266-aequa | aequi-benig | besti-conce | conch-dandu | dantu-disse | dissi-exist | exit-gnati | gorgi-ingen | ingra-levar | levat-multa | multi-parti | partu-poste | postl-recep | reces-sensi | sensu-teneb | tenen-vocab | vocam-zeuxi
Liber, Caput
2010 III, XXVI | ornandum praecepta, quae dantur, eius modi sunt, ut ea quivis
2011 I, XXXI | dirigerentur eorum quibus consilium daremus; alios item in laudationibus,
2012 II, XI | quae natura aut fortuna darentur hominibus, in eis rebus
2013 II, LXVI | praefecto pecuniam dixisset datam idque Scaurus tenuitate
2014 I, XXI | sermonis ordiendi fuit, date nobis hanc veniam, ut ea,
2015 II, XXVIII | operae mihi ad audiendum datis - ex eo est, quod nihil -
2016 II, XXXVI | copiose dicendi rationem daturos hominibus pollicerentur,
2017 II, LXIII | cum cuidam dixisset "eamus deambulatum" et ille "quid opus fuit
2018 III, XXI | in disputatione ego his debeam aut vestrum quisquam concedere?
2019 I, LIV | quas iterum legibus ferre debebant;
2020 II, LXXXV | cuique virtuti laus propria debetur, erit explicandum in laude
2021 I, VII | auctoritate susceptus infringi iam debilitarique videretur, dici mihi memini
2022 II, XXXIII | homines innumerabiles essent, debilitati [a iure cognoscendo] voluntatem
2023 III, L | extrema pars attenditur, qui debilitatur, in quacumque est parte
2024 II, L | iniustam, sed meritam ac debitam fuisse defenderes. Deinde
2025 III, IV | tamen studio meritam gratiam debitamque referamus.
2026 I, XXVI | summum beneficium Q. Maximo debuerim, quod continuo consilium
2027 II, LXXXVIII| minus me fortasse movere debuit. Sed mihi ignoscetis profecto,
2028 II, XXXII | percursas animo et prope dicam decantatas habere debeant; nisi forte
2029 II, XVIII | mihi pervulgata praecepta decantet, cum ipse numquam forum,
2030 III, XX | commemoravit Antonius; et inde decedens Athenis, ubi ego diutius
2031 III, LII | ad aptam compositionem et decentiam, sententiis vero ad gravitatem
2032 II, LXIV | error; ex quo, cum quasi decepti sumus exspectatione, ridemus. ~
2033 II, XIV | vestros si quando incidi, deceptus indicibus librorum, qui
2034 I, XXIX | dicere caput esse artis decere, quod tamen unum id esse,
2035 II, XLIX | omni fama prope fortunisque decernere; nihil mihi ad existimationem
2036 II, LXXVIII | vitae certamine, quo ferro decernitur, tamen ante congressum multa
2037 III, XXIV | non haec ita statuo atque decerno, ut desperem Latine ea,
2038 II, LVI | quid iocus de gravitate decerperet; quod quidem in primis a
2039 II, I | in Ciliciam profectus una decesserat, multa nobis de eius studio
2040 II, XXXI | locos Opimi persona, nihil Deci; de ipso [enim] universo
2041 I, XXXVIII | Tu mihi cum in circulo decipiare adversari stipulatiuncula
2042 II, LXXI | pauca; exspectationibus enim decipiendis et naturis aliorum inridendis [
2043 III, XXXIV | relinqueret. At hunc non declamator aliqui ad clepsydram latrare
2044 I, XVI | dicat, tantum modo in hoc declamatorio sit opere iactatus an ad
2045 I, LIX | annos compluris sedentes declamitant et cotidie, ante quam pronuntient,
2046 III, LVII | permotio, quae maxime aut declaranda aut imitanda est actione,
2047 II, XLIX | moribus erga meos necessarios declarandis mansuetissimus viderer:
2048 III, LIX | auris, ad motus animorum declarandos dedit, qua re in hac nostra
2049 III, LIX | demonstratione, sed significatione declarans, laterum inflexione hac
2050 II, XLI | quid proponendum fuerit, declarare; si cui quid simile dicas,
2051 I, XXXVIII | si venditor scisset neque declarasset, praestare debere.
2052 I, V | histrionum levis ars et scaena declarat; in qua cum omnes in oris
2053 I, XVI | adhibeantur artes, tamen facile declaratur, utrum is, qui dicat, tantum
2054 I, XLII | cuiusque vim definitione declaret, perfectam artem iuris civilis
2055 II, XXXVIII | ut eo revocetur, unde huc declinavit oratio, ex tribus istis
2056 III, XXVI | solidam, non dulcem atque decoctam. Nam ipsa ad ornandum praecepta,
2057 I, LIV | amplissimis honoribus et praemiis decoraretur et ut ei victus cotidianus
2058 I, XLIII | honoribus, praemiis, splendore decoratur, vitia autem hominum atque
2059 II, XXXVII | inquit Antonius; "ac sic decrevi philosophari potius, ut
2060 II, VI | hominum doctissimus - "Laelium Decumum volo," quem cognovimus virum
2061 I, XXXII | abs te breviter de arte decursa sunt, audire cupimus, quamquam
2062 I, I | et ambitionis occupatio decursu honorum, etiam aetatis flexu
2063 I, XXIX | scienter utantur et ut ne dedeceat. Id enim est maxime vitandum
2064 III, XIV | furentibus quaedam arma dederimus. ~
2065 II, LXIX | patronum, deinde mihi neminem dederis." Movent illa etiam, quae
2066 I, XXI | audiendum legendum scribendumque dederit, exsistat talis orator,
2067 III, XV | excellentissimis ingeniis homines dediderunt, ex ea summa facultate vacui
2068 III, XXIV | eamque causam iuventus nostra dedisceret paene discendo, etiam Latini,
2069 III, XXXV | quoque non repugnante natura dedissent, eloquentia praestitisse.
2070 I, LV | videbam; primum Scaevolae te dedisti, quem omnes amare meritissimo
