266-aequa | aequi-benig | besti-conce | conch-dandu | dantu-disse | dissi-exist | exit-gnati | gorgi-ingen | ingra-levar | levat-multa | multi-parti | partu-poste | postl-recep | reces-sensi | sensu-teneb | tenen-vocab | vocam-zeuxi
Liber, Caput
3533 III, XXXI | inridentes oratorem, ut ille in Gorgia Socrates, cavillantur aut
3534 III, LXI | sed suum cuique voci: hinc gradatim ascendere vocem [utile]
3535 III, LIV | 207] Est etiam gradatio quaedam et conversio et
3536 III, LXI | gravissimum quoque tamquam sonorum gradibus descenditur. Haec varietas
3537 II, LXI | mi Spuri? Quotienscumque gradum facies, totiens tibi tuarum
3538 III, XXII | fluxisse. Sed tamen cum omnis gradus aetatis recordor tuae cumque
3539 II, XXXVI | alicuius, deinde nullam Graecarum rerum significationem daret:
3540 I, XXII | Crassus "tamquam alicui Graeculo otioso et loquaci et fortasse
3541 I, XI | controversia iam diu torquet Graeculos homines contentionis cupidiores
3542 I, LI | audiant, aut illum ineptum et Graeculum putent, aut, etiam si valde
3543 I, III | quod profitentur ei, qui grammatici vocantur, penitus se dedit,
3544 I, XLII | obitus motusque siderum; in grammaticis poetarum pertractatio, historiarum
3545 I, X | Missos facio mathematicos, grammaticos, musicos, quorum artibus
3546 I, XLIX | studia veniam, si musicus, si grammaticus, si poeta quaeratur, possim
3547 III, XLIII | interdum non impudenter; ut cum grandem orationem pro longa, minutum
3548 III, XXXVIII | multa, quibus loco positis grandior atque antiquior oratio saepe
3549 II, XXX | meliores fetus possit et grandiores edere; subactio autem est
3550 II, LXXXII | multitudinis, genus quoque dicendi grandius quoddam et inlustrius esse
3551 III, XXXVIII | caelum tonitru contremit, grando mixta imbri largifico subita
3552 II, LX | venit: sunt enim dicaces; Granio quidem nemo dicacior. Hoc,
3553 II, LX | ceteris familiarem vestrum Granium aut Vargulam amicum meum?
3554 II, LXXXIV | cum illa, quae iucunda et grata, tum etiam illa, quae mirabilia
3555 II, XI | magnifice, quid pie, quid grate, quid humaniter, quid denique
3556 II, XLIII | mansuetudinis, pietatis, grati animi, non appetentis, non
3557 II, LXXXVI | artem quam memoriae malim; gratiamque habeo Simonidi illi Cio,
3558 II, LXV | aderat contra Aculeonem Gratidiano L. Aelius Lamia, deformis,
3559 I, XXXVIII | est? Cum enim M. Marius Gratidianus aedis Oratae vendidisset
3560 II, LXXXV | 346] Gratissima autem laus eorum factorum
3561 II, LXXIV | Themistoclem respondisse gratius sibi illum esse facturum,
3562 II, LXXXV | aut periculosa aut certe gratuita. Magna etiam illa Laus et
3563 I, XXIII | istis obsequi studeo neque gravabor breviter meo more, quid
3564 II, XC | paene inhumanus, ut in eo gravarer, quod vos cupere sentirem."
3565 I, XLVIII | vestro studio inductus non gravate respondero."
3566 I, XXX | difficilem aut magnificam aut gravem orationem consuetudinis
3567 I, XXXV | diu nobis non contigit, ne graveris exaedificare id opus, quod
3568 II, LXI | quo non ex eodem severa et gravia sumantur.
3569 I, VIII | quam sapientibus sententiis gravibusque verbis ornata oratio et
3570 III, LVIII | iunxit nuptiis, ego tum gravida, expletis iam fui ad pariendum
3571 II, LVI | umquam fuit nec apud populum gravior oratio quam huius contra
3572 II, I | putaretur; atque ita se uterque graviorem fore, si alter contemnere,
3573 II, XXXVII | clariores aut auctoritate graviores aut humanitate politiores
3574 II, LXXVI | levissima sunt aut aliis gravioribus consimilia, secerni arbitror
3575 II, LXXXII | summa dignitas est populi, gravissima causa rei publicae, maximi
3576 I, LX | neque minus haec tamen tua gravissimi sermonis lenitas, quam illa
3577 II, XLV | solet; tantum est flumen gravissimorum optimorumque verborum, tam
3578 III, LV | ipsa vulgaris; usus autem gravissimus et in hoc toto dicendi studio
3579 II, VIII | quae quidem ornate dici graviterque debet. ~
3580 II, LXV | ioci, aliam severitatis, gravium autem et iocorum unam esse
3581 II, LXII | noctu frangere putaretur gregalesque eum, cum in campum non venisset,
3582 II, LXXVII | in mediam turbam atque in gregem coniciantur.
3583 I, X | praeterea philosophorum greges iam ab illo fonte et capite
3584 I, XLIX | civitatum regendarum oratori gubernacula sententia sua tradidit,
3585 I, XI | voce repelli oratorem a gubernaculis civitatum, excludi ab omni
3586 I, LVI | navigi et magni eadem est in gubernando scientia, idcirco qui, quibus
3587 I, XXXVIII | ponto Argonautarum navem gubernarit.
3588 III, XXXII | procuratione ac summi imperi gubernatione destrictus tantam vim rerum
3589 I, IX | accepissent, ista praeclara gubernatrice, ut ais, civitatum eloquentia
3590 III, LIX | 223] is autem oculis gubernatur. Atque in eis omnibus, quae
3591 II, LV | nostrae civitatis norat hunc gurgitem; metuebat ne, cum is nihil
3592 I, XXXII | exercitatione praecepta gustaram. In his enim fere rebus
3593 II, LVIII | viam, simul ac perpaulum gustaris, extrudam et eiciam."
