1-ampli | amplo-conli | conlo-eumqu | evadu-incen | incer-mirem | miren-popul | porre-simil | simpl-viro | virtu-zeno
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1001 15, 50 | invenerit qua diligentia conlocabit? Quoniam id secundum erat
1002 44, 149 | Conlocabuntur igitur verba, aut ut inter
1003 51, 173 | natura in auribus nostris conlocavit. ~
1004 61, 205 | quaeque inter se aptissime conlocentur et quo modo, an omnino nulla
1005 11, 36 | contra alios nitida laeta conlustrata delectant. Quid est quo
1006 30, 107 | ne ad saxa quidem mortui conquiescant, et quae sequuntur; sunt
1007 49, 3 | In huius concinnitatis consectatione Gorgiam fuisse principem
1008 12, 38 | Isocrates ea se studiose consectatum fatetur; non enim ad iudiciorum
1009 27, 96 | qua loquor mediocritate consedit. ~
1010 22, 74 | decere quasi aptum esse consentaneumque tempori et personae; quod
1011 5, 17 | absolutam eloquentiam nemo consequatur, quod alia intellegendi
1012 6, 20 | perfecta atque conclusa consequebantur, alii levi et structa et
1013 27, 92 | significet sumptum ex re aliqua consequenti.~93.
1014 4, 16 | falsa sint neque cernere consequentia, repugnantia videre, ambigua
1015 10, 34 | diiudicandis ab omnibus diligi? Consequeris tamen ut eos ipsos quos
1016 1, 1 | quantam non modo facultate consequi difficile esset sed etiam
1017 34, 120 | nostri levavit labor, qui conservatis notatisque temporibus, nihil
1018 53, 180a| rebus sic in hac duplex est considerandi via quarum altera est longior,
1019 46, 155 | usitatum, sed durius etiam: ~consilium socii, augurium atque extum
1020 59, 199 | ad extremum veniens ipsa consistat.~200.
1021 58, 198 | fluctuans sed aequabiliter constanterque ingrediens numerosa habetur
1022 28, 98 | versabitur et, si semel constiterit, numquam cadet. Medius ille
1023 33, 116 | ratione docentur et via primum constituendum est quid quidque sit --
1024 36, 127 | elegans iam inde ab Aristotele constituta -- , sed aliquanto nervosius
1025 50, 167 | cepit conditas, ab hoc qui constitutas accepit captas dicetis Syracusas. ~
1026 60, 202 | numquam aut concinnitate aut constructione verborum.~203.
1027 47, 157 | esse verius sentio, sed consuetudini auribus indulgenti libenter
1028 48, 159 | breviter; itemque composuit, consuevit, concrepuit, confecit. Consule
1029 62, 210 | diximus, ut in senatu de consulatu meo, aut exponenda narratio,
1030 48, 159 | consuevit, concrepuit, confecit. Consule veritatem: reprehendet;
1031 42, 143 | discentibus satis facerent et consulentibus; alteri, cum domesticum
1032 6, 20 | callidi, sed impoliti et consulto rudium similes et imperitorum,
1033 42, 143 | sese ipsis reficiendis omne consumerent, quem habebant instituendi
1034 38, 131 | mitigetur, invideat faveat, contemnat admiretur, oderit diligat,
1035 69, 231 | Menecles minime mea sententia contemnendi. Etsi enim a forma veritatis
1036 28, 99 | generibus temperavit, maxime est contemnendus. Ille enim summissus, quod
1037 51, 171 | Ergo Ennio licuit vetera contemnenti dicere: ~versibus, quos
1038 13, 41 | Platonis aliorum iudicia debere contemnere. Est enim, ut scis, quasi
1039 51, 171 | possunt, non est eis satis non contemni, laudari etiam volunt. Ego
1040 63, 215a| postea cognita facilitate contemnitur. ~
1041 2, 9a | Iovis formam aut Minervae, contemplabatur aliquem e quo similitudinem
1042 71, 235 | genus hoc, quod ego laudo, contempsisse videantur, aut scribant
1043 30, 105 | si quidem potuissemus quo contendimus pervenire in ea urbe in
1044 62, 210 | voluisse nos atque animo contendisse declarant. Id autem tum
1045 17, 56 | eloquentiae principatum petet et contenta voce atrociter dicere et
1046 52, 174 | nobis tradiderunt, an his contenti esse quae ab illis dicta
1047 25, 85 | quae verborum iterationes contentionem aliquam et clamorem requirent,
1048 63, 212 | proceritate tardius. Cursum contentiones magis requirunt, eitiones
1049 18, 59 | bracchii proiectione in contentionibus, contractione in remissis.~
1050 7, 22b | externa, domesticis esse contentos.~23.
1051 34, 120 | veterum cum superiorum aetate contexitur? Commemoratio autem antiquitatis
1052 29, 102 | maiestatis Rabiri causa continebatur: ergo in ea omni genere
1053 39, 135 | ad extremum refertur aut continenter unum verbum non in eadem
1054 50, 167 | huius libidines cum illius continentia: ab illo qui cepit conditas,
1055 57, 194 | oratione, sic hi sunt evitandi continuati pedes; aliud enim quiddam
1056 61, 208 | circumscriptio vel comprehensio vel continuatio vel ambitus, si ita licet
1057 60, 203 | semper; si quo loco, in tota continuatione verborum; si quae res efficiat
1058 66, 222 | versibus quasi nodi apparent continuationis, quos in ambitu coniungimus.
1059 64, 218 | semel ponatur: iteratus aut continuatus numerum apertum et nimis
1060 27, 94 | decet. Iam cum fluxerunt continuo plures translationes, alia
1061 63, 214 | hoc dichoreo tantus clamor contionis excitatus est, ut admirabile
1062 23, 78 | verborum. Illa enim ipsa contracta et minuta non neglegenter
1063 57, 193 | cordacem appellat, quia contractio et brevitas dignitatem non
1064 18, 59 | proiectione in contentionibus, contractione in remissis.~60.