2071 I, I | eas artis, quibus a pueris dediti fuimus, celebrandas inter
2072 II, XVII | aut docendus is est aut dedocendus aut reprimendus aut incitandus
2073 II, XXIV | Verum ut aliquando ad causas deducamus illum, quem constituimus,
2074 II, XLIV | velint aut ad eos motus deducantur, si qui finitimi sunt [et
2075 I, XXX | eo, quo intendas, ferat deducatque, cognoris. Qua re quoniam
2076 II, XLV | fletum misericordiamque deducatur, nisi omnes illi motus,
2077 II, XX | sin autem qui arbitrantur, deducendi sunt ad eos, qui haec docent;
2078 II, XVII | odium autem ad benevolentiam deducendum est); aut tamquam machinatione
2079 II, XLIV | exspectent, quid velint, quo deduci oratione facillime posse
2080 III, LI | hilaritatem et ad tristitiam saepe deducimur; quorum illa summa vis carminibus
2081 II, LXXXIII | et acute et hilare dicto deducitur. ~
2082 III, XLI | debet esse translatio, ut deducta esse in alienum locum, non
2083 II, XVII | quod didicisset, adsumeret; deduxisti enim totum hominem in duo
2084 II, XII | inquit Catulus; "non enim deerit homini diserto in eius modi
2085 I, I | frater, neque hortanti deero neque roganti, nam neque
2086 III, IV | perfectus, ut neque in Antonio deesset hic ornatus orationis neque
2087 I, XVII | Verum si tibi ipsi nihil deest, quod in forensibus rebus
2088 III, XXXVI | numquam conquiescam neque defatigabor ante, quam illorum ancipitis
2089 III, XXIII | sumpserunt, quos discentis vita defecit: omnes enim artes aliter
2090 II, LI | ostendas in ea re, quam defendas, aut dignitatem esse aut
2091 II, VII | eadem de re alias aliud defendat, cum plus uno verum esse
2092 I, XXXVIII | in mancipi lege dixisset, defendebamus, quicquid fuisset incommodi
2093 II, XXVI | id scriptum, quodcumque defendemus, suppleatur; ita fit, ut
2094 II, XLVII | communem imperatorum fortunam defendendam invocarem, non fuit haec
2095 II, XXXV | omnibus in rebus tum in causis defendendis plurimum valet. Haec praecipue
2096 II, XXI | iste accusavit C. Norbanum, defendente me: non est credibile quid
2097 II, L | homines tibi civem improbum defendenti ignoscendum propter necessitudinem
2098 II, XLIX | seditionis coniunctione defenderam, et iudicum animos totos
2099 III, III | publicam constantissime consul defenderat quaeque censor imperatoriis
2100 III, XVII | eius posteri simpliciter defenderunt, hi, qui nunc voluptate
2101 I, LVII | aut heredem aut militem defendisses, ad Hostilianas te actiones,
2102 II, XXVI | suggesta sunt, quibus additis defenditur sententiam scripti perspicuam
2103 II, LXXV | Quid, cum personarum, quas defendunt, rationem non habent, si,
2104 I, XXXVIII | hominum, qua exspectatione defensa est? Cum Q. Scaevola, aequalis
2105 II, XXX | ut singularum causarum defensiones quas solent magistri pueris
2106 I, LVII | ille Mucius paterni iuris defensor et quasi patrimoni propugnator
2107 II, XXX | quae et ab accusatore et a defensore argumenta ad id, quod in
2108 III, LIX | aut ad pravitatem aliquam deferamur; oculi sunt, quorum tum
2109 III, LXI | consuetudinis vobiscum ad forum deferetis.
2110 II, XXXIV | generum universorum in forum deferre debemus neque, ut quaeque
2111 II, VI | forensibus atque urbano opere defessi gestiant ac volitare cupiant
2112 III, XLIV | interspirationis enim, non defetigationis nostrae neque librariorum
2113 II, XLI | cognoscat artem qui audiat aut defetigetur similitudinis satietate:
2114 I, XLV | fere iam tempus adventat, deficere coepissent, ista ab solitudine
2115 I, XXXIII | oratione perpetua, cum scripta deficiunt, parem tamen obtinet oratio
2116 III, VIII | in eo mentem orationemque defigit; Sulpicius autem fortissimo
2117 II, XXV | doctrina, ut vis eius rei, quam definias, sic exprimatur, ut neque
2118 II, XXXII | reprehendendi sunt qui in genere definiendo istas causas describunt
2119 III, III | longius atque eis fere ipsis definietur viris, qui hoc sermone,
2120 I, XLVIII | studium suum contulisset, definirem hoc modo: qui quibus rebus
2121 II, II | ornate dicere, non habet definitam aliquam regionem, cuius
2122 II, XV | dederunt: unum de certa definitaque causa, quales sunt, quae
2123 II, XXVII | solemus de genere universo vel definite de singulis temporibus,
2124 II, XIX | est; tum verborum omnium definitiones, in quibus neque abesse
2125 III, XXIX | 115] Definitionis autem sunt disceptationes
2126 III, XXVIII | temporibus, locis, reis definitum, obtinent, atque id ipsum
2127 I, XXIII | 108] Nam si ars ita definitur, ut paulo ante euit Antonius,
2128 III, XXVIII | deliberatione aut laudatione, definiunt; haec autem altera quaestio
2129 II, XLI | in mente et cogitatione defixis et in omni re ad dicendum
2130 III, V | recubuisset, cumque eum defixum in cogitatione esse sensisset,
2131 III, III | quae est a multis saepe defleta, dixerit, cum horum ipsorum
2132 III, LIV | paulum immutatum verbum atque deflexum et eiusdem verbi crebra
2133 III, XIX | in superum mare [Ionium] defluerent Graecum quoddam et portuosum,
2134 III, II | non denique in omni genere deformatam eam civitatem? in qua ipse
2135 II, LXI | iocus in turpiculis et quasi deformibus ponitur, velut eisdem verbis