3594 III, XXV | et levitatis. Quin etiam gustatus, qui est sensus ex omnibus
3595 III, XLVIII | conficit, quem in cadentibus guttis, quod intervallis distinguuntur,
3596 II, V | palaestra et tot locis sessiones gymnasiorum et Graecorum disputationum
3597 I, XXI | Lycio tuum hoc suburbanum gymnasium anteponam." ~
3598 III, XIX | immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis.
3599 II, LXXII | dicendo solet, ut, boni quod habeam, id amplectar, exornem,
3600 II, LX | potuerit dictum dici, necesse habeamus dicere.
3601 I, XLII | perfectam artem iuris civilis habebitis, magis magnam atque uberem
3602 I, XXI | vobis impetratum, magnam habebo, Crasse, huic palaestrae
3603 III, XLI | repriment validae legum habenae atque imperi insistent iugo.
3604 I, LII | potestatem quasi quasdam habenas tradidisset? ~
3605 I, XXXIV | laboris; quibus in rebus habenda est ratio diligenter, quos
3606 III, LII | aut feriendi rationem esse habendam putet, sed etiam, ut cum
3607 I, XVIII | sed, cum cotidie mecum haberem homines doctissimos, eos
3608 III, XLV | continerent, plurimum eadem haberent vel dignitatis vel saepe
3609 III, XXXIV | tempore, qui sapientes et haberentur et vocarentur: hi omnes
3610 II, XXXVII | frequenter auditos; quos tu cum haberes auctores, Antoni, miror
3611 I, XLII | adiungerem, nisi apud quos haec haberetur oratio cernerem; nunc complectar,
3612 I, LXII | qualis esse posset is, qui habitaret in subselliis neque quicquam
3613 II, XXXVIII | solum colendum ducebant, habitarunt in hac una ratione tractanda
3614 III, XXXIV | fieri licebat), leporem habitasse dixerunt tantamque in eodem
3615 II, LXXII | exaggerem, ibi commorer, ibi habitem, ibi haeream; a malo autem
3616 II, LXXXV | neque tamen illa non ornant, habiti honores, decreta virtutis
3617 I, XXIX | motu corporis neque ipso habitu atque forma aptiorem nec
3618 III, LII | numero atque forma; sed si habitum etiam orationis et quasi
3619 III, XLVI | sine fastigio dignitatem habiturum fuisse videatur.
3620 II, LXXVIII | dicendum, ut quod primum verbum habiturus sit, nesciat; et ait idem,
3621 III, XXXII | audire; cui tantus honos habitus est a Graecia, soli ut ex
3622 II, XLVII | restinguendum vix conarer accedere? Habueras enim tu omnia in causa superiora:
3623 II, XXXVII | ex Graecia palam semper habuerunt.
3624 II, II | quondam inter se de his rebus habuissent, mandarem litteris, vel
3625 III, I | Antoni disputationem Crassus habuisset, acerba sane recordatio
3626 II, LXXII | commorer, ibi habitem, ibi haeream; a malo autem vitioque causae
3627 II, XXXVIII | 163] Quid enim est, in quo haereat, qui viderit omne, quod
3628 II, XXXVIII | ea, quae sunt foris neque haerent in rei natura, conliguntur.
3629 III, IV | molestiis iucunda, sed etiam haerentibus salutaria nobis esse possint,
3630 III, VIII | propriis aptisque verbis; haeret in causa semper et quid
3631 III, LVIII | Aliud metus, demissum et haesitans et abiectum: multis sum
3632 I, X | perculisti, ignarum legum, haesitantem in maiorum institutis, rudem
3633 I, XXV | sunt quidam aut ita lingua haesitantes aut ita voce absoni aut
3634 II, L | Quae dubitatio, quanta haesitatio tractusque verborum! Vt
3635 I, LI | adversario iudicem facere vellet, haesitavit ob eam causam, quod nesciret,
3636 II, XVIII | delectati, quaerebant ab Hannibale, quidnam ipse de illo philosopho
3637 II, XVIII | loquacius fieri potuit quam Hannibali, qui tot annis de imperio
3638 III, XXXI | tantum, quantum res petet, hauriemus;
3639 III, XIX | mutuarentur; ex quo promisce haurirent, si manere in pristina communione
3640 I, XLVI | voluistis, fontis, unde hauriretis, atque itinera ipsa ita
3641 I, III | atque abditis e fontibus hauriuntur, dicendi autem omnis ratio
3642 II, XXXI | qui sibi eruditi videntur. Hebes atque impolitum: constituunt
3643 I, LVIII | hominum consuetudine nec hebetem nec rudem.
3644 III, LVIII | per idem tempus Polydorum Hecuba partu postremo parit. ~
3645 III, LVIII | obductum: qua tempestate Helenam Paris innuptis iunxit nuptiis,
3646 II, XII | apud Graecos Pherecydes, Hellanicus, Acusilas fuit aliique permulti,
3647 II, LXVI | turpioris: ut meum illud in Helvium Manciam "iam ostendam cuius
3648 II, XVI | quam Polyclitum illum, cum Herculem fingebat, quem ad modum
3649 II, XVII | hydra tibi sit et pellis, Hercules autem et alia opera maiora
3650 II, XXIV | sive ex controversia, ut hereditatis, sive ex deliberatione,
3651 I, XIV | si huic M. Antonio pro Hermodoro fuisset de navalium opere
3652 II, XIII | applicaverunt: namque et Herodotum illum, qui princeps genus
3653 III, XLVII | geminae, quibus." Hi tres [heroi] pedes in principia continuandorum
3654 III, XLIX | numeris ac liberis, maxime heroo aut paeane priore aut cretico,
3655 III, L | superiora; quos aut chorios aut heroos aut alternos esse oportebit
3656 III, XLIX | 191] Neque vos paean aut herous ille conturbet: ipsi occurrent
