266-aequa | aequi-benig | besti-conce | conch-dandu | dantu-disse | dissi-exist | exit-gnati | gorgi-ingen | ingra-levar | levat-multa | multi-parti | partu-poste | postl-recep | reces-sensi | sensu-teneb | tenen-vocab | vocam-zeuxi
Liber, Caput
4035 II, LXXIX | immerito, si misera, si ingrata, si indigna, si nova, si
4036 I, XLVIII | 208] verum hoc ingrediar ad ea, quae vultis, audacius,
4037 I, LXI | inambulans atque ascensu ingrediens arduo.
4038 III, VI | fontibus, et, quocumque ingreditur, eodem est instructu ornatuque
4039 I, XXXII | estis in cursu: sed eis, qui ingrediuntur in stadium, quique ea, quae
4040 I, XXI | ante, quam ad discendum ingressi sumus, obruimur ambitione
4041 I, XXXV | incitationem aspexerim, vestigia ingressumque vix viderim, et tamquam
4042 III, XXVII | quamquam proprii causarum et inhaerentes in earum nervis esse debent,
4043 I, XXXIII | concitato navigio, cum remiges inhibuerunt, retinet tamen ipsa navis
4044 III, XXXVIII | faciunt rem, ut illa omnia: inhorrescit mare, tenebrae conduplicantur,
4045 I, XXII | quod ego non superbia neque inhumanitate faciebam neque quod tuo
4046 II, XC | essem tam inurbanus et paene inhumanus, ut in eo gravarer, quod
4047 II, LX | aut imitatione breviter iniecta in aliquo insigni ad inridendum
4048 III, LVI | constabat oculis, voce, gestu, inimici ut lacrimas tenere non possent.
4049 III, III | fuit, etiam C. Carbonis, inimicissimi hominis, eodem illo die
4050 I, I | et quantum mihi vel fraus inimicorum vel causae amicorum vel
4051 I, XXXIV | Carbonem nostrum illum inimicum solitum esse uti sciebam,
4052 I, XLVIII | non probabuntur, vestram iniquitatem accusatote, qui ex me ea
4053 II, LXX | tulisset; "eiero," inquit "iniquus est"; cum esset admurmuratum, "
4054 II, LXXIX | exspectant et dociles magis in initiis esse possunt; inlustriora
4055 II, XLIII | religiosos, timidos, perferentis iniuriarum mirum quiddam valet; et
4056 III, XXIX | ut aequumne sit ulcisci iniurias etiam propinquorum; de honesto
4057 II, L | Romani iracundiam neque eam iniustam, sed meritam ac debitam
4058 II, XXVIII | saepe impetus populi non iniustos esse, quos praestare nemo
4059 I, XXXII | tamen ad cognoscendum non inliberale.
4060 III, XLIV | determinat, orator autem sic inligat sententiam verbis, ut eam
4061 II, XIV | concisis disputationibus inligati; poetas omnino quasi alia
4062 II, VI | cognovimus virum bonum et non inlitteratum, sed nihil ad Persium; sic
4063 III, LII | quidam venustatis non fuco inlitus, sed sanguine diffusus debet
4064 III, XLIII | cum dixisset in Albucium inludens, ne a me quidem abstinuit:
4065 I, XIX | Ipsa vero praecepta sic inludere solebat, ut ostenderet non
4066 I, LVII | cum et illud nimium acumen inluderes et admirarere ingenium Scaevolae
4067 III, XXVI | ipso et genere orationis, inluminanda verbis, varianda sententiis. ~
4068 III, VI | quibus orationem ornari atque inluminari putem, proponam breviter
4069 III, XIV | explicate, qui abundanter, qui inluminate et rebus et verbis dicunt
4070 III, XXVI | quo magis id, quod erit inluminatum, exstare atque eminere videatur.
4071 III, LIV | verborumque conformationibus inluminent." ~
4072 III, XXXI | ad modum verba struat et inluminet, a magistris istis requiret;
4073 III, LIII | extenuatio et huic adiuncta inlusio a praeceptis Caesaris non
4074 III, XXXVI | partes fuerunt tuae, de inlustranda oratione ut diceres, et
4075 III, XXIV | partes, quae mihi supersunt, inlustrandae orationis ac totius eloquentiae
4076 III, XXXVIII | quae orator adferat ad inlustrandam atque exornandam orationem:
4077 III, LIII | re plurimum valent et ad inlustrandum id, quod exponitur, et ad
4078 III, LIII | exsecratio. His fere luminibus inlustrant orationem sententiae. ~
4079 II, XXXIII | apte discribere vel ornate inlustrare possit." "Ergo " inquit "
4080 I, XIV | eorum, qui illa profitentur, inlustrari autem oratione si quis istas
4081 III, XXXVIII | translato cum est dictum, inlustrat id, quod intellegi volumus,
4082 I, XXXVIII | patefactum in iudicio atque inlustratum est a patrono?
4083 II, LXVI | verbo res obscura et latens inlustratur; ut, cum C. Fabricio P.
4084 II, XXII | in pompa, partim in acie inlustres esse voluerunt. ~
4085 II, XXXVIII | commonstret et ea breviter inlustret verbisque definiat.
4086 II, LXXIX | in initiis esse possunt; inlustriora enim sunt, quae in principiis
4087 II, XXVIII | neminem esse oratorem paulo inlustriorem arbitror [neque Graecum
4088 II, LXXXII | dicendi grandius quoddam et inlustrius esse adhibendum videtur;
4089 I, LIII | vir exemplum, ut scitis, innocentiae cumque illo nemo neque integrior
4090 I, XLVI | idemque ingeni praesidio innocentiam iudiciorum poena liberare;
4091 I, LIV | exarserunt, ut capitis hominem innocentissimum condemnarent; qui quidem
4092 II, LXVI | olim testis in Pisonem, cum innumerabilem Magio praefecto pecuniam
4093 III, LII | verba et sententiae paene innumerabiliter, quod satis scio notum esse
