bold = Main text
    Liber, Caput        grey = Comment text

  1     Int,       I(4)|               N.D. I. §93, Phaedro nihil elegantius, nihil humanius.~
  2     Int,       I(4)|          Phaedro nihil elegantius, nihil humanius.~
  3       I,       I   |        nostro, cuius nosti studium—nihil enim eius modi celare possumus—
  4       I,      II   |         volgari sermone disputant, nihil definiunt, nihil partiuntur,
  5       I,      II   |        disputant, nihil definiunt, nihil partiuntur, nihil apta interrogatione
  6       I,      II   |       definiunt, nihil partiuntur, nihil apta interrogatione concludunt,
  7       I,      II   |         possent, ea, quantum potui—nihil enim magno opere meorum
  8       I,     III   |           nostros civis erudiendos nihil utilius aut, si haec ita
  9       I,     III   |         aut, si haec ita non sunt, nihil aliud video quod agere possimus.
 10       I,     III   |      Latinis litteris persequitur, nihil ut iisdem de rebus Graecia
 11       I,      IV   |          si maxime cognita essent, nihil tamen ad bene vivendum valere.
 12       I,      IV   |      copiose sunt, ita disputat ut nihil adfirmet ipse, refellat
 13       I,      IV   |     adfirmet ipse, refellat alios: nihil se scire dicat nisi id ipsum,
 14       I,      IV   |           scire se putent, ipse se nihil scire, id unum sciat, ob
 15       I,      IV   |            ut dixi, nominibus una: nihil enim inter Peripateticos
 16       I,      VI   |           vim sine aliqua materia. Nihil est enim quod non alicubi
 17       I,     VII   |            dividi possint, cum sit nihil omnino in rerum natura minimum
 18       I,     VII   |         quae sit eadem sempiterna: nihil enim valentius esse a quo
 19       I,     VII   |       necessitatem appellant, quia nihil aliter possit atque ab ea
 20       I,    VIII   |          mobiles et concitatae, ut nihil umquam unum esset constans,
 21       I,       X   |     relinquebat, in quibus ponebat nihil omnino esse momenti. 37.
 22       I,      XI   |           comprehenderet, sed quia nihil quod cadere in eam posset
 23       I,     XII   |           omnis paene veteres: qui nihil cognosci, nihil percipi,
 24       I,     XII   |       veteres: qui nihil cognosci, nihil percipi, nihil sciri posse
 25       I,     XII   |           cognosci, nihil percipi, nihil sciri posse dixerunt: angustos
 26       I,     XII   |           institutis omnia teneri, nihil veritati relinqui, deinceps
 27       I,     XII   |           posset: quibus de causis nihil oportere neque profiteri
 28       I,     XII   |         numeramus, cuius in libris nihil adfirmatur et in utramque
 29       I,     XII   | disseruntur, de omnibus quaeritur, nihil certi dicitur: sed tamen
 30       I,      II   |  demersimus, ut qui urinantur, aut nihil superum aut obscure admodum
 31       I,     Inc   |            alio nomine vis vocare, nihil repugno. Satis enim mihi
 32      II,      IV   |           me exspectatio tua, etsi nihil est iis, qui placere volunt,
 33      II,      IV   |          et homo natura lenissimus—nihil enim poterat fieri illo
 34      II,       V   |           Marium. Et de hoc quidem nihil mentiuntur. Horum nominibus
 35      II,       V   |     videatur, abstrusa esse omnia, nihil nos sentire, nihil cernere,
 36      II,       V   |          omnia, nihil nos sentire, nihil cernere, nihil omnino quale
 37      II,       V   |            sentire, nihil cernere, nihil omnino quale sit posse reperire:
 38      II,      VI   |             ut putatur, obtrectans nihil novi reperienti, sed emendanti
 39      II,      VI   |    rationem disputare cum iis, qui nihil probarent, Antipatrumque
 40      II,      VI   |           dicebant, propterea quod nihil esset clarius εναργειαι,
 41      II,      VI   |          cogniti: ex quo efficitur nihil posse comprehendi. Ita imprudens
 42      II,      VI   |            nisi obtinemus, percipi nihil posse concedimus.~