3657 III, XXI | tam exigua disputatione hesterni et hodierni diei totum oratoris
3658 I, LVI | Crassum manu prehendit et "heus tu," inquit "quid tibi in
3659 III, L | meministi, solitus est versus hexametros aliosque variis modis atque
3660 II, XXIII | Meneclem et eius fratrem Hieroclem, quos ego audivi, tota imitetur
3661 III, LVIII | effusum, lene, tenerum, hilaratum ac remissum: sed sibi cum
3662 II, LVIII | movere risum; vel quod ipsa hilaritas benevolentiam conciliat
3663 I, LVII | confici nihil posset: itaque hilaritatis plenum iudicium ac laetitiae
3664 III, XXXII | 127] ex quibus Elius Hippias, cum Olympiam venisset maxima
3665 III, XXXIII | tu existimas, cum esset Hippocrates ille Cous, fuisse tum alios
3666 I, XL | ut paterfamilias, qui ex Hispania Romam venisset, cum uxorem
3667 I, XLII | grammaticis poetarum pertractatio, historiarum cognitio, verborum interpretatio,
3668 II, XIV | Graece negant scire? Quot historicos nominavit! Quam scienter,
3669 II, XLVI | videbatur; quae si ille histrio, cotidie cum ageret, tamen [
3670 III, XXII | facerem, si esset mihi de histrione dicendum. Negarem enim posse
3671 III, XXII | ea cum dicerem, me esse histrionem necesse esset, sed fortasse
3672 III, LVI | imitatores autem veritatis, histriones, occupaverunt. ~
3673 III, XII | vaste, non rustice, non hiulce, sed presse et aequabiliter
3674 III, XLIII | asper eorum concursus neve hiulcus sit, sed quodam modo coagmentatus
3675 I, XXII | vulgo hoc facere coeperunt hodieque faciunt, ut nulla sit res
3676 III, XXI | disputatione hesterni et hodierni diei totum oratoris munus
3677 III, XXXIV | quam Pisistrati? Qui primus Homeri libros confusos antea sic
3678 III, XV | atque dicendi, ut ille apud Homerum Phoenix, qui se a Peleo
3679 II, XV | sapientiae vel temeritatis hominumque ipsorum non solum res gestae,
3680 III, XXXI | copiam gignit; et, si est honestas in rebus ipsis, de quibus
3681 II, XIV | virtute, de iustitia, de honestate, de voluptate, verbum prorsus
3682 II, LXXXII | convenit, certatur, utrum honestati potius an utilitati consulendum
3683 II, LXXXI | suum de maximis rebus et honesti et diserti, ut mente providere,
3684 II, LII | peccatis, tum, si erunt honestiora atque graviora, tamen non
3685 I, XLV | celebrandae et ornandae quod honestius potest esse perfugium quam
3686 I, XLIII | videmus, cum vera virtus atque honestus labor honoribus, praemiis,
3687 II, III | die, quam illa erant acta, hora fere secunda, cum etiam
3688 II, XLV | te tractantur in causis, horrere soleo: tanta vis animi,
3689 I, LXI | 258] Illud vero fuit horribile, quod me hercule vereor
3690 III, III | adulescentes Crasso se dicarant, horribilis miserosque casus; ex quibus [
3691 III, XLII | Africa terribili tremit horrida terra tumultu; [pro Afris
3692 III, XIV | sectemur; [te audiamus] ita de horridis rebus nitida, de ieiunis
3693 III, XXV | antiquis tabulis illo ipso horrido obsoletoque teneamur. Quanto
3694 II, XX | summos pervenire, non solum hortabor, ut elaboret, sed etiam,
3695 I, I | tibi vero, frater, neque hortanti deero neque roganti, nam
3696 III, XXV | quiddam maius et ingenia me hortantur vestra et aetates.
3697 I, XXVIII | ad eam impellere atque hortari solebat.
3698 I, LV | cum eius studi tibi et hortator et magister esset domi,
3699 I, LX | quo minus, id quod modo hortatus es, omnia legant, omnia
3700 I, V | elaborare permagnum est, hortemurque potius liberos nostros ceterosque,
3701 III, LXI | meus gener, sodalis tuus, Hortensius, adfuisset; quem quidem
3702 III, XVII | quo adgredi cupiet, sed in hortulis quiescet suis, ubi vult,
3703 I, XLIII | delectat, - dicam audacius - hosce habet fontis omnium disputationum
3704 II, XVIII | gloria, invitatus esset ab hospitibus suis, ut eum, quem dixi,
3705 III, III | longe ab eo C. Iuli caput hospitis Etrusci scelere proditum
3706 II, LVIII | Iulius "non nimis liberale hospitium meum dices; nam te in viam,
3707 II, XVIII | Graecum hominem, qui numquam hostem, numquam castra vidisset,
3708 II, XXXVIII | eam minuit, qui exercitum hostibus populi Romani tradidit,
3709 I, LVI | nuper est dicta, et in C. Hostili Mancini controversia atque
3710 I, LVII | militem defendisses, ad Hostilianas te actiones, non ad tuam
3711 III, VI | sive de divina vi sive de humana, sive ex inferiore loco
3712 II, LXXXIV | magnitudo animi, qua omnes res humanae tenues ac pro nihilo putantur,
3713 I, XIV | rationum, quae de naturis humani generis ac moribus a philosophis
3714 II, I | vero, quamquam saepe ex humanissimo homine patruo nostro acceperamus,
3715 II, LXVII | in quo non deceat leporem humanitatemque versari.
3716 II, XI | quid pie, quid grate, quid humaniter, quid denique cum aliqua
3717 III, XXIX | quaeritur, ut illud, sitne in humano genere sapientia, quam autem
3718 I, VIII | agrestique vita ad hunc humanum cultum civilemque iura describere?
3719 II, LXXXVI | suis interisse: quos cum humare vellent sui neque possent
3720 III, VI | esse altius, quam ut id nos humi strati suspicere possimus?
