Cap. Par.
1 3, 12 | et me saepe nova videri dicere intellego, cum pervetera
2 3, 12 | causas, quas, ut illi ipsi dicere solebant, agrestioribus
3 4, 14 | philosophia potest quisquam dicere;~15.
4 5, 19 | debeat poterimus fortasse dicere. ~
5 7, 23 | Atticos aut ipsi Attice volunt dicere, ut mirentur hunc maxime,
6 8, 26 | Demosthenes quidem videatur Attice dicere.~27.
7 9, 28 | sunt existimandi Attice dicere. Quorum genera plura sunt;
8 9, 28 | faciat, eum solum Attice dicere. Errant, quod solum; quod
9 9, 29 | vero et graviter et copiose dicere aut Atticorum sit aut ne
10 11, 37 | molimur aliquid exquisitius dicere. ~
11 12, 39 | quam superiores et ornatius dicere. ~
12 13, 41 | quid de illo augurer libet dicere. Quid tandem? Inquit ille.
13 13, 42 | oratoris quasi incunabulis dicere. Verum haec ludorum atque
14 16, 51 | enim, quod Carneades noster dicere solebat, Clitomachum eadem
15 16, 51 | solebat, Clitomachum eadem dicere, Charmadam autem eodem etiam
16 16, 51 | Charmadam autem eodem etiam modo dicere. Quod si in philosophia
17 17, 56 | contenta voce atrociter dicere et summissa leniter et inclinata
18 21, 70 | quocumque modo postulabit causa dicere. Sed est eloquentiae sicut
19 23, 76 | modo confidunt se posse dicere. Nam orationis subtilitas
20 28, 99 | definite distincte facete dicere, praesertim cum causae partim
21 29, 100b| mediocria temperate potest dicere. Nemo is, inquies, umquam
22 29, 101 | temperate, magna graviter dicere.~102.
23 30, 105 | quocumque modo causa postulet dicere. Nam ille magnus et successit
24 32, 113 | nec idem loqui esse quod dicere, ac tamen utrumque in disserendo
25 38, 133 | rem publicam adgressus est dicere. Ea profecto oratio in eam
26 39, 136 | nec quicquam est aliud dicere nisi omnis aut certe plerasque
27 41, 142 | vituperetur? Nam si vitiosum est dicere ornate, pellatur omnino
28 42, 143 | quam doctrina; itaque illi dicere melius quam praecipere,
29 46, 156 | tabulae loquuntur, audeo dicere, non fabrorum aut procorum;
30 47, 158 | ignotos, ignavos, ignaros dicere quam ut veritas postulabat.
31 51, 171 | licuit vetera contemnenti dicere: ~versibus, quos olim Fauni
32 61, 207 | respondentem de universo genere sic dicere, ut etiam singulis satis
33 61, 208 | vel ambitus, si ita licet dicere, nemo, qui aliquo esset
34 63, 213 | incisim; dein membratim: Tu dicere solebas sacram esse rem
35 66, 222 | coniungimus. Sin membratim volumus dicere, insistimus atque, cum opus
36 68, 227 | ignoras, pulchre et oratorie dicere nisi optimis sententiis
37 68, 227 | sententiis verbisque lectissimis dicere. Et nec sententia ulla est
38 68, 228 | necesse est, si ornate velis dicere, non solum, quod ait Aristoteles
39 68, 229a| non sunt adsecuti solent dicere -- enervetur oratio compositione
40 70, 232 | Quantum autem sit apte dicere, experiri licet, si aut
41 70, 234a| Hoc modo dicere nemo umquam noluit nemoque
42 71, 236 | et apte sine sententiis dicere insania est, sententiose
|