266-aequa | aequi-benig | besti-conce | conch-dandu | dantu-disse | dissi-exist | exit-gnati | gorgi-ingen | ingra-levar | levat-multa | multi-parti | partu-poste | postl-recep | reces-sensi | sensu-teneb | tenen-vocab | vocam-zeuxi
Liber, Caput
2524 III, VII | ut neminem sui velis esse dissimilem; una est ars ratioque picturae,
2525 II, XL | 169] At ex dissimilitudine: "si barbarorum est in diem
2526 I, LIX | hanc habet ab illis rebus dissimilitudinem, quod vox] et gestus subito
2527 II, XL | genere et similitudinis et dissimilitudinis exempla sunt ex aliorum
2528 II, XXIX | cum inter vos in dicendo dissimillimi sitis, ita tamen uterque
2529 III, VII | est ars ratioque picturae, dissimillimique tamen inter se Zeuxis, Aglaophon,
2530 II, XXXV | 149] id tamen dissimulanter facere, ne sibi ille aliquid
2531 II, LXVII | Socratem opinor in hac ironia dissimulantiaque longe lepore et humanitate
2532 II, LXXXVI | omnia tibi relinquo; sin dissimulare, tu quem ad modum his satis
2533 II, LXXI | similitudine turpioris et dissimulatione et subabsurda dicendo et
2534 II, LXVII | cetera. Est huic finitimum dissimulationi, cum honesto verbo vitiosa
2535 II, LXXXVI | evolutum illis integumentis dissimulationis tuae nudatumque perspicio;
2536 II, LXXII | illo ornando et augendo dissimulatum obruatur; et, si causa est
2537 I, XLII | nunc artibus, dispersa et dissipata quondam fuerunt; ut in musicis
2538 III, LIV | dinumeratio et alia correctio et dissipatio et continuatum et interruptum
2539 III, XIX | ratione iungebant; postea dissociati, ut eui, a Socrate [diserti
2540 I, XLII | philosophi adsumunt, quae rem dissolutam divulsamque conglutinaret
2541 III, LIV | transgressio et contrarium et dissolutum et declinatio et reprehensio
2542 II, XXXVIII | quae iam non possint ipsi dissolvere, sed etiam quibus ante exorsa
2543 II, XXXVIII | quae negat ullo modo posse dissolvi, et genus sermonis adfert
2544 II, LVIII | facile est, ioco risuque dissolvit.
2545 II, LXXXI | tamen suadere aliquid aut dissuadere gravissimae mihi personae
2546 II, LXV | cum legem ferret annalem, dissuasor M. Servilius "dic mihi,"
2547 III, IX | tamen ab huius multum genere distamus; quod quale sit, non est
2548 I, XLIX | consecutus: multum inter se distant istae facultates longeque
2549 II, LXV | ne illud quidem plurimum distat, quod Glaucia Metello "villam
2550 III, XLIX | priore aut cretico, sed varie distincteque considat. Notatur enim maxime
2551 II, XC | oratoris exponeret, tibi eius distinctionem atque ornatum relinqueret?"
2552 III, XXV | omnem orationem, sed ita distinctum, ut sint quasi in ornatu
2553 II, XLI | ea numerare possit, ut re distinguantur, verbis confusa esse videantur. ~
2554 III, XLIV | imperito dicendi ignaroque distinguat, quam quod ille rudis incondite
2555 III, XLIX | excurrat longius, ut membris distinguatur, ut conversiones habeat
2556 II, LX | fugienda est. Qui igitur distinguemus a Crasso, a Catulo, a ceteris
2557 III, LII | tum est quasi luminibus distinguenda et frequentanda omnis oratio
2558 II, LIII | esse volumus, difficilis ad distinguendum similitudo; nam et ex illa
2559 II, LX | temperantia et raritas dictorum distinguent oratorem a scurra, et quod
2560 II, LXXXVII | formarum varietate locos distinguentis. ~
2561 II, IX | orationem eamque variare et distinguere quasi quibusdam verborum
2562 III, XLVIII | guttis, quod intervallis distinguuntur, notare possumus, in amni
2563 II, XIII | iste ipse Caelius neque distinxit historiam varietate colorum
2564 II, LXVI | scuto Cimbrico sub Novis distortum, eiecta lingua, buccis fluentibus;
2565 I, LIX | industriam in plura studia distrahere nolim.
2566 III, XXIX | facere possit, aut? cum res distribuitur in partis, ut si quaeratur,
2567 III, LIII | tractatur; deinde dubitatio, tum distributio, tum correctio vel ante
2568 III, LIV | subiecta ratio et item in distributis supposita ratio et permissio
2569 III, II | fuit ambitionis labore vita districta, tam diu privatis magis
2570 III, XLVIII | licentior et divitior fluxit dithyrambus, cuius membra et pedes,
2571 II, LXVII | mulier? Vxor. Similis me dius fidius. Et quamdiu ad aquas
2572 I, IV | omnium gentium constituto diuturnitas pacis otium confirmavit,
2573 I, XXVIII | enim tam insigne nec tam ad diuturnitatem memoriae stabile quam id,
2574 II, XXI | potest in eo sucus esse diuturnus, quod nimis celeriter est
2575 I, XLIX | facultates longeque sunt diversae atque seiunctae neque eadem
2576 III, XLV | inde sensim ascendat in diversam partem; ut luna accessu
2577 II, XIX | aperta, ut brevis; post autem dividere causam aut proponere; nostra
2578 II, XIX | 78] dividunt enim totam rem in duas partis,
2579 I, XLIX | qui studeat omnium rerum divinarum atque humanarum vim naturam
2580 III, XXXIII | fuerunt, ut ad eos de omnibus divinis atque humanis rebus referretur;
2581 II, LXXXIX | illa tanta tua in causis divinitas; nec enim te ista attigisse
2582 II, LXXIV | me de perfecti oratoris divinitate quadam loqui, sed de exercitationis