4094 I, XXXVIII | ratorum, ceterarumque rerum innumerabilium iura versentur, cum omnino,
4095 III, LVIII | tempestate Helenam Paris innuptis iunxit nuptiis, ego tum
4096 II, X | nobis oratorem descripseras, inopem quendam humanitatis atque
4097 III, XXXVIII | translatio instituta est inopiae causa, frequentata delectationis.
4098 III, XXXVIII | paulo audaciores, quae non inopiam indicant, sed orationi splendoris
4099 II, LXXXIV | brevitatem habent nudam atque inornatam aut scribuntur ad funebrem
4100 I, XXVIII | adiuvaretur, valde tibi adsentior inque eo vel maxime probavi summum
4101 II, LXIV | lucem venisset, "tu vero" inquisti "molestus non eris." "Iubebis
4102 I, XXVII | scirent, putantur: "noluit" inquiunt "hodie agere Roscius," aut "
4103 I, LXI | causa; at Aesopum, si paulum inrauserit, explodi. A quibus enim
4104 III, LIII | illa, quae maxime quasi inrepit in hominum mentis, alia
4105 I, X | interrogationum laqueis te inretitum tenerent; Peripatetici autem
4106 III, XII | reprehendo, ne me ipsum inrideam - sunt autem ea multo et
4107 II, LX | iniecta in aliquo insigni ad inridendum vitio reperiantur.
4108 I, XXXVII | aliis miserandus, aliis inridendus esse videatur?
4109 I, XX | quibus etiam, sive ille inridens sive quod ita putaret atque
4110 III, XIV | admiratus; si est aliter, inrident neque eum oratorem tantum
4111 III, XXXI | involaverunt atque etiam aut inridentes oratorem, ut ille in Gorgia
4112 II, LXVIII | quoque, ex quo is, qui dixit inridetur in eo ipso genere, quo dixit;
4113 II, LXXII | quod forsitan aliquis iure inriserit; quis enim est, qui id facere
4114 I, XXII | arbitramini et non semper inrisisse potius eorum hominum impudentiam,
4115 I, XVII | acceperam, contulissem, inrisit ille quidem, ut solebat,
4116 II, LXXIV | ne quid offendas, ne quo inruas: saepe aliqui testis aut
4117 I, X | possessiones tam temere inruisses.
4118 III, XXVII | qui in nostrum patrimonium inruperunt, quod opus est nobis mutuemur. ~
4119 III, XLI | esse in alienum locum, non inrupisse, atque ut precario, non
4120 III, XLII | luxuries quam in domum inrupit," et "quo avaritia penetravit";
4121 II, LXVII | quid tibi vis," inquit "insane? Tanta malorum est multitudo
4122 III, XVIII | servos, latrones, hostis, insanos esse dicunt, neque tamen
4123 II, LXXV | dicat, petulans aut plane insanus esse videatur.
4124 I, XXII | quasi in arte traduntur? inscitia."
4125 II, LXXXVII | sed in animo videantur inscribere? Itaque soli qui memoria
4126 II, LIX | tum omnibus in parietibus inscriptas fuisse litteras L.L.L.M.M.;
4127 II, XIV | librorum, qui sunt fere inscripti de rebus notis et inlustribus,
4128 II, LIV | Itaque cum quosdam Graecos inscriptos libros esse vidissem de
4129 II, XXVIII | non in memoria mea penitus insederit: itaque ego is, qui sum,
4130 III, IX | honeste cedens, acriter insequens, terrens, supplicans, summa
4131 II, III | quos tu agrestis putas, insequor ut erudiam; quid enim tua
4132 II, XXXVIII | infantibus pueris in os inserant; sin sit is, qui et doctrina
4133 I, XXV | commoveri arte possint; inseri quidem et donari ab arte
4134 I, IV | potest aut pluris ceteris inservire aut maiore delectatione
4135 III, LII | laudatur. His tribus figuris insidere quidam venustatis non fuco
4136 I, XXX | neque precibus umquam nec insidiando nec speculando adsequi potui,
4137 I, XLVIII | oppugnationibus, de commeatu, de insidiis faciendis atque vitandis,
4138 III, XLVII | sermonemque nostrum; sed sunt insignes percussiones eorum numerorum
4139 II, IX | verborum sententiarumque insignibus: aut si via ulla nisi ab
4140 II, LXXXV | vitiorum cognitione satis insignite atque aspere posse. Atque
4141 II, LXXXVII | autem agentibus, acribus, insignitis, quae occurrere celeriterque
4142 III, XIX | ostendere, quod is fecerit, qui insimuletur, aut recte factum aut alterius
4143 II, XXXV | pervolvatur animus, ut penitus insinuet in causam, ut sit cura et
4144 III, XLIX | fluat oratio, ne vagetur, ne insistat interius, ne excurrat longius,
4145 III, XLV | igitur modo tantum munus insistemus ut arbitremur nos hanc vim
4146 III, XLI | legum habenae atque imperi insistent iugo.
4147 II, LXXVI | non numquam eius modi, ut insit in eis aliquid viti neque
4148 II, LXXXIV | in potestate, non fuisse insolentem in pecunia, non se praetulisse
4149 II, LXXXVIII| quae causa me nunc ad hanc insolitam mihi loquacitatem impulerit,
4150 II, LVII | qui agunt in scaena gestum inspectante Roscio; quis enim sese commovere
4151 I, XXI | 96] Hoc loco Sulpicius "insperanti" inquit "mihi et Cottae,
4152 I, LVIII | Num igitur si qui fundus inspiciendus aut si mandandum aliquid
4153 I, XXII | refugisse et tibi cupienti atque instanti saepissime negasse, [ut]
4154 II, XXV | plerumque ex futuri, raro ex instantis aut acti.
4155 I, X | 43] instaret Academia, quae, quicquid
4156 III, XXVI | remisse, quam non actuose! Instat enim o pater, o patria,