2136 II, LVIII | quaeritur - turpitudine et deformitate - quadam continetur; haec
2137 II, LIX | 239] Est etiam deformitatis et corporis vitiorum satis
2138 II, XLI | quod esset multifariam defossum, commonstrare vellem, satis
2139 III, XXVIII | ut [iure civili] surculo defringendo usurpare videantur. Nam
2140 I, XXIII | uti vel maxime decet neque defugere eam disputationem, ad quam
2141 II, LVII | exigis, non committam ut, si defugerim, tibi causam aliquam recusandi
2142 I, XXI | percontanti aut quaerenti aliquid defuisti et persaepe me, quae soleres
2143 I, LII | acturus, mentis sensusque degustet;
2144 I, XXI | istum sermonem, Crasse, delaberemini; nobis enim huc venientibus
2145 III, XLVI | utraque tecti parte aqua delaberetur, utilitatem templi fastigi
2146 III, LVII | atque etiam illa sunt ab his delapsa plura genera, leve asperum,
2147 III, LX | fraudem in re publica esse delapsos; quamquam ea tela texitur
2148 III, XVII | voluptariae disputationes delectarant, Cyrenaica philosophia manavit,
2149 I, XXII | istius modi disputationibus delectaret; quod ne nunc quidem difficile
2150 II, V | relinquunt; ita levissimam delectationem gravissimae, ut ipsi ferunt,
2151 III, XXXVIII | angustiis, post autem iucunditas delectatioque celebravit. Nam ut vestis
2152 II, XI | et omnis, qui adfuerunt, delectatos esse vehementer, cum a te
2153 III, XV | utile fuit rebus publicis, delectavit.
2154 III, VII | sensum in dissimili genere delectent; et reliquos sensus voluptates
2155 III, XXXVIII | translatis et alienis magis delectentur verbis quam propriis et
2156 I, XXXV | eius in causis oratione delector; nunc vero, Crasse, mea
2157 II, XXVIII | haec ipsa, quae nunc ad me delegare vis, ea semper in te eximia
2158 II, XXII | esset, et in eo ipso, quem delegerat, imitari etiam vitia voluit;
2159 I, IX | quam disertorum oratione delenitum se oppidis moenibusque saepsisse?
2160 III, LV | et aliud dicendi genus deliberationes, aliud laudationes, aliud
2161 I, VI | disceptationibus iudiciorum aut deliberationum versaretur, et id unum genus
2162 II, LXIV | testis et haberet filium delicatiorem, abeunte iam illo, sentin
2163 III, XXV | Quanto molliores sunt et delicatiores in cantu flexiones et falsae
2164 III, XXI | tantam rem tamquam puerilis delicias aliquas depingere; nosque
2165 III, LV | quod agemus, accommodatam deligamus. Ornamentis eisdem uti fere
2166 II, XXII | primum vigilet necesse est in deligendo; deinde, quem probarit,
2167 II, XXII | imitatur; sed tamen ille nec deligere scivit, cuius potissimum
2168 II, XVIII | sed qui magis quam Phormio deliraret vidisse neminem.
2169 II, XVIII | respondisse fertur, multos se deliros senes saepe vidisse, sed
2170 III, XXXII | Graecia, soli ut ex omnibus Delphis non inaurata statua sed
2171 II, LVII | causam aliquam recusandi dem. Quamquam soleo saepe mirari
2172 II, XXIII | Demostheni; tum Phalereus ille Demetrius omnium istorum mea sententia
2173 III, XLIX | tui tempore verbo uno meo deminueretur."
2174 III, XXXIII | magnitudines sunt artium deminutae. An tu existimas, cum esset
2175 II, XLIII | eaque omnia, quae proborum, demissorum, non acrium, non pertinacium?
2176 III, LVIII | 218] Aliud metus, demissum et haesitans et abiectum:
2177 II, LXVI | caput ad fornicem Fabianum demitteret"; ex quo genere etiam illud
2178 II, XXIII | remissiora genera viguerunt. Inde Demochares, quem aiunt sororis filium
2179 I, X | primum Pythagorei omnes atque Democritii ceterique in iure sua physici
2180 II, XLVI | bonum neminem - id quod a Democrito et Platone in scriptis relictum
2181 I, XLVI | itinera ipsa ita putavi esse demonstranda, non ut ipse duX] essem,
2182 I, XXXI | qui audirent; deinde rem demonstrandam; postea controversiam constituendam;
2183 II, LIII | sumuntur, reprehendendis aut demonstrando, id, quod concludere illi
2184 II, XLI | notavi notas quae quaerenti demonstrant, ubi sint; reliqua cura
2185 III, XIII | verbis usitatis ac proprie demonstrantibus ea, quae significari ac
2186 II, XXVIII | seditiones ipsas ornare ac demonstrare gravissimis verbis multos
2187 II, XXXV | loci reliquum est arti: ars demonstrat tantum, ubi quaeras, atque
2188 II, LXXXI | pertinet, caute an contra demonstrata res sit, quod omnis orationis
2189 III, LV | Sed tamen huius generis demonstratio est et doctrina ipsa vulgaris;
2190 III, LIX | universam rem et sententiam non demonstratione, sed significatione declarans,
2191 II, L | desiderabam; ipsam tamen istam demonstrationem defensionum tuarum [abs
2192 II, LXXXVI | loco quisque cubuisset, demonstrator unius cuiusque sepeliendi
2193 II, XIX | autem non cum polliceor me demonstraturum, sed tum, cum doceo et explano;
2194 II, LXVI | ille "ostende, quaeso"; demonstravi digito pictum Gallum in
2195 II, XXII | primum in praeceptis meis, ut demonstremus, quem imitetur [atque ita,
2196 II, LVIII | 235] Ac ne diutius vos demorer, de omni isto genere quid
2197 III, LVI | etiam, quae erat contra ab Demosthene pro Ctesiphonte dicta: quam
2198 II, LI | discemus et a nobis ac nostris demovere; eademque haec genera sunt