3721 I, LIII | valde vituperabat et huic humilitati dicebat vel exsilium fuisse
3722 II, XVII | in istis duobus generibus hydra tibi sit et pellis, Hercules
3723 II, XVI | quem ad modum pellem aut hydram fingeret, etiam si haec
3724 I, LIX | praescribitur, Paeanem aut hymnum recitarimus.
3725 I, XIII | reponendos - scisse melius quam Hyperidem aut Demosthenem, perfectos
3726 I, XXXVI | stomachans P. Scaevola, cum Hypsaeus maxima voce? plurimis verbis
3727 III, XLV | sumuntur; sed ea nos cum iacentia sustulimus e medio, sicut
3728 I, XVI | hoc declamatorio sit opere iactatus an ad dicendum omnibus ingenuis
3729 II, XV | multa alia oratorum officia iacuerunt, cohortationes, praecepta,
3730 III, III | cum L. Iuli fratris capite iacuit, ut ille, qui haec non vidit,
3731 III, XLVII | cum sint numeri plures, iambum et trochaeum frequentem
3732 I, XLV | testis est huiusce Q. Muci ianua et vestibulum, quod in eius
3733 I, XLVII | perventuros, ab hoc aditu ianuaque patefacta."
3734 III, XXIX | duo sunt modi: unus, cum idemne sit an aliquid intersit
3735 III, I | publicam gerere non posse, mane Idibus Septembribus et ille et
3736 III, XXIX | impressum sit, ut si disseratur, idne sit ius, quod maximae parti
3737 I, XXXIV | essent, dum modo essent idonea.
3738 I, XXXIV | etiam obesse, cum minus idoneis uti consuescerem.
3739 II, V | tandem aut locus hic non idoneus videtur, in quo porticus
3740 I, XI | videmus eisdem de rebus ieiune quosdam et exiliter, ut
3741 III, XXVII | criminibus oportet, aliter enim ieiuni sunt atque inanes;
3742 III, IV | opinione vulgi aut Antonium ieiuniorem aut Crassum pleniorem fuisse
3743 III, XIV | horridis rebus nitida, de ieiunis plena, de pervulgatis nova
3744 II, III | dicendi ratione disputarunt, ieiunitatem bonarum artium possit inludi;
3745 III, XVIII | vulgi, obscurum, inane, ieiunum, ac tamen eius modi, quo
3746 I, X | quod interdum pudeat, iuris ignara est.
3747 III, XLIV | oratorem ab imperito dicendi ignaroque distinguat, quam quod ille
3748 I, XLVIII | requiruntur a me, quorum sum ignarus atque insolens, sed quia,
3749 I, XIV | neque, si optime sciat ignarusque sit faciundae ac poliendae
3750 II, LXI | ductum. "Quid hoc Navio ignavius?" Severe Scipio; at in male
3751 II, XLV | exardescendum est, quae nisi admoto igni ignem concipere possit,
3752 III, XVIII | gentibus; alia vis honoris, ignominiae, praemi, supplici; vere
3753 III, LVI | videri solet; qui cum propter ignominiam iudicii cessisset Athenis
3754 I, XLIII | hominum atque fraudes damnis, ignominiis, vinclis, verberibus, exsiliis,
3755 III, XLII | minus ornata, sed tamen non ignoranda, cum intellegi volumus aliquid
3756 I, XL | similia iura suae civitatis ignorantem erectum et celsum, alacri
3757 I, XXV | non possit - neque enim ignoro, et quae bona sint, fieri
3758 II, LXXXIX | quod dixisti fore, ut tibi ignosceremus, si cognossemus, quae te
3759 II, X | tuae, patiere tamen mihique ignosces; " non enim possum quin
3760 II, LXXXVIII| movere debuit. Sed mihi ignoscetis profecto, si modo, quae
3761 I, XXVIII | impudenter; mihi enim volo ignosci, ceteris ipse non ignosco;
3762 II, LXXXIX | respondeo, non modo tibi ignoscimus, sed te diligimus magnamque
3763 III, LI | sentit; sed poetae non ignoscit, nobis concedit: taciti
3764 I, XXVIII | ignosci, ceteris ipse non ignosco; nam qui non potest, qui
3765 I, XLII | disponere, meminisse, agere, ignota quondam omnibus et diffusa
3766 III, XLI | absterres; quoniam ille dixerat: ilico istic, ne contagio mea bonis
3767 I, III | penitus se dedit, quin omnem illarum artium paene infinitam vim
3768 III, XLIII | stellis quibusdam notat et illuminat orationem. ~
3769 II, LXXXVII | genus notatio et unius verbi imagine totius sententiae informatio
3770 II, LXVI | conlationem habet aut tamquam imaginem: conlationem, ut ille Gallus
3771 III, XLVI | Capitolium statueretur, ubi imber esse non posset, nullam
3772 III, XXXVIII | contremit, grando mixta imbri largifico subita praecipitans
3773 II, LXXI | reprehendendo risus moventur. Itaque imbuendus est is, qui iocose volet
3774 II, XXXVIII | institutus et aliquo iam imbutus usu et satis acri ingenio
3775 II, XXII | maxime excellent in eo, quem imitabitur, ea diligentissime persequatur];
3776 I, VII | factis dixisse "cur non imitamur, Crasse, Socratem illum,
3777 II, XXIII | sunt in eodem veritatis imitandae genere versati, quorum quam
3778 III, XXXI | oratoresque ad cognoscendum imitandumque delegerit, ne ille haud
3779 III, XII | in quoque maxima essent, imitaremur; ex quo vereor ne nihil
3780 III, XII | lata, Sulpici, non numquam imitaris, ut Iota litteram tollas
3781 II, XXII | et verborum latitudinem imitatur; sed tamen ille nec deligere
3782 I, XXXIV | est ratio diligenter, quos imitemur, quorum similes velimus
3783 II, XXIII | multos videmus, qui neminem imitentur et suapte natura, quod velint,
3784 I, LXI | noctes et dies urgeatur; imiteturque illum, cui sine dubio summa