4157 III, IX | quibus vestigiis primum institi, in eis fere soleo perorare
4158 III, II | in quo ille postremum, institisset, contueremur: namque tum
4159 II, XX | ego tibi oratorem sic iam instituam, si potuero, ut quid efficere
4160 II, XXVII | suggerunt; quod etiam si ad instituendos adulescentulos magis aptum
4161 II, XXXVIII | fuit aut aliud consilium instituendum aut sua sponte faciendum;
4162 III, I | 1] Instituenti mihi, Quinte frater, eum
4163 II, I | tempus; illud autem est huius institutae scriptionis ac temporis,
4164 III, XLV | medium quiddam tenemus: sic institutam nostram sententiam sequitur
4165 III, XIX | epulare sacrificium facerent, instituti, sic Socratici it se causarum
4166 III, IX | cum ad cuiusque naturam institutio doctoris accommodaretur.
4167 II, XXVI | quale sit." Sed iam ad institutum revertar meum. ~
4168 III, IX | diligentissimeque hoc est eis, qui instituunt aliquos atque erudiunt,
4169 I, LVIII | in foro conteramur, satis instructi esse possumus ad hoc dumtaxat,
4170 III, XXXIV | cuius eloquentia litteris instructior fuisse traditur quam Pisistrati?
4171 II, LXXVIII | locis omnibus inventis atque instructis considerandum est quo principio
4172 I, LX | viro optimo et istis rebus instructissimo, familiari meo Congo mutuabor,
4173 III, VIII | est, ut unus ad dicendum instructissimus a natura esse videatur. ~
4174 III, VI | quocumque ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata.
4175 I, XLIX | oratorem eumque esse praeterea instructum voce et actione et lepore
4176 II, XII | aut propriis praeceptis instruenda?" "Minime vero," inquit
4177 III, XVIII | in his, quod ab hoc, quem instruimus oratore, valde abhorreat;
4178 III, L | intellegentiam a natura minus habent instrumenti, tum multo ostendunt magis
4179 I, XXXVI | inesse; in oratoris vero instrumento tam lautam supellectilem
4180 II, IX | hic, nisi domesticis se instruxerit copiis, aliunde dicendi
4181 II, VI | vos esse eos, qui vitam insuavem sine his studiis putaretis,
4182 II, LIV | sunt artemque tradere, sic insulsi exstiterunt, ut nihil aliud
4183 II, LIV | nihil aliud eorum nisi ipsa insulsitas rideatur;
4184 II, LXIV | etiam in verbo positum non insulsum genus ex eo, cum ad verbum,
4185 I, XXXIII | ac prudentiae, qui modo insunt in ea re, de qua scribimus,
4186 II, XLV | optimorumque verborum, tam integrae sententiae, tum verae, tam
4187 I, LIII | innocentiae cumque illo nemo neque integrior esset in civitate neque
4188 II, IX | hominum ad perniciem et integritas ad salutem vocatur. Quis
4189 III, IV | quoniam haec iam neque in integro nobis esse possunt et summi
4190 II, XLIII | exprimere mores oratione iustos, integros, religiosos, timidos, perferentis
4191 I, XXXV | quaedam involucra atque integumenta perspexi, sed ea contemplari
4192 II, LXXXVI | aliquandoque evolutum illis integumentis dissimulationis tuae nudatumque
4193 I, XLVIII | esse] illud, de quo agitur, intellegant.
4194 III, XXIV | vero novos magistros nihil intellegebam posse docere, nisi ut auderent;
4195 III, XLIII | immutata esse dixi aut aliter intellegenda ac dicerentur, sunt translata
4196 III, L | aliis operibus, ad quorum intellegentiam a natura minus habent instrumenti,
4197 II, XC | esset aliter et aliquid intellegerem ab Antonio praetermissum,
4198 III, XXIII | Tuberonem; at eius avunculum vix intellegeres id agere, cum ageret tamen,
4199 II, LXX | Scaevola gauderet neque intellegeret contra suas tabulas esse
4200 II, XXXIV | inquit Antonius; "quoniam intellegeretur non in hominum innumerabilibus
4201 II, XI | qui laudabit quempiam, intelleget exponenda sibi esse fortunae
4202 I, XLIV | gentibus, tum facillime intellegetis, si cum illorum Lycurgo
4203 I, V | rebus et verbis adhibeatur, intellegimus omnia, etiam si praeclarissima
4204 I, XXV | hominem atque foedum, non intellegit illa ipsa facultate, quamcumque
4205 II, LXX | Potest etiam, ut tu non recte intellexeris." Id quoque toto capite
4206 II, XC | sumeret? Deinde, ego si recte intellexi, cum valde libenter audirem,
4207 II, I | erudiremur, etiam illud saepe intelleximus, cum essemus eius domi,
4208 II, XLIX | praesertim si in aliis causis intellexissent omnia me semper pro amicorum
4209 I, XXX | nisi illud, quo eo, quo intendas, ferat deducatque, cognoris.
4210 II, XLII | proficiscare, quo te dicis intendere." "Quidnam?" inquit. "Qui
4211 I, XLVI | solet, digitum ad fontis intenderem." ~
4212 I, X | singulae familiae litem tibi intenderent;
4213 II, XXI | studio atque imitatione intendisset atque ita dicere consuesset,
4214 II, LII | omni ratione flectendos, intenta ac vehemens esse debet. ~
4215 III, LVII | Nam voces ut chordae sunt intentae, quae ad quemque tactum
4216 III, LIX | oculi sunt, quorum tum intentione, tum remissione, tum coniectu,
4217 I, LX | sermone conficerent paulo intentiore, numquam, ut Ser. Galba,
4218 II, XXXV | sit cura et cogitatione intentus, diligentia est; ut his