2199 II, XXV | verbo uno aut addito aut dempto saepe extorquetur e manibus;
2200 | demum
2201 II, XXIX | ei nihil neque a natura denegatum neque a doctrina non delatum
2202 I, LV | et tradito spolies atque denudes.
2203 I, XXII | audire vellet, esse paratum denuntiaret; postea vero vulgo hoc facere
2204 II, XIX | mentibus iudicum, non prima denuntiatione efficere possumus.
2205 III, XXXVI | erat tributum a nobis ac denuntiatum; sed certe ut eae partes
2206 I, XXV | non nati, sed ab aliquo deo ficti esse videantur.
2207 II, XXIII | luxuries quaedam, quae stilo depascenda est."
2208 II, LXX | ab eis, qui a pecore eius depasci agros publicos dicerent, "
2209 III, XXVII | solet nec potest, ut in depeculatorem, in proditorem, in parricidam;
2210 III, XXXVIII | Nam ut vestis frigoris depellendi causa reperta primo, post
2211 III, XXI | puerilis delicias aliquas depingere; nosque ipsi hac tam exigua
2212 II, XLVIII | increpandam Caepionis fugam, in deplorandum interitum exercitus: sic
2213 II, XL | mortem saepe in contionibus deplorasti, quod P. Africani necis
2214 I, VII | illis consularibus Cotta deplorata et commemorata narrabat,
2215 III, I | etiam ipsum a se superatum. Deploravit enim casum atque orbitatem
2216 II, LII | ut illa, quae de altero deplorentur, ad suas res revocet, quas
2217 II, LII | delectari totamque abicere atque deponere; omninoque perficiendum
2218 II, LIX | ridiculum, quod ex quadam depravata imitatione sumi solet, ut
2219 II, LXII | liberale; tertium, oris depravatio, non digna nobis; quartum,
2220 III, XX | paululum equidem de me deprecabor et petam a vobis, ut ea,
2221 III, III | fortunam, sed exsilium et fugam deprecaretur, esse coactum, ut vita se
2222 I, XX | refellere, ad extremum deprecari aliquid et conqueri, quibus
2223 III, XXVII | 107] alii autem habent deprecationem aut miserationem; alii vero
2224 II, XLIX | nihil umquam pro me ipso deprecatum. Sic in illa omni defensione
2225 II, LXVIII | existimas, qui in adulterio deprehenditur?" "Tardum!" Vt ego, qui
2226 I, XLVIII | XLVIII] "Deprehensum equidem me" inquit Antonius "
2227 II, XXIX | 128] "Depromam equidem," inquit "et quo
2228 II, XXIX | praeceptis pervagata; illa deprome nobis unde adferas, quae
2229 I, XLVI | privatarum causis atque iudiciis depromenda saepe oratio est ex iure
2230 II, XXVII | expedita possint argumenta depromere, tamen et tardi ingeni est
2231 I, LIX | a peritis vel de libris depromi potest.
2232 II, LXXVIII | paene ex intima defensione deprompta, et apparebit ea non modo
2233 I, LVII | attulit, quod de iure civili depromptum videretur? Quam legem recitavit?
2234 III, III | diebus post mortem Crassi depulsus per invidiam tribunatu non
2235 I, VII | primo die de temporibus deque universa re publica, quam
2236 I, XXXVIII | 174] Illa vero deridenda adrogantia est, in minoribus
2237 III, XIV | re omnis istos me auctore deridete atque contemnite, qui se
2238 I, LIX | perdiscendi occupationem descendendum? Quod et summatim percipi
2239 II, LXVI | videri Memmium, ut in forum descendens caput ad fornicem Fabianum
2240 II, VI | animi remissionem ludumque descendere.
2241 III, LXI | tamquam sonorum gradibus descenditur. Haec varietas et hic per
2242 III, XX | eadem mores, leges, iura describat, rem publicam regat, omniaque,
2243 II, XXXII | definiendo istas causas describunt in personis et in temporibus
2244 II, X | aut baiulum nobis oratorem descripseras, inopem quendam humanitatis
2245 I, LXI | nobis is, qui, ut Crassus descripsit, accommodate ad persuadendum
2246 II, XV | temporum desiderat, regionum descriptionem; vult etiam, quoniam in
2247 I, LI | desideret philosophorum descriptiones neque exquirat oratione,
2248 I, XLIII | genere prudentiae, totam hanc descriptis omnibus civitatis utilitatibus
2249 II, LXXXVII | animo sententias? Omnem descriptum verborum apparatum? Ita
2250 I, LX | hominibus non colatur, a ceteris deseratur? Equidem tantum absum ab
2251 II, XX | neque is, qui optime potest, deserendus ullo modo est a cohortatione
2252 III, XXVIII | fuerit satius quam attactum deseri; nunc enim inopia reticere
2253 III, XXXVIII | novantur ut "ille senius desertus," ut "di genitales," ut "
2254 I, XXVIII | perfectionemque in oratore desiderans, a qua ipse longe absum,
2255 I, LVIII | umquam istam scientiam desiderasse; aliud est enim esse artificem
2256 III, XXVII | XXVII] Id desideratur omnibus eis in locis, quos
2257 III, XIII | plerumque ipsi docent, ut non desideres planius dici; easdem res
2258 II, LIV | perpetuae festivitatis ars non desideretur (natura enim fingit homines
2259 I, XLVII | exspectationem diuturni desideri nostri; nam nunc, quibus
2260 II, XLIX | calamitate civitatis vel luctu ac desiderio propinquorum vel odio proprio
2261 III, XXXVI | nec philosophorum quemquam desidero. Vel me licet existimes
2262 III, XXIII | gignit aliquid, quod cum desidiosa delectatione vestiges. Ita
2263 II, LVIII | vel maxime, quae notant et designant turpitudinem aliquam non
2264 I, XXXI | infinitae rei quaestione sine designatione personarum et temporum aut