2583 II, XX | deterrendus: quod alterum divinitatis mihi cuiusdam videtur, alterum,
2584 III, III | tum mortis opportunitate divino consilio et ornatum et exstinctum
2585 I, X | Ser. Galbam memoria teneo divinum hominem in dicendo et M.
2586 II, LXII | quae aut in re, ut ante divisi, positae videntur esse aut
2587 III, V | illa ornari oporteret, ea divisit, quae seiuncta esse non
2588 II, LXIII | vocetur; ut ego nuper Nummium divisorem, ut Neoptolemum ad Troiam,
2589 I, XXXVII | nostrum P. Crassum [illum Divitem] cum multis aliis rebus
2590 I, XXXV | modo in oratione Crassi divitias atque ornamenta eius ingeni
2591 II, XL | maiore: "si bona existimatio divitiis praestat et pecunia tanto
2592 III, XLVIII | inde ille licentior et divitior fluxit dithyrambus, cuius
2593 III, XIX | iugo sunt doctrinarum facta divortia, ut philosophi tamquam in
2594 III, VI | nequeunt, haec facilius divulsa et quasi discerpta contrectant,
2595 I, XLII | adsumunt, quae rem dissolutam divulsamque conglutinaret et ratione
2596 I, XLIV | antepono. His ego de causis dixeram, Scaevola, eis, qui perfecti
2597 I, LXI | quasi quendam esse Roscium; dixistique non tam ea, quae recta essent,
2598 II, XLIV | flatus ostenditur, vela do; sin est integer quietusque
2599 II, XLVII | Quamquam te quidem quid hoc doceam, qui in accusando sodali
2600 II, XXVIII | et concilientur animi et doceantur et moveantur; [haec sunt
2601 II, XLVIII | incitatus videretur, id quod docebam saepe esse concessum, nullam
2602 I, XLIII | exsiliis, morte multantur; et docemur non infinitis concertationumque
2603 II, LXXVI | statuamus ea, quae probandi et docendi causa dicenda sunt quem
2604 II, LXXVII | sententiam perducimus, aut docendo aut conciliando aut permovendo,
2605 II, XXIX | conciliandorum hominum, altera docendorum, tertia concitandorum.
2606 II, XVII | inimicus tibi est; cum aut docendus is est aut dedocendus aut
2607 I, LVII | alias aequitatem defendere docentur.
2608 I, XXVIII | Apollonium, qui cum mercede doceret, tamen non patiebatur eos,
2609 II, XXXVIII | inveniam quid dicam, non docet; atque idem etiam impedit,
2610 II, LXXIX | cum omnia exspectant et dociles magis in initiis esse possunt;
2611 III, LVIII | dare, tum ad te ludibunda docte et delicate detulit. Aliud
2612 II, XX | parvis aut mediocribus rebus doctiores adsequi possunt, non idem
2613 III, LI | mihi videtur, a Numa rege doctissimo maioribusque nostris, ut
2614 II, I | vel Athenis vel Rhodi se doctissimorum hominum sermonibus dedisset,
2615 II, VI | omnium fere nostrorum hominum doctissimus - "Laelium Decumum volo,"
2616 III, IX | quod dicebat Isocrates doctor singularis se calcaribus
2617 III, IX | cuiusque naturam institutio doctoris accommodaretur.
2618 III, XXXI | inquam, omnis ista prudentiae doctrinaeque possessio, in quam homines
2619 I, XVII | modi, non ut ullam artem doctrinamve contemneres, sed ut omnis
2620 III, XXXIV | Quis Dionem Syracosium doctrinis omnibus expolivit? Non Plato?
2621 I, III | liberalissimis studiis sint doctrinisque versati, minimam copiam
2622 II, XXXIII | didicit et, quod eis, qui eum docuerunt, defuit, ipse adferet, ut,
2623 I, XXI | soleres in dicendo observare, docuisti.
2624 II, XIII | dicendum, sicut potuit, dolavit; vicit tamen, ut dicis,
2625 II, XLV | 189] Neque fieri potest ut doleat is, qui audit, ut oderit,
2626 II, LII | relictos sentiunt, illos autem dolent evolasse; sed etiam superioribus
2627 II, LII | accipiuntur, si dicuntur dolenter, tum adflicta et prostrata
2628 III, LX | vero," inquit Crassus "ac doleo quidem illos viros in eam
2629 III, XXXVIII | vestit dictis, saepit se dolo. Non numquam etiam brevitas
2630 I, LII | omnia ad voluptatem corporis doloremque referens probare posset,
2631 I, LIII | patronorum, nihil cuiquam doluit, nemo est questus, nemo
2632 I, XXXIV | deinde dictio est ex hae domestica exercitatione et umbratili
2633 III, XIII | consuetudo sermonis cotidiani ac domestici, libri confirmant et lectio
2634 II, XX | suae quam plurimos testis domestico praeconio conligentis.
2635 II, XXXVIII | qui illi sedis et quasi domicilia omnium argumentorum commonstret
2636 I, XXIII | maximis causis et in hoc domicilio imperi et gloriae sit consilio
2637 III, XI | ipsorum Atheniensium interiit, domicilium tantum in illa urbe remanet
2638 II, LX | artem aliquam haberemus! Sed domina natura est. ~
2639 I, VIII | semper floruit semperque dominata est.
2640 II, LV | Bruto, qui hunc populum dominatu regio liberavit? Quid te
2641 I, XXXV | esses, non dubitares rogare dominum, ut proferri iuberet, praesertim
2642 I, XLIII | auctoritate nutuque legum domitas habere libidines, coercere
2643 II, LVI | responderit; erat autem tanta in Domitio gravitas, tanta auctoritas,
2644 III, XLVII | longa, sicut illa sunt "domuerant, sonipedes"; atque illi
2645 I, XXV | possunt; omnia sunt enim illa dona naturae - quid de illis
2646 I, XXV | possint; inseri quidem et donari ab arte non possunt; omnia
