266-aequa | aequi-benig | besti-conce | conch-dandu | dantu-disse | dissi-exist | exit-gnati | gorgi-ingen | ingra-levar | levat-multa | multi-parti | partu-poste | postl-recep | reces-sensi | sensu-teneb | tenen-vocab | vocam-zeuxi
Liber, Caput
5036 II, XLI | si aurum cui, quod esset multifariam defossum, commonstrare vellem,
5037 I, LI | quarum rerum fateor magnam multiplicemque esse disciplinam et multas
5038 I, III | quam recondita in arte et multiplici subtilique versentur? Quo
5039 I, IV | eos magnitudo, varietas multitudoque in omni genere causarum,
5040 III, XLV | etiam soluta variis modis multorumque generum oratio; non enim
5041 I, XXXIII | neque ea quisquam, nisi diu multumque scriptitarit, etiam si vehementissime
5042 II, LXVII | Publicium solitum dicere "P. Mummium cuiusvis temporis hominem
5043 II, LXVI | civitatem obstrinxisse videatur Mummius, quod Asellum ignominia
5044 III, XLV | statum esse huius totius mundi atque naturae, rotundum
5045 II, LXXXV | certa quaedam officia ac munera et sua cuique virtuti laus
5046 II, X | negoti demus cuique eum muneri velimus esse praepositum;
5047 I, VIII | regium, tam liberale, tam munificum, quam opem ferre supplicibus,
5048 II, L | dicere! Quam tibi primum munisti ad te audiendum viam.
5049 III, XL | mollitudo humanitatis et murmur maris et dulcitudo orationis
5050 II, XXIV | lex peregrinum vetat in murum ascendere; ascendit; hostis
5051 II, LX | complexus esset "puer, abige muscas"? Risum quaesivit, qui est
5052 III, XLIV | 174] Namque haec duo musici, qui erant quondam idem
5053 III, XLIX | sunt haec rhythmicorum aut musicorum acerrima norma dirigenda;
5054 I, XLIX | artium studia veniam, si musicus, si grammaticus, si poeta
5055 II, XXXVIII | excogitandis argumentis muta nimium est, in iudicandis
5056 III, LIX | nam oris non est nimium mutanda species, ne aut ad ineptias
5057 II, LXXXII | quoque orationis est saepe mutandum; et quamquam una fere vis
5058 II, LXXXII | civitatis, qui quia crebro mutantur, genus quoque orationis
5059 I, LX | laxare modos, sed totos mutare possumus?
5060 I, XXXVIII | officeretur, quamvis esset procul, mutari lumina putabat.
5061 I, XXXVIII | eius re credita testamentum mutasset et, quem ei visum esset,
5062 III, LX | est utilius quam crebra mutatio; nihil perniciosius quam
5063 III, XX | continet, originem, vim mutationesque teneat, eadem mores, leges,
5064 III, LVI | aliam fore putarit actore mutato.
5065 III, XLV | voluptatem et animorum motum mutatur et vertitur.
5066 III, XXXV | elegantiam transtulisset, mutavit repente totam formam prope
5067 III, VII | Et si hoc in his quasi mutis artibus est mirandum et
5068 I, LX | instructissimo, familiari meo Congo mutuabor, neque repugnabo, quo minus,
5069 III, XIX | illi ab his aut ab illis hi mutuarentur; ex quo promisce haurirent,
5070 III, XXXVIII | hae translationes quasi mutuationes sunt, cum quod non habeas
5071 III, XXVII | inruperunt, quod opus est nobis mutuemur. ~
5072 I, LII | erit de iustitia et fide, mutuetur a Platone; qui, cum haec
5073 I, XIII | cum illis communia, non mutuor ab illis, isti quae de his
5074 III, VII | qua praestantes fuerunt Myro, Polyclitus, Lysippus, qui
5075 III, XVII | verissimum, tacitum tamen tamquam mysterium teneant, quod negant versari
5076 III, XX | meum ex Academia rhetorem nactus, Metrodorum illum, de cuius
5077 III, XII | audio, ut Plautum mihi aut Naevium videar audire, sono ipso
5078 II, LV | excitasset et alteri de colonia Narbonensi Crassi orationem legendam
5079 I, VII | deplorata et commemorata narrabat, ut nihil incidisset postea
5080 II, LXXX | servato, si non interrupte narrabitur. ~
5081 II, XLVIII | adhibuisse? Quid fecerim, narrabo; si placuerit, vos meam
5082 II, LXXX | saepe obest vel maxime in narrando, non solum quod obscuritatem
5083 II, LXXXI | refellemus; ac si quando erit narrandum, nec illa, quae suspicionem
5084 II, LXXX | reliqua pervarie iucundeque narrantur. Quod si hanc brevitatem
5085 II, XXXVI | voces eorum et procul quid narrarent attendere. Itaque feci,
5086 I, XXIII | Staseam, quem Peripateticum narras? Gerendus est tibi mos adulescentibus,
5087 II, LXXXI | utendum sit aut non sit narratione, id est consili; neque enim
5088 III, XX | genere et de principiis et de narrationibus;
5089 II, XIX | praecepta principiorum et narrationum esse voluerunt, ea in totis
5090 II, LIX | quid tamquam aliqua fabella narratur, ut olim tu, Crasse, in
5091 II, LIX | demonstres, ut mores eius, de quo narres, ut sermo, ut vultus omnes
5092 III, XLIX | eorumque verborum iunctio nascatur ab proceris numeris ac liberis,
5093 II, XXXII | erit, totiens causa nova nascetur; sin illa controversia causam
5094 II, XXVI | ambigitur, non novum genus nascitur, sed superioris generis
5095 II, LXVIII | video villam tuam;" ut illud Nasicae, qui cum ad poetam Ennium
5096 II, LXVIII | paucis post diebus cum ad Nasicam venisset Ennius et eum ad
5097 II, IV | eruditissima illa Graecorum natio; itaque quod vim huius mali
