Cap. Par.

 1    1, 1   |     quod rogares diu multumque, Brute, dubitavi. Nam et negare
 2    5, 19  |       Investigemus hunc igitur, Brute, si possumus, quem numquam
 3   10, 33b |   Magnum opus omnino et arduum, Brute, conamur; sed nihil difficile
 4   13, 40  |    semper a nobis, non numquam, Brute, leniter et erudite repugnante
 5   16, 52  |                Quod quidem ego, Brute, ex tuis litteris sentiebam,
 6   22, 73  |    satis. Magnus est locus hic, Brute, quod te non fugit, et magnum
 7   28, 100a|                 Tenemus igitur, Brute, quem quaerimus, sed animo;
 8   31, 110 |                Cum dico me, te, Brute, dico; nam in me quidem
 9   39, 136 | sententias: quas cum tu optime, Brute, teneas, quid attinet nominibus
10   52, 174 |                   Visne igitur, Brute, totum hunc locum accuratius
11   68, 227 |           Nihil enim est aliud, Brute, quod quidem tu minime omnium
12   71, 237 |          Habes meum de oratore, Brute, iudicium; quod aut sequere,