2647 III, II | dis immortalibus vita, sed donata mors esse videatur. Non
2648 II, LXXI | Cincius, quo die legem de donis et muneribus tulit, cum
2649 II, XXXIII | et istam oscitantem et dormitantem sapientiam Scaevolarum et
2650 I, LV | incomptam videres, verborum eam dote locupletasti et ornasti;
2651 I, XLIV | si cum illorum Lycurgo et Dracone et Solone nostras leges
2652 I, VII | principum consul Philippus Drusique tribunatus pro senatus auctoritate
2653 I, XXI | me ipsum egissem et per Drusum saepe temptassem; quo in
2654 III, I | in curiam venit; ibi cum Drusus multa de Philippo questus
2655 III, XXVII | exercitatio nunc propria duarum philosophiarum, de quibus
2656 I, XX | tractarentur ab oratoribus, dubia esse et incerta; quoniam
2657 I, XXXV | spectandi cupidus esses, non dubitares rogare dominum, ut proferri
2658 II, VII | sitis hodie." Tum, cum ille dubitaret, quod ad fratrem promiserat, "
2659 II, XI | 47] "Cur igitur dubitas," inquit Catulus, "facere
2660 I, XL | neque in senatum introire dubitasset, P. Rutilius, M. filius,
2661 II, XXXIII | in re consultationis aut dubitationis causam aliquam fuisse; ut,
2662 I, II | imperatorem? Quis autem dubitet quin belli duces ex hac
2663 II, LVII | reperiendum quod dicamus, arte ducamur sed ut ea, quae natura,
2664 II, V | studiis vitam nullam esse ducamus?"
2665 II, LXXVIII | eos ipsos, unde hoc simile ducat, primas illas hastas ita
2666 II, XXXVIII | qui hoc solum colendum ducebant, habitarunt in hac una ratione
2667 II, XXI | atque praeclarum natura ipsa ducebat sed ea non satis proficere
2668 III, XVII | consili et regendae civitatis ducem et sententiae atque eloquentiae
2669 II, LXII | ceteri accipiant, posse ducere; sed admirationem magis
2670 II, LXVII | ut se in Asiam praefectum duceret "quid tibi vis," inquit "
2671 I, II | autem dubitet quin belli duces ex hac una civitate praestantissimos
2672 II, XX | nos usus docuit, ut nobis ducibus veniat eo, quo sine duce
2673 III, XL | dulcitudo orationis sunt ducta a ceteris sensibus; illa
2674 III, IV | quod si quis erit, qui ductus opinione vulgi aut Antonium
2675 III, XXV | quam cito id, quod valde dulce est, aspernatur ac respuit!
2676 III, XXVI | austeram et solidam, non dulcem atque decoctam. Nam ipsa
2677 III, XXV | Quis potione uti aut cibo dulci diutius potest? Cum utroque
2678 III, XXV | maxime voluptarius quique dulcitudine praeter ceteros sensus commovetur,
2679 III, XL | humanitatis et murmur maris et dulcitudo orationis sunt ducta a ceteris
2680 I, L | ratione dicamus pila bene et duodecim scriptis ludere proprium
2681 I, XXXVIII | Citius hercule is, qui duorum scalmorum naviculam in portu
2682 II, XXVI | superioris generis causa duplicatur; idque aut numquam diiudicari
2683 I, LX | qui mihi prope iam nimis duras leges imponere visus es
2684 III, XLI | etiam, si vereare, ne paulo durior translatio esse videatur,
2685 I, VII | oratione crevisse, et quod ille durissimis pedibus fecit, ut se abiceret
2686 III, XVII | Antisthene, qui patientiam et duritiam in Socratico sermone maxime
2687 III, XLI | relictum diceret, paulo durius; sin, "ut ita dicam, pupillum,"
2688 II, LXVIII | audisset te censorem a M. Duronio de ambitu postulatum, "aliquando"
2689 II, LXIX | neminem enim puto esse tam durum, cui non oratio tua misericordia
2690 I, XLVI | demonstranda, non ut ipse duX] essem, quod et infinitum
2691 III, XXII | te semper etiam potiora duxisse, quae ad sapientiam spectarent,
2692 I, XL | reliquisset, Romae alteram duxisset neque nuntium priori remisisset,
2693 II, II | quae semper haec summa duxit, multos et ingeniis eximiis
2694 II, LXXVII | recte id fieri potest; eaeque causae sunt ad augendum
2695 II, LXIII | idem, cum cuidam dixisset "eamus deambulatum" et ille "quid
2696 I, LIX | cubantes sensim excitant eandemque, cum egerunt, sedentes ab
2697 I, XVIII | virtutem haberet, omnis habere easque esse inter se aequalis et
2698 III, LX | ille habuit ad manum, cum eburneola solitus est habere fistula
2699 III, LVIII | segregare abs te ausu's ... et ecquis hoc animadvortet? Vincite ...
2700 III, XXIV | exstiterunt; quos ego censor edicto meo sustuleram, non quo,
2701 II, LXXX | nulli, cum illud meditati ediderunt, sic ad reliqua transeunt,
2702 III, LXI | 228] Edidi, quae potui, non ut volui,
2703 I, LVIII | artem primum facillimam non ediscant, [quae] quam sit facilis,
2704 I, XXXIV | Exercenda est etiam memoria ediscendis ad verbum quam plurimis
2705 I, LVIII | est eorum, qui, si iam sit ediscendum sibi aliquid, non Teucrum
2706 I, LIV | quam, si ei videretur, edisceret, ut ea pro se in iudicio
2707 I, XLI | deinde, postea quam est editum, expositis a Cn. Flavio
2708 II, II | memoria iam me refellente, sed edo haec eis cognoscenda, qui
2709 III, XXXI | institutus liberaliter educatione doctrinaque puerili et flagret
2710 I, XXXI | homine ingenuo liberaliterque educato dignum, non negabo me ista
2711 I, XXXIV | quae in arte traditur. Educenda deinde dictio est ex hae
2712 III, XXXII | quantisque ex angustiis oratorem educere ausus es et in maiorum suorum