5098 II, XXXII | quam ob rem postumo non nato Curium tamen heredem Coponi
5099 III, LVIII | meos malis miser mandarem natos ... et ea, quae tu dudum,
5100 III, XXIX | sit quaeritur, hoc modo: naturane sit ius inter homines an
5101 II, XXIII | Theopompi, Ephori, Philisti, Naucratae multique alii naturis differunt,
5102 III, XLIV | scribit discipulus eius Naucrates, numeris astringeret.
5103 I, XIV | pro Hermodoro fuisset de navalium opere dicendum, non, cum
5104 II, VII | Catule, iam mihi videor navasse operam, quod huc venerim;
5105 I, XXXVIII | Euxino ponto Argonautarum navem gubernarit.
5106 III, XL | proprium non habet, ut pes in navi, ut nexum, quod per libram
5107 I, XXXVIII | is, qui duorum scalmorum naviculam in portu everterit, in Euxino
5108 I, XVIII | tum ibi dies sum propter navigandi difficultatem commoratus;
5109 I, LVI | defendere; nec, si parvi navigi et magni eadem est in gubernando
5110 I, XXXVIII | adrogantia est, in minoribus navigiis rudem esse se confiteri,
5111 II, LXI | potuit, est ductum. "Quid hoc Navio ignavius?" Severe Scipio;
5112 I, XXXIII | inhibuerunt, retinet tamen ipsa navis motum et cursum suum intermisso
5113 II, XXV | consul, nihil de C. Gracchi nece negabat, sed id iure pro
5114 III, LVIII | minatur vitae cruciatum et necem, quae nemo est tam firmo
5115 II, IV | aut difficillimis aut non necessariis argutissime disputare. Hoc
5116 II, XLIX | in meis moribus erga meos necessarios declarandis mansuetissimus
5117 III, XLV | partem corporis sine aliqua necessitate adfictam totamque formam
5118 III, XLVI | ut utilitatem ac prope necessitatem suavitas quaedam et lepos
5119 II, L | defendenti ignoscendum propter necessitudinem arbitrarentur, serpere occulte
5120 II, XXV | Saepe etiam res non sit necne, sed qualis sit quaeritur;
5121 II, LXXIX | ex re, si crudelis, si nefanda, si praeter opinionem, si
5122 III, III | eodem illo die mors fuisset nefaria;
5123 II, XL | contrario: "si Gracchus nefarie" praeclare Opimius."
5124 III, II | invidia senatum, non sceleris nefarii principes civitatis reos,
5125 I, LI | mentibus concitent, scelus eos nefarium facere; partim, qui tolerabiliores
5126 II, XXV | illo maiestatem minutam negabam, ex quo verbo lege Appuleia
5127 II, XXV | repetundis quae maximae sunt, neganda fere sunt omnia, et de ambitu
5128 III, XXII | mihi de histrione dicendum. Negarem enim posse eum satis facere
5129 II, LVI | facetiarum, Iuli, [ullam] negares, aperuisti quiddam, quod
5130 I, XXXVIII | testamentorum iura defenderet negaretque, nisi postumus et natus
5131 I, LV | fuisseque plurimos; oratorem negas, nisi illam scientiam adsumpserit,
5132 I, XXII | atque instanti saepissime negasse, [ut] tute paulo ante dixisti;
5133 III, XIV | 54] Qui ita dicerent, eos negavit adhuc se vidisse Antonius
5134 I, LIX | 251] Quis neget opus esse oratori in hoc
5135 III, XXXIII | dicere, iuris scientiam neglegebat? Vtroque in genere et elaboravit
5136 II, XLVI | quod pauci, ne id quidem neglegendum est; - sed alia sunt maiora
5137 II, XXIV | cognoscenda est; quarum rerum neglegentia plerasque causas et maxime
5138 II, XXIV | quidem magna offensio vel neglegentiae, susceptis rebus, vel perfidiae,
5139 III, XI | putidius, nolo obscurari neglegentius; nolo verba exiliter exanimata
5140 II, XXXII | genere erat universo rei negotique, non in tempore ac nominibus,
5141 II, XL | te ibi visus est et causa nemini et tu semper audax, quid
5142 II, LXIII | nuper Nummium divisorem, ut Neoptolemum ad Troiam, sic illum in
5143 II, XXXVII | philosophari potius, ut Neoptolemus apud Ennium "paucis: nam
5144 III, XLII | Liberum appellare pro vino, Neptunum pro mari, curiam pro senatu,
5145 II, LXI | servum possimus et, si est nequam, iocari. Ridiculum est illud
5146 II, LVIII | ut eum cupientes tenere nequeamus, et quo modo simul latera,
5147 II, LXVI | Graece sciret, ita esse nequissimum."
5148 II, LXI | iocari. Ridiculum est illud Neronianum vetus in furaci servo: solum
5149 III, LVII | vultus omnesque voces, ut nervi in fidibus, ita sonant,
5150 II, XXII | furit in re publica, Fufius, nervos in dicendo C. Fimbriae,
5151 I, XXII | potero et fateri nescire quod nesciam, licet" inquit Crassus "
5152 I, XXII | quod tu non poteris aut nescies, quis nostrum tam impudens
5153 II, VII | nesciunt, et ea dicimus, quae nescimus ipsi; itaque et illi alias
5154 I, XLVIII | ea quaesieritis, quae ego nescirem; meam facilitatem laudatote,
5155 I, XI | Tum ille "non sum" inquit "nescius, Scaevola, ista inter Graecos
5156 I, XXXVIII | adluvionum, circumluvionum, nexorum, mancipiorum, parietum,
5157 III, XL | habet, ut pes in navi, ut nexum, quod per libram agitur,
5158 II, LXIX | quid ploras, pater?" "Mirum ni cantem: condemnatus sum."
5159 I, XVI | hominem ab agro remotissimum Nicandrum Colophonium poetica quadam
5160 III, XXI | pullos suos excludere in nido, qui evolent clamatores
5161 II, VI | effingere et construere nidos, easdem autem, cum aliquid
