Cap. Par.

 1    2, 6   |  defecerunt. Qua re non est cur eorum qui se studio eloquentiae
 2   39, 135 |   cum aliquid praetereuntes cur id faciamus ostendimus;
 3   41, 142 |                             Cur igitur ius civile docere
 4   41, 142 |     universam rem publicam, cur aut discere turpe est quod
 5   42, 144 |  legendo, audiendo, nescio [cur] cum docendo etiam aliquid
 6   42, 144 |     possis meliores facere, cur nolis? An quibus verbis
 7   42, 146a|    me didicisse? Quid [erat cur] probarem nisi quod parum
 8   47, 157 |     dulcius. Ipsum meridiem cur non medidiem? Credo, quod
 9   48, 159 |    auris: probabunt. Quaere cur ita sit: dicent iuvare.
10   51, 170 |  res, lecta verba, quid est cur claudere aut insistere orationem
11   54, 180b|  esse eos numeros, rationem cur sint non queant reddere.
12   54, 180b| dispares, quid intersit, et cur non aeque in oratione atque
13   55, 183 |   accidit non agnoscere, si cur id accidat reperire nequeamus.
14   61, 205 | longiores, idque quando aut cur; quibusque partibus, pluribusne
15   62, 211 |     est ad illa quae nescio cur, cum Graeci kommata et kola
16   66, 223a|                             cur clandestinis consiliis nos
17   66, 223a|    consiliis nos oppugnant? Cur de perfugis nostris copias