2713 II, LXXXVII | iam in nobis et procreata, educet atque confirmet;
2714 I, XL | tribunus plebis, iussit educi, quod eum civem negaret
2715 II, XXVIII | parentis, quem procrearis et eduxeris, eum non et vestire et ornare,
2716 III, XXXVIII | prolem" aut "subolem" aut "effari" aut "nuncupare" aut, ut
2717 III, XIV | non eos quidem oratores effecerimus, sed furentibus quaedam
2718 II, VI | easdem autem, cum aliquid effecerint, levandi laboris sui causa
2719 I, XLII | impedito occuparit aut mortuo effecerit, ut primum omne ius civile
2720 I, XXXIII | praestantissimus dicendi effector ac magister; neque iniuria;
2721 III, XI | videndum est, ut et verba efferamus ea, quae nemo iure reprehendat,
2722 II, LXXV | litem tuam facias aut laesus efferare iracundia, causam relinquas,
2723 II, XXI | aspernatus; volo enim se efferat in adulescente fecunditas;
2724 I, XXIV | inquit "ne has meas ineptias efferatis; quamquam moderabor ipse,
2725 II, LXXV | extenuando, sed laudando et efferendo invidiosiora faciunt, quantum
2726 I, XXXVII | ornatum tum praecipue in hoc efferendum et laudandum puto, quod,
2727 II, LI | maxime invideri solet, nimis efferre videamur; atque eisdem his
2728 II, LV | cum casu in eadem causa efferretur anus Iunia. Pro di immortales,
2729 III, XXXIII | excellit unus e multis, effert se, si unum aliquid adfert,
2730 II, LXVI | incredibilem admirationem efferuntur; velut tu, Crasse, in contione: "
2731 II, XXI | quod erat ingeni, et verbis effervescentibus et paulo nimium redundantibus,
2732 II, LXXV | saepius - si possim ut boni efficiam aliquid dicendo; sin id
2733 II, LXXIX | benevolos beneque existimantis efficiamus, quod agendo efficitur melius
2734 III, LIX | quisquam qui eadem conivens efficiat. Theophrastus quidem Tauriscum
2735 III, XLIX | acerrima norma dirigenda; efficiendum est illud modo nobis, ne
2736 I, XV | communicarit; hoc profecto efficiet ut, quamcumque rem a quoquo
2737 II, LXXXVI | quae memoria tenere vellent effingenda animo atque in eis locis
2738 II, VI | atque utilitatis suae causa effingere et construere nidos, easdem
2739 II, LXXXVII | invenit, ea maxime animis effingi nostris, quae essent a sensu
2740 II, LX | describuntur hominum mores et ita effinguntur, ut aut re narrata aliqua
2741 I, VI | etenim ex rerum cognitione efflorescat et redundet oportet oratio.
2742 III, III | summam gloriam eloquentiae efflorescenti ferro erepta vita est et
2743 II, LXXVIII | causa quae [tum] agatur, effloruisse. ~
2744 III, XLVIII | procerior quidam numerus, effloruit, inde ille licentior et
2745 II, LXXIV | semel esset infusum, umquam effluere potuisse; cum quidem ei
2746 II, IX | languentis populi incitatio et effrenati moderatio eadem facultate
2747 III, LIII | quaedam libera atque etiam effrenatio augendi causa; iracundia,
2748 I, XXXIV | perspergatur omnis oratio. Effudi vobis omnia quae sentiebam,
2749 III, LV | definitionibus et sine exemplis effudisse." "Ego vero" inquit Crassus "
2750 III, XLIX | laudandis ineptiarum crimen effugiam." "Quarum tandem?" inquit
2751 II, XXXIV | rerum percallueris, nihil te effugiet atque omne, quod erit in
2752 III, LX | nihil perniciosius quam effusa sine intermissione contentio.
2753 III, LVIII | comprimam. Aliud voluptas, effusum, lene, tenerum, hilaratum
2754 III, LVII | sese, arte profecto non egeremus; verum quia animi permotio,
2755 I, LV | amplexus es, video quid egeris; tum, cum dicebas, videbam;
2756 I, LIX | excitant eandemque, cum egerunt, sedentes ab acutissimo
2757 II, XLVIII | modo Crassus commemorabat, egi: neque reges ex hac civitate
2758 II, LXVIII | esset, dixisset "quid tu, Egilia mea? Quando ad me venis
2759 II, LXVIII | audisset, festivo homini Egilio, qui videretur mollior nec
2760 III, LI | ac delectet, nihil sane egisse videatur; nihil est autem
2761 I, XXI | dicendi, cum et per me ipsum egissem et per Drusum saepe temptassem;
2762 I, XXXVIII | cum miles domum revenisset egissetque lege in hereditatem paternam
2763 I, LVII | non intellego; dicendi vis egregia, summa festivitate et venustate
2764 I, III | copiam poetarum et oratorum egregiorum exstitisse: atque in hoc
2765 II, LXIV | virum bonum" inquit "egregiumque civem esse arbitror." Ridicule
2766 II, LVIII | perpaulum gustaris, extrudam et eiciam."
2767 III, L | sibi singuli discrepantes eiciantur? ~
2768 II, LXVI | Cimbrico sub Novis distortum, eiecta lingua, buccis fluentibus;
2769 III, III | multis ab eo tempore mensibus eiectus est e civitate; Sulpicius
2770 II, LXVII | Graeco eum verbo appellat eirona; sed, uti ei ferunt, qui
2771 I, XLVI | dicendi ratione scripserunt, eitam esse aut a me posse exponi
2772 III, LVII | sunt actori, ut pictori, eiti ad variandum colores. ~
2773 III, LIII | finitima quasi percontatio eitioque sententiae suae; tum illa,
2774 II, L | vidi, quod tam e manibus elaberetur, quam mihi tum est elapsa
2775 III, XXXIII | aliam sibi partem in qua elaboraret seponeret?