2265 I, V | 19] Quam ob rem mirari desinamus, quae causa sit eloquentium
2266 III, XLII | proprium proprio commutatum: desine, Roma, tuos hostis ... et
2267 III, XLVII | consequuntur, ut haec verba "desinite, incipite? comprimite,"
2268 II, XIV | admirans illud iam mirari desino, quod multo magis ante mirabar,
2269 III, LIV | et illa, quae similiter desinunt aut quae cadunt similiter
2270 III, XXXVI | Vel me licet existimes desperare ista posse perdiscere vel,
2271 III, XXXVI | te audire volui, non ut desperarem me eloquentiam consequi
2272 III, XXIV | statuo atque decerno, ut desperem Latine ea, de quibus disputavimus,
2273 I, XXI | hominibus esse video, non despero fore aliquem aliquando,
2274 III, XIX | omnibus philosophi eloquentiam despexerunt, oratores sapientiam, neque
2275 II, I | non didicisse, quam illa despicere et nostrorum hominum in
2276 III, XXI | neque se ab eis contemni ac despici sinet;
2277 II, XXXVIII | dicendi artem, quam ille despiciebat, pertinebant; autem, qui
2278 II, LXXXIX | audiret, nemo umquam tam sui despiciens fuit quin speraret aut melius
2279 I, LVI | Crassi filiam Gaio filio suo despondisset, accessisse ad Crassum consulendi
2280 I, XXXVIII | Curius esset heres, num destitit uterque nostrum in ea causa
2281 III, XXXII | summi imperi gubernatione destrictus tantam vim rerum cognitionemque
2282 II, XXVI | explicatur, cum ea verba, quae desunt, suggesta sunt, quibus additis
2283 III, IX | varietate fere melius a deteriore facultate magis quam genere
2284 III, VIII | detraxeris, vitiosius et deterius futurum.
2285 III, XLIV | dicit, spiritu, non arte determinat, orator autem sic inligat
2286 I, XXV | omnino a dicendi studio deterream: quis enim non videt C.
2287 III, VI | homines sive ut doceat sive ut deterreat sive ut concitet sive ut
2288 I, XXIX | omnia; nec magis ad eos deterrendos, qui non possent, quam ad
2289 I, LXI | vereor ne maiorem vim ad deterrendum habuerit quam ad cohortandum:
2290 II, XX | is, qui aliquid potest, deterrendus: quod alterum divinitatis
2291 II, XXXIII | impediunt a discendoque deterrent; video enim in Catonis et
2292 II, I | studio discendi a doctrina deterrerent, libenter id, quod dixi,
2293 II, XXXVIII | quibus ante exorsa et potius detexta prope retexantur.
2294 III, XXIII | ad senectutem in studiis detinentur aut sunt tardissimi; res
2295 I, XVII | ipsa nescio quo modo rursus detorqueres atque oratori propria traderes.
2296 I, IX | generi aut arte aut gloria detraham; sed illa duo, Crasse, vereor
2297 II, LXXXI | persequemur et, quicquid potuerit, detrahemus; ne illud, quod Crassus,
2298 II, LXXI | id ipsum, quod tibi ille detrahit; ut C. Laelius, cum ei quidam
2299 III, VIII | addideris aut mutaris aut detraxeris, vitiosius et deterius futurum.
2300 I, IX | aliarum, plura proferre possim detrimenta publicis rebus quam adiumenta,
2301 I, XXVIII | id, quod facere possit, detrudendum puto." ~
2302 I, XI | tamquam in aliquod pistrinum detrudi et compingi videbam;
2303 II, LVI | palmam [ut ceterarum] Crasso detulisse."
2304 III, XX | forsitan vobis videar, detulissem, non possim dicere me haec,
2305 III, LVIII | ludibunda docte et delicate detulit. Aliud molestia, sine commiseratione
2306 I, I | disciplinae veteris, et consulatu devenimus in medium rerum omnium certamen
2307 II, LXXI | dixisti, tamquam in Pomptinum deverteris, neque amoenum neque salubrem
2308 I, XXVIII | in oratore autem acumen dialecticorum, sententiae philosophorum,
2309 II, XXXVIII | diiudicandi, quam verbo Graeco dialektiken appellaret? In hac arte,
2310 II, LX | 246] ut iste, qui se vult dicacem et me hercule est, Appius,
2311 II, LX | quidem venit: sunt enim dicaces; Granio quidem nemo dicacior.
2312 II, LIV | est hominibus facetis et dicacibus difficillimum, habere hominum
2313 II, LX | dicaces; Granio quidem nemo dicacior. Hoc, opinor, primum, ne,
2314 III, III | tum adulescentes Crasso se dicarant, horribilis miserosque casus;
2315 I, XXXIII | quae in forum deferuntur, dicatis quam maxime ad veritatem
2316 II, LXII | quaeritis, is, qui appellatur dicax, hoc genere maxime excellet;
2317 II, XC | Sed tamen audivi, ut heri dicebam, et Athenis cum essem, doctissimos
2318 I, VII | eius qui fuerat, Q. Mucius dicebatur et M. Antonius, homo et
2319 I, IX | sed a disertis ornateque dicentibus esse constitutas?
2320 II, XXXI | contraque, quae pro reo dicentur, omnia necessario a tempore
2321 II, LVIII | liberale hospitium meum dices; nam te in viam, simul ac
2322 III, II | neque fidem defuisse ab eo dictam et eundem, id quod in auctoritatibus
2323 I, XXXIV | traditur. Educenda deinde dictio est ex hae domestica exercitatione
2324 I, XV | res inciderit, quae sit dictione explicanda, prudenter et
2325 I, XII | adsidue versari hanc nostram dictionem, sed tamen in his ipsis
2326 I, XXIII | genera huius forensis nostrae dictionis.
2327 II, XIII | accepimus eorum, qui causas dictitarunt; et hos ipsos libros tum
2328 II, LX | et temperantia et raritas dictorum distinguent oratorem a scurra,
2329 III, XXV | 98] Difficile enim dictu est, quaenam causa sit,