1065 32, 114 | latior sit, illa loquendi contractior. Volo igitur huic summo
1066 45, 153 | Quin etiam verba saepe contrahuntur non usus causa sed aurium.
1067 49, 166a| Versum efficit ipsa relatio contrariorum. Idem esset in oratione
1068 46, 155 | idem poeta qui inusitatius contraxerat: ~patris mei meum factum
1069 36, 126 | in quo quasi certamen est controversiae, quod Graece krinomenon
1070 34, 120 | legitimarum et civilium controversiarum patrocinia suscipere, cum
1071 10, 34 | difficile quam in plurimorum controversiis diiudicandis ab omnibus
1072 26, 89 | dignitatibus, vitabit insanabilis contumelias, tantum modo adversarios
1073 25, 86 | Sed pleraque ex illis convenient etiam huic tenuitati, quamquam
1074 33, 116 | inter eos qui disceptant convenit quid sit illud quod ambigitur,
1075 27, 92 | omnia dicendi ornamenta conveniunt plurimumque est in hac orationis
1076 40, 138 | saepe in hilaritatem risumve convertat; ut ante occupet quod videatur
1077 6, 20 | graves, ad permovendos et convertendos animos instructi et parati --
1078 30, 106 | audiendi incredibilia studia convertimus.~107.
1079 48, 160 | aliquando, idque sero, convicio aurium cum extorta mihi
1080 66, 223a| Cur de perfugis nostris copias comparant contra nos?" Prima
1081 6, 20 | verborum, vehementes varii, copiosi graves, ad permovendos et
1082 28, 99 | medius suavis, hic autem copiosissimus, si nihil aliud est, vix
1083 4, 14 | conferuntur. Nam nec latius atque copiosius de magnis variisque rebus
1084 26, 91 | quam autem illud ornatum copiosumque summissius. ~
1085 28, 97 | Tertius est ille amplus copiosus, gravis ornatus, in quo
1086 45, 154 | Libenter etiam copulando verba iungebant, ut sodes
1087 32, 115 | verborum et simplicium et copulatorum; deinde quot modis quidque
1088 | coram
1089 57, 193 | eodem spatio quo choreus, cordacem appellat, quia contractio
1090 16, 53 | verborum volubilitasque cordi est, qui ponunt in orationis
1091 29, 103 | Quod in Habiti? Quod in Corneli? Quod in plurimis nostris
1092 30, 108 | hilariora, ut pro Habito, pro Cornelio compluresque atiae. Nemo
1093 6, 21 | aut addit aliquos ut in corona toros omnemque orationem
1094 48, 160 | Otones, Caepiones, sepulcra, coronas, lacrimas dicimus, quia
1095 46, 156 | video sepulcra duo duorum corporum; ~idemque ~mulier una duum
1096 56, 190 | necesse est. Sed tamen hic corrector in eo ipso loco quo reprehendit,
1097 52, 176 | superiores sed etiam se ipse correxerat. ~
1098 39, 135 | faciamus ostendimus; aut cum corrigimus nosmet ipsos quasi reprehendentes;
1099 70, 232 | permutatione verborum; -- corrumpatur enim tota res, ut [et] haec
1100 20, 67 | versiculi sunt, nihil est aliud cotidiani dissimile sermonis. Nec
1101 36, 124 | nec historico sed prope cotidiano sermone explicatae dilucide.
1102 56, 186b| sumebantur e consuetudine cotidianoque sermone. Numerus autem non
1103 31, 109 | mutarent, non numquam etiam ad cotidianum genus sermonis accederent:
1104 38, 132 | iudiciorum, nihil Antoni, nihil Cottae, nihil Sulpici; dicebat
1105 44, 151 | recitari necesse sit. In ea est crebra ista vocalium concursio,
1106 24, 79b | suave et adfluens. Acutae crebraeque sententiae ponentur et nescio
1107 24, 81 | ea translatione fortasse crebrior, qua frequentissime sermo
1108 27, 94 | tamen immutationes nusquam crebriores.~95.
1109 12, 38 | et paria respondeant, ut crebro conferantur pugnantia comparenturque
1110 31, 109 | eadem contentione uterentur crebroque mutarent, non numquam etiam
1111 36, 124 | commendationem sui. Narrationes credibiles nec historico sed prope
1112 67, 224 | insanisti". Deinde omnia tamquam crepidine quadam comprehensione longiore
1113 64, 217 | locatus est, nisi cum pro cretico postremus est dactylus;
1114 45, 153 | in vas' argenteis, palmi' crinibus, tecti' fractis. Quid vero
1115 8, 26 | diximus ceteris, in illa pro Ctesiphonte oratione longe optima summissius
1116 40, 137 | ipso in quo reprehendatur culpam in adversarium conferat;~
1117 17, 54 | Et quoniam coepi iam cumulatius hoc munus augere quam a
1118 9, 32 | Xenophontis similem esse se cuperet, cuius sermo est ille quidem
1119 45, 152 | Graeci viderint; nobis ne si cupiamus quidem distrahere voces
1120 38, 131 | admiretur, oderit diligat, cupiat fastidiat, speret metuat,
1121 46, 155 | ut plerique loquimur, cum cupidos liberum aut in liberum loco
1122 1, 1 | iusta petenti et praeclara cupienti, durum admodum mihi videbatur,
1123 51, 173 | illud quod offendit aut curat aut in quo offendit intellegit;
1124 43, 148 | antea in iudicia atque in curiam deducebant, nunc oblectant
1125 37, 129 | magna et gravi cum coepisset Curio pater respondere, subito
1126 61, 207 | tamquam in orbe inclusa currat oratio, quoad insistat in
1127 3, 12 | exstitisse; illa enim sunt curricula multiplicium variorumque
1128 50, 168 | verborum ambitu gaudent et curta sentiunt nec amant redundantia.