2776 I, III | una aliqua in re separatim elaborarint, sed omnia, quaecumque possent,
2777 I, VI | universo genere singulos elaborasse, sed seposuisse a ceteris
2778 II, LVII | in eo studio magis ipse elaborat, non explicare nobis totum
2779 III, XXXIII | neglegebat? Vtroque in genere et elaboravit et praestitit. Num propter
2780 II, XX | non solum hortabor, ut elaboret, sed etiam, si vir quoque
2781 II, L | elaberetur, quam mihi tum est elapsa illa ipsa causa. Cum enim,
2782 I, XLIII | continentur; eadem enim elata sunt primum a pluribus,
2783 II, XXXVIII | falsum, et, si coniuncte sit elatum et adiuncta sint alia, iudicant
2784 I, V | oratio conformanda non solum electione, sed etiam constructione
2785 II, LIX | hoc quam sit facetum, quam elegans, quam oratorium, sive habeas
2786 I, XXXVII | cum multis aliis rebus elegantem hominem et ornatum tum praecipue
2787 III, XLIII | saepe etiam verbo non tam eleganter quam in transferendo, sed
2788 III, XXXV | civilibus ad inanem sermonis elegantiam transtulisset, mutavit repente
2789 II, VII | suae linguae subtilitatem elegantiamque concedere.
2790 III, XLIII | mei persona lusit is, qui elegantissime id facere potuit, Lucilius:
2791 III, XLIX | disputatione ista adferri potest elegantius aut omnino dici subtilius?"
2792 II, LVIII | adversarium, quod impedit, quod elevat, quod deterret, quod refutat;
2793 I, XXXIV | doctores atque scriptores eligendi et pervolutandi et exercitationis
2794 III, IX | verbis [quam in sententiis] eligendis labor et cura torquet verentem,
2795 III, XXIV | 93] Verborum eligendorum et conlocandorum et concludendorum
2796 III, XXV | Genus igitur dicendi est eligendum, quod maxime teneat eos,
2797 II, XXI | magistrum autem, quem vellet, eligeret; me quidem si audiret, L.
2798 III, XXXII | 127] ex quibus Elius Hippias, cum Olympiam venisset
2799 I, VI | cognita, inanem quandam habet elocutionem et paene puerilem.
2800 I, XLVIII | enim periculum, ne quid tu eloquare nisi ita prudenter, ut neminem
2801 III, XXXII | est; aut, si est victus, eloquentior videlicet fuit et disertior
2802 I, XVI | non orator de rebus eis eloquentissime dicat, quas ad certam causam
2803 I, VI | accepi in nostrorum hominum eloquentissimorum et omni dignitate principum
2804 III, XX | nobilissimum hominem et eloquentissimum in iudicium vocarim; cui
2805 II, XXXVIII | 158] nam et omne, quod eloquimur sic, ut id aut esse dicamus
2806 II, XIII | in causis atque in foro eluceat; apud Graecos autem eloquentissimi
2807 II, LV | causam illam disputationemque elusit, sic in Bruto, quem oderat
2808 II, LXXI | Cinciole?" quaesisset, "Vt emas," inquit "Gai, si uti velis."
2809 III, XLIII | omnes arte pavimento atque emblemate vermiculato. Quae cum dixisset
2810 III, XXXIII | filia conlocanda, de fundo emendo, de agro colendo, de omni
2811 III, LVII | obscurant, et ea, quae sunt eminentia et prompta, sumenda.
2812 III, XXVI | inluminatum, exstare atque eminere videatur.
2813 I, LVII | nasci prius oportere quam emori; cumque multa conligeres
2814 I, L | nominant eidem poetae, quoniam Empedocles physicus egregium poema
2815 I, LII | mollis, tam languidus, tam enervatus, tam omnia ad voluptatem
2816 I, XXXVI | 165] "Enimvero" inquit Crassus" mirari
2817 II, XXVIII | In quibus hoc non maxime enituit quod tibi omnes dant, acumen
2818 III, IX | causae saeptum, acre, acutum, enucleatum, in sua quaque re commorans,
2819 II, LXXXII | qui utilitatem defendet, enumerabit commoda pacis, opum, potentiae,
2820 I, III | iudicari; in qua difficile est enumerare quot viri quanta scientia
2821 I, XXVI | quaeritis, plane quid sentiam enuntiabo apud homines familiarissimos,
2822 III, XLII | immutatoque verbo res eadem enuntiatur ornatius; cui sunt finitima
2823 I, XLVII | et illa dicendi mysteria enuntiet?" "Vt videtur," inquit Sulpicius; "
2824 I, XXXIV | 155] Postea mihi placuit, eoque sum usus adulescens, ut
2825 III, XLIX | sententiae verbis finiantur eorumque verborum iunctio nascatur
2826 II, LIII | hanc vim acerrimam, qua eosdem excitamus, influat oportet
2827 II, LXXXIV | Themistocles, Aristides, Agesilaus, Epaminondas? Philippus, Alexander aliique
2828 II, LXXX | is postquam excessit ex ephebis ...
2829 II, XVIII | Hannibal Karthagine expulsus Ephesum ad Antiochum venisset exsul
2830 II, XXIII | Atque et illi, Theopompi, Ephori, Philisti, Naucratae multique
2831 III, IX | singularis se calcaribus in Ephoro, contra autem in Theopompo
2832 II, XIII | praestantes ingenio, Theopompus et Ephorus ab Isocrate magistro impulsi
2833 I, XIX | cur de prooemiis et de epilogis et de huius modi nugis -
2834 II, LXIX | oratori malo: qui cum in epilogo misericordiam se movisse
2835 III, XIX | ut etiam illud ludorum epulare sacrificium facerent, instituti,
2836 II, LXXXVI | spatio conclave illud, ubi epularetur Scopas, concidisse; ea ruina
2837 III, LI | maioribusque nostris, ut epularum sollemnium fides ac tibiae
2838 III, XIX | multitudinem tris viros epulones esse voluerunt, cum essent
2839 III, XLII | partem, ut cum unam turmam equitatum populi Romani dicimus; aut