2330 II, LXXXVII | et quatenus et quo modo dicturi sint, quid responderint,
2331 I, XXII | possint, profiteantur esse dicturos.
2332 II, LXXV | falsum aut ei, quod dixeris dicturusve sis, contrarium aut genere
2333 III, XXXIII | defuit? Num, quia ius civile didicerat, causas non dicebat? Aut
2334 I, XVI | sed indicat ipse motus, didicerintne palaestram an nesciant,
2335 I, XVII | dixisse; quid enim nos aut didicimus aut scire potuimus, qui
2336 I, XX | illo numero, qui illa non didicissem et tamen, ut ipse dicebat,
2337 II, XLVII | e templo L. Cottam et T. Didium, cum intercedere vellent
2338 III, XLIII | concurrant neve vastius diducantur. ~
2339 III, VI | suis sive secum, rivis est diducta oratio, non fontibus, et,
2340 III, II | cum febri domum rediit dieque septimo lateris dolore consumptus
2341 III, LI | et rudem, quam non multum differat in iudicando. Ars enim cum
2342 I, XLII | communione quadam, specie autem differentis, duas aut pluris complectitur
2343 II, XC | nisi forte in crastinum differre mavultis." Omnes se vel
2344 II, XXIII | Naucratae multique alii naturis differunt, voluntate autem similes
2345 II, LXXII | sumo: unum, ut molesto aut difficili argumento aut loco non numquam
2346 I, LIX | ornata; sed multa et magna et difficilia sunt ea, quae sunt oratori
2347 III, XXII | apud homines res est ulla difficilior neque maior neque quae plura
2348 III, IX | sibi quisque notus est et difficillime de se quisque sentit; sed
2349 II, IV | visum est, de rebus aut difficillimis aut non necessariis argutissime
2350 III, LV | hoc toto dicendi studio difficillimus.
2351 III, XXXII | ardentesque his studiis, otio vero diffluentes, non modo nihil acquisierint,
2352 III, XVI | diversis et in omnem partem diffusis disputationibus alius aliud
2353 III, LII | fuco inlitus, sed sanguine diffusus debet color.
2354 I, XLII | omne ius civile in genera digerat, quae perpauca sunt, deinde
2355 II, XIX | quoniam aliter ab aliis digeruntur, in quas est ab his omnis
2356 I, XLI | fuerunt, qui illa artificiose digesta generatim componerent; nihil
2357 III, LIII | similitudo et exemplum; digestio, interpellatio, contentio,
2358 III, LIX | manus autem minus arguta, digitis subsequens verba, non exprimens;
2359 I, XLVI | viam et, ut fieri solet, digitum ad fontis intenderem." ~
2360 III, XXIV | doctrinam aliquam et humanitate dignam scientiam, hos vero novos
2361 III, VII | quae tamen consimili laude dignentur; nam et auribus multa percipimus,
2362 II, XV | rebus magnis memoriaque dignis consilia primum, deinde
2363 III, XIV | ut rerum, ut personarum dignitates ferunt, ei sunt in eo genere
2364 I, XXXVI | nomine sed ne foro quidem dignos vix putarim." "Atqui non
2365 II, LXXVII | datur ad commovendos animos digrediendi locus, vel argumentis nostris
2366 II, LXXVII | exitus dant ad eius modi digressionem, ut eis locis uti liceat,
2367 II, XXVI | diiudicari poterit aut ita diiudicabitur, ut referendis praeteritis
2368 II, XXXVIII | disserendi et vera ac falsa diiudicandi, quam verbo Graeco dialektiken
2369 III, L | rationibus recta ac prava diiudicant; idque cum faciunt in picturis
2370 II, XXVI | duplicatur; idque aut numquam diiudicari poterit aut ita diiudicabitur,
2371 III, LIV | responsio et immutatio et diiunctio et ordo et relatio et digressio
2372 III, XXXV | controversia est; sin eos diiungent, hoc erunt inferiores, quod
2373 II, III | sermonis in hunc diem esse dilatam. Hoc tu si cupidius factum
2374 II, XXV | potuit, omni copia dicendi dilatavit, quid esset in maiestatem
2375 I, XXXV | refersit in oratione sua, dilatet nobis atque explicet."
2376 II, LXVIII | Tardum!" Vt ego, qui in dilectu Metello, cum excusationem
2377 III, XXXVII | verborum genere propriorum dilectus est habendus quidam atque
2378 II, I | matertera, quem Crassus dilexit ex omnibus plurimum, et
2379 II, XLIV | impellitque, ut aut oderint aut diligant aut invideant aut salvum
2380 I, XXXIII | ipsam profecto adsidua ac diligens scriptura superabit.
2381 II, XXXII | paucae sunt, ut eas omnis diligentes et memores et sobrii oratores
2382 II, XLIV | obscurius, sicut medico diligenti, priusquam conetur aegro
2383 I, XXVIII | levi quanto plus adhibeatur diligentiae, quam in hac re, is quam
2384 III, XLVIII | vero haec tam acrem curam diligentiamque desiderant, quam est illa
2385 II, LXVII | non amo" inquit "nimium diligentis."
2386 I, XIV | oratore dominatur, sine diligentissima pervestigatione earum omnium
2387 III, IX | 35] Quod non est ita, diligentissimeque hoc est eis, qui instituunt
2388 II, LI | est ne, quos ob benefacta diligi volemus, eorum laudem atque
2389 II, LXXXIX | tibi ignoscimus, sed te diligimus magnamque tibi habemus gratiam;
2390 III, XLIX | philosophis, quos tu maxime diligis, Catule, dicta sunt; quod
2391 II, XL | autem: "si ferae partus suos diligunt, qua nos in liberos nostros
2392 II, LVIII | temere in eos dicas, qui diliguntur. ~
2393 II, XXVIII | reum consularem et eius diloricare tunicam et iudicibus cicatrices
2394 III, X | arbitror exspectari a me puri dilucidique sermonis, neque enim conamur
2395 II, LVIII | res saepe, quas argumentis dilui non facile est, ioco risuque