3785 I, XLIX | sed ingeni sui finibus immensis paene describere; nam et
3786 I, VI | dubito quin hoc plerisque immensum infinitumque videatur, et
3787 II, LXXIX | si praeter opinionem, si immerito, si misera, si ingrata,
3788 III, LVIII | vis, contentum, vehemens, imminens quadam incitatione gravitatis:
3789 II, LV | coniectis oculis, gestu omni ei imminenti, summa gravitate et celeritate
3790 II, XXXVII | adversariam esse arbitror, imminuit enim et oratoris auctoritatem
3791 I, LXI | offenditur, simul atque imminuitur aliquid de voluptate, in
3792 III, LIV | reprehensio et exclamatio et imminutio et quod in multis casibus
3793 II, LXVI | lustrum condidit et taurum immolavit." [Tacita suspicio est,
3794 III, I | molestiamque renovavit. Nam illud immortalitate dignum ingenium, illa humanitas,
3795 II, LXXXV | felicitatem ipsam deorum immortalium iudicio tribui laudationis
3796 II, LXI | continet verbi ad litteram immutati similitudo.
3797 II, LXIII | quod habet parvam verbi immutationem, quod in littera positum
3798 III, XLII | genus hoc totum, cum inflexo immutatoque verbo res eadem enuntiatur
3799 III, LIV | leporem alias, et paulum immutatum verbum atque deflexum et
3800 II, LXIV | vel ut est vel paululum immutatus, aut aliqua pars versus,
3801 III, XXXV | philosophum appellare malet, non impediam; dum modo hoc constet, neque
3802 II, X | inquit "Antoni, minime impediendus est interpellatione iste
3803 I, LXI | labor dicitur, ut primum impedimenta naturae diligentia industriaque
3804 II, VII | quidem periucunda. Sed cur impedimus Antonium, cuius audio esse
3805 I, XXVII | noluisse aut valetudine impediti non potuisse consequi id,
3806 I, XLII | aut alius quispiam aut me impedito occuparit aut mortuo effecerit,
3807 II, XXXIII | isti nos iuris consulti impediunt a discendoque deterrent;
3808 II, LXXVII | eorum, qui audiant, aut impellantur aut reflectantur.
3809 III, VI | sive ex superiore, sive ut impellat homines sive ut doceat sive
3810 II, XXXVIII | ad oblectandos animos, ad impellendos, ad ea probanda, quae non
3811 II, LXXIX | non oportebit, sed tantum impelli iudicem primo leviter, ut
3812 II, XLIV | ante dixi, sua sponte, quo impellimus, inclinant atque propendent,
3813 II, LXXXII | contrariorum; qui ad dignitatem impellit, maiorum exempla, quae erant
3814 II, XLIV | mentis iudicum permovet impellitque, ut aut oderint aut diligant
3815 III, XXV | quae maxime sensus nostros impellunt voluptate et specie prima
3816 I, VII | civitati mali, quod non impendere illi tanto ante vidissent.
3817 I, LVIII | procuratori de agri cultum aut imperandum vilico est, Magonis Karthaginiensis
3818 II, VII | dubitatio, quoniam neque domi imperaram et hic, apud quem eram futurus,
3819 III, III | defenderat quaeque censor imperatoriis manubiis ornarat, positum
3820 I, LIX | iuris peritos, cum ipsi sint imperitissimi, ei qui, ut abs te paulo
3821 II, IV | tuae suavitatis aliquid impertias; sin tibi id minus libebit,
3822 II, VII | obmutescam, nisi prius a vobis impetraro" - "Quidnam?" inquit Catulus. "
3823 I, XXXVI | tabulis permiserat, quod cum impetrasset, causa caderet; alter iniquum
3824 I, XXI | quod quidem si erit a vobis impetratum, magnam habebo, Crasse,
3825 III, XIV | dicendi; reliquae sunt magnae, implicatae, variae, graves, quibus
3826 II, XXXIII | saepe a viris bonis frustra implorari patietur neque id aequo
3827 II, XLVII | hominum et civium et sociorum imploratio; quibus omnibus verbis,
3828 I, LIII | questus, nemo rem publicam imploravit, nemo supplicavit; quid
3829 III, XLVIII | ponitur. Nam si rudis et impolita putanda est illa sine intervallis
3830 I, XLIX | saepissime tibi senatus breviter impoliteque dicenti maximis sit de rebus
3831 II, XXXI | eruditi videntur. Hebes atque impolitum: constituunt enim in partiendis
3832 II, XIV | compositione verborum non impolitus magnam eloquentiam ad scribendum
3833 I, VI | vero ego hoc tantum oneris imponam nostris praesertim oratoribus
3834 I, LX | prope iam nimis duras leges imponere visus es huic aetati, sed
3835 I, XXX | mihi levius quoddam onus imponitis neque ex me de oratoris
3836 III, V | loco sedes huic nostro non importuna sermoni." Cum placuisset
3837 I, LIII | digni, tamen omnem eorum importunitatem ex intimis mentibus evellisset
3838 II, V | modo commovent? Aut num importunum tempus in tanto otio, quod
3839 II, IV | ne nomen quidem ei vitio imposuerunt; ut enim quaeras omnia,
3840 II, LXXXVII | essent a sensu tradita atque impressa; acerrimum autem ex omnibus
3841 II, XLV | iudici, in ipso oratore impressi esse atque inusti videbuntur.
3842 III, XLVIII | vocibus, quod habet quasdam impressiones et quod metiri possumus
3843 III, XXIX | quid in communi mente quasi impressum sit, ut si disseratur, idne
3844 II, XLIII | eorum, pro quibus, et item improbari adversariorum, animosque
3845 II, LXXIII | esse laudanda, illud vero improbi esse hominis et perfidiosi,