2840 I, XLIII | XLIII] Nonne videtis equitem Romanum, hominem acutissimo
2841 II, XLVIII | oratione refricabam et animos equitum Romanorum, apud quos tum
2842 | eram
2843 | eramus
2844 II, I | expertem atque ignarum fuisse; erantque multi qui, quamquam non
2845 | eras
2846 I, LVI | oporteat, nesciat, idem erciscundae familiae causam agere non
2847 I, LVI | idcirco qui, quibus verbis erctum cieri oporteat, nesciat,
2848 I, XL | suae civitatis ignorantem erectum et celsum, alacri et prompto
2849 III, XVII | Socraticos esse dicebant, Eretricorum, Erilliorum, Megaricorum,
2850 II, XII | 54] Paulum se erexit et addidit maiorem historiae
2851 III, XVII | esse dicebant, Eretricorum, Erilliorum, Megaricorum, Pyrrhoneorum;
2852 | erimus
2853 II, XL | Ex pari: "est eiusdem et eripere et contra rem publicam largiri
2854 I, LII | omitto faucis, ex quibus te eripi vis, ne iudicio iniquo exsorbeatur
2855 | eris
2856 | ero
2857 II, XVIII | sed hoc minus fortasse errant, quod non te, ut Hannibalem
2858 II, LXX | familiaris reprehensio quasi errantis; ut cum obiurgavit Albium
2859 III, XIX | in quo etiam ipse Vlixes errasset.
2860 I, XLVI | exponi tam brevi, vehementer errat neque solum inscientiam
2861 II, LXX | inquit "Luculli pecus illud; erratis"; - defendere Lucullum videbatur - "
2862 I, XXXVIII | in re> quodam modo nuper erravit: nam cum aedis L. Fufio
2863 III, XLVIII | non ut fugiat tamen aut erret, sed ut sine vinculis sibi
2864 II, VII | opiniones hominum et saepe errores aucupetur, ita dicam, si
2865 III, LIII | lumen augendi; descriptio, erroris inductio, ad hilaritatem
2866 II, III | agrestis putas, insequor ut erudiam; quid enim tua potest esse
2867 II, I | labor et stultum in nobis erudiendis patris nostri, optimi ac
2868 I, LIX | arbitrati essent, oratorem ipsum erudire in iure civili, non ei pragmaticum
2869 II, I | doctoribus, quibus ille uteretur, erudiremur, etiam illud saepe intelleximus,
2870 III, XXV | ut gravis, ut suavis, ut erudita sit, ut liberalis, ut admirabilis,
2871 I, V | lepos quidam facetiaeque et eruditio libero digna celeritasque
2872 II, I | autem Antonium omnino omnis eruditionis expertem atque ignarum fuisse;
2873 III, XXIV | sed hominibus opus est eruditis, qui adhuc in hoc quidem
2874 II, IV | Hoc vitio cumulata est eruditissima illa Graecorum natio; itaque
2875 II, XIV | esse nobis, qui non sumus eruditissimi, familiares. ~
2876 I, XLVIII | quae si vobis, hominibus eruditissimis, non probabuntur, vestram
2877 I, II | nostris dissentire, quod ego eruditissimorum hominum artibus eloquentiam
2878 II, XXXII | consilio disputo, ut homines eruditos redarguam; quamquam reprehendendi
2879 III, IX | instituunt aliquos atque erudiunt, videndum, quo sua quemque
2880 II, LXXXVIII| re hac exercitatione non eruenda memoria est, si est nulla
2881 III, XXXVIII | cadit, undique omnes venti erumpunt, saevi exsistunt turbines,
2882 II, XXXIV | locos, ex quibus argumenta ervamus; quae quidem omnibus, qui
2883 II, LXVIII | Ego vero" inquam "a porta Esquilina video villam tuam;" ut illud
2884 I, XXXVIII | esset, fecisset heredem essetque ipse mortuus, res delata
2885 II, LXXXVI | relinquis, percommode facis estque mihi gratum."
2886 I, XXXVI | aetati audiendum putas, etiamne illa neglegere possumus,
2887 III, III | eo C. Iuli caput hospitis Etrusci scelere proditum cum L.
2888 III, XXXIII | mederentur? Num geometriam Euclide aut Archimede, num musicam
2889 I, XXIV | Crasse, facturum, si ista eueris quae putas ad dicendum plus
2890 II, XXXVII | sententia, quam videbar euisse: ego ista studia non improbo,
2891 II, XLII | eis rebus, Antoni, quas euisti, quod sit tibi ante explicandum,
2892 II, III | mihi a se Scaevolam hinc euntem esse conventum, ex quo mira
2893 III, VII | Graecos Aeschylus, Sophocles, Euripides, quamquam omnibus par paene
2894 I, XXXVIII | naviculam in portu everterit, in Euxino ponto Argonautarum navem
2895 I, XXVIII | iudicabat non posse oratores evaderet, operam apud sese perdere,
2896 II, XXIII | sensim obscurata est et evanuit, alia quaedam dicendi molliora
2897 I, LIII | importunitatem ex intimis mentibus evellisset vis orationis tuae. Nunc
2898 II, XL | aliorum factis aut dictis aut eventis et fictae narrationes saepe
2899 II, XV | etiam quo modo? et cum de eventu dicatur, ut causae explicentur
2900 III, LVIII | inflammarei, Priamo vi vitam evitarei.
2901 II, LXXXVIII| naturalis; sed certe, si latet, evocanda est. ~
2902 II, LXXXVI | quosdam, qui eum magno opere evocarent; surrexisse illum, prodisse,
2903 II, LII | sentiunt, illos autem dolent evolasse; sed etiam superioribus
2904 II, VI | ex urbe tamquam e vinclis evolavissent. Non audeo dicere de talibus
2905 I, XXXV | cursus verborum fuit et sic evolavit oratio, ut eius vim et incitationem
2906 III, XXI | suos excludere in nido, qui evolent clamatores odiosi ac molesti,
2907 II, LXXXVI | iam artificem aliquandoque evolutum illis integumentis dissimulationis