 43      II,     VII   |          nos ne suspicemur quidem. Nihil necesse est de gustatu et
 44      II,     VII   |         eum, qui in voluptate sit, nihil interesse? aut, ita qui
 45      II,     VII   |         artis una maxime continet, nihil omnino loci relinquitur.
 46      II,    VIII   |             Ea autem constantia si nihil habeat percepti et cogniti,
 47      II,    VIII   |          quam ob rem ita oporteret nihil haberet comprehensi, percepti,
 48      II,    VIII   |        fidenter audebit, cum certi nihil erit quod sequatur? cum
 49      II,    VIII   |            sit non occurrit animo, nihil umquam omnino aget, ad nullam
 50      II,      IX   |    perceptum a sapiente diceretis, nihil posse percipi. Sed Antipatro
 51      II,      IX   |         diceret ei, qui adfirmaret nihil posse percipi, consentaneum
 52      II,      IX   |        esse quod perciperetur, eum nihil excipere: ita necesse esse,
 53      II,      IX   |          iam hoc me δογμα dicere—, nihil posse percipi, non debere
 54      II,      IX   |           hoc unum saltem, percipi nihil posse, perceptum esse dicerent.
 55      II,      IX   |    sententia cuiusquam esse potest nihil approbantis, sit, ut opinor,
 56      II,       X   |     dicemus, cum ipsam per se amat—nihil est enim ei veritatis luce
 57      II,      XI   |          inter verum et falsum. Si nihil interest, nulla regula est
 58      II,      XI   |          potest. Sin autem commune nihil erit, habeo quod volo: id
 59      II,      XI   |         quia iis visis, inter quae nihil interest, aequaliter omnibus
 60      II,      XI   |   significatur, aut falsum sit aut nihil sit omnino.' Sed de perceptione
 61      II,     XII   |           quod animal agit aliquid—nihil enim agens ne cogitari quidem
 62      II,     XII   |         disputatum est, vera sunt, nihil attinet de adsensione omnino
 63      II,     XII   |          39. Ubi igitur virtus, si nihil situm est in ipsis nobis?
 64      II,    XIII   |         percipi, alia non percipi: nihil interesse autem, non modo
 65      II,    XIII   |          sint eius modi, ut in iis nihil intersit, non posse accidere
 66      II,    XIII   |          alterum: 'Inter quae visa nihil intersit, ex iis non posse
 67      II,    XIII   |           esse falsa, quae a veris nihil differant: ea cum talia
 68      II,     XIV   |      progressa ratio hoc efficiet, nihil posse comprehendi, quid
 69      II,     XIV   |           inter falsa visa et vera nihil interesse. At primum sumpseras,
 70      II,     XIV   |          longius et ita agamus, ut nihil nobis adsentati esse videamur,
 71      II,     XIV   |      dicuntur, sic persequamur, ut nihil in praeteritis relinquamus.
 72      II,     XIV   |           perspicuitate seiungere, nihil profecit: ipsius enim opinionis
 73      II,      XV   |           haec, cur non inter quae nihil sit omnino? 48. Deinde,
 74      II,      XV   |          anne falsa, sed ut in iis nihil intersit omnino: ut si qui
 75      II,      XV   |          terribili re extrinsecus, nihil ut esset, qui distingueretur
 76      II,      XV   |   internoscantur? cur non ut plane nihil intersit? praesertim cum
 77      II,     XVI   |  internoscatur quidem? postremo ut nihil inter hoc et illud intersit?
 78      II,     XVI   |         dubitamus igitur adfirmare nihil inter haec interesse? Ne
 79      II,     XVI   |        repugnantia quidem videmus? Nihil est enim quod de suo genere
 80      II,     XVI   |          visa differentium generum nihil interesset, reperirentur
 81      II,    XVII   |            est. Si enim inter visa nihil interesset, aut semper sustineret
 82      II,    XVII   |         essent aliter adfecti, tum nihil interesse. 54. Ne hoc quidem
 83      II,    XVII   |        enim res se ita habeant, ut nihil intersit, utrum ita cui
 84      II,    XVII   |            ita pares, ut inter eos nihil prorsus intersit [et eos
 85      II,    XVII   |     aliquid alicui sic sit par, ut nihil differat, nihil intersit.