3846 II, LVIII | posueramus. Nam nec insignis improbitas et scelere iuncta nec rursus
3847 III, III | coegisset; neque solum tibi improborum dominatus, sed etiam propter
3848 I, XXII | res neque tanta neque tam improvisa neque tam nova, de qua se
3849 III, LIV | rursum alia dubitatio et improvisum quiddam et dinumeratio et
3850 I, XXI | quodam in libello, qui me imprudente et invito excidit et pervenit
3851 III, V | Tum Crassus "an me tam impudentem esse existimatis, ut vobis
3852 I, XXVI | oratione perturbantur, paene impudentes videntur, -
3853 I, XLI | 185] Et quoniam de impudentia dixi, castigemus etiam segnitatem
3854 II, LXXXVIII| longum hominis, utinam non impudentis! Illud quidem certe, non
3855 II, LXIII | tu et adversus et aversus impudicus es."
3856 II, LXXXVIII| insolitam mihi loquacitatem impulerit, acceperitis." ~
3857 I, XLVIII | paeniteat ad hunc te sermonem impulisse." ~"Ego vero," inquit, "
3858 II, LXXXIX | quae te causa in sermonem impulisset? Quae est enim alia causa,
3859 III, XXXIV | magister ad liberandam patriam impulit, instruxit, armavit. Aliisne
3860 II, XIII | Ephorus ab Isocrate magistro impulsi se ad historiam contulerunt;
3861 III, XXII | Similiter nunc de oratore vestro impulsu loquor, summo scilicet;
3862 I, LII | suum ius atque omnium rerum impunitam libertatem tenere debeat.
3863 III, V | Crasse," inquit Iulius "imusne sessum? Etsi admonitum venimus
3864 I, LXI | consistens in loco, sed inambulans atque ascensu ingrediens
3865 II, III | sederet, Antonius autem inambularet cum Cotta in porticu, repente
3866 III, XVIII | auribus vulgi, obscurum, inane, ieiunum, ac tamen eius
3867 III, XXVII | aliter enim ieiuni sunt atque inanes;
3868 I, IX | nonne plena consiliorum, inania verborum videmus?
3869 II, XXVIII | hic locus tam anceps, tam inauditus, tam lubricus, tam novus
3870 III, XXXII | ut ex omnibus Delphis non inaurata statua sed aurea statueretur.
3871 III, VI | sive ut reflectat sive ut incendat sive ut leniat, sive ad
3872 II, XLV | puerili, ut mihi non solum tu incendere iudicem, sed ipse ardere
3873 II, XLV | oratoris parata, quae possit incendi, nisi ipse inflammatus ad
3874 III, LI | quibus et excitamur et incendimur et lenimur et languescimus
3875 II, I | tamen, quo facilius nos incensos studio discendi a doctrina
3876 I, XXI | enim, qui ab ineunte aetate incensus essem studio utriusque vestrum,
3877 I, XX | oratoribus, dubia esse et incerta; quoniam et dicerentur ab
3878 I, XLV | expetant,~summarum rerum incerti: quos ego ope mea~ex incertis
3879 I, XLV | incerti: quos ego ope mea~ex incertis certos compotesque consili~
3880 III, XLVII | aut similitudinem versus incidamus. "Altae sunt geminae, quibus."
3881 III, XXVI | saeptus possidet sedis sacras, incidat, aspiciat, admiretur, stupescat.
3882 III, I | coercere: haec tibi est incidenda lingua, qua vel evulsa spiritu
3883 III, LVIII | acutum, incitatum, crebro incidens: ipsus hortatur me frater,
3884 I, XIII | Etenim cum illi in dicendo inciderint loci, quod persaepe evenit,
3885 II, XXXIV | erit in re, occurret atque incidet. ~
3886 I, I | 3] Nam prima aetate incidimus in ipsam perturbationem
3887 I, XXIV | fortuito in sermonem vestrum incidisse.
3888 I, VII | commemorata narrabat, ut nihil incidisset postea civitati mali, quod
3889 II, LXII | risum movet, nisi si quando incidit in aliud quoque genus ridiculi,
3890 II, LXXXII | re maxime est quaerendum; inciditur enim omnis [iam] deliberatio,
3891 III, LVIII | nunc me vortam? Quod iter incipiam ingredi? Domum paternamne?
3892 III, LIX | pedis in contentionibus aut incipiendis aut finiendis.
3893 III, XLVII | ut haec verba "desinite, incipite? comprimite," aut a brevibus
3894 III, IX | cunctantem et quasi verecundantem incitabat. Neque eos similis effecit
3895 I, XII | ad odium aut ad dolorem incitandis vel ab hisce eisdem permotionibus
3896 I, LXI | ad studium et ad laborem incitandos iuvenis vehementer adsentior;
3897 II, LXXIX | iudicem aut adliciendum aut incitandum ex eis locis trahemus, qui
3898 II, XVII | dedocendus aut reprimendus aut incitandus aut omni ratione ad tempus,
3899 I, XXXIII | suas et linguae celeritatem incitant verborumque frequentia delectantur;
3900 I, XII | causasque eas, quibus mentes aut incitantur aut reflectuntur, penitus
3901 II, XLIV | enim currentem, ut aiunt, incitare quam commovere languentem;
3902 I, XXXVI | quibus hominum mentes et incitarentur et reprimerentur, de historia,
3903 I, XX | atque eloquendi celeritatem incitaret; tum etiam exemplorum copia
3904 II, XXXV | diligentia etiam ex tarditate incitat;
3905 II, IX | eiusdem et languentis populi incitatio et effrenati moderatio eadem
3906 I, XXXV | evolavit oratio, ut eius vim et incitationem aspexerim, vestigia ingressumque
3907 II, XLVIII | concessum esset ut iure incitatus videretur, id quod docebam
3908 I, LIII | ageretur. Nemo ingemuit, nemo inclamavit patronorum, nihil cuiquam
3909 II, XLIV | sponte, quo impellimus, inclinant atque propendent, accipio