2908 II, LXXVIII | profundat et quod totum repente evolvat; sic omnia, quae fiunt quaeque
2909 III, LV | quoque haec praecipitem paene evolvere coegit. Sed tamen huius
2910 III, I | incidenda lingua, qua vel evulsa spiritu ipso libidinem tuam
2911 II, XLVI | miserabilem sonum voce, cum aetate exacta indigem liberum lacerasti,
2912 II, XXVIII | factas, ut cum reges essent exacti, ut cum tribunicia potestas [
2913 I, IX | Exactis regibus, tametsi ipsam exactionem mente, non lingua perfectam
2914 I, IX | vestigium apparet? Quid? Exactis regibus, tametsi ipsam exactionem
2915 I, XXIX | quam ad vos, qui possetis, exacuendos accommodavi orationem meam;
2916 I, XXXV | non contigit, ne graveris exaedificare id opus, quod instituisti:
2917 II, XV | sunt omnibus, ipsa autem exaedificatio posita est in rebus et verbis:
2918 III, XXVII | vituperandi; nihil est enim ad exaggerandam et amplificandam orationem
2919 I, LV | nisi istam artem oratione exaggerasses, ne operam perdidisses.
2920 II, LXXII | id amplectar, exornem, exaggerem, ibi commorer, ibi habitem,
2921 III, XVI | hanc dicendi exercitationem exagitarent atque contemnerent; quorum
2922 I, XXVI | saepissime experior, ut et exalbescam in principiis dicendi et
2923 III, LVIII | refugiat timido sanguen atque exalbescat metu.
2924 II, XXXVIII | populari quadam trutina examinantur;
2925 III, XI | neglegentius; nolo verba exiliter exanimata exire, nolo inflata et quasi
2926 I, XXVI | sic initio accusationis exanimatus sum, ut hoc summum beneficium
2927 II, XLV | materies tam facilis ad exardescendum est, quae nisi admoto igni
2928 I, LIV | Cuius responso iudices sic exarserunt, ut capitis hominem innocentissimum
2929 III, I | non tulit ille et graviter exarsit pigneribusque ablatis io
2930 II, XV | etiam, qui fama ac nomine excellant, de cuiusque vita atque
2931 III, LXI | tu oratione complexus es, excellentem fore."
2932 III, XXIV | natura rerum veterem illam excellentemque prudentiam Graecorum ad
2933 I, XXIII | disputationem, ad quam te duo excellentes ingeniis adulescentes cupiunt
2934 II, XX | obsecrabo; tantum ego in excellenti oratore et eodem bono viro
2935 III, XV | Itaque, ut ei studio se excellentissimis ingeniis homines dediderunt,
2936 I, XXVIII | in quo quisque artificio excelleret, is in suo genere Roscius
2937 II, LIV | in utroque genere leporis excelleris: et illo, quod in perpetuitate
2938 II, LIV | aliis mea sententia, Caesar, excellis; quo magis mihi etiam aut
2939 II, LIV | et praeter ceteros Attici excellunt; sed qui eius rei rationem
2940 I, XXXVII | peteretur, vetus atque usitata exceptio daretur CVIVS PECVNIAE DIES
2941 I, XXXVII | petitor rursus cum peteret, ne exceptione excluderetur, QVOD EA RES
2942 I, IX | praetermittam, omnium mihi videor, exceptis, Crasse, vobis duobus, eloquentissimos
2943 II, XV | genus orationis, quod sit exceptum. ~
2944 I, XXXVIII | quam ob rem hic nobis sit exceptus; ceteros vero non dubitabo
2945 II, XI | eo de numero quoque est excerpendum." "Quia nolo," inquit, "
2946 II, LXXX | Videant illa nam is postquam excessit ex ephebis ...
2947 I, II | nostris incohata ac rudia exciderunt, vix sunt hac aetate digna
2948 I, XLVII | quibus unum libellum sibi excidisse iam dudum questus est, explicet
2949 I, XXI | me imprudente et invito excidit et pervenit in manus hominum,
2950 II, XXXV | sententias sed etiam verba omnia excipiamus, vultus denique perspiciamus
2951 II, LXVII | alterius oratione aliud excipias atque ille vult; ut Salinatori
2952 II, VIII | pertractandos animos hominum et ad excipiendas eorum voluntates. Huius
2953 I, IV | 15] Excitabat eos magnitudo, varietas
2954 I, XIX | regendarum rerum publicarum, excitabatur homo promptus atque omni
2955 III, LI | numeri atque voces; quibus et excitamur et incendimur et lenimur
2956 II, LIII | vim acerrimam, qua eosdem excitamus, influat oportet aliquid,
2957 I, LIX | pronuntient, vocem cubantes sensim excitant eandemque, cum egerunt,
2958 II, XXI | materies, nova sarmenta cultura excitantur; item volo esse in adulescente,
2959 III, LX | quo illum aut remissum excitaret aut a contentione revocaret." "
2960 I, LVII | soles, dicendo a mortuis excitasses; statuisses ante oculos;
2961 II, LV | enim Brutus duo lectores excitasset et alteri de colonia Narbonensi
2962 II, LVIII | benevolentiam conciliat ei, per quem excitata est; vel quod admirantur
2963 II, XLI | omni re ad dicendum posita excitatis, nihil erit quod oratorem
2964 II, XLVII | opere moveri iudices, cum excitavi maestum ac sordidatum senem
2965 II, LXXXIII | ad ornatius dicendi genus excitemur; habet enim multitudo vim
2966 I, XXXVII | aegris medeatur, adflictos excitet, hunc in minimis tenuissimisque
2967 III, XIV | dicentem intuentur? In quo exclamant? Quem deum, ut ita dicam,
2968 II, X | non enim possum quin exclamem," ut ait ille in Trinummo:
2969 III, XXI | patiamur nos quidem pullos suos excludere in nido, qui evolent clamatores
2970 I, XI | gubernaculis civitatum, excludi ab omni doctrina rerumque