5162 I, XLIV | asperrimis saxulis tamquam nidulum adfixam sapientissimus vir
5163 III, XXXVIII | noctisque et nimbum occaecat nigror, flamma inter nubis coruscat,
5164 II, LXXXIV | res humanae tenues ac pro nihilo putantur, et in excogitando
5165 III, XXXVIII | conduplicantur, noctisque et nimbum occaecat nigror, flamma
5166 III, XV | doctissimi homines otio nimio et ingeniis uberrimis adfluentes
5167 III, XVIII | sapientiam esse dixerunt. Sed nimirum est in his, quod ab hoc,
5168 I, XX | tum etiam exemplorum copia nitebatur.
5169 III, XIV | audiamus] ita de horridis rebus nitida, de ieiunis plena, de pervulgatis
5170 I, XVIII | humanis rebus loquantur: nitidum quoddam genus est verborum
5171 I, XLIX | magis quam dicendi arte nititur.
5172 I, XI | clari in philosophia et nobiles, a quibus omnibus una paene
5173 II, LXIII | vocant paronomasian, ut "Nobiliorem mobiliorem" Cato; aut, ut
5174 II, XXXVII | mitterent, tris illius aetatis nobilissimos philosophos misissent, Carneadem
5175 III, XXXV | Aristoteles cum florere Isocratem nobilitate discipulorum videret, quod [
5176 II, LIX | idem Crassus: "per tuam nobilitatem, per vestram familiam!"
5177 II, LV | Patrimonione augendo? At id non est nobilitatis.
5178 II, XLVIII | populo Romano dari sine nobilium dissensione potuisse; ac,
5179 II, LXIII | exspectamus, aliud dicitur: hic nobismet ipsis noster error risum
5180 II, LXXXI | stultitia fieri putat, ut causae noceamus, accidat. Nam ad summam
5181 II, LXXIV | Habet enim et voluntatem nocendi in iracundia et vim in ingenio
5182 II, LXXV | dimittunt, mediocriterne causis nocent, cum aut adversariorum adiumenta
5183 I, XLVI | tum, qui scelus fraudemque nocentis possit dicendo subicere
5184 II, LXXIII | dicere quod alienum esset et noceret ei, pro quo quisque diceret;
5185 II, XXXVIII | opere eandem incudem diem noctemque tundentibus, qui omnis tenuissimas
5186 I, LXI | uno opere, ut ita dicam, noctes et dies urgeatur; imiteturque
5187 III, XXIII | artium maximarum; dies et noctis virum summa virtute et prudentia
5188 III, XXXVIII | tenebrae conduplicantur, noctisque et nimbum occaecat nigror,
5189 II, LXII | luderet et idem signa sacra noctu frangere putaretur gregalesque
5190 II, LXXII | multo est turpius oratori nocuisse videri causae quam non profuisse.
5191 I, LX | hoc facere non poteris aut noles, vereris ne tua domus talis
5192 III, XLVI | tamen eum perpetuare verba nolimus; id enim auribus nostris
5193 II, LXXI | percontantibus lente respondere quod nolint; ut censor Lepidus, cum
5194 II, LX | quae cadere possunt in quos nolis, quamvis sint bella, sunt
5195 II, XVIII | audiret; cumque is se non nolle dixisset, locutus esse dicitur
5196 III, XXIV | acui ingenia adulescentium nollem, sed contra ingenia obtundi
5197 II, LXXIV | posse potius quod meminisse nollet quam quod semel audisset
5198 I, XLI | causa pervulgari artem suam noluerunt; deinde, postea quam est
5199 III, XXIV | sed contra ingenia obtundi nolui, conroborari impudentiam.
5200 I, XXVII | fecerunt quam solent, aut noluisse aut valetudine impediti
5201 II, LVIII | vulnerari volunt; miseros inludi nolunt, nisi se forte iactant;
5202 III, XV | veteres Graeci sapientiam nominabant; hinc illi Lycurgi, hinc
5203 I, XX | is innumerabilis quosdam nominabat; in quibus etiam, sive ille
5204 II, LXVI | possum tuos Aiaces Oileos nominare." Est etiam ex similitudine,
5205 I, XVIII | significabat, eos, qui rhetores nominarentur et qui dicendi praecepta
5206 II, LIV | cavillatio, haec altera dicacitas nominata est. Leve nomen habet utraque
5207 III, XXVIII | quasi proposita consultatio nominatur.
5208 II, XIV | negant scire? Quot historicos nominavit! Quam scienter, quam proprie
5209 II, XXVI | quale sit, aut quo modo nominetur; nam illud quidem, quod
5210 II, XXXII | negotique, non in tempore ac nominibus, omnis quaestio: cum scriptum
5211 II, LXIII | 257] Etiam interpretatio nominis habet acumen, cum ad ridiculum
5212 III, XIV | quod ego aptum et congruens nomino.
5213 II, XLII | ista, quam ego, quia non noram, sic tamquam ignotum hominem
5214 II, VI | legere," - hic fuit enim, ut noramus, omnium fere nostrorum hominum
5215 II, LV | primis nostrae civitatis norat hunc gurgitem; metuebat
5216 II, XLVIII | populi factus esset, id C. Norbano in nefario crimine atque
5217 III, XXXV | infantiam eius, qui rem norit, sed eam explicare dicendo
5218 III, XXV | etiam magis infucata vitia noscuntur. ~
5219 III, IX | orationis varietate, nulla nostrarum aurium satietate.
5220 I, XXII | deditum, summo homo ingenio nostrique cupidissimus, Peripateticus
5221 I, XVIII | praesertim in hac nostra vita nostrisque occupationibus; deinde illud
5222 I, XLII | 189] Tum sunt notanda genera et ad certum numerum
5223 III, L | sunt extremi servandi et notandi pedes, si modo non breviora
5224 II, LVIII | vel sola vel maxime, quae notant et designant turpitudinem
5225 II, LXVII | quaereretque, cur ab eo notaretur, "non amo" inquit "nimium