3910 II, XLIV | rerum oratio, ut non modo inclinantem excipere aut stantem inclinare,
3911 II, XLIV | inclinantem excipere aut stantem inclinare, sed etiam adversantem ac
3912 II, XXIX | causam adiudicaturus sit, aut inclinatione voluntatis propendeat in
3913 III, XLVIII | ac modi sic verba versu includere, ut nihil sit ne spiritu
3914 I, XXXIV | ingeni, et illa conimentatio inclusa in veritatis lucem proferenda
3915 I, XI | scientia neque natura hominum incognita ac moribus in his ipsis
3916 I, II | ex commentariolis nostris incohata ac rudia exciderunt, vix
3917 III, III | praestantem, cum sibi non incolumem fortunam, sed exsilium et
3918 I, XLVI | nomine oratoris ornatus incolumis vel inter hostium tela versari;
3919 III, XLV | saepe etiam venustatis. Incolumitatis ac salutis omnium causa
3920 II, XVI | didicerunt, reliqua [non incommode] per se adsequentur -
3921 I, LV | artem cum indotatam esse et incomptam videres, verborum eam dote
3922 II, IV | denique in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is ineptus
3923 III, XLIV | Isocrates instituisse fertur, ut inconditam antiquorum dicendi consuetudinem
3924 III, XLIV | distinguat, quam quod ille rudis incondite fundit quantum potest et
3925 I, XLIV | civile praeter hoc nostrum inconditum ac paene ridiculum; de quo
3926 III, XII | facilius enim mulieres incorruptam antiquitatem conservant,
3927 I, XVIII | nescio quo modo apud eos increbruisset, me in causis maioribus
3928 I, XLIV | leges conferre volueritis; incredibile est enim, quam sit omne
3929 III, L | ipso magna quaedam est vis incredibilisque naturae. Omnes enim tacito
3930 II, XLVIII | orationem traduxi et converti in increpandam Caepionis fugam, in deplorandum
3931 II, V | philosophum malunt; qui simul ut increpuit, in media oratione de maximis
3932 III, XIV | qui audiant, quocumque incubuerit, possit impellere; quae
3933 II, XXXVIII | adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,
3934 II, V | horum Graecorum, qui se inculcant auribus nostris, similes
3935 I, XXVIII | quod tradatur vel etiam inculcetur, si qui forte sit tardior,
3936 III, XXV | caveatis, ne exilis, ne inculta sit vestra oratio, ne vulgaris,
3937 II, LXXIX | ut iam inclinato reliqua incumbat oratio. ~
3938 I, VIII | id studium, in quo estis, incumbite, ut et vobis honori et amicis
3939 I, VI | 23] repetamque non ab incunabulis nostrae veteris puerilisque
3940 II, XLII | dicendo vel casu potius incurrere. Ac res quidem ista, quam
3941 II, XXXVI | illius divini ingeni in eadem incurris vestigia sive etiam illa
3942 III, XXXVIII | genitales," ut "bacarum ubertate incurvescere."
3943 III, XXVII | quandam cum amplificatione incusationem aut querelam, contra quam
3944 II, LI | 209] item timor incutitur aut ex ipsorum periculis
3945 II, LXXI | inridendis [ipsorum ridicule indicandis] et similitudine turpioris
3946 III, LIX | actio et imago animi vultus, indices oculi: nam haec est una
3947 II, XIV | quando incidi, deceptus indicibus librorum, qui sunt fere
3948 III, XL | potest autem ex omnibus, indidem verbum unum, quod similitudinem
3949 II, XLVI | voce, cum aetate exacta indigem liberum lacerasti, orbasti,
3950 I, XXXIV | exercitationes non tam artis indigent quam is laboris; quibus
3951 II, LXXIX | si misera, si ingrata, si indigna, si nova, si quae restitui
3952 III, XXVII | non potuimus, ab eis, quod indignissimum est, qui in nostrum patrimonium
3953 II, XXXII | hominis aut dignitas aut indignitas, extra quaestionem est et
3954 II, LXXI | malo genere natus diceret, indignum esse suis maioribus, "at
3955 III, XXXV | optandum, malim equidem indisertam prudentiam quam stultitiam
3956 II, XXXVII | Pacuvianus prope bellum indixeris."
3957 II, VI | quae scriberet neque se ab indoctissimis neque a doctissimis legi
3958 II, II | doctissimum, alterum plane indoctum fuisse; vel ut ea, quae
3959 III, XI | Asiaticos quivis Atheniensis indoctus non verbis, sed sono vocis
3960 I, LV | debemus; cuius artem cum indotatam esse et incomptam videres,
3961 II, XL | qua nos in liberos nostros indulgentia esse debemus?"
3962 I, LIX | oratori necessaria, ut eius industriam in plura studia distrahere
3963 I, LXI | impedimenta naturae diligentia industriaque superaret, cumque ita balbus
3964 III, XXXII | amictus, soccos, quibus indutus esset, [se] sua manu confecisse.
3965 I, XXIV | petere blandius, quod, nisi inepte fieret, bene non posset
3966 II, V | hominum rationem non habent, inepti, sicut debent videri, num
3967 I, XXIV | constituit: nam quid est ineptius quam de dicendo dicere,
3968 II, III | ludos; sed - vel tu nos ineptos licet" inquit "vel molestos
3969 II, LV | nulli aculei contumeliarum inerant, causam illam disputationemque
3970 III, XXXIII | gerendam nudi veniunt atque inermes, nulla cognitione rerum,
3971 II, LXXXVIII| Neque verum est, quod ab inertibus dicitur, opprimi memoriam
3972 II, LXXIX | motus animorum conficiendos inerunt in causa, quos tamen totos