1129 51, 173 | nihil inconditum, nihil curtum, nihil claudicans, nihil
1130 46, 155 | hoc illi nesciebant: an dabat hanc consuetudo licentiam?
1131 36, 127 | faciendum est quotiescumque dabitur vel amplificandi vel minuendi
1132 57, 191 | adhibeatur in fabulis, quod ille dactylicus numerus hexametrorum magniloquentiae
1133 57, 194 | intellegit esse aequalem dactylo, quem probat. Syllabis enim
1134 57, 191 | disciplina, paeana sequitur aut dactylum, fugit autem spondeum et
1135 49, 166a| eam quam nihil accusas damnas ~condemnas dixisset qui
1136 23, 75 | quidem iam quocumque feremur danda nimirum vela sunt. Ac primum
1137 67, 225 | rursus membratim: "Testis dare volumus". Extrema sequitur
1138 43, 148 | praeberet qui hanc mihi non daret veniam, ut cum meae forenses
1139 10, 35 | nostri errorem laus tibi dati muneris compensabit. ~
1140 12, 38 | quadam fruitur licentia. Datur etiam venia concinnitati
1141 51, 172 | summi ipsi oratores esse debebant. Sed quis omnium doctior,
1142 21, 70 | summae etiam facultatis esse debebit moderator ille et quasi
1143 36, 126 | proprii singularum esse debebunt. At vero illa pars orationis,
1144 1, 3 | multorum, qui desperatione debilitati experiri id nolent quod
1145 53, 178 | decurtata, quibus tamquam debito fraudetur offenditur, productiora
1146 36, 123b| eloquens qui ad id quodcumque decebit poterit accommodare orationem.
1147 46, 156 | trium virorum capitalium aut decem virorum stlitibus iudicandis
1148 27, 94 | vel quod delectat vel quod decet. Iam cum fluxerunt continuo
1149 15, 47 | igitur hic noster -- non enim declamatorem aliquem de ludo aut rabulam
1150 68, 228 | fuit apta, nec satis tecte declinat impetum, nisi etiam in cedendo
1151 25, 82b | indecorum, quod quale sit ex decoro debet intellegi, hic quoque
1152 21, 70 | Graeci, nos dicamus sane decorum; de quo praeclare et multa
1153 53, 178 | sentit quaedam et quasi decurtata, quibus tamquam debito fraudetur
1154 22, 74 | incessu, contraque item dedecere; quod si poeta fugit ut
1155 43, 148 | resisto, potius quam litteris dederem? Quae quidem me antea in
1156 2, 6 | qui se studio eloquentiae dediderunt spes infringatur aut languescat
1157 43, 148 | iudicia atque in curiam deducebant, nunc oblectant domi; nec
1158 32, 113 | eius modi esse; cum autem deduxerat et manum dilataverat, palmae
1159 5, 19 | quibus aliquid aut plura deerant in eam formam non poterat
1160 50, 169a| plurimum. Nec ego id quod deest antiquitati flagito potius
1161 2, 6 | antea fuerant nec postea defecerunt. Qua re non est cur eorum
1162 41, 141 | vix suas regiones finisque defenderet.~142.
1163 42, 144 | quibus ipsa sacra retineri defendique possint non honestum est?~
1164 38, 131 | suppeditabit exempla, mitiorum defensiones meae.~132.
1165 29, 103 | Quod in plurimis nostris defensionibus? Quae exempla selegissem,
1166 9, 29 | primae sine controversia deferebantur; qui si tenui genere uteretur,
1167 30, 107 | parricidarum], quae nequaquam satis defervisse post aliquanto sentire coepimus:
1168 1, 4 | praestantis ingeni vis forte deficiet aut minus instructus erit
1169 40, 137 | transegerit iam aliquid, definiat; ut se ipse revocet; ut
1170 33, 117 | volumus esse eloquentem, ut definire rem possit nec id faciat
1171 28, 99 | nihil leniter, nihil partite definite distincte facete dicere,
1172 33, 116 | aperienda est, si quidem est definitio oratio, quae quid sit id
1173 14, 45 | sitne, signis; quid sit, definitionibus; quale sit, recti pravique
1174 2, 9a | quaedam, quam intuens in eaque defixus ad illius similitudinem
1175 40, 137 | ut declinet a proposito deflectatque sententiam; ut proponat
1176 27, 96 | totum e sophistarum fontibus defluxit in forum, sed spretum a
1177 17, 56 | fructum tulerunt et diserti deformitate agendi multi infantes putati
1178 66, 221 | procedendum, ne brevitas defrudasse auris videatur neve longitudo
1179 3, 13 | disertis elegans doctrina defuit. ~
1180 37, 129 | adversarios de statu omni deiecimus. Nobis pro familiari reo
1181 31, 111 | discedens eo potissimum delabitur. Clamores tamen tum movet
1182 50, 167 | antiqui iam ante Isocratem delectabantur et maxime Gorgias, cuius
1183 21, 69 | in probando, modicum in delectando, vehemens in flectendo;
1184 58, 197 | tamen si abesset, illa ipsa delectarent minus.~198.
1185 34, 120 | exemplorumque prolatio summa cum delectatione et auctoritatem orationi
1186 43, 147 | dissimulare non sinit qui delecter, sive tuum studium a me
1187 57, 195 | videatur; ut ab altero non delectere, alterum oderis -- ;~196a.