2396 III, IV | semper ab omni contentione ac dimicatione [animi] revocasti.
2397 II, LXXXVI | sordide Simonidi dixisse se dimidium eius ei, quod pactus esset,
2398 I, XXII | percontati erimus, explicaris, dimiserimus."
2399 I, XXVI | quod continuo consilium dimiserit, simul ac me fractum ac
2400 II, XXI | Vidi statim indolem neque dimisi tempus et eum sum cohortatus,
2401 III, XVII | istos sine ulla contumelia dimittamus; sunt enim et boni viri
2402 I, XXVIII | operam apud sese perdere, dimittebatque et ad quam quemque artem
2403 I, XXIV | magistratum, solebam in prensando dimittere a me Scaevolam, cum ita
2404 II, XXXVIII | qua re istam artem totam dimittimus, quae in excogitandis argumentis
2405 I, XXIX | hoc studio nec ad aliam dimittis artem, ut nobis explices,
2406 II, LXXV | castris ac sua praesidia dimittunt, mediocriterne causis nocent,
2407 II, XXIII | Hyperides, Lycurgus, Aeschines, Dinarchus aliique complures, etsi
2408 III, LIV | et improvisum quiddam et dinumeratio et alia correctio et dissipatio
2409 I, XI | et Peripatetici Critolai Diodorus;
2410 II, XXXVIII | Critolaum istum, quem cum Diogene venisse commemoras, puto
2411 II, XIII | Syracosius Philistus, qui, cum Dionysi tyranni familiarissimus
2412 I, XXX | eius scriptore et lectore Diphilo suspicari liceret, id spero
2413 I, XXVIII | histrionis oratoriam laudem dirigamus, videtisne quam nihil ab
2414 III, XLIX | musicorum acerrima norma dirigenda; efficiendum est illud modo
2415 I, XXXI | quae omnes ad utilitatem dirigerentur eorum quibus consilium daremus;
2416 III, I | aliquo nefario praedone diriperetur patrimonium dignitatis;
2417 III, XII | peregrinam insolentiam fugere discamus.
2418 II, LXXXVII | Ita audire vel eum, unde discas, vel eum, cui respondendum
2419 II, XVII | minora illa opera facere discat, "laborabit." ~
2420 II, LIII | ingressus sis, celeriter discedendum est;
2421 II, XXXIII | esse a iudiciis causisque discedere; sed, ut ipsi soleo dicere,
2422 I, XXI | amore, cum ab eo nusquam discederem, verbum ex eo numquam elicere
2423 III, XXXI | dixi, omnem teramus in his discendis rebus aetatem; sed cum fontis
2424 II, XXXIII | iuris consulti impediunt a discendoque deterrent; video enim in
2425 III, XXIII | sibi ei sumpserunt, quos discentis vita defecit: omnes enim
2426 I, V | enim quis aliud in maxima discentium multitudine, summa magistrorum
2427 III, XXIX | ponuntur; nam aut simplex est disceptatio, ut si disseratur, expetendane
2428 II, X | foro atque in civium causis disceptationibusque versantur.
2429 III, XXX | igitur his generibus ac modis disceptationum omnium nihil sane ad rem
2430 II, I | Aculeonis filiis, et ea disceremus, quae Crasso placerent,
2431 II, XXXII | potuerunt, ut genera rerum discernerent eaque paulo subtilius explicarent.
2432 I, XII | Quid ergo interest aut qui discernes eorum, quos nominavi, in
2433 III, VI | facilius divulsa et quasi discerpta contrectant, et qui tamquam
2434 III, XXXIII | Callimacho tractante tam discerptas fuisse, ut nemo genus universum
2435 III, XIII | rebus transferuntur, non discerptis sententiis, non praeposteris
2436 I, XXXIII | attulerit aliquid, cum ab eo discesserit, reliqua similis oratio
2437 I, XLIII | civile, ut ei, cum ab hoc discesseritis, nemo de eis, qui peritissimi
2438 III, V | Vt igitur ante meridiem discesserunt paulumque requierunt, in
2439 II, XXIV | proferat: itaque cum ille discessit, tris personas unus sustineo
2440 I, LVI | consultus superior fuerit discessurus, qui esset non suo artificio,
2441 II, XXXIII | difficile Crasso, qui et, quod disci potuit de iure, didicit
2442 III, XVI | 61] Hinc discidium illud exstitit quasi linguae
2443 II, XLVII | magno animi ac dolore, ut discinderem tunicam, ut cicatrices ostenderem.
2444 I, LI | magnam multiplicemque esse disciplinam et multas copiosas variasque
2445 II, VII | potest esse, docebo vos, discipuli, id quod ipse non didici,
2446 III, XXXV | florere Isocratem nobilitate discipulorum videret, quod [ipse] suas
2447 I, XXVIII | dicat, se adhuc reperire discipulum, quem quidem probaret, potuisse
2448 III, XLIV | causa, quem ad modum scribit discipulus eius Naucrates, numeris
2449 III, XXXIII | quod est coniunctum, nemo discit; aut eloquentiam, quam in
2450 III, XXXIII | civitate temporibus illis sciri discive potuit, quod ille non cum
2451 III, XI | ut ne quid perturbatum ac discrepans aut praeposterum sit, sed
2452 III, IX | posse ea, quae inter se discrepant, eisdem praeceptis atque
2453 III, L | etiam ipsi sibi singuli discrepantes eiciantur? ~
2454 II, LXX | 281] Ridentur etiam discrepantia: "quid huic abest nisi res
2455 II, XXVI | quod scriptum a sententia discrepat, genus quoddam habet ambigui;
2456 III, XXX | rem pertinet, si qua in re discrepavit ab Antoni divisione nostra
2457 II, XXXIII | quae sint in iure, vel apte discribere vel ornate inlustrare possit." "
2458 III, XXXVI | partis omnem orationis laudem discripseras, cum de duabus primis nobis
2459 II, LXXI | mihi videor in multa genera discripsisse; nam illa, quae verbi ratione