4219 II, XLVII | Cottam et T. Didium, cum intercedere vellent rogationi, nemo
4220 II, XXI | magistrum futurum. Vix annus intercesserat ab hoc sermone cohortationis
4221 III, XLVI | interpuncta verborum animae interclusio atque angustiae spiritus
4222 I, X | multisque praeessem, qui aut interdicto tecum contenderent aut te
4223 I, L | L] Neque enim est interdictum aut a rerum natura aut a
4224 I, XLII | 191] Atque interea tamen, dum haec, quae dispersa
4225 II, XXXI | patriae conservandae causa interemerit, cum id per leges non liceret;
4226 I, XIII | faceret, huic nostro sermoni interesset; ac iam tum erat adulescentulus
4227 II, XXX | isti sic iubent quaerere: interfecit Opimius Gracchum. Quid facit
4228 III, III | virum, P. Crassum, suapte interfectum manu neque conlegae sui,
4229 II, XL | consequentibus: "si et ferro interfectus ille et tu inimicus eius
4230 III, IV | enim, qui ipsi sermoni non interfuissemus et quibus C. Cotta tantum
4231 III, XI | doctrina ipsorum Atheniensium interiit, domicilium tantum in illa
4232 II, LXXXVI | prodisse, vidisse neminem: hoc interim spatio conclave illud, ubi
4233 II, LI | periculis aut ex communibus: interior est ille proprius; sed hic
4234 III, XXIX | ut, si disputetur, num interire virtus in homine aut num
4235 II, LXXXVI | cognatis oppressum suis interisse: quos cum humare vellent
4236 III, VI | verba seiungunt, quorum sine interitu fieri neutrum potest, non
4237 III, XXXVIII | cotidiani sermonis iam diu intermissa, quae sunt poetarum licentiae
4238 II, LXXXVI | sui neque possent obtritos internoscere ullo modo, Simonides dicitur
4239 II, LXV | deformis, ut nostis; qui cum interpellaret odiose, "audiamus" inquit "
4240 III, LIII | similitudo et exemplum; digestio, interpellatio, contentio, reticentia,
4241 II, X | minime impediendus est interpellatione iste cursus orationis tuae,
4242 III, XLIX | ne laudandi quidem causa interpellavi, ne quid de hoc tam exiguo
4243 II, LXIV | Saepe etiam versus facete interponitur, vel ut est vel paululum
4244 I, XXXIV | exercitationis causa laudandi, interpretandi, corrigendi, vituperandi [
4245 II, LIV | homines hoc ipsum non insulse interpretantur;
4246 II, V | inquit Crassus "ego alio modo interpretor, qui primum palaestram et
4247 III, XLIV | verborum et sententiarum modo interpunctas clausulas in orationibus
4248 I, LIV | sententia cum iudicibus daretur, interrogabatur reus, quam [quasi aestimationem]
4249 II, XXV | Africanus de Ti. Graccho interroganti responderat iure caesum
4250 I, X | disputationum suarum atque interrogationum laqueis te inretitum tenerent;
4251 II, LXXIV | male dicamus, denique ut interrogemus: non moveor, non obtempero,
4252 II, LXXX | temporum servato, si non interrupte narrabitur. ~
4253 III, LI | dicerent, et aequalibus interspirationibus uterentur. ~
4254 III, XLIV | esse adhibendos putaverunt: interspirationis enim, non defetigationis
4255 I, XLII | geometria lineamenta, formae, intervalla, magnitudines; in astrologia
4256 III, XLVIII | aequalium aut saepe variorum intervallorum percussio numerum conficit,
4257 II, III | quidem, nisi forte molesti intervenimus, venisse delectat." ~
4258 II, III | verentem, ne molesti vobis interveniremus, ut huc secum venirem; etenim
4259 I, XL | remisisset, mortuusque esset intestato et ex utraque filius natus
4260 I, XXXVIII | patronum applicavisset, intestatoque esset mortuus, nonne in
4261 II, XVI | in causa prudenter possit intexere; hisce autem ipsis de rebus
4262 II, LXXVIII | adferent, cum erunt paene ex intima defensione deprompta, et
4263 I, XXI | facultatis disputationem paene intimam veniretis, vix optandum
4264 I, LIII | eorum importunitatem ex intimis mentibus evellisset vis
4265 II, LII | vehementer et eo magis, si intolerantius se iactant et aequabilitatem
4266 II, LXVI | Pinario mentum in dicendo intorquenti: "tum ut diceret, si quid
4267 II, XXXIV | consuetudinis nosse regiones, intra quas venere et pervestiges,
4268 I, XL | revenisset neque in senatum introire dubitasset, P. Rutilius,
4269 III, VII | Aspicite nunc eos homines atque intuemini, quorum de facultate quaerimus [
4270 I, XXXIV | quorum similes velimus esse. Intuendi nobis sunt non solum oratores,
4271 II, LXXXVII | complecti vix possemus, intuendo quasi teneremus.
4272 I, XL | atque vultu, huc atque illuc intuentem vagari cum magna caterva
4273 I, II | summis ingeniis praeditos intuenti quaerendum esse visum est
4274 II, XXI | Crassum atque omni animo intueretur. ~
4275 II, LIII | iracundiam, simul atque intuleris, possis commovere: argumentum
4276 I, VIII | quendam de studio dicendi intulisse.
4277 II, LXVIII | domini iussu dixisse et illum intus esse; paucis post diebus
4278 II, LIV | puto esse ab homine non inurbano, quam de ipsis facetiis
4279 II, X | quendam humanitatis atque inurbanum." Tum Antonius "heri enim"
4280 II, XC | praetermissum, non essem tam inurbanus et paene inhumanus, ut in
4281 III, XXXVIII | 153] Inusitata sunt prisca fere ac vetustate