1188 11, 36 | aliis videtur optimum. Ennio delector, ait quispiam, quod non
1189 40, 138 | etiam cum adversario quasi deliberet; ut hominum sermones moresque
1190 12, 39 | longissime tamen ipsi a talibus deliciis vel potius ineptiis afuerunt.
1191 69, 231 | numeros sequens concidat delumbetque sententias, nec sine ulla
1192 26, 90 | Lysias satis et Hyperides, Demades praeter ceteros fertur,
1193 12, 38 | elaboratur, ut verba verbis quasi demensa et paria respondeant, ut
1194 27, 92 | apud Graecos, sed Phalereus Demetrius meo iudicio praestitit ceteris,
1195 24, 81 | verborum et sententiarum demissior; ea translatione fortasse
1196 58, 196b| frequentissimus est in eis quae demisso atque humili sermone dicuntur;~
1197 20, 67 | esse non nullis Platonis et Democriti locutionem, etsi absit a
1198 32, 113 | disciplina Stoicorum est, manu demonstrare solebat quid inter has artis
1199 56, 190 | malitiose; prima enim syllaba dempta ex primo verbo sententiae
1200 39, 135 | versus reditur; aut cum demptis coniunctionibus dissolute
1201 | demum
1202 2, 7 | aliquando, idem apud alios densius, apud alios fortasse rarius.~
1203 40, 138 | aliquid reticere se dicat; ut denuntiet quid caveant; ut liberius
1204 5, 19 | possumus, quod idem ille vix deo concessum esse dicebat,
1205 12, 39 | similia quaedam nimiumque depicta. Quo magis sunt Herodotus
1206 40, 138 | ut obiurget aliquando; ut deprecetur, ut supplicet, ut medeatur;
1207 65, 219 | tamque variis si utemur, nec deprehendetur manifesto quid a nobis de
1208 25, 84 | delectationis manifesto deprehensum appareat;~85.
1209 67, 224 | comprehensione longiore sustinentur: "Depressam, caecam, iacentem domum
1210 56, 186b| Numerus autem non domo depromebatur neque habebat aliquam necessitudinem
1211 61, 206 | circuitus facere deceat deque eorum particulis et tamquam
1212 71, 237 | tenerem aut quo iudicium meum derigerem, quam id quodcumque mihi
1213 40, 138 | hominum sermones moresque describat; ut muta quaedam loquentia
1214 20, 66 | et regio saepe aut pugna describitur; interponuntur etiam contiones
1215 16, 51 | esset summatim breviterque descripsimus. Sed, ut ante dictum est,
1216 5, 18 | multa et in se et in aliis desiderans neminem plane qui recte
1217 1, 2 | studio tuo sim obsecutus, desiderari a te prudentiam meam quam,
1218 29, 101 | Ego enim quid desiderem, non quid viderim disputo
1219 57, 192 | numerum grandiorem quam desideret soluta oratio, iambum autem
1220 10, 33b | porro cotidie magis non desiderio solum, quo quidem conficior,
1221 43, 148 | concidissent, non me aut desidiae, quod facere non possum,
1222 65, 220 | adferat non semper eodem modo desinendi. Nec tamen haec ita sunt
1223 39, 135 | similiter vel cadunt verba vel desinunt; aut cum sunt contrariis
1224 2, 6 | illud ipsum quod est optimum desperandum est et in praestantibus
1225 50, 169a| quae sunt quam illa quae desunt. Plus est enim in verbis
1226 1, 5a | Aristotelem in philosophia deterruit a scribendo amplitudo Platonis,
1227 48, 161 | optimus, postremam litteram detrahebant, nisi vocalis insequebatur.
1228 62, 209 | ab imperitis agnoscitur; detrahit praeterea actionis dolorem,
1229 45, 153 | Duellium cum qui Poenos classe devicit Bellium nominaverunt, cum
1230 25, 85 | frequentans una complexione devinciet. Valentiorum haec laterum
1231 16, 52 | iudicarem: rem difficilem, di immortales, atque omnium
1232 32, 114 | altera parte respondere dialecticae, ut hoc videlicet differant
1233 32, 113 | digitos pugnumque fecerat, dialecticam aiebat eius modi esse; cum
1234 32, 114 | disserendi et postea qui dialectici dicuntur spinosiora multa
1235 33, 118 | Nec vero a dialecticis modo sit instructus et habeat
1236 44, 151 | solum in eis sermonibus qui dialogoi dicuntur, ubi etiam de industria
1237 62, 210 | Hennensi Cerere, de Segestana Diana, de Syracusarum situ diximus.
1238 26, 87 | unum facetiarum, alterum dicacitatis. Utetur utroque; sed altero
1239 13, 42 | gymnasiis et palaestrae dicatum, spretum et pulsum foro.
1240 26, 90 | videtur urbanius, sed non tam dicax fuit quam facetus; est autem
1241 67, 226 | de eius generis utilitate dicemus. ~
1242 62, 210 | favet processumque vult dicendique vim admirans non anquirit
1243 61, 206 | orta sit forma verborum dicendumque quantos circuitus facere
1244 45, 154 | sed nobiscum? Quia si ita diceretur, obscaenius concurrerent
1245 50, 167 | constitutas accepit captas dicetis Syracusas. ~168.