2971 III, XV | ab opere aut temporibus exclusi aut voluntate sua feriati
2972 II, XXXVIII | totam dimittimus, quae in excogitandis argumentis muta nimium est,
2973 II, LXXXIV | pro nihilo putantur, et in excogitando vis quaedam ingeni et ipsa
2974 I, XXV | motus esse debent, qui et ad excogitandum acuti et ad explicandum
2975 III, XV | novum sibi ipsi aliquem excogitant in otio ludum, sic illi
2976 II, XXVII | una rerum earum, quae non excogitantur ab oratore, sed in re positae
2977 I, XLII | denique ipsa ratione dicendi excogitare, ornare, disponere, meminisse,
2978 I, LVII | admirarere ingenium Scaevolae qui excogitasset nasci prius oportere quam
2979 I, LX | aliquid ad requiem senectutis excogitat, quanto facilius nos non
2980 II, XXVII | tota ab oratore pariuntur, excogitationem non habent difficilem, explicationem
2981 III, XLIX | ne insistat interius, ne excurrat longius, ut membris distinguatur,
2982 II, XLVIII | tenuis quaedam venia daretur excusationis, quod tamen eum defenderem,
2983 II, LXII | non venisset, requirerent, excusavit Vespa Terentius, quod eum
2984 III, V | quiescentibus aliis in eam exedram venisse, in qua Crassus
2985 II, LXVI | enim, qui te ex aerariis exemit, lustrum condidit et taurum
2986 II, LXVII | rettulit, ex quibus a me exempli causa non nulla ponuntur -
2987 I, V | praeterea est omnis antiquitas exemplorumque vis, neque legum ac iuris
2988 I, XXXIV | 157] Exercenda est etiam memoria ediscendis
2989 I, XXXIII | neque eam scienter, et viris exercent suas et linguae celeritatem
2990 II, LXXI | cum, ceteris se in campo exercentibus, ipse in herba recubuisset, "
2991 I, LVII | genere pueri apud magistros exercentur omnes, cum in eius modi
2992 I, XXXIV | Ennius, si ad eius versus me exercerem, aut Gracchus, si eius orationem
2993 II, LXXXVI | qui hanc partem ingeni exercerent, locos esse capiendos et
2994 II, XVII | causarum, cetera innumerabilia exercitationi et similitudini reliquisti:
2995 II, XLVIII | in deplorandum interitum exercitus: sic et eorum dolorem, qui
2996 I, XXXIII | his subitis dictionibus exercuerit, consequetur; et qui a scribendi
2997 III, XXVI | consumpta superiore motu et exhausta. Neque id actores prius
2998 I, XXXVIII | testamento neque heredem neque exheredem scripsisset nominatim. ~[
2999 III, XIV | 53] In quo igitur homines exhorrescunt? Quem stupefacti dicentem
3000 II, LXV | Galba, de triclinio tuo exibis? " "Cum tu" inquit "de cubiculo
3001 I, VII | 25] Exierant autem cum ipso Crasso adulescentes
3002 II, XXII | equo Troiano meri principes exierunt; sed eorum partim in pompa,
3003 II, XXIX | et quo facilius id a te exigam, quod peto, nihil tibi a
3004 II, XLVIII | neque reges ex hac civitate exigi neque tribunos plebis creari
3005 II, LVII | conlectam a conviva, Crasse, exigis, non committam ut, si defugerim,
3006 III, XXXVI | ipse dicebas, celeriter exigueque dixisses, duas tibi reliquas
3007 I, LXII | oportere. Tu autem, quoniam exiguis quibusdam finibus totum
3008 III, XLIX | interpellavi, ne quid de hoc tam exiguo sermonis tui tempore verbo
3009 I, XII | ubertatem et copiam ab eorum exilitate, qui hac dicendi varietate
3010 II, II | duxit, multos et ingeniis eximiis et magna laude dicendi sine
3011 III, XVIII | percipi possit; quem ferunt eximio quodam usum lepore dicendi
3012 III, XI | verba exiliter exanimata exire, nolo inflata et quasi anhelata
3013 III, IX | artificum et magistrorum] exisse discipulos dissimilis inter
3014 II, LV | minime" inquit "modo enim existi de balneis." Innumerabilia
3015 II, LXVI | Fabricio P. Cornelius, homo, ut existimabatur, avarus et furax, sed egregie
3016 II, XXIX | Antoni, si quid non dixeris, existimabimus non potuisse potius quam
3017 I, L | atque artis utraque facultas existimanda est, nec, si P. Crassus
3018 I, XIV | rationem operis sui reddidisse, existimandum est architecti potius artificio
3019 II, XIX | hoc omnis est error, quod existimant artificium esse hoc quoddam
3020 II, LXXIX | agetur, ut benevolos beneque existimantis efficiamus, quod agendo
3021 II, II | fuisse; vel ut ea, quae existimarem a summis oratoribus de eloquentia
3022 II, XLIX | meis tamen civibus saluti existimarer fuisse, sodali meo auxilium
3023 II, XLVIII | queri summa cum dignitate existimarere; ego, homo censorius, vix
3024 I, XLVI | 203] Hanc vim si quis existimat aut ab eis, qui de dicendi
3025 II, XLIII | dignitate hominis, rebus gestis, existimatione vitae; quae facilius ornari
3026 II, XLIX | decernere; nihil mihi ad existimationem turpius, nihil ad dolorem
3027 III, XXII | stultum alieni artifici existimatorem.
3028 I, XXXI | admiraturum, quae dixero, quam existimaturum tum, cum ea audire cupiebas,
3029 I, XLVI | desiderant, quam ob rem existimem publica quoque iura, quae
3030 II, XLIV | possim, quid sentiant, quid existiment, quid exspectent, quid velint,
3031 III, XXXVI | quemquam desidero. Vel me licet existimes desperare ista posse perdiscere
3032 I, XXII | quid sentias, quaerimus, existimesne artem aliquam esse dicendi?" "
|