3973 I, XXI | 97] Ego enim, qui ab ineunte aetate incensus essem studio
3974 II, I | adulescentulus, quantum illius ineuntis aetatis meae patiebatur
3975 II, XVII | homini non hebeti neque inexercitato neque communium litterarum
3976 II, LV | fuit illa, quanta vis! Quam inexspectata! Quam repentina! Cum coniectis
3977 III, LI | verba dicebant; qui in illa infantia naturale illud, quod aures
3978 III, XXXV | modo hoc constet, neque infantiam eius, qui rem norit, sed
3979 II, XXXVIII | minima mansa ut nutrices infantibus pueris in os inserant; sin
3980 II, LXVI | obicienti lustrum illud infelix, "noli" inquit "mirari;
3981 III, XXXV | eos diiungent, hoc erunt inferiores, quod in oratore perfecto
3982 II, LII | homines maxime paribus aut inferioribus, cum se relictos sentiunt,
3983 III, XIX | portuosum, oratores autem in inferum hoc, Tuscum et barbarum,
3984 III, XIX | barbarum, scopulosum atque infestum laberentur, in quo etiam
3985 I, XLV | Itaque, ut apud Graecos infimi homines mercedula adducti
3986 I, XXXI | esse omnem orationem aut de infinitae rei quaestione sine designatione
3987 I, VI | quin hoc plerisque immensum infinitumque videatur, et quod Graecos
3988 I, XXXI | essent pro adversariis, infirmanda atque frangenda. ~
3989 II, LXXXI | firmamenta causae coniuncte et infirmandis contrariis et tuis confirmandis.
3990 II, XXVII | ratione aut confirmare aut infirmare testis, tabulas, quaestiones
3991 I, XLV | vestibulum, quod in eius infirmissima valetudine adfectaque iam
3992 II, LXXXIII | tum deprecatio, quod est infirmum, sed non numquam utile.
3993 II, XXV | sunt criminum, plerumque infitiatione defenduntur; nam et de pecuniis
3994 I, XXXVII | intellegebat, ut, si ille infitiator probasset iudici ante petitam
3995 III, L | quod ea sunt in communibus infixa sensibus nec earum rerum
3996 II, LII | suae transeunt; quae si inflammanda sunt, maxime dicendum est
3997 II, LXXXI | plerumque rebus augendis vel inflammando iudice vel mitigando; omniaque
3998 I, XIV | animorum atque motus vel inflammandos vel etiam exstinguendos,
3999 III, LVIII | sequuntur haec omnia videi inflammarei, Priamo vi vitam evitarei.
4000 II, XLIII | in quibus minus potest inflammari animus iudicis acri et vehementi
4001 I, LI | aut inflammare dicendo aut inflammatas restinguere, cum eo maxime
4002 I, XLIV | anteponeret, quo amore tandem inflammati esse debemus in eius modi
4003 II, XLVI | relictum esse dicunt - sine inflammatione animorum exsistere posse
4004 II, XLV | possit incendi, nisi ipse inflammatus ad eam et ardens accesserit. ~
4005 II, LIII | non numquam animi aliquid inflandum est illi lenitati; neque
4006 III, LX | contionaretur, peritum hominem, qui inflaret celeriter eum sonum, quo
4007 III, XI | exiliter exanimata exire, nolo inflata et quasi anhelata gravius.
4008 III, LVII | scissum, flexo sono extenuatum inflatum;
4009 III, XXVI | deinde augetur, extenuatur, inflatur, variatur, distinguitur.
4010 II, XLVI | fili videretur; at idem inflexa ad miserabilem sonum voce,
4011 III, LIX | significatione declarans, laterum inflexione hac forti ac virili, non
4012 III, XLII | profecto genus hoc totum, cum inflexo immutatoque verbo res eadem
4013 II, LXIII | aliquid, qui lacessivit, infligitur.
4014 I, LXII | praesertim audientibus, a me informari oportere, qualis esse posset
4015 II, LXXXVII | imagine totius sententiae informatio pictoris cuiusdam summi
4016 II, LXXIX | itaque in parvis atque infrequentibus causis ab ipsa re est exordiri
4017 I, VII | senatus auctoritate susceptus infringi iam debilitarique videretur,
4018 III, XLVIII | in extremo breviora sunt, infringitur ille quasi verborum ambitus;
4019 III, XXV | animi iudicio etiam magis infucata vitia noscuntur. ~
4020 III, XXI | Pamphilumque nescio quem sinamus in infulis tantam rem tamquam puerilis
4021 II, LXXXVII | respondendum sit, ut illi non infundere in auris tuas orationem,
4022 II, LXXIV | animo, quod semel esset infusum, umquam effluere potuisse;
4023 I, LIII | civitate res ageretur. Nemo ingemuit, nemo inclamavit patronorum,
4024 III, V | quam quantum nostrorum ingeniorum acies intueri potest, qui
4025 I, LI | studio hominum [quoque] ingeniosissimorum otiosissimorumque totas
4026 III, XXIII | ego sentiam, non tantum ingenioso homini et ei, qui forum,
4027 III, XL | fugienda dissimilitudo: "caeli ingentes fornices"; quamvis sphaeram
4028 III, XIX | dici voluistis a me, ex ingenti quodam oratorem immensoque
4029 II, III | a dicendo et timiditate ingenua quadam refugisti, sive,
4030 III, XXXII | liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometriam,
4031 III, VI | vox, omnem doctrinam harum ingenuarum et humanarum artium uno
4032 I, XVI | iactatus an ad dicendum omnibus ingenuis artibus instructus accesserit." ~
4033 II, LIX | quam videat; praestet idem ingenuitatem et ruborem suum verborum
4034 I, XXXI | principio, id quod est homine ingenuo liberaliterque educato dignum,
|