4282 II, XLV | oratore impressi esse atque inusti videbuntur. Quod si fictus
4283 II, XVI | aut turpibus, utilibus aut inutilibus, de virtute, de iustitia,
4284 III, I | graviter in contione esset invectus.
4285 II, LXXIV | reus, urgent advocati, ut invehamur, ut male dicamus, denique
4286 II, LXXV | acerbius et contumeliosius invehare, nonne a te iudices abalienes?
4287 I, VII | Cum igitur vehementius inveheretur in causam principum consul
4288 II, LXXV | intellegas te in iudices invehi, mediocrene peccatum est?
4289 II, XXXVIII | quoniam, quem ad modum inveniam quid dicam, non docet; atque
4290 II, XXXVIII | praeceptum, quo modo verum inveniatur, sed tantum est, quo modo
4291 I, XXVII | pertimesceret, has causas inveniebam duas: unam, quod intellegerent
4292 III, XXXVIII | quarum ego quid vobis aut inveniendi rationem aut genera ponam? ~[
4293 II, XXXV | XXXV] Et sic, cum ad inveniendum in dicendo tria sint: acumen,
4294 I, II | singuli tolerabiles oratores invenirentur. Ac ne qui forte cum aliis
4295 II, XLI | parvo labore, nullo errore, inveniret; sic has ego argumentorum
4296 III, XVI | Thrasymachus, Isocrates, inventi sunt, qui, cum ipsi doctrina
4297 I, XII | quam ipse ille eius rei inventor atque artifex.
4298 I, XI | neque harum disputationum inventori et principi longe omnium
4299 I, IV | illas omnium doctrinarum inventrices Athenas, in quibus summa
4300 II, LXV | verbi translatione aut ex inversione verborum. Ex immutatione,
4301 II, VIII | at quasi artem quandam inverterit.
4302 II, LXV | turmalis dixit displicere. Invertuntur autem verba, ut, Crassus
4303 III, XV | sibi esse ac quaerenda et investiganda duxerunt. Nam vetus quidem
4304 III, XXXIII | potuit, quod ille non cum investigarit et scierit tum etiam conscripserit.
4305 II, XX | acutus idem atque versutus invictos viros efficit [non difficilius
4306 II, XLIV | oderint aut diligant aut invideant aut salvum velint aut metuant
4307 II, XLV | qui audit, ut oderit, ut invideat, ut pertimescat aliquid,
4308 II, LVI | non nimis est per se ipsum invidendum; sed cum omnium sit venustissimus
4309 II, LII | comprimenda quam in excitanda. Invident autem homines maxime paribus
4310 II, LVI | interdum in hoc Crasso paulum inviderem; nam esse quamvis facetum
4311 II, LI | atque gloriam, cui maxime invideri solet, nimis efferre videamur;
4312 II, LII | est, quoniam plerique sunt invidi maximeque hoc est commune
4313 II, LXXV | habent, si, quae sunt in eis invidiosa, non mitigant extenuando,
4314 II, LXXV | sed laudando et efferendo invidiosiora faciunt, quantum est in
4315 I, LVIII | causa vel delectationis invisere? Tamen nemo tam sine oculis,
4316 III, XLVII | anapaesti spondi pedem] invitat: in quo impune progredi
4317 II, XVIII | magna apud omnis gloria, invitatus esset ab hospitibus suis,
4318 II, LXXXIX | sciebam vel pudentius vel invitius, nolo enim dicere de tam
4319 I, XXI | libello, qui me imprudente et invito excidit et pervenit in manus
4320 II, XLVII | imperatorum fortunam defendendam invocarem, non fuit haec sine meis
4321 III, XXXI | abundantes otio, nobis occupatis, involaverunt atque etiam aut inridentes
4322 I, XXXV | eius ingeni per quaedam involucra atque integumenta perspexi,
4323 III, I | exarsit pigneribusque ablatis io Crassum instituit coercere.
4324 II, LVII | 234] Tum ille "iocabatur" inquit "Catulus, praesertim
4325 II, LIX | adhibenda est primum in iocando moderatio; itaque ea facillime
4326 II, LXV | severitatis, gravium autem et iocorum unam esse materiam -
4327 II, LXXI | Itaque imbuendus est is, qui iocose volet dicere, quasi natura
4328 III, XIX | tamquam in superum mare [Ionium] defluerent Graecum quoddam
4329 III, XII | non numquam imitaris, ut Iota litteram tollas et E plenissimum
4330 I, XLVIII | sed de mea consuetudine; ipsaque illa, quae in commentarium
4331 III, LV | pauci an singuli, et quales: ipsique oratores qua sint aetate,
4332 III, LVIII | incitatum, crebro incidens: ipsus hortatur me frater, ut meos
4333 I, XII | hominum mentibus vel ad iram aut ad odium aut ad dolorem
4334 II, XLV | enim facile perficere ut irascatur ei, cui tu velis, iudex,
4335 III, XVIII | improbo, dimitto tamen nec eos iratos vereor, quoniam omnino irasci
4336 III, XI | loquitur, priscum visum iri putat, si plane fuerit rusticanum.
4337 II, LXVII | Socratem opinor in hac ironia dissimulantiaque longe lepore
4338 II, XIII | Theopompus et Ephorus ab Isocrate magistro impulsi se ad historiam
4339 III, XXXII | dicturum esse profitetur; isque princeps ex omnibus ausus
4340 II, XXXII | SI MIHI FILIVS GENITVR, ISQVE PRIVS MORITVR, et cetera,
4341 III, XX | 75] Paulum sitiens istarum artium, de quibus loquor,
4342 III, XLI | quoniam ille dixerat: ilico istic, ne contagio mea bonis umbrave
4343 II, LXXXVI | 351] "Iam istuc, quantum tibi ego reliquerim,"
4344 | istud
4345 | it
4346 II, XXXVII | nam et referta quondam Italia Pythagoreorum fuit tum,