5226 III, XLIII | tamquam stellis quibusdam notat et illuminat orationem. ~
5227 II, XV | quae temporibus et personis notatae sunt, hoc est, de omnibus
5228 II, LXXXVII | traducta ex parte ad genus notatio et unius verbi imagine totius
5229 II, LXXXVII | est, ut, non dispositis notatisque rebus, ordinem verborum
5230 III, XLIX | varie distincteque considat. Notatur enim maxime similitudo in
5231 II, XLI | sic has ego argumentorum notavi notas quae quaerenti demonstrant,
5232 III, L | imperitorum in audiendo notet, cum in omni genere tum
5233 II, LXIII | 255] Sed scitis esse notissimum ridiculi genus, cum aliud
5234 III, LII | innumerabiliter, quod satis scio notum esse vobis; sed inter conformationem
5235 III, IX | quod minime sibi quisque notus est et difficillime de se
5236 II, XLV | sententiae, tum verae, tam novae, tam sine pigmentis fucoque
5237 III, XXXVII | conlocantur; aut eis, quae novamus et facimus ipsi.
5238 II, XXX | agro non semel arato, sed [novato et] iterato, quo meliores
5239 III, XXXVIII | aut inusitatum verbum aut novatum aut translatum.
5240 II, III | Crassus "num quidnam" inquit "novi?" "Nihil sane," inquit Catulus "
5241 II, XXIV | potest de ea re, quam non novit, non turpissime dicere:
5242 II, LXX | Huius generis est plenus Novius, cuius iocus est familiaris "
5243 III, XXIV | dignam scientiam, hos vero novos magistros nihil intellegebam
5244 II, XXVIII | inauditus, tam lubricus, tam novus sine quadam incredibili
5245 II, X | 40] Et Crassus "nox te" inquit "nobis, Antoni,
5246 III, XXXVIII | occaecat nigror, flamma inter nubis coruscat, caelum tonitru
5247 II, LXVI | diceret, si quid vellet, si nucem fregisset."
5248 II, LXVI | dico, sed tamquam nudus nuces legeret, in ventre abstulisse";
5249 II, LXII | apud Lucilium. Quid Decius? Nuculam an confixum vis facere?
5250 I, L | debeat esse ieiuna atque nuda, sed aspersa atque distincta
5251 II, LXXXIV | testimoni brevitatem habent nudam atque inornatam aut scribuntur
5252 I, XXXVIII | etiam si hac scientia iuris nudata sit, posse se facile ceteris
5253 II, LXXXVI | integumentis dissimulationis tuae nudatumque perspicio; et quod mihi
5254 III, XXXIII | ad rem publicam gerendam nudi veniunt atque inermes, nulla
5255 II, LXVI | conservasse dico, sed tamquam nudus nuces legeret, in ventre
5256 II, LXXVII | occurrit nisi aut exile aut nugatorium aut vulgare aut commune. ~
5257 I, XXVI | prope fastidiose iudicamus! Nullae enim lites neque controversiae
5258 II, XLVIII | iustas tamen fuisse non nullas et prope necessarias. Tum
5259 I, XVI | quidem certe prope idem, nullis ut terminis circumscribat
5260 II, XLV | Aquili Gaique Norbani non nullisque aliis quasi praeclare acta
5261 II, XXXVII | Graecia; ex quo etiam quidam Numam Pompilium, regem nostrum,
5262 II, LXVI | illud est, quod Scipio apud Numantiam, cum stomacharetur cum C.
5263 I, XL | cum eum propter invidiam Numantini foederis pater patratus
5264 I, XL | pater patratus ex s. c. Numantinis dedidisset eumque illi non
5265 II, XII | pars etiam haec causarum numeranda videtur aut propriis praeceptis
5266 II, XXXII | qualia sint, ea si ex reis numeres, et innumerabilia sunt et
5267 III, XXIII | 87] At Numerius Furius, noster familiaris,
5268 III, XLIV | oratione propemodum, hoc est, numeros quosdam nobis esse adhibendos
5269 III, XLVIII | astricte, sed remissius numerosam esse oportere.
5270 III, XLVIII | oratione diffusa; et, si numerosum est in omnibus sonis atque
5271 II, LXIII | quis vocetur; ut ego nuper Nummium divisorem, ut Neoptolemum
5272 II, LXIII | quanti addictus?" "Mille nummum." Si addidisset tantummodo "
5273 I, LVI | causis, cum ea nescirent numquamque didicissent, utriusque rei
5274 III, XXXVIII | subolem" aut "effari" aut "nuncupare" aut, ut tu soles, Catule, "
5275 II, IX | memoriae, magistra vitae, nuntia vetustatis, qua voce alia
5276 II, LV | sedes? Quid illam anum patri nuntiare vis tuo? Quid illis omnibus,
5277 II, LXXXVI | Paulo post esse ferunt nuntiatum Simonidi, ut prodiret; iuvenis
5278 I, LVI | erat uxore, non remisso nuntio superiori, fuit inter peritissimos
5279 I, XL | Romae alteram duxisset neque nuntium priori remisisset, mortuusque
5280 I, XXXVIII | domum falsus ab exercitu nuntius venisset et pater eius re
5281 III, LXI | causam defendit Africae nuperque etiam magis, cum pro Bithyniae
5282 III, LVIII | tetulit coronam ob conligandas nuptias, tibi ferebat cum simulabat
5283 II, XXXVIII | atque omnia minima mansa ut nutrices infantibus pueris in os
5284 I, IX | quadam orationis copia, sed nutu atque verbo libertinos in
5285 I, LVII | ut totum illud VTI LINGVA NVNCVPASSIT non in XII tabulis, quas
5286 III, LVIII | quoddam et uno pressu ac sono obductum: qua tempestate Helenam
5287 I, XXXIV | prodesse; si aliis, etiam obesse, cum minus idoneis uti consuescerem.
5288 II, LXXIV | aliquid mali faceret dicendo obessetque ei, quem defenderet;
5289 II, LXXX | aliquando id opus est; sed saepe obest vel maxime in narrando,