 86      II,    XVII   |            par, ut nihil differat, nihil intersit. Cur enim, inquies,
 87      II,   XVIII   |         ova illa non internoscere: nihil enim magis adsentiri par
 88      II,   XVIII   |            quasi inter illa omnino nihil interesset: habeo enim regulam,
 89      II,   XVIII   |          etiam natura tolletur, si nihil erit quod intersit: ut etiam
 90      II,   XVIII   |           inter ipsas impressiones nihil interesse, sed inter species
 91      II,   XVIII   |        existimant. Si enim percipi nihil potest, quod utrique visum
 92      II,   XVIII   |            disputo, quam sapientem nihil opinari, id est, numquam
 93      II,   XVIII   |            tamen illud non celant, nihil esse quod percipi possit.
 94      II,   XVIII   |        possit. An in eo auctoritas nihil obest? Mihi quidem videtur
 95      II,      XX   |            et copiosi et parati et nihil praetereuntis eorum, quae
 96      II,      XX   |          Nec tamen ego is sum, qui nihil umquam falsi approbem, qui
 97      II,      XX   |         qui numquam adsentiar, qui nihil opiner, sed quaerimus de
 98      II,      XX   |     adsentior, nec percipio tamen; nihil enim arbitror posse percipi.
 99      II,      XX   |      capiatur, ne fallatur videre. Nihil est enim ab ea cogitatione,
100      II,      XX   |   firmitate sapientis? quem quidem nihil opinari tu quoque, Luculle,
101      II,     XXI   |       committere. Sin autem omnino nihil esse quod percipi possit
102      II,     XXI   |           das, accepero, sapientem nihil opinari, effectum illud
103      II,     XXI   |           illorum. Nitamur igitur, nihil posse percipi: etenim de
104      II,    XXII   |     argumento tum, cum ei placebat nihil posse percipi, cum quaereret,
105      II,    XXII   |            sententia docere vellet nihil ita signari in animis nostris
106      II,   XXIII   |         Haec loquor de universis.' Nihil excipit de quo non profiteatur.
107      II,   XXIII   |           nos sciamusne aliquid an nihil sciamus, ne id ipsum quidem,
108      II,   XXIII   |            omnino sitne aliquid an nihil sit.' 74. Furere tibi Empedocles
109      II,   XXIII   |        quasi irati, qui, cum sciri nihil possit, audeant se scire
110      II,   XXIII   |            non possit quin Socrati nihil sit visum sciri posse. Excepit
111      II,   XXIII   |     Excepit unum tantum, 'scire se nihil se scire,' nihil amplius.
112      II,   XXIII   |          scire se nihil se scire,' nihil amplius. Quid dicam de Platone?
113      II,    XXIV   |       dixerat quidem posse hominem nihil opinari, nec solum posse,
114      II,    XXIV   |      sapientis esset. Ille, credo, nihil opinaturum, quoniam esset,
115      II,    XXIV   |         adsensurum esse sapientem, nihil ad hanc controversiam pertinebat.
116      II,    XXIV   |           pertinebat. Licebat enim nihil percipere et tamen opinari,
117      II,    XXIV   |         retentio, ut, si ostendero nihil posse percipi, tu concedas
118      II,    XXVI   |     quantus videatur, ut oculi aut nihil mentiantur aut non multum.
119      II,    XXVI   |            capita, quae concludant nihil esse quod nosci, percipi,
120      II,    XXVI   |           tertium, inter quae visa nihil intersit, fieri non posse
121      II,    XXVI   |            visum aliud, quod ab eo nihil intersit quodque percipi
122      II,    XXVI   |            dicis sui generis esse, nihil esse idem, quod sit aliud.
123      II,    XXVI   |           Ad id enim, quod agitur, nihil interest omnibusne partibus
124      II,    XXVI   |        omnibusne partibus visa res nihil differat an internosci non
125      II,  XXVIII   |            efficiatur, quo certius nihil potest esse, inter visa
126      II,  XXVIII   |            falsa ad animi adsensum nihil interesse. Vos autem nihil
127      II,  XXVIII   |         nihil interesse. Vos autem nihil agitis, cum illa falsa vel