1246 49, 166a| quam meritam esse autumas [dicis] ~male merere? Id quod scis
1247 62, 211 | licere, transferenda tota dictio est ad illa quae nescio
1248 35, 122 | tractet singulas difficile dictu est hoc loco; nec enim semper
1249 31, 112 | praecipiendi causa esse dicturos atque ita potius acturos
1250 49, 3 | sed nata lex, quam non didicimus, accepimus, legimus, verum
1251 44, 151 | quotannis, ut scis, illo die recitari necesse sit. In
1252 32, 114 | dialecticae, ut hoc videlicet differant inter se quod haec ratio
1253 23, 76 | indisertis re plus quam opinione differens. Itaque eum qui audiunt,
1254 20, 66 | quidnam esset illud quo ipsi differrent ab oratoribus: numero maxime
1255 54, 182 | compositio autem ab utroque differt, quae tota servit gravitati
1256 19, 65 | causis persequi. Sed hoc differunt quod, cum sit his propositum
1257 16, 52 | orationis optimum iudicarem: rem difficilem, di immortales, atque omnium
1258 29, 104 | nostra miremur, et usque eo difficiles ac morosi sumus, ut nobis
1259 55, 184 | Quo est ad inveniendum difficilior in oratione numerus quam
1260 16, 52 | immortales, atque omnium difficillimam. Nam cum est oratio mollis
1261 1, 3 | nolent quod se assequi posse diffidant.~4.
1262 28, 97 | admirarentur, quam se adsequi posse diffiderent. Huius eloquentiae est tractare
1263 70, 233 | illud, quod fuerit antea diffluens ac solutum. Age sume de
1264 18, 59 | cervicum, nullae argutiae digitorum, non ad numerum articulus
1265 32, 113 | interesset; nam cum compresserat digitos pugnumque fecerat, dialecticam
1266 34, 119 | orator rem de qua dicat, dignam auribus eruditis, quam cogitet
1267 21, 70 | praecipiuntur et res est cognitione dignissima; huius ignoratione non modo
1268 17, 56 | Nam et infantes actionis dignitate eloquentiae saepe fructum
1269 26, 89 | Parcet et amicitiis et dignitatibus, vitabit insanabilis contumelias,
1270 48, 161 | princeps, et: ~vita illa dignu' locoque ~non dignus. Quod
1271 48, 161 | illa dignu' locoque ~non dignus. Quod si indocta consuetudo
1272 10, 34 | plurimorum controversiis diiudicandis ab omnibus diligi? Consequeris
1273 66, 222 | invidioso facile nos et saepe diiungimus. Sed nihil tam debet esse
1274 13, 40 | rotundus, primus instituit dilatare verbis et mollioribus numeris
1275 56, 187 | atque concisa et alia est dilatata et fusa oratio, necesse
1276 32, 113 | autem deduxerat et manum dilataverat, palmae illius similem eloquentiam
1277 15, 49 | Quorum ab oratoris iudicio dilectus nisi magnus adhibebitur,
1278 38, 131 | contemnat admiretur, oderit diligat, cupiat fastidiat, speret
1279 23, 78 | quaedam etiam neglegentia est diligens. Nam ut mulieres esse dicuntur
1280 15, 50 | vero ea quae invenerit qua diligentia conlocabit? Quoniam id secundum
1281 44, 149 | quod vel maxime desiderat diligentiam, ut fiat quasi structura
1282 30, 105 | cum esses Athenis, totum diligentissime cognovisti nec eum dimittis
1283 1, 1 | et negare ei quem unice diligerem cuique me carissimum esse
1284 10, 34 | diiudicandis ab omnibus diligi? Consequeris tamen ut eos
1285 13, 42 | autem qui Isocratem non diligunt una cum Socrate et cum Platone
1286 6, 20 | acuti, omnia docentes et dilucidiora, non ampliora facientes,
1287 15, 49 | dura aut occultabit quae dilui non poterunt atque omnino
1288 55, 183 | natura atque sensu, quem dimensa ratio docuit quid accideret.
1289 43, 147 | prope modum dinumerandis et dimetiendis loquemur; quae etiam si
1290 13, 42 | nos autem iam in aciem dimicationemque veniamus. ~
1291 10, 34 | statuas aequos placatosque dimittas. Itaque efficis ut, cum
1292 28, 100a| mihi persuasisset ut se dimitterem.~
1293 30, 105 | diligentissime cognovisti nec eum dimittis e manibus et tamen nostra
1294 59, 200 | nihil est celerius, statim dimittit, ut suo quodque loco respondeant;
1295 43, 147 | de syllabis prope modum dinumerandis et dimetiendis loquemur;
1296 2, 9a | similitudinem artem et manum dirigebat. ~
1297 7, 23 | Atticas; quid enim sit Atticum discant eloquentiamque ipsius viribus,
1298 31, 111 | arripit et a gravissimo discedens eo potissimum delabitur.
1299 31, 109 | illa acerrima contentione discederem? Sed quid poetas divino
1300 11, 36 | ait quispiam, quod non discedit a communi more verborum;
1301 19, 65 | quam probabilis, a re saepe discedunt, intexunt fabulas, verba
1302 35, 122 | erigatur aut paret se ad discendum; rem breviter exponere et
1303 42, 143 | seponerent, sed eodem tempore et discentibus satis facerent et consulentibus;
1304 33, 116 | nisi enim inter eos qui disceptant convenit quid sit illud
1305 14, 45 | de genere quam de parte disceptare licet, ut quod in universo
1306 41, 142 | hominumque clarissimorum discipulis floruerunt domus: ad dicendum
1307 51, 172 | auctoritas? Omitto Isocratem discipulosque eius Ephorum et Naucratem,
1308 59, 200 | loco respondeant; quorum discriptus ordo alias alia terminatione
1309 17, 56 | saepe fructum tulerunt et diserti deformitate agendi multi
1310 3, 13 | eloquentia popularis et disertis elegans doctrina defuit. ~
1311 5, 18 | libro quem unum reliquit disertos ait se vidisse multos, eloquentem
1312 40, 138 | ut aliud alii tribuens dispertiat; ut interpellatorem coerceat;
1313 19, 65 | altius transferunt eaque ita disponunt ut pictores varietatem colorum,
1314 32, 113 | utrumque in disserendo est: disputandi ratio et loquendi dialecticorum
1315 43, 146b| supra dicta sunt plus in disputando quam ea de quibus dicendum
1316 61, 204 | usus, de quo est accuratius disputandum. In quo quaesitum est in
1317 21, 72a | non cum de recto ipso disputant, nam id quidem unum est -- ,
1318 48, 162a| brevius quam si haec de re una disputarem -- est enim locus hic late
1319 8, 26 | deinde, dum de legibus disputat, pressius, post sensim incendens
1320 71, 238 | autem velim, si tibi ea quae disputata sunt minus probabuntur,
1321 43, 148 | respondebunt. Sed ad institutam disputationem revertamur. ~
1322 27, 95 | sententiarum; latae eruditaeque disputationes ab eodem explicabuntur et
1323 3, 10 | igitur de quo ratione et via disputetur, id est ad ultimam sui generis
1324 63, 214 | ut optimum probat, a quo dissentio."~215a.
