[IV]
[15] Tum Crassus "equidem, quaecumque vos causa huc
attulisset, laetarer, cum apud me viderem homines mihi carissimos et
amicissimos; sed tamen, vere dicam, quaevis mallem fuisset, quam ista, quam
dicis. Ego enim, ut, quem ad modum sentio, loquar, numquam mihi minus
quam hesterno die placui; magis adeo id facilitate quam alia ulla culpa mea
contigit, qui, dum obsequor adulescentibus, me senem esse sum oblitus fecique
id, quod ne adulescens quidem feceram, ut eis de rebus, quae doctrina aliqua
continerentur, disputarem. Sed hoc tamen cecidit mihi
peropportune, quod transactis iam meis partibus ad Antonium audiendum
venistis." [16] Tum Caesar "equidem,"
inquit "Crasse, ita sum cupidus in illa longiore te ac perpetua
disputatione audiendi, ut, si id mihi minus contingat, vel hoc sim cotidiano
tuo sermone contentus; itaque experiar equidem illud, ut ne Sulpicius
familiaris meus aut Cotta plus quam ego apud te valere videantur, et te exorabo
profecto, ut mihi quoque et Catulo tuae suavitatis aliquid impertias; sin tibi
id minus libebit, non te urgebo neque committam, ut, dum vereare tu ne sis
ineptus, me esse iudices." [17] Tum ille "ego me
hercule" inquit, "Caesar, ex omnibus Latinis verbis huius verbi vim
vel maximam semper putavi; quem enim nos ineptum vocamus, is mihi videtur ab
hoc nomen habere ductum, quod non sit aptus, idque in sermonis nostri
consuetudine perlate patet; nam qui aut tempus quid postulet non videt aut
plura loquitur aut se ostentat aut eorum, quibuscum est, vel dignitatis vel
commodi rationem non habet aut denique in aliquo genere aut inconcinnus aut
multus est, is ineptus esse dicitur. [18] Hoc vitio cumulata
est eruditissima illa Graecorum natio; itaque quod vim huius mali Graeci non
vident, ne nomen quidem ei vitio imposuerunt; ut enim quaeras omnia, quo modo
Graeci ineptum appellent, non reperies. Omnium autem ineptiarum, quae sunt
innumerabiles, haud sciam an nulla sit maior quam, ut illi solent, quocumque in
loco, quoscumque inter homines visum est, de rebus aut difficillimis aut non
necessariis argutissime disputare. Hoc nos ab istis adulescentibus facere
inviti et recusantes heri coacti sumus."
|