128      II,    XXIX   |           non possit accedere. 94. Nihil me laedit, inquit: ego enim,
129      II,    XXIX   |            tantum modo, ut taceas, nihil adsequeris. Quid enim ad
130      II,    XXIX   |         obscuris facere non sinis. Nihil igitur te contra soritas
131      II,    XXXI   |     divisionem: contra posteriorem nihil dici oportere: qua re ita
132      II,    XXXI   |        naturam esset, si probabile nihil esset. Et sequitur omnis
133      II,    XXXI   |             quale non etiam falsum nihil ab eo differens esse possit.
134      II,    XXXI   |     acciderit specie probabile, si nihil se offeret quod sit probabilitati
135      II,   XXXII   |           sensus visum falsum est, nihil percipi potest.' Quod vestrum? '
136      II,   XXXII   |          conclusio ipsa loquitur: 'nihil posse percipi.' Non concedo,
137      II,   XXXII   |           adsentior. 102. Quamquam nihil mihi tam mirum videtur quam
138      II,   XXXII   |          vel maxime agitata sunt: 'nihil igitur cernis? nihil audis?
139      II,   XXXII   |        sunt: 'nihil igitur cernis? nihil audis? nihil tibi est perspicuum?'
140      II,   XXXII   |        igitur cernis? nihil audis? nihil tibi est perspicuum?' Explicavi
141      II,   XXXII   |       multa falsa probabilia sint, nihil autem falsi perceptum et
142      II,  XXXIII   |   defendere. 106. Unde memoria, si nihil percipimus? Sic enim quaerebas.
143      II,  XXXIII   |            Falsi autem comprehendi nihil potest, et omnia meminit
144      II,   XXXIV   |    plurimisque in rebus, in quibus nihil sequere praeter probabile.~
145      II,   XXXIV   |            esse ei, qui adfirmaret nihil posse comprehendi, id ipsum
146      II,   XXXIV   |           potest convenienter dici nihil comprehendi posse, si quicquam
147      II,   XXXIV   |    decretum, quod sapientis esset, nihil posse percipi, fateretur
148      II,   XXXIV   |           percepta, sic hoc ipsum, nihil posse percipi. Nam si in
149      II,   XXXIV   |            dicat. In incertis enim nihil probabile est, in quibus
150      II,   XXXIV   |        quaedam falsa visa, alterum nihil ea differre a veris, non
151      II,   XXXIV   |            a falsis vera differre; nihil tam repugnare. Id ita esset,
152      II,    XXXV   |           atque etiam, si, cum ego nihil dicerem posse comprehendi,
153      II,    XXXV   |           falsum esse non possit.' Nihil eius modo invenio. Itaque
154      II,    XXXV   |          non posset, vel sapientem nihil opinari? Certe nemo. Horum
155      II,   XXXVI   |         complectens nusquam labar, nihil opiner? Quae tandem ea est
156      II,   XXXIX   |            liber Aristo Chius, qui nihil istorum sciri putat posse.
157      II,      XL   |       commenticiis rebus adsensus. Nihil sentire est melius quam
158      II,    XLII   |      probavit ea quae ille verbis, nihil esse bonum nisi virtutem,
159      II,   XLIII   |          Quemlibet, modo aliquem.' Nihil potest dici inconsideratius.
160      II,   XLIII   |          adsentiens—nam vos quidem nihil esse dicitis a sapiente
161      II,   XLIII   |        beatissimam. Deus ille, qui nihil censuit deesse virtuti,
162      II,    XLIV   |  necessarium, cui praeter honestum nihil est in bonis, tibi vero,
163      II,    XLVI   |         sequeretur habiturum. 141. Nihil igitur me putatis, haec
164      II,    XLVI   |            neque moveri potes: ego nihil eius modi esse arbitror,
165      II,    XLVI   |        praeter permotiones intimas nihil putant esse iudicii: aliud
166      II,    XLVI   |          Aristotelem, quo profecto nihil est acutius, nihil politius?
167      II,    XLVI   |        profecto nihil est acutius, nihil politius? A Chrysippo pedem
168      II,   XLVII   |     subtilius. Sed quo modo tu, si nihil comprehendi posset, artificia
169      II,   XLVII   |            Phidias aut Polyclitus, nihil se scire, cum in iis esset
170      II,  XLVIII   |           esse dicebat, ut percipi nihil putem posse, adsensurum