5290 II, XXV | enim de eis, quae ab isto obiciebantur, cum confiterer, tamen ab
5291 II, LXVI | venire"; ut Asello Africanus obicienti lustrum illud infelix, "
5292 I, I | tempus omne post consulatum obiecimus eis fluctibus, qui per nos
5293 II, LXX | Flaccus multis probris obiectis P. Mucium iudicem tulisset; "
5294 II, LVI | auctoritas, ut, quod esset ab eo obiectum, lepore magis levandum quam
5295 I, XLII | caeli conversio, ortus, obitus motusque siderum; in grammaticis
5296 II, LXXV | cum te ipsum, Sulpici, obiurgabam, quod ministratorem peteres,
5297 III, XXX | subiectae sunt cohortationes, obiurgationes, consolationes, miserationes
5298 II, LXX | reprehensio quasi errantis; ut cum obiurgavit Albium Granius quod, cum
5299 II, XXXVIII | auribus accommodanda, ad oblectandos animos, ad impellendos,
5300 III, VII | reliquos sensus voluptates oblectant dispares, ut sit difficile
5301 II, XIV | attingere. Cum eis me, ut dixi, oblecto, qui res gestas aut orationes
5302 II, II | quantum ego possem, ab oblivione hominum atque a silentio
5303 II, LXXXVI | quanto Themistocles fuit, ut oblivionis artem quam memoriae malim;
5304 II, VII | verbum facere patiar et ipse obmutescam, nisi prius a vobis impetraro" - "
5305 II, LXX | ut testem omnium risus obrueret. Huius generis est plenus
5306 I, XXI | discendum ingressi sumus, obruimur ambitione et foro, sit tamen
5307 I, XXV | illa, quae laudanda sunt, obruit.
5308 III, II | corruunt aut ante in ipso cursu obruuntur, quam portum conspicere
5309 II, LIX | verborum turpitudine et rerum obscenitate vitanda. ~
5310 I, XLII | uberem quam difficilem et obscuram.
5311 III, LVII | discutienda sunt ea, quae obscurant, et ea, quae sunt eminentia
5312 II, XXIII | omnis eorum memoria sensim obscurata est et evanuit, alia quaedam
5313 III, LVII | perturbata saepe ita est, ut obscuretur ac paene obruatur, discutienda
5314 II, XX | libri neque abditi neque obscuri: sed videant quid velint;
5315 I, LVIII | causa aliqua ad nos delata obscurior, difficile, credo, sit,
5316 I, XIV | oratoribus conceditis, sed ex obscuriore aliqua scientia sit promendum
5317 II, XXIV | sunt enim multo saepe obscuriores - videmus amitti.
5318 II, XXXVI | agerent seseque et videndi res obscurissimas et bene vivendi et copiose
5319 I, III | mathematici vocantur, quanta in obscuritate rerum et quam recondita
5320 II, XX | bonus mihi videbitur esse, obsecrabo; tantum ego in excellenti
5321 III, LIII | promissio, deprecatio, obsecratio, declinatio brevis a proposito,
5322 I, XLVII | tenerem, vestrae potius obsecutus sum voluntati, quam aut
5323 I, I | rerum vel angustiis temporis obsequar studiis nostris et quantum
5324 II, IV | culpa mea contigit, qui, dum obsequor adulescentibus, me senem
5325 I, XXI | quae soleres in dicendo observare, docuisti.
5326 II, LVI | quidem in primis a Crasso observari solet. Sed hoc praeceptum
5327 I, XXXII | eloquentes facerent. ea quosdam observasse atque collegisse; sic esse
5328 I, XXIII | 109] Sin autem ea, quae observata sunt in usu ac tractatione
5329 II, LVII | loquitur, ars ulla sit: observatio quaedam est, ut ipse dixit,
5330 II, LXI | cui domi nihil sit nec obsignatum nec occlusum, quod idem
5331 I, XXXVIII | adversari stipulatiuncula et cum obsignes tabellas clientis tui, quibus
5332 II, LXXII | elaborare soleo, quam ut ne quid obsim; non quin enitendum sit
5333 III, XLI | contagio mea bonis umbrave obsit ...
5334 III, IX | torquet verentem, ne, si paulo obsoletior fuerit oratio, non digna
5335 III, XXV | tabulis illo ipso horrido obsoletoque teneamur. Quanto molliores
5336 III, XXXIII | militarem; quae sane nunc quidem obsoleverunt; aut iuris scientiam, ne
5337 III, XIII | modo ipsi sibi in dicendo obstrepere videantur.
5338 II, LXVI | ut religione civitatem obstrinxisse videatur Mummius, quod Asellum
5339 II, LXXIV | interrogemus: non moveor, non obtempero, non satis facio; neque
5340 I, XI | Clitomachus et Aeschines obtinebant; erat etiam Metrodorus,
5341 I, XLI | huic scientiae praefuerunt, obtinendae atque augendae potentiae
5342 III, LX | decet maxime. Nam ad vocem obtinendam nihil est utilius quam crebra
5343 III, XXVIII | locis, reis definitum, obtinent, atque id ipsum lacinia -
5344 II, IX | possunt orator sine ea nomen obtinere suum non potest; ut ceteri,
5345 III, XVII | Peripateticorum, alter Academiae nomen obtinuit, deinde ab Antisthene, qui
5346 II, LXXXVI | vellent sui neque possent obtritos internoscere ullo modo,
5347 II, LXX | malo, cum vocem in dicendo obtudisset, suadebat Granius, ut mulsum
5348 III, XXIV | nollem, sed contra ingenia obtundi nolui, conroborari impudentiam.
5349 III, V | cum ei dicendum esset, obtutumque oculorum in cogitando probe
5350 II, LXXIV | rogato sermo ille sequitur: "occidit." "Adversariumne?" "Immo
5351 II, LXI | nihil sit nec obsignatum nec occlusum, quod idem in bono servo
5352 II, XLI | interpuncta argumentorum plerumque occulas, ne quis ea numerare possit,
5353 I, XXXVII | voluistis esse participes, nihil occultabo et, quoad potero, vobis