4347 III, XXXIV | Pythagoras totam illam veterem Italiae Graeciam, quae quondam magna
4348 III, LIII | reditus ad propositum et iteratio et rationis apta conclusio;
4349 II, XXX | semel arato, sed [novato et] iterato, quo meliores fetus possit
4350 I, XLIV | vis ac tanta natura, ut Ithacam illam in asperrimis saxulis
4351 I, XLVI | unde hauriretis, atque itinera ipsa ita putavi esse demonstranda,
4352 II, LVII | defessus iam labore atque itinere disputationis meae requiescam
4353 I, XXVIII | decet, hunc, ut Apollonius iubebat, ad id, quod facere possit,
4354 II, LXIV | inquisti "molestus non eris." "Iubebis igitur te" inquit "suscitari?"
4355 I, XIV | apud populum de legibus iubendis aut vetandis, num in senatu
4356 I, XXII | hominum frequentia dicere iuberent, si quis quid quaereret?
4357 I, XXXV | rogare dominum, ut proferri iuberet, praesertim si esset familiaris:
4358 I, XXIX | civile aut rem militarem iubes discere? Nam quis ad ista
4359 II, LXXX | sororis, reliqua pervarie iucundeque narrantur. Quod si hanc
4360 II, XXXVI | Catule: semper ego existimavi iucundiorem et probabiliorem huic populo
4361 I, XLIX | qui et verbis ad audiendum iucundis et sententiis ad probandum
4362 III, VII | id, quod proximum audias, iucundissimum esse videatur; et oculis
4363 I, XIII | disputant, hic cum omni iucunditate et gravitate explicet. Haec
4364 II, LXXXIV | admirationis habet non minus, iucunditatis minus: ipsos enim magis
4365 II, LXXV | homines caros iudicibusque iucundos sine ulla praemunitione
4366 I, LXII | nostrum civile pervellit, quam iucundus, quod se id nescire confessus
4367 I, II | semper fuerit paucitas, iudicabit. ~
4368 II, XXVIII | quantum consequar, vos iudicabitis - quibus ex locis ad eas
4369 I, XXVI | et quam prope fastidiose iudicamus! Nullae enim lites neque
4370 II, XXXVIII | argumentis muta nimium est, in iudicandis nimium loquax. Critolaum
4371 III, LI | quam non multum differat in iudicando. Ars enim cum a natura profecta
4372 II, XXVIII | sum, quantuscumque sum ad iudicandum, omnibus auditis oratoribus,
4373 II, XVIII | ipse de illo philosopho iudicaret: hic Poenus non optime Graece,
4374 I, XL | de eius matre, quae, si iudicaretur certis quibusdam verbis,
4375 I, XXXVIII | Claudios patricios centumviri iudicarunt, cum Marcelli ab liberti
4376 II, XXVII | leges, senatus consulta, res iudicatae, decreta, responsa, reliqua,
4377 III, LXI | vero esse iam iudico et tum iudicavi, cum me consule in senatu
4378 II, XV | aequabiliter profluens sine hac iudiciali asperitate et sine sententiarum
4379 II, LXXV | Quid, si in homines caros iudicibusque iucundos sine ulla praemunitione
4380 III, LVI | qui cum propter ignominiam iudicii cessisset Athenis et se
4381 II, III | Q. Catulus senex cum C. Iulio fratre venit; quod ubi audivit,
4382 II, LVIII | insignis improbitas et scelere iuncta nec rursus miseria insignis
4383 III, XXXV | quem ego dico sapientiam iunctam habere eloquentiae, philosophum
4384 III, XLIX | finiantur eorumque verborum iunctio nascatur ab proceris numeris
4385 III, XIX | scientiam cum dicendi ratione iungebant; postea dissociati, ut eui,
4386 III, XLIII | consequentibus primis ita iungentur, ut neve aspere concurrant
4387 I, LI | definiatur, an haec inter se iungi copularique possint; an
4388 II, LV | eadem causa efferretur anus Iunia. Pro di immortales, quae
4389 III, LVIII | tempestate Helenam Paris innuptis iunxit nuptiis, ego tum gravida,
4390 I, XL | filius, tribunus plebis, iussit educi, quod eum civem negaret
4391 II, LXVIII | Nasica sensit illam domini iussu dixisse et illum intus esse;
4392 II, XLVIII | molestae seditiones fuissent, iustas tamen fuisse non nullas
4393 II, XI | liberaliter, quid fortiter, quid iuste, quid magnifice, quid pie,
4394 II, XLVIII | concessum, nullam illa causa iustiorem fuisse. Tum omnen, orationem
4395 II, LXXXV | erit explicandum in laude iustitiae, quid cum fide, quid cum
4396 II, XLIII | exprimere mores oratione iustos, integros, religiosos, timidos,
4397 I, I | praeclara studia referendi fore iustum et prope ab omnibus concessum
4398 III, XV | se a Peleo patre Achilli iuveni comitem esse datum dicit
4399 III, XXIV | tenerent ob eamque causam iuventus nostra dedisceret paene
4400 I, XIX | immortalibus, de disciplina iuventutis, de iustitia, de patientia,
4401 I, XXXVII | excluderetur, QVOD EA RES IN IVDICIVM ANTE VENISSET.
4402 II, XVIII | dicitur Phormio, cum Hannibal Karthagine expulsus Ephesum ad Antiochum
4403 III, XXVIII | reis; hoc modo: placeatne a Karthaginiensibus captivos nostros redditis
4404 I, LVIII | imperandum vilico est, Magonis Karthaginiensis sunt libri perdiscendi?
4405 I, XLVI | liberare; idemque languentem labentemque populum aut ad decus excitare
4406 III, XIX | scopulosum atque infestum laberentur, in quo etiam ipse Vlixes
4407 I, XXXVII | tenuissimisque rebus ita labi, ut aliis miserandus, aliis
4408 II, XVII | illa opera facere discat, "laborabit." ~