1325 29, 100b| igitur is? Complectar brevi, disseram pluribus. Is est enim eloquens,
1326 32, 113 | dicere, ac tamen utrumque in disserendo est: disputandi ratio et
1327 61, 206 | et tamquam incisionibus disserendum est quaerendumque utrum
1328 33, 116 | quod ambigitur, nec recte disseri umquam nec ad exitum perveniri
1329 20, 67 | nihil est aliud cotidiani dissimile sermonis. Nec tamen id est
1330 31, 109 | praestantius, qui non solum in dissimillimis personis satis faciebant,
1331 68, 227 | fugiens illum eique omnium dissimillimus; non quin idem sint numeri
1332 42, 145 | sunt tamen ea se valere dissimulant." Propterea quod prudentia
1333 42, 145 | eloquentia potest aut id quod dissimulat effugit aut est periculum
1334 70, 233 | alicuius inconditi arripias dissipatam aliquam sententiam eamque
1335 39, 135 | demptis coniunctionibus dissolute plura dicuntur; aut cum
1336 57, 195 | appareat, alterum nimis dissolutum, ut pervagatum ac vulgare
1337 70, 232 | bene structam conlocationem dissolvas permutatione verborum; --
1338 71, 234b| si quis Phidiae clipeum dissolverit, conlocationis universam
1339 71, 235 | Isti autem cum dissolvunt orationem, in qua nec res
1340 10, 34 | Quid enim tam distans quam a severitate comitas?
1341 16, 52 | voluntates multum inter se distantia effecerunt genera dicendi:~
1342 16, 53 | celeritate eloquentiam; distincta alios et interpuncta intervalla,
1343 28, 99 | nihil partite definite distincte facete dicere, praesertim
1344 61, 205 | omnino nulla sit in eo genere distinctio; quodque ad rem maxime pertinet,
1345 19, 65 | quibus supra dixi, magis distinguenda similitudo videtur, qui
1346 4, 16 | repugnantia videre, ambigua distinguere. Quid dicam de natura rerum,
1347 6, 21 | verborum sententiarumque distinguit.~22a.
1348 29, 102 | laudavimus, verba ambigua distinximus. Fuit ornandus in Manilia
1349 45, 152 | nobis ne si cupiamus quidem distrahere voces conceditur. Indicant
1350 3, 10 | occidere fluere labi nec diutius esse uno et eodem statu.
1351 16, 53 | delectant: quid potest esse tam diversum? Tamen est in utroque aliquid
1352 60, 203 | quarta et extrema nobis in dividendo fuit; si ad quam rem adhibeatur,
1353 33, 117 | neque redundet, partietur ac dividet. Quando autem id faciat
1354 32, 115 | quo modo quidque eorum dividi explanarique oporteat. Haec
1355 34, 120 | Cum illa divina cognoverit, nolo ignoret
1356 19, 62 | quidem et Theophrastus a divinitate loquendi nomen invenit et
1357 16, 53 | sequuntur; quodque paulo ante divisimus, ut alii graves alii tenues
1358 70, 232 | deinceps omnia: "Neque me divitiae movent, quibus omnis Africanos
1359 31, 112 | commendatione, tuo tamen nomine divulgari necesse est. ~
1360 70, 234a| noluit nemoque potuit quin dixerit; qui autem aliter dixerunt,
1361 35, 123 | Quoniam autem non quem doceam quaero, sed quem probem,
1362 6, 20 | contra tenues acuti, omnia docentes et dilucidiora, non ampliora
1363 42, 143 | audire sat erat, ut ei qui docerent nullum sibi ad eam rem tempus
1364 13, 40 | explere sententias; in quo cum doceret eos qui partim in dicendo
1365 64, 218 | videtur aptior creticus. Dochmius autem e quinque syllabis,
1366 49, 3 | expressimus, ad quam non docti, sed facti, non instituti,
1367 51, 172 | debebant. Sed quis omnium doctior, quis acutior, quis in rebus
1368 42, 146a| causa maria transissem et doctissimis hominibus referta domus
1369 51, 172 | tamque agrestis habent, ne doctissimorum quidem virorum eos movebit
1370 10, 33b | nostros, consuetudinem victus, doctissimos sermones requirens tuos,
1371 15, 47 | aut rabulam de foro, sed doctissimum et perfectissimum quaerimus -- ,
1372 33, 117 | dixi, iudicem esse me, non doctorem volo.~118.
1373 1, 1 | vereretur reprehensionem doctorum atque prudentium.~2.