5354 III, XXXVIII | sive consili, ut ille, qui occultantem consulto, ne id, quod ageretur,
5355 I, LVII | quod fuisset imperitis occultius? Nempe eius omnis oratio
5356 I, XLII | quispiam aut me impedito occuparit aut mortuo effecerit, ut
5357 I, XXXIV | ornatissima atque optima, occupasset aut Ennius, si ad eius versus
5358 I, I | rerum labor et ambitionis occupatio decursu honorum, etiam aetatis
5359 I, VI | oratoribus in hac tanta occupatione urbis ac vitae, nihil ut
5360 I, LIX | iuris civilis perdiscendi occupationem descendendum? Quod et summatim
5361 III, XXXI | vacuam abundantes otio, nobis occupatis, involaverunt atque etiam
5362 III, XXXII | lingua ac moribus natus occupatissima in civitate vel privatorum
5363 I, LVI | suspenso" inquit "animo et occupato Crassum tibi respondisse
5364 III, LVI | autem veritatis, histriones, occupaverunt. ~
5365 II, LVIII | os, venas, oculos, vultum occupet, viderit Democritus; neque
5366 II, XXX | causam explicandam statim occurrant.
5367 III, IX | mea disputatione forsitan occurrat illud, si paene innumerabiles
5368 III, XLIX | herous ille conturbet: ipsi occurrent orationi; ipsi, inquam,
5369 II, LXXXVII | acribus, insignitis, quae occurrere celeriterque percutere animum
5370 II, XXXIV | atque omne, quod erit in re, occurret atque incidet. ~
5371 I, XXXVI | cadere liceret, Cn. autem Octavius, homo consularis, non minus
5372 II, LV | elusit, sic in Bruto, quem oderat et quem dignum contumelia
5373 II, XLIV | permovet impellitque, ut aut oderint aut diligant aut invideant
5374 II, LI | tamen aut invidiae aut odi non dissimilis offensio;
5375 II, LVIII | severitatem mitigat et relaxat odiosasque res saepe, quas argumentis
5376 II, LXV | nostis; qui cum interpellaret odiose, "audiamus" inquit "pulchellum
5377 III, XXI | qui evolent clamatores odiosi ac molesti, Pamphilumque
5378 III, XIII | videri, ad reliqua aliquanto odiosiora pergamus." ~
5379 III, XL | 161] Nam et odor urbanitatis et mollitudo
5380 II, XLIV | cogitatione curaque versor, ut odorer, quam sagacissime possim,
5381 II, LXXIV | circumspicienda, ne quid offendas, ne quo inruas: saepe aliqui
5382 III, XLI | ut olim classem Achivom offendere. Atque illud, erras, erras;
5383 I, XXVIII | quam id, in quo aliquid offenderis.
5384 III, XII | urbisque propria, in qua nihil offendi, nihil displicere, nihil
5385 II, LXXXIII | aliquid videtur, aut hominum offensione vel invidia, quae aut iusta
5386 III, L | At in eis si paulum modo offensum est, ut aut contractione
5387 III, XLIX | orationi; ipsi, inquam, se offerent et respondebunt non vocati.
5388 I, XXXVIII | cuicumque particulae caeli officeretur, quamvis esset procul, mutari
5389 III, XXX | referuntur ad agendum, aut in offici disceptatione versantur,
5390 II, XIII | clarissima quasi rhetoris officina duo praestantes ingenio,
5391 III, XX | omnium rerum, virtutum, officiorum omnisque naturae, quae mores
5392 II, LXVI | Antonius "possum tuos Aiaces Oileos nominare." Est etiam ex
5393 I, XVIII | et palaestrae magis et olei, quam huius civilis turbae
5394 II, LXI | Severe Scipio; at in male olentem "video me a te circumveniri"
5395 III, XXXII | quibus Elius Hippias, cum Olympiam venisset maxima illa quinquennali
5396 II, III | munus conficere possimus, omissa nostra adhortatione ad eorum,
5397 III, VIII | sit cum acutissime vidit, omissis ceteris argumentis in eo
5398 III, IX | exemplum, ut ceteras artis omittamus, quod dicebat Isocrates
5399 I, XXVI | nos hoc, quod quaerimus, omittemus. Itaque in eis artibus,
5400 II, XXIX | quin tu," inquit "Antoni, omittis ista, quae proposuisti,
5401 II, XLVIII | causa iustiorem fuisse. Tum omnen, orationem traduxi et converti
5402 II, XLVII | dolore [magno] miseratio omniumque deorum et hominum et civium
5403 III, XXX | procudenda lingua est, sed onerandum complendumque pectus maximarum
5404 II, XV | non poterit quin dicat hoc onere suscepto recusare; denique
5405 I, VII | admonuit, quae non minus ad opacandum hunc locum patulis est diffusa
5406 III, V | placet? Est enim is maxime et opacus et frigidus." "Sane," inquit
5407 I, XLV | rerum incerti: quos ego ope mea~ex incertis certos compotesque
5408 I, XVIII | esse dicebat nisi quosdam operarios lingua celeri et exercitata;
5409 I, LXII | 263] Tum Crassus "operarium nobis quendam, Antoni, oratorem
5410 I, XLIV | quanta fuit in his tantis opibus imperi comparandis.
5411 II, XL | Crassus adulescens: "non si Opimium defendisti, Carbo, idcirco
5412 III, XXXVIII | Catule, "non rebar" aut "opinabar"; aut alia multa, quibus
5413 I, IV | hoc quiddam quam homines opinantur, et pluribus ex artibus
5414 I, LI | velit, cogitent, sentiant, opinentur, exspectent; ~
5415 II, VII | non saepe perveniat, quae opiniones hominum et saepe errores
5416 II, XXV | sunt eius generis, ut aut oportuerit aut licuerit aut necesse
5417 II, LIX | esset, senem tibi quendam oppidanum dixisse: "lacerat lacertum