4409 I, XXXVII | controversias causasque tueatur, laborantibus succurrat, aegris medeatur,
4410 III, XXIV | annum; ut ego in aedilitate laboravi, quod cotidianis et vernaculis
4411 I, V | vocis et motus moderatione laborent, quis ignorat quam pauci
4412 III, IV | nobis esse possunt et summi labores nostri magna compensati
4413 II, LII | excellens opinione fortuna cum laboribus et miseriis permixta [esse]
4414 II, LXXXV | fructuosa aliis, ipsi aut laboriosa aut periculosa aut certe
4415 I, LV | quod in ea tu plus operae laborisque consumpseras, cum eius studi
4416 II, XLVI | aetate exacta indigem liberum lacerasti, orbasti, exstinxti; neque
4417 II, LIX | quendam oppidanum dixisse: "lacerat lacertum Largi mordax Memmius."
4418 I, LVII | acceperit, ipse eas oratoris lacertis viribusque torquebit. Nisi
4419 II, LXXIV | laedit aut minus laedit, nisi lacessatur; orat reus, urgent advocati,
4420 I, V | brevitas et respondendi et lacessendi subtili venustate atque
4421 II, LVIII | respondentis, non numquam etiam lacessentis; vel quod frangit adversarium,
4422 I, VIII | provocare integer vel te ulcisci lacessitus? Age vero, ne semper forum,
4423 III, XXVIII | obtinent, atque id ipsum lacinia - nunc enim apud Philonem,
4424 III, LVI | voce, gestu, inimici ut lacrimas tenere non possent. Haec
4425 I, IX | adsentior Crasso, ne aut de C. Laeli soceri mei aut de huius
4426 III, XII | Equidem cum audio socrum meam Laeliam - facilius enim mulieres
4427 II, LXXIV | stultum, si non levem testem laeseris! Habet enim et voluntatem
4428 III, LIII | purgatio, conciliatio, laesio, optatio atque exsecratio.
4429 II, LXX | Crasso nihil facetius: cum laesisset testis Silus Pisonem, quod
4430 II, LXXV | dicas, litem tuam facias aut laesus efferare iracundia, causam
4431 II, IV | vos causa huc attulisset, laetarer, cum apud me viderem homines
4432 III, XXXVIII | luxuriem esse in herbis, laetas segetes etiam rustici dicunt.
4433 II, XLIV | cupiant aut abhorreant aut laetentur aut maereant aut misereantur
4434 I, XVIII | quoddam genus est verborum et laetum, et palaestrae magis et
4435 III, LVI | domum? Matremne ut miseram lamentantem videam et abiectam?" Quae
4436 I, LVII | me hercule omnis flere ac lamentari coegisses, ut totum illud
4437 II, LXXX | Chrysidis, vultus et forma et lamentatio sororis, reliqua pervarie
4438 II, LXVII | cum contraria dicas, ut Lamiae Crassus, sed cum toto genere
4439 II, LXVIII | me venis cum tua colu et lana?" "Non pol" inquit "audeo,
4440 II, IX | explicata sententia; eiusdem et languentis populi incitatio et effrenati
4441 III, LI | incendimur et lenimur et languescimus et ad hilaritatem et ad
4442 I, LII | philosophus tam mollis, tam languidus, tam enervatus, tam omnia
4443 II, XLVII | causa superiora: vim, fugam, lapidationem, crudelitatem tribuniciam
4444 II, XLVII | civitatis, M. Aemilium, lapide percussum esse constabat;
4445 I, LVII | centum viris commendasset; lapides me hercule omnis flere ac
4446 II, LXXXIII | populares multi variique lapsus, vitanda est acclamatio
4447 I, X | suarum atque interrogationum laqueis te inretitum tenerent; Peripatetici
4448 I, XV | duo illa relinquamus atque largiamur inertiae nostrae; tertium
4449 III, XXXVIII | contremit, grando mixta imbri largifico subita praecipitans cadit,
4450 II, XL | eripere et contra rem publicam largiri pecunias."
4451 II, XXV | benignitatem ab ambitu atque largitione seiungere; de sicariis,
4452 III, XII | Cotta noster, cuius tu illa lata, Sulpici, non numquam imitaris,
4453 II, LXVI | saepe verbo res obscura et latens inlustratur; ut, cum C.
4454 III, XLIX | ratione servati, medii possunt latere, modo ne circuitus ipse
4455 III, II | domum rediit dieque septimo lateris dolore consumptus est.
4456 III, LIX | significatione declarans, laterum inflexione hac forti ac
4457 II, IV | inquit, "Caesar, ex omnibus Latinis verbis huius verbi vim vel
4458 III, XI | Graecos Atticorum, sic in Latino sermone huius est urbis
4459 II, XXVIII | arbitror [neque Graecum neque Latinum] quem aetas nostra tulerit,
4460 III, XXX | igitur orationes eae, quae latissime vagantur et a privata [et
4461 II, XXII | oris pravitatem et verborum latitudinem imitatur; sed tamen ille
4462 III, XXXIV | declamator aliqui ad clepsydram latrare docuerat, sed, ut accepimus,
4463 II, LIV | Philippo interrogatus quid latraret, furem se videre respondit?
4464 III, XVIII | sapientes non sint, servos, latrones, hostis, insanos esse dicunt,
4465 I, XVI | Scaevola, negasti te fuisse laturum, nisi in meo regno esses,
4466 III, II | contueremur: namque tum latus ei dicenti condoluisse sudoremque
4467 III, LIX | Roscium quidem magno opere laudabant; animi est enim omnis actio
4468 II, LXXVI | in quo tu me paulo ante laudabas, ad ordinem conlocationemque
4469 II, LXI | caput enim magnum est": et laudabile et honestum; at ex eodem
4470 III, IX | specie dispares, genere laudabiles, non posse ea, quae inter