1374 10, 34 | numquam intermittis studia doctrinae, semper aut ipse scribis
1375 42, 146a| inessent in sermone nostro doctrinarum notae cumque vulgo scripta
1376 55, 183 | sensu, quem dimensa ratio docuit quid accideret. Ita notatio
1377 38, 131 | speret metuat, laetetur doleat; qua in varietate duriorum
1378 38, 131 | permovenda est -- qua nos ita dolenter uti solemus ut puerum infantem
1379 62, 209 | detrahit praeterea actionis dolorem, aufert humanum sensum auditoris,
1380 62, 210 | dignitatis desiderat quam doloris, ut in quarto accusationis
1381 43, 148 | et externis] inclusae [et domesticae] litterae respondebunt.
1382 42, 143 | consulentibus; alteri, cum domesticum tempus in cognoscendis componendisque
1383 43, 148 | deducebant, nunc oblectant domi; nec vero talibus modo rebus
1384 24, 79b | ac -- quod in hoc oratore dominabitur verecundus erit usus oratoriae
1385 65, 219 | Crassum: Nam ubi libido dominatur, innocentiae leve praesidium
1386 47, 157 | quamque attinendi magni dominatus sient. ~Nec vero reprehenderim ~
1387 67, 224 | Depressam, caecam, iacentem domum pluris quam te et quam fortunas
1388 2, 5b | simulacro Iovis Olympii aut doryphori statua deterriti reliqui
1389 63, 213 | dixit his verbis: O Marce Druse, patrem appello -- haec
1390 1, 1 | rogares diu multumque, Brute, dubitavi. Nam et negare ei quem unice
1391 41, 141 | reprehenderet? Nam quis umquam dubitavit quin in re publica nostra
1392 20, 68 | intellegi non potest; sed id nec dubium est et, si quid habet quaestionis,
1393 35, 122 | Traditi sunt e quibus ea ducantur duplices loci: uni e rebus
1394 32, 115 | censeo qui eloquentiae laude ducatur non esse earum rerum omnino
1395 18, 58 | tertiam; quo magis naturam ducem ad aurium voluptatem sequatur
1396 2, 9a | aliquem e quo similitudinem duceret, sed ipsius in mente insidebat
1397 39, 135 | ponuntur, aut ab eodem verbo ducitur saepius oratio aut in idem
1398 3, 12 | ubertas et quasi silva dicendi ducta ab illis est nec satis tamen
1399 3, 11 | oratoriis disputationibus ductam sed e media philosophia
1400 17, 55 | ille perfectus, quem iam dudum nostra indicat oratio, utcumque
1401 45, 153 | appellati essent semper Duellii. Quin etiam verba saepe
1402 45, 153 | bellum, [et] duis bis, sic Duellium cum qui Poenos classe devicit
1403 45, 153 | quo essent aptiora? Nam ut duellum bellum, [et] duis bis, sic
1404 45, 153 | ut duellum bellum, [et] duis bis, sic Duellium cum qui
1405 13, 42 | Platone errare patiantur. Dulce igitur orationis genus et
1406 18, 57b | istum quem saepe dicat voce dulci et clara fuisse. ~58.
1407 27, 94 | Phalereus maxime suntque dulcissima; et quamquam translatio
1408 39, 135 | quodam modo insignia: cum aut duplicantur iteranturque verba aut leviter
1409 32, 114 | eruditum minime fallit, duplicem habuit docendi viam. Nam
1410 35, 122 | sunt e quibus ea ducantur duplices loci: uni e rebus ipsis,
1411 38, 131 | doleat; qua in varietate duriorum accusatio suppeditabit exempla,
1412 16, 53 | genere dicendi; ecce aliqui duritatem et severitatem quandam in
1413 46, 155 | quod erat usitatum, sed durius etiam: ~consilium socii,
1414 46, 156 | corporum; ~idemque ~mulier una duum virum. ~Quid verum sit intellego;
1415 10, 35 | excitanti non parere nefas esse duxissem -- , sed testificor me a
1416 9, 31 | rhetorum a Thucydide quicquam duxit? "At laudatus est ab omnibus."
1417 | eademque
1418 48, 161 | eorum verborum, quorum eaedem erant postremae duae litterae,
1419 22, 74 | tantum sit, quid in causis earumque quasi membris faciat orator
1420 40, 137 | sentiri velit; ut addubitet ecquid potius aut quo modo dicat;
1421 47, 158 | sustulisses, ut exegit, edixit; refecit, rettulit, reddidit:
1422 13, 42 | et pulsum foro. Sed quod educata huius nutrimentis eloquentia [
1423 18, 60 | tum venustatem! In quo cum effeceris ne quid ineptum sit aut
1424 63, 214 | Quaero nonne id numerus effecerit? Verborum ordinem immuta,
1425 1, 3 | vereor ne, si id quod vis effecero eumque oratorem quem quaeris
1426 16, 52 | multum inter se distantia effecerunt genera dicendi:~53.
1427 31, 110 | in me quidem iam pridem effectum est quod futurum fuit; tu
1428 49, 1 | littera: ~finis frugifera et efferta arva Asiae tenet. ~164.
1429 44, 150 | tamen stilus exercitatus efficiet facile formulam componendi.
1430 10, 34 | placatosque dimittas. Itaque efficis ut, cum gratiae causa nihil
1431 3, 9b | eloquentiae speciem animo videmus, effigiem auribus quaerimus.~10.
1432 53, 177 | intellegi posset id quod casus effudisset cecidisse iucunde, notandum
1433 59, 201a| cum faciamus quae poetae, effugimus tamen in oratione poematis
1434 42, 145 | potest aut id quod dissimulat effugit aut est periculum ne quis
1435 15, 48 | fruges verum herbas etiam effundunt inimicissimas frugibus,
1436 67, 223b| habebas. Pecunia superabat? At egebas"; haec incise dicta sunt
1437 34, 120 | Ius civile teneat, quo egent causae forenses cotidie.