5418 I, IX | disertorum oratione delenitum se oppidis moenibusque saepsisse? aut
5419 II, LXIV | est Tutor, mimus vetus, oppido ridiculus. Sed abeo a mimis;
5420 I, XLVIII | signorum conlationibus, de oppidorum oppugnationibus, de commeatu,
5421 II, LXVII | aliquot post annis Maximus id oppidum recepisset rogaretque eum
5422 II, LXXXIII | causis totidem medicinae opponuntur: tum obiurgatio, si est
5423 III, III | cum vitae flore tum mortis opportunitate divino consilio et ornatum
5424 III, VI | 24] Sed quoniam oppressi iam sumus opinionibus non
5425 II, LXXXVI | ruina ipsum cum cognatis oppressum suis interisse: quos cum
5426 I, XLVIII | conlationibus, de oppidorum oppugnationibus, de commeatu, de insidiis
5427 II, XXXVIII | quam non probarit, nullam oppugnavit quam non everterit. Sed
5428 I, LI | quae vulgo expetenda atque optabilia videntur, dicendo amplificat
5429 I, XXI | mihi et Cottae, sed valde optanti utrique nostrum cecidit,
5430 II, LXXI | quae fieri non possunt, optantur; ut M. Lepidus, cum, ceteris
5431 I, XIX | ageret, talis, qualem se esse optaret, videretur; id fieri vitae
5432 III, LIII | purgatio, conciliatio, laesio, optatio atque exsecratio. His fere
5433 I, XXX | diem, Cotta, nobis" inquit "optatum! Quod enim neque precibus
5434 III, XVI | appellarentur uno, quod omnis rerum optimarum cognitio atque in eis exercitatio
5435 III, XXIX | alii quaeritur, ut illud, optimine cuiusque sapientes an populari
5436 II, XLV | est flumen gravissimorum optimorumque verborum, tam integrae sententiae,
5437 I, XL | Mancinum, nobilissimum atque optimum virum atque consularem,
5438 I, XLV | domus iuris consulti totius oraculum civitatis; testis est huiusce
5439 II, X | mihi videntur aut in lite oranda aut in consilio dando esse
5440 III, VI | eloquentia, quascumque in oras disputationis regionesve
5441 II, LXXIV | laedit, nisi lacessatur; orat reus, urgent advocati, ut
5442 III, VIII | argumentis in eo mentem orationemque defigit; Sulpicius autem
5443 III, XXXV | qui copiam nobis rerum orationisque tradat, per me appellet
5444 III, XXXI | ornatissimos scriptores oratoresque ad cognoscendum imitandumque
5445 II, LXVII | gravitate salsum cumque oratoriis dictionibus tum urbanis
5446 III, XXXII | habere, ut tu, Crasse, dicis, oratorisque nomen apud antiquos in Graecia
5447 II, LIX | facetum, quam elegans, quam oratorium, sive habeas vere quod narrare
5448 II, XLVI | indigem liberum lacerasti, orbasti, exstinxti; neque fratris
5449 III, LI | cum circuitum et quasi orbem verborum conficere non possent,
5450 III, XXXII | negotiis paene omnibus vel orbis terrae procuratione ac summi
5451 III, I | Deploravit enim casum atque orbitatem senatus, cuius ordinis a
5452 I, LIII | instituere dixisset illorum orbitati. Itaque, cum et invidia
5453 I, XXVI | dicendum accedunt et in ordienda oratione perturbantur, paene
5454 I, XXI | princeps Crassus eius sermonis ordiendi fuit, date nobis hanc veniam,
5455 I, XIII | iure civium generatim in ordines aetatesque discriptorum
5456 III, XLVII | atque illi philosopho ordiri placet a superiore paeane,
5457 III, XX | animos, quae vitam continet, originem, vim mutationesque teneat,
5458 I, LIII | locutus, quam orationem in Originibus suis euit ipse.
5459 III, XXIX | opinionibus; aut, quae sit origo cuiusque rei, ut quod sit
5460 III, XLVII | duplex: nam aut a longa oritur, quam tres breves consequuntur,
5461 II, XXXIII | voce L. Crassi carebit, ornamento quodam se spoliatam putabit." "
5462 I, XLV | Senectuti vero celebrandae et ornandae quod honestius potest esse
5463 I, XXV | acuti et ad explicandum ornandumque sint uberes et ad memoriam
5464 III, III | censor imperatoriis manubiis ornarat, positum caput illud fuit,
5465 I, LV | eam dote locupletasti et ornasti; deinde quod in ea tu plus
5466 II, XXXIV | locis discriptam, instructam ornatamque comprehenderent, rebus dico
5467 I, IX | fortibus viris, sed a disertis ornateque dicentibus esse constitutas?
5468 III, XLV | ne cogitari quidem possit ornatior. Referte nunc animum ad
5469 I, XXXIV | rei propria quaeque essent ornatissima atque optima, occupasset
5470 I, XII | verborum vel optimorum atque ornatissimorum sonitus inanis, nulla subiecta
5471 III, XXXI | disceptationibus exercitatus ornatissimos scriptores oratoresque ad
5472 III, VI | ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata.
5473 III, XXV | 96] Ornatur igitur oratio genere primum
5474 III, XXXI | suppeditat omnis apparatus ornatusque dicendi;
5475 II, XXVII | certis dicendi luminibus ornentur.
5476 II, XII | neque tenent, quibus rebus ornetur oratio - modo enim huc ista
5477 III, XVI | docerent. Nam cum essent plures orti fere a Socrate, quod ex
5478 I, XLII | astrologia caeli conversio, ortus, obitus motusque siderum;
5479 II, XXXIII | exorsus es; me tamen ista oscitans sapientia, simul atque ad
5480 II, XXXIII | Crasse, vivendum; et istam oscitantem et dormitantem sapientiam
5481 II, LI | 207] Enitendum est ut ostendas in ea re, quam defendas,
