Cap. Par.

 1   24, 81  |       mutatis non maneat manente sententia; nam sententiarum ornamenta
 2   34, 121 |           Nam si quando aliud in sententia videtur esse aliud in verbis,
 3   39, 135 |         unum verbum non in eadem sententia ponitur; aut cum similiter
 4   40, 137 |   haereat in eademque commoretur sententia; saepe etiam ut extenuet
 5   50, 168 |      aures, ut verbis conligetur sententia. "Non erat hoc apud antiquos."
 6   51, 170 |        orationem malint quam cum sententia pariter excurrere? Hic enim
 7   51, 170 |          apte verbis comprehensa sententia; quod fit etiam ab antiquis,
 8   59, 200 |       enim circumscribitur mente sententia confestimque verba concurrunt,
 9   63, 215a|            At eadem verba, eadem sententia." Animo istuc satis est,
10   68, 227 |       lectissimis dicere. Et nec sententia ulla est quae fructum oratori
11   69, 231 | Hierocles et Menecles minime mea sententia contemnendi. Etsi enim a
12   70, 233 |        isdem tamen verbis stante sententia, ad nihilum omnia recidant,