1438 7, 22b | reperire possemus! Esset egregium non quaerere externa, domesticis
1439 47, 157 | Itaque utrumque Terentius: ~eho tu, cognatum tuom non noras? ~
1440 30, 107 | adluantur; ita postremo eiciuntur ut ne ad saxa quidem mortui
1441 30, 107 | mare fluctuantibus, litus eiectis? Ita vivunt, dum possunt,
1442 68, 227 | verum etiam fugiens illum eique omnium dissimillimus; non
1443 68, 227 | oratori ferat, nisi apte eita atque absolute, nec verborum
1444 63, 212 | contentiones magis requirunt, eitiones rerum tarditatem. Insistit
1445 7, 23 | illo sermone nostro qui est eitus in Bruto multum tribuerim
1446 11, 37 | absunt a forensi contentione eiusque totius generis quod Graece
1447 16, 53 | utroque aliquid excellens. Elaborant alii in lenitate et aequabilitate
1448 25, 84 | quaesitae venustates, ne elaborata concinnitas et quoddam aucupium
1449 11, 36 | omnes apud hunc ornati elaboratique sunt versus, multo apud
1450 12, 38 | insidiis sed aperte ac palam elaboratur, ut verba verbis quasi demensa
1451 28, 98 | in illo subtili et acuto elaboravit ut callide arguteque diceret,
1452 31, 109 | placere vidimus: ego non elaborem?~110.
1453 22, 72b | reicitur alio atque alio elata verbo.~73.
1454 36, 124 | Principia verecunda, nondum elatis incensa verbis, sed acuta
1455 20, 68 | id autem est iudicium electioque verborum -- , propterea
1456 9, 28 | inculteque dicat, modo id eleganter enucleateque faciat, eum
1457 8, 25 | minime politae minimeque elegantes sunt, asciverunt aptum suis
1458 23, 79a | ruboris omnia repellentur; elegantia modo et munditia remanebit.
1459 48, 159 | probavit. Quid vero hoc elegantius, quod non fit natura, sed
1460 56, 190 | Elegit ex multis Isocrati libris
1461 50, 168 | fere non erat; nam et verba eligebant et sententias gravis et
1462 25, 83 | elegantem videri volet, et eliget quibus utatur;~84.
1463 19, 61 | vindicat, dicendi autem, id est eloquendi, maxima vis soli huic conceditur. ~
1464 21, 72a | grammatici in poetis, eloquentes in omni et genere et parte
1465 35, 123 | sapientia maxime adhibenda eloquenti est, ut sit temporum personarumque
1466 7, 23 | enim sit Atticum discant eloquentiamque ipsius viribus, non imbecillitate
1467 32, 113 | Esse igitur perfecte eloquentis puto non eam tantum facultatem
1468 15, 47 | generatim dicat; ex quo emanent etiam qui communes appellantur
1469 44, 149 | omnes~arte pavimento atque emblemate vermiculato! ~150.
1470 46, 155 | etiam a quibusdam sero iam emendatur antiquitas, qui haec reprehendunt.
1471 24, 81 | quidem permulta, sed quae emineant pauciora. Ergo ille tenuis
1472 29, 104 | Demosthenes; qui quamquam unus eminet inter omnis in omni genere
1473 68, 229a| adsecuti solent dicere -- enervetur oratio compositione verborum,
1474 9, 28 | dicat, modo id eleganter enucleateque faciat, eum solum Attice
1475 26, 91 | Est enim plenius quam hoc enucleatum, quam autem illud ornatum
1476 19, 65 | similitudo videtur, qui omnes eosdem volunt flores quos adhibet
1477 56, 190 | etiam verbis inesse numeros eosdemque esse oratorios qui sint
1478 13, 42 | verbis sonans est in illo epidictico genere quod diximus proprium
1479 18, 57b | Phrygia et Caria rhetorum epilogus paene canticum, sed ille
1480 4, 15 | existimari potest, cuius ex epistulis intellegi licet quam frequens
1481 25, 83 | paulo parcius; nam sic ut in epularum apparatu a magnificentia
1482 60, 202 | haec nec nimis esse diversa eque nullo modo coniuncta intellegi
1483 | eramus
1484 18, 59 | supersit. In gestu status erectus et celsus; rarus incessus
1485 37, 129 | adsedit, cum sibi venenis ereptam memoriam diceret.~130.
1486 35, 122 | concilietur auditor aut erigatur aut paret se ad discendum;
1487 37, 128 | incensum incitatum, quo causae eripiuntur: quod cum rapide fertur,
1488 10, 35 | quo tamen iudici nostri errorem laus tibi dati muneris compensabit. ~
1489 33, 118 | perturbationibus animi et erroribus, quae saepe cadunt in causas
1490 27, 95 | etiam sententiarum; latae eruditaeque disputationes ab eodem explicabuntur
1491 13, 40 | numquam, Brute, leniter et erudite repugnante te; sed concedas
1492 34, 119 | qua dicat, dignam auribus eruditis, quam cogitet quibus verbis
1493 52, 174 | velisne, cum litteris tuis eruditissime scriptis te id vel maxime
1494 33, 117 | et anguste quam in illis eruditissimis disputationibus fieri solet,
1495 32, 114 | res, quod te his artibus eruditum minime fallit, duplicem
1496 24, 79b | et nescio unde ex abdito erutae; ac -- quod in hoc oratore
1497 30, 105 | studiosissimo Pammene, cum esses Athenis, totum diligentissime
1498 45, 152 | nos:~ hoc motu radiantis etesiae in vada ponti. ~153.
1499 37, 128 | alterum est, quod Graeci ethikon vocant, ad naturas et ad
1500 1, 3 | si id quod vis effecero eumque oratorem quem quaeris expressero,
|