171      II,  XLVIII   |     intellegat se opinari sciatque nihil esse quod comprehendi et
172      II,  XLVIII   |            illi alteri sententiae, nihil esse quod percipi possit,
173     Not,       1   |            B. Civ. III. 5, 16, 24. Nihil enim eius modi again all
174     Not,       1   |           Epicurus in N.D. I. 120. Nihil enim magno opere: magno
175     Not,       1   |     relates to Socrates and Plato. Nihil tamen ad bene vivendum valere:
176     Not,       1   |         The strangest ellipse with nihil ad elsewhere in Cic. is
177     Not,       1   |         conversations, cf. II. 74. Nihil adfirmet: so T.D. I. 99. "
178     Not,       1   |         See the reff. given above. Nihil enim est quod non alicubi
179     Not,       1   |      however denied the εκπυρωσις. Nihil enim valentius: this is
180     Not,       1   |          may trust Stob. I. 5, 15. Nihil aliter possit: on posse
181     Not,       1   |          that Varro (who in 8 says nihil enim meorum magno opere
182     Not,       1   |          for Anaxagoras on II. 72. Nihil cognosci, nihil penipi,
183     Not,       1   |            II. 72. Nihil cognosci, nihil penipi, nihil sciri: the
184     Not,       1   |            cognosci, nihil penipi, nihil sciri: the verbs are all
185     Not,       2   |            verb, as in D.F. III. 7 nihil operae reipublicae detrahens,
186     Not,       2   |           verb, not the gen. after nihil, reip. the gen. after operae,
187     Not,       2   |            32 and Madv. Gram. 470. Nihil interesse: if the doctrine
188     Not,       2   |            and those which cannot. Nihil interesse autem: the sceptic
189     Not,       2   |          in Greek. Primum esse ... nihil interesse: there is no inconsistency.
190     Not,       2   |     dicatis above. Quonam modo ... nihil sit omnino: this difficult
191     Not,       2   |         this meaning of inter quae nihil sit omnino is fixed by 40,
192     Not,       2   |           instance," cf. n. on 33. Nihil ut esset: the ut here is
193     Not,       2   |           IV. 50 ille sorites, quo nihil putatis (Stoici) vitiosius.
194     Not,       2   |        Nulla re differens: cf. the nihil differens of 99, the substitution
195     Not,       2   |            been proposed, cf. 125. Nihil differat, nihil intersit:
196     Not,       2   |           cf. 125. Nihil differat, nihil intersit: these two verbs
197     Not,       2   |       taking tantum as hoc tantum, nihil praeterea. Livy certainly
198     Not,       2   |       grant the Academic doctrine, nihil posse percipi. Secundum
199     Not,       2   |      fallen out between igitur and nihil.~§69. Non acrius: one of
200     Not,       2   |           non enim sumus ii quibus nihil verum esse videatur, sed
201     Not,       2   |          cf. n. on I. 16. Scire se nihil se scire: cf. I. 16, 44.
202     Not,       2   |       different statement from the nihil sciri posse by which Cic.
203     Not,       2   |           of εποχη given in 67; by nihil ... pertinebat nothing more
204     Not,       2   |           Madv. D.F. p. 814, ed 2. Nihil aut non multum: so in D.F.
205     Not,       2   |          non multum mentiantur aut nihil, is rash. Semel: see 79.
206     Not,       2   |         not Stoic, but Antiochean. Nihil interest: the same opinion
207     Not,       2   |            ut physicus, quo genere nihil arrogantius; "for a physical
208     Not,       2   |          in reading est, probabile nihil esse. Commemorabas: in 53,
209     Not,       2   |    Quicquam tale etc.: cf. 40, 41. Nihil ab eo differens: n. on 54.
210     Not,       2   |          an answer to the question nihil cernis? in 102. Purpureum:
211     Not,       2   |          sc. narrasti. Id ipsum: = nihil posse comprehendi. Saltem:
212     Not,       2   |        this see the explanation of nihil interesse in 40, n. Iudicia:
213     Not,       2   |            Diog. Laert. IV. 11—14. Nihil politius: cf. 119, n. Pedem