Cap. Par.

 1    5, 17  |     numerabantur magistri; quo fit ut veram illam et absolutam
 2   23, 78  |       etiam incompta delectat; fit enim quiddam in utroque,
 3   27, 93  |     Quod quamquam transferendo fit, tamen alio modo transtulit
 4   27, 94  |      translationes, alia plane fit oratio; itaque genus hoc
 5   28, 98  |       minus succedit, ut saepe fit, magnum tamen periculum
 6   48, 159 |       hoc elegantius, quod non fit natura, sed quodam instituto?
 7   49, 166a|                           Quod fit item in contrariis referendis,
 8   51, 170 |    comprehensa sententia; quod fit etiam ab antiquis, sed plerumque
 9   53, 177 |   commotos, praesertim cum, ut fit, fortuito saepe aliquid
10   56, 188 |       sesqui esse maiorem. Ita fit aequalis dactylus, duplex
11   60, 202 |      liberius novis. Quod idem fit in numeris, in quibus quasi
12   60, 202 | coniuncta intellegi licet. Ita fit ut non item in oratione
13   62, 211 |       soleamus, in omnibus hoc fit artibus, ut, cum id appellandum
14   65, 219 |     oratio sed et compositione fit et genere, quod ante dictum
15   65, 220 |     ita concluditur, plerumque fit ut numerose cadat, quo de
16   65, 220 |     constet oratio; alterum si fit, intolerabile vitium est,
17   65, 220 |       vitium est, alterum nisi fit, dissipata et inculta et