Cap. Par.

 1    3, 11  |         quae quaerimus -- quibus satis faciet res ipsa cognita,
 2    3, 12  |   dicendi ducta ab illis est nec satis tamen instructa ad forensis
 3   12, 39  |         Phaedro Socrates; quorum satis arguta multa, sed ut modo
 4   13, 40  | Theodorus autem praefractior nec satis, ut ita dicam, rotundus,
 5   22, 73  |         non sentirent quid esset satis. Magnus est locus hic, Brute,
 6   22, 73  |          ad id quod agitur illud satis. Cum hoc decere -- quod
 7   26, 90  |         non omnes faceti: Lysias satis et Hyperides, Demades praeter
 8   28, 98  |         voco, si modo suum illud satis instruxerit, non extimescet
 9   28, 99  |          si nihil aliud est, vix satis sanus videri solet. Qui
10   29, 104 |       morosi sumus, ut nobis non satis faciat ipse Demosthenes;
11   30, 107 |    parricidarum], quae nequaquam satis defervisse post aliquanto
12   31, 109 |        in dissimillimis personis satis faciebant, cum tamen in
13   41, 140 |         recta et honesta petenti satis facere voluissem.~141.
14   42, 143 |     eodem tempore et discentibus satis facerent et consulentibus;
15   51, 171 |         non possunt, non est eis satis non contemni, laudari etiam
16   61, 204 |                                  Satis multa de natura; sequitur
17   61, 207 |        dicere, ut etiam singulis satis responsum esse videatur.
18   63, 215a|          sententia." Animo istuc satis est, auribus non satis.
19   63, 215a|     istuc satis est, auribus non satis. Sed id crebrius fieri non
20   66, 221 |        et neque brevior sit quam satis sit neque longior. Quamquam
21   68, 228 |      nisi petitio fuit apta, nec satis tecte declinat impetum,