeli officeretur,
1950 I, XV | 65] Sin cuipiam nimis infinitum videtur,
1951 III, XXIII | Samnis in ludo ac rudibus cuivis satis asper; sed plus operae
1952 II, XXI | materies, nova sarmenta cultura excitantur; item volo esse
1953 III, XXIV | orationis ac totius eloquentiae cumulandae, quarum altem dici postulat
1954 III, XXVII | accommodatius, quam utrumque horum cumulatissime facere posse.
1955 III, XXXV | necesse est tamen aliquem cumulum illorum artibus adferre
1956 III, XXXII | celebritate ludorum, gloriatus est cuncta paene audiente Graecia nihil
1957 III, IX | audacia reprimebat alterum cunctantem et quasi verecundantem incitabat.
1958 I, XL | atque opem amicis et prope cunctis civibus lucem ingeni et
1959 II, XC | in eo gravarer, quod vos cupere sentirem."
1960 I, XXXV | sed ea contemplari cum cuperem, vix aspiciendi potestas
1961 I, XXXI | audire cupiebas, causam cur cuperes non fuisse nihil enim dicam
1962 III, LXI | tempus, cum adferre plura, si cupias, non queas." "Tu vero" inquit
1963 III, XI | quae nemo est quin effugere cupiat; mollis vox aut muliebris
1964 I, XI | Graeculos homines contentionis cupidiores quam veritatis.
1965 I, XXII | summo homo ingenio nostrique cupidissimus, Peripateticus Staseas,
1966 I, LI | iracundia, fervorne mentis an cupiditas puniendi doloris? Quis,
1967 I, XLIII | libidines, coercere omnis cupiditates, nostra tueri, ab alienis
1968 II, LXXXIII | est in aliquo motu suae cupiditatis aut metus multitudo. His
1969 II, III | esse dilatam. Hoc tu si cupidius factum existimas, Caesari
1970 II, LVI | agitari; in testem stultum, cupidum, levem, si facile homines
1971 I, XXXI | existimaturum tum, cum ea audire cupiebas, causam cur cuperes non
1972 I, XXII | sermonis refugisse et tibi cupienti atque instanti saepissime
1973 I, I | exstiterunt; neque vero nobis cupientibus atque exoptantibus fructus
1974 III, XVII | repelletur inde, quo adgredi cupiet, sed in hortulis quiescet
1975 III, LXI | illum aetati suae praestare cupio, vobis vero illum tanto
1976 I, XLVII | facillime vos ad ea, quae cupitis, perventuros, ab hoc aditu
1977 III, LXI | disputationis animos nostros curamque laxemus." ~
1978 III, XV | ingeniis uberrimis adfluentes curanda sibi esse ac quaerenda et
1979 II, XLIV | mente in ea cogitatione curaque versor, ut odorer, quam
1980 I, XXII | ponitis? Quando enim me ista curasse aut cogitasse arbitramini
1981 I, XX | didicissent nec omnino scire curassent, is innumerabilis quosdam
1982 III, XXIII | commentatur, nihil enim curat aliud: at Q. Velocius puer
1983 III, LXI | surgamus" inquit "nosque curemus et aliquando ab hac contentione
1984 III, XVII | a Rostris, a iudiciis, a curia, fortasse sapienter, hac
1985 I, VIII | forum, subsellia, rostra curiamque meditere, quid esse potest
1986 II, XXXII | ob rem postumo non nato Curium tamen heredem Coponi esse
1987 I, XXXVIII | suam tutelam veniret, M'. Curius esset heres, num destitit
1988 II, VI | etiam scripsit "Persium non curo legere," - hic fuit enim,
1989 II, XLIV | accommodatam; facilius est enim currentem, ut aiunt, incitare quam
1990 III, XLV | quinque stellae dispari motu cursuque conficiant.
1991 I, XIII | noster, qui [nunc aedilis curulis est et] profecto, nisi ludos
1992 II, LXVII | non adfuerat, cum ille se custodiae causa diceret in castris
1993 I, XXVIII | percipere animo et memoria custodire; non quaeritur mobilitas
1994 II, II | eloquentia divinitus esse dicta, custodirem litteris, si ullo modo adsequi
1995 I, V | omnium, memoria? Quae nisi custos inventis cogitatisque rebus
1996 I, XXXVII | usitata exceptio daretur CVIVS PECVNIAE DIES FVISSET? Quod
1997 III, II | 6] Illa tamquam cycnea fuit divini hominis vox
1998 III, XVII | sermone maxime adamarat, Cynici primum, deinde Stoici, tum
1999 III, XVII | disputationes delectarant, Cyrenaica philosophia manavit, quam
2000 II, L | unum ad ignoscendum homines dabant, tenuisti, te pro homine
2001 I, VI | planius exprimi possint, dabis hanc veniam, mi frater,
2002 II, LXXXVII | facultatem et exercitatio dabit, ex qua consuetudo gignitur,
2003 I, XIII | tamen oratori tribuam et dabo, ut eadem, de quibus illi
2004 III, XLVII | re primum ad heroum nos [dactylici et anapaesti spondi pedem]
2005 I, LIV | tantum statuebant iudices, damnarent an absolverent, sed etiam
2006 I, LIV | 232] erat enim Athenis reo damnato, si fraus capitalis non
2007 I, XLIII | autem hominum atque fraudes damnis, ignominiis, vinclis, verberibus,
2008 III, XXXIII | aut Archimede, num musicam Damone aut Aristoxeno, num ipsas
2009 II, LXXXII | consilium autem de re publica dandum caput est nosse rem publicam;
|