5482 II, LXVI | cuius modi sis," cum ille "ostende, quaeso"; demonstravi digito
5483 II, LXXXV | mihi est paulo plura quam ostenderam dicere, non tam propter
5484 I, X | dicendi magistros scripsisse ostenderent.
5485 II, IV | aut plura loquitur aut se ostentat aut eorum, quibuscum est,
5486 II, VIII | eo magis, quod nulla mihi ostentatione videris esse usurus; exorsus
5487 II, LXVIII | Ennium venisset eique ab ostio quaerenti Ennium ancilla
5488 III, XVII | id quod maxime cupiunt, otiosi. ~
5489 I, LI | quoque] ingeniosissimorum otiosissimorumque totas aetates videmus esse
5490 I, XXII | tamquam alicui Graeculo otioso et loquaci et fortasse docto
5491 II, XLVII | imperatorem ornatum a senatu, ovantem in Capitolium ascendisse
5492 II, VIII | dicendi omittam, qui in omni pacata et libera civitate dominatur,
5493 I, VIII | libero populo maximeque in pacatis tranquillisque civitatibus
5494 I, XXXIV | iura sociorum, foedera, pactiones, causa imperi cognoscenda
5495 II, LXXXVI | se dimidium eius ei, quod pactus esset, pro illo carmine
5496 I, LVIII | sibi aliquid, non Teucrum Pacuvi malit quam Manilianas Venalium
5497 II, XXXVII | philosophiae sicut Zethus ille Pacuvianus prope bellum indixeris."
5498 II, XLVI | dolore non poterat, quid Pacuvium putatis in scribendo leni
5499 III, VII | sunt inter sese Ennius, Pacuvius Acciusque dissimiles, quam
5500 I, LIX | quotiens praescribitur, Paeanem aut hymnum recitarimus.
5501 III, IX | autem, quamquam memet mei paenitet, cum hoc maxime tamen in
5502 II, LXV | Tiburti habes, cortem in Palatio." ~
5503 III, XXXII | sed anulum, quem haberet, pallium, quo amictus, soccos, quibus
5504 III, XXXV | ex omnibus, docto oratori palma danda est; quem si patiuntur
5505 II, LVI | et non huius rei quoque palmam [ut ceterarum] Crasso detulisse."
5506 III, XXI | clamatores odiosi ac molesti, Pamphilumque nescio quem sinamus in infulis
5507 I, XI | copiosissimum; vigebatque auditor Panaeti illius tui Mnesarchus et
5508 II, XI | quae ipsi sibi homines parare possent, in eis rebus se
5509 I, IX | doctrinae praesidiis ad dicendum parati, cum civitatem vel paterno
5510 I, XXXIII | sumpto spatio ad cogitandum paratius atque accuratius dicere.
5511 II, XXVII | commentatione atque meditatione paratos atque expeditos habere debetis.
5512 III, X | nisi quando ornandi causa parce, quod ostendam; sed usitatis
5513 II, LIV | illa brevia non habuit; parcebat enim adversari dignitati,
5514 II, LXXI | diceret, cum optimus colonus, parcissimus, modestissimus, frugalissimus
5515 II, XXXVIII | hoc modo: "aut senatui parendum de salute rei publicae fuit
5516 I, III | procreatricem quandam et quasi parentem eam, quam philosophian Graeci
5517 II, XXVIII | est boni neque liberalis parentis, quem procrearis et eduxeris,
5518 II, LXVI | dixisse dicitur: "si quintum pareret mater eius, asinum fuisse
5519 I, XLVIII | rebus utilitas rei publicae pareretur augereturque, teneret eisque
5520 II, LXXXVII | nostris pars nulla sit, pariat et procreet, verum ut ea,
5521 III, LVIII | gravida, expletis iam fui ad pariendum mensibus; per idem tempus
5522 II, XXXIV | 146] Ea vi sua verba parient, quae semper satis ornata
5523 III, XLII | totum, ut pro aedificiis cum parietes aut tecta dicimus; aut ex
5524 II, LIX | Tarracina tum omnibus in parietibus inscriptas fuisse litteras
5525 I, XXXVIII | circumluvionum, nexorum, mancipiorum, parietum, luminum, stillicidiorum,
5526 III, LVIII | Polydorum Hecuba partu postremo parit. ~
5527 III, III | et vixisse cum re publica pariter et cum illa simul exstinctus
5528 II, LXVI | mater eius, asinum fuisse parituram."
5529 II, XXVII | generis, quae tota ab oratore pariuntur, excogitationem non habent
5530 II, LXIII | littera positum Graeci vocant paronomasian, ut "Nobiliorem mobiliorem"
5531 III, XXVII | depeculatorem, in proditorem, in parricidam; quibus uti confirmatis
5532 II, LII | labore, magnis periculis esse parta nec ad suum commodum, sed
5533 III, XXIX | idne sit ius, quod maximae parti sit utile; aut, cum quid
5534 III, LII | ac viribus, et ea, quae particeps utriusque generis quadam
5535 III, LXI | me quidem istius sermonis participem factum esse gaudeo; ac vellem
5536 I, XXXVII | opinionis meae voluistis esse participes, nihil occultabo et, quoad
5537 III, XXVIII | nunc quidem illi, qui ex particula parva urbis ac loci nomen
5538 I, XXXVIII | Buculeio, quod, cuicumque particulae caeli officeretur, quamvis
5539 II, XXXVIII | tundentibus, qui omnis tenuissimas particulas atque omnia minima mansa
5540 III, V | libertatem recusandi: quamquam in partienda disputatione nostra, cum
5541 II, XXXI | impolitum: constituunt enim in partiendis orationum modis duo genera
5542 III, XXX | secus a me atque ab illo partita ac tributa. Nunc ad reliqua
5543 II, XXXVIII | 165] Sin pars, partitione, hoc modo: "aut senatui
5544 I, VI | otio studioque abundantis partitionem iam quandam artium fecisse
5545 II, XC | es, Crasse, Antonium ita partitum esse tecum, ut ipse instrumentum
|