2460 II, XXXIII | nobis expediet et exponet discripta generatim; est enim, ne
2461 II, XXXIV | essent dicendi, omnibus locis discriptam, instructam ornatamque comprehenderent,
2462 II, IX | sententiarum aut denique discriptionis atque ordinis, fateamur
2463 I, XIII | generatim in ordines aetatesque discriptorum dicant vel Graeci, si volunt,
2464 II, V | teneant, tamen eorum auditores discum audire quam philosophum
2465 III, XXIII | artium ex eo, quod senes discunt, pertimescat, namque aut
2466 III, XXIII | ageret tamen, Africanum. Ista discuntur facile? si et tantum sumas,
2467 III, LVII | obscuretur ac paene obruatur, discutienda sunt ea, quae obscurant,
2468 I, LIV | viriles," sic illam orationem disertam sibi et oratoriam videri,
2469 III, XXXII | eloquentior videlicet fuit et disertior Socrates et, ut tu appellas,
2470 I, IX | et fortibus viris, sed a disertis ornateque dicentibus esse
2471 II, XV | quae tractanda sunt omnia disertissime, sed locum suum in his artibus,
2472 I, LIX | 253] Itaque illi disertissimi homines ministros habent
2473 I, LIII | Cottae tribuit partium, disertissimo adulescenti, sororis suae
2474 I, LIV | cum ei scriptam orationem disertissimus orator Lysias attulisset,
2475 I, XXI | pervenit in manus hominum, disertos cognosse me non nullos,
2476 III, XVI | dissentientes inter se et multum disiunctae et dispares, cum tamen omnes
2477 III, XV | dicendi magistra; neque disiuncti doctores, sed eidem erant
2478 I, III | imperitorum intellegentia sensuque disiunctum, in dicendo autem vitium
2479 II, XLIV | 185] Huic autem est illa dispar adiuncta ratio orationis,
2480 I, XXXI | momento quodam atque iudicio dispensare atque componere; tum ea
2481 I, VIII | quae vis alia potuit aut dispersos homines unum in locum congregare
2482 I, XLII | generum quasi quaedam membra dispertiat, tum propriam cuiusque vim
2483 III, XXIX | eamque in quattuor genera dispertiunt; nam aut quid sit quaeritur,
2484 II, XIX | adferunt, quod mihi non displiceat, aut efficiunt, ut me non
2485 II, XLII | dixero, tum erit denique de disponenda tota oratione quaerendum. ~
2486 II, XLII | a me rationem ordinis et disponendarum rerum requisisse;
2487 II, LXXXV | Habetis de inveniendis rebus disponendisque quid sentiam; adiungam etiam
2488 III, XXV | ut sint quasi in ornatu disposita quaedam insignia et lumina.
2489 II, XLII | inquit Catulus "et quae dispositio argumentorum, in qua tu
2490 II, LXXXVII | fere quisquam est, ut, non dispositis notatisque rebus, ordinem
2491 III, XXXIV | libros confusos antea sic disposuisse dicitur, ut nunc habemus.
2492 I, XIX | 85] Disputabant contra diserti homines Athenienses
2493 I, XVIII | officio et de ratione oratoris disputabat.
2494 III, XXXVI | omnibus et contra omnia disputandi percepero."
2495 I, XXXIV | vituperandi [refellendi]; disputandumque de omni re in contrarias
2496 II, V | maximis rebus et gravissimis disputantem philosophum omnes unctionis
2497 II, LXVII | haec, quae a me de facetiis disputantur, non maiora forensium actionum
2498 II, IV | doctrina aliqua continerentur, disputarem. Sed hoc tamen cecidit mihi
2499 II, III | qui de dicendi ratione disputarunt, ieiunitatem bonarum artium
2500 II, V | otio sermones huius modi disputationesque fugiebant.
2501 II, XXV | quae versantur in artibus, disputatur, verborum definitio, ut
2502 I, XI | in rebus eis, de quibus disputaverunt, eloquentes et in dicendo
2503 II, XLIX | illud alterum, de quo ante disputavi, lenitatis et mansuetudinis
2504 III, XXIV | desperem Latine ea, de quibus disputavimus, tradi ac perpoliri posse,
2505 I, XI | acutissimum ferunt, Chrysippum, disputavisse neque ob eam rem philosophiae
2506 III, XXII | secus facere, cum de oratore disputem, ac facerem, si esset mihi
2507 III, XIII | altero diutius commoremur, ut disputemus, quibus rebus adsequi possimus,
2508 II, LVII | peto, ut, si tibi videtur, disputes de hoc toto iocandi genere
2509 II, XL | tulisti, quod semper a bonis dissedisti."
2510 I, XLVIII | oratio, si ei, qui inter se dissenserint, non idem [esse] illud,
2511 I, LVI | peritissimos homines summa de iure dissensio:
2512 II, XLVIII | Romano dari sine nobilium dissensione potuisse; ac, si illae seditiones
2513 III, XVIII | audierat Platonem, magno opere dissensit; copia fortasse et varietate
2514 III, XXIX | homines de maximis rebus dissentiant; aut de immutatione, ut,
2515 I, XXXI | ut a sententia scriptura dissentiat; his autem omnibus partibus
2516 III, XVI | proseminatae sunt quasi familiae dissentientes inter se et multum disiunctae
2517 I, II | disputationibus nostris dissentire, quod ego eruditissimorum
2518 I, XIII | angulis consumendi oti causa disserant, cum concessero, illud tamen
2519 I, XIII | philosophis [tum] Athenis disserebam; cogebat enim me M. Marcellus
2520 I, LVI | dicere; atque illum, cum disserendo par esse non posset - quamquam
2521 III, XXVII | genere in utramque partem disseri copiose licet. Quae exercitatio
2522 II, III | de eloquentia cum Antonio disseruisse et tamquam in schola prope
2523 III, XXXII | etiam de natura rerum et disseruit et scripsit.
|