4471 II, LXXXIV | autem, quae est per se ipsa laudabilis et sine qua nihil laudari
4472 II, XI | pati non posse vinci; qui laudabit quempiam, intelleget exponenda
4473 II, LXXXV | modi aliquo officio is, qui laudabitur, fecerit; itemque in ceteris
4474 II, LXXXIV | Tuberoni Africanum avunculum laudanti scripsit C. Laelius, vel
4475 II, XII | paulo ante, cum eloquentiam laudarem, dixi oratoris esse, neque
4476 II, XLVII | ista feci, quae tu, Crasse, laudas, non arte, de qua quid loquar
4477 II, LXXXVI | suis Tyndaridis, quos aeque laudasset, peteret, si ei videretur.
4478 II, X | ipsam illam adhibere, quam laudat. Sed perge porro; tibi enim
4479 II, XI | est Popilia, mater vestra, laudata, cui primum mulieri hunc
4480 I, III | Neque enim te fugit omnium laudatarum artium procreatricem quandam
4481 II, LXXXV | omnium cognitionem, sine qua laudatio effici non possit, esse
4482 II, LXXXV | immortalium iudicio tribui laudationis est. Sumendae autem res
4483 II, LXXXIV | 341] Nec illud tertium laudationum genus est difficile, quod
4484 I, XLVIII | nescirem; meam facilitatem laudatote, cum vobis non meo iudicio,
4485 III, VII | in dispari tamen genere laudentur.
4486 II, VI | umbilicos ad Caietam et ad Laurentum legere consuesse et ad omnem
4487 I, XXXVI | oratoris vero instrumento tam lautam supellectilem numquam videram."
4488 I, VII | humanitatem fuisse, ut, cum lauti accubuissent, tolleretur
4489 II, LX | Sexti et ex tempore "manus lava" inquit "et cena."
4490 I, LX | quanto facilius nos non laxare modos, sed totos mutare
4491 III, LXI | animos nostros curamque laxemus." ~
4492 III, X | usitatis ita poterit uti, lectissimis ut utatur, is, qui in veteribus
4493 I, XXI | quam hic et audierit et lectitarit et scripserit, paulum huic
4494 II, III | secunda, cum etiam tum in lecto Crassus esset et apud eum
4495 I, XXX | sed ex eius scriptore et lectore Diphilo suspicari liceret,
4496 II, LV | perpetua: cum enim Brutus duo lectores excitasset et alteri de
4497 III, V | venisse, in qua Crassus posito lectulo recubuisset, cumque eum
4498 I, LX | modo hortatus es, omnia legant, omnia audiant, in omni
4499 II, XXXVII | civitatis, quod, cum ad senatum legatos de suis maximis rebus mitterent,
4500 II, LV | Narbonensi Crassi orationem legendam dedisset, alteri de lege
4501 III, X | litterarum, tamen augetur legendis oratoribus et poetis; sunt
4502 I, L | cogitatione, multa etiam legendo percucurrisse, neque ea
4503 II, IX | verborum aut faciendorum aut legendorum scientiam profiteatur; aut
4504 II, LV | iure civili libellos tribus legendos dedit.
4505 I, XXI | superiore, cum se ad audiendum legendum scribendumque dederit, exsistat
4506 I, XXXIV | adsequebar, ut, cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem,
4507 II, XIV | Romae vix licet - studiosius legerim, sentio illorum tactu orationem
4508 II, XX | litteris; audierit aliquid, legerit, ista ipsa praecepta acceperit;
4509 III, LVI | contulisset, rogatus a Rhodiis legisse fertur orationem illam egregiam,
4510 I, XXXIV | comprehendere, eam rem ipsam, quam legissem, verbis aliis quam maxime
4511 III, LVI | suavissima et maxima voce legisset, admirantibus omnibus "quanto"
4512 II, XXXVI | vestigia sive etiam illa ipsa legisti atque didicisti, quod quidem
4513 I, XLII | in iure civili finis hic: legitimae atque usitatae in rebus
4514 I, LV | consultus ipse per se nihil nisi leguleius quidam cautus et acutus,
4515 III, VI | sive ut incendat sive ut leniat, sive ad paucos sive ad
4516 III, LI | excitamur et incendimur et lenimur et languescimus et ad hilaritatem
4517 II, LXXXIII | auctoritas; tum admonitio quasi lenior obiurgatio; tum promissio,
4518 II, XIV | more; ille autem superior leniore quodam sono est usus, et
4519 II, LXXVIII | quaeque aguntur acerrime, lenioribus principiis natura ipsa praetexuit.
4520 II, LIII | aliquid inflandum est illi lenitati; neque est ulla temperatior
4521 I, LX | multo dicis remissius et lenius quam solebas; neque minus
4522 II, LXIX | ridiculi genus patientis ac lenti, ut, cum Cato percussus
4523 I, XLVIII | habendum, praedicaremque P. Lentulum principem illum et Ti. Gracchum
4524 II, LXXV | relinquo, nimium patiens et lentus existimor; ut, cum te ipsum,
4525 II, XVI | neque esse periculum, qui leonem aut taurum pingat egregie,
4526 III, LIX | natura nobis, ut equo aut leoni saetas, caudam, auris, ad
4527 I, XXII | 103] Quod primum ferunt Leontinum fecisse Gorgiam, qui permagnum
4528 III, XXXII | 129] Ipse ille Leontinus Gorgias, quo patrono, ut
4529 II, LXXI | Africanos, Maximos, Catones, Lepidos protulisti.
4530 II, LIV | praeter hunc in utroque genere leporis excelleris: et illo, quod
4531 II, VI | cum aliquid effecerint, levandi laboris sui causa passim
4532 II, LVI | eo obiectum, lepore magis levandum quam contentione frangendum
4533 II, IX | accusando potest? Quis maerorem levare mitius consolando?
4534 II, LXVI | quod Asellum ignominia levarit.] ~
|