[XX]
[84] Sed hoc si in iure civili, si etiam in parvis aut
mediocribus rebus doctiores adsequi possunt, non idem sentio tanta hac in re
tamque immensa posse fieri; sin autem qui arbitrantur, deducendi sunt ad eos,
qui haec docent; omnia iam explicata et perpolita adsequentur; sunt enim
innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri: sed videant quid
velint; ad ludendumne an ad pugnandum arma sint sumpturi; aliud enim pugna et
acies, aliud ludus campusque noster desiderat; ac tamen ars ipsa ludicra
armorum et gladiatori et militi prodest aliquid; sed animus acer et praesens et
acutus idem atque versutus invictos viros efficit [non difficilius arte
coniuncta]. [85] Qua re ego tibi oratorem sic iam instituam,
si potuero, ut quid efficere possit ante perspiciam: sit enim mihi tinctus
litteris; audierit aliquid, legerit, ista ipsa praecepta acceperit; temptabo
quid deceat, quid voce, quid viribus, quid spiritu, quid lingua efficere
possit. Si intellegam posse ad summos pervenire, non solum
hortabor, ut elaboret, sed etiam, si vir quoque bonus mihi videbitur esse,
obsecrabo; tantum ego in excellenti oratore et eodem bono viro pono esse
ornamenti universae civitati; sin videbitur, cum omnia summe fecerit, tamen ad
mediocris oratores esse venturus, permittam ipsi quid velit; molestus magno
opere non ero; sin plane abhorrebit et erit absurdus, ut se contineat aut ad
aliud studium transferat, admonebo; [86] nam neque is,
qui optime potest, deserendus ullo modo est a cohortatione nostra neque is, qui
aliquid potest, deterrendus: quod alterum divinitatis mihi cuiusdam videtur,
alterum, vel non facere quod non optime possis, vel facere quod non pessime
facias, humanitatis, tertium vero illud, clamare contra quam deceat et quam
possit, hominis est, ut tu, Catule, de quodam clamatore dixisti, stultitiae
suae quam plurimos testis domestico praeconio conligentis.
[87] De hoc igitur, qui erit talis, ut cohortandus
adiuvandusque sit, ita loquamur, ut ei tradamus ea dumtaxat, quae nos usus
docuit, ut nobis ducibus veniat eo, quo sine duce ipsi pervenimus, quoniam
meliora docere non possumus.
|