bold = Main text
   Liber, Caput     grey = Comment text

 1       I,     III|            hoc maxime aptum est aut iis rebus, si quas dignas laude
 2       I,      IV|             fere sermonibus, qui ab iis qui illum audierunt perscripti
 3       I,       V|           virtutem idonea, eaque ab iis in naturam et mores dividebantur.
 4       I,       V|          gratiam. Ita tripartita ab iis inducitur ratio bonorum.~
 5       I,      IX|        Plato erat amplexatus, ut in iis quiddam divinum esse diceret.
 6       I,       X|             quae essent sumenda, ex iis alia pluris esse aestimanda,
 7       I,      XI|       omnibus adiungebat fidem, sed iis solum, quae propriam quandam
 8       I,      XI| comprehensionem appellabat, similem iis rebus, quae manu prehenderentur:
 9       I,     XII|           ignarus et, ut cognovi ex iis, qui illum audierant, maximeque
10       I,     III|           sunt: quod si liceret, ut iis qui in itinere deerravissent,
11      II,      II|      auctorem requiro. 6. Restat ut iis respondeam, qui sermonibus
12      II,      II|            Sunt etiam qui negent in iis, qui in nostris libris disputent,
13      II,      IV|     exspectatio tua, etsi nihil est iis, qui placere volunt, tam
14      II,      IV|         doctisque compluribus et in iis Antiochi fratre, Aristo,
15      II,       V|         disputatione plus tribuebat iis, quos volebat refellere.
16      II,      VI|        ullam rationem disputare cum iis, qui nihil probarent, Antipatrumque
17      II,    VIII|            supplicium recuset, nisi iis rebus adsensus sit, quae
18      II,      IX|            autem habere dubia neque iis ita confidere, ut moveri
19      II,       X|           alia visa sic adripit, ut iis statim utatur, alia quasi
20      II,      XI|       relinquitur. 35. Ex hoc illud iis usu venire solet, ut, quidquid
21      II,      XI|             qui ita interrogant, ab iis irridentur. Non enim urguent,
22      II,      XI|           non habebunt: primum quia iis visis, inter quae nihil
23      II,      XI|            Ut enim confidant, notum iis esse debebit insigne veri,
24      II,     XII|         animus quodam modo eripitur iis, quos neque sentire neque
25      II,     XII|           constantia et firmitas ex iis rebus constat, quibus adsensa
26      II,    XIII|             primum artem quandam de iis, quae visa dicimus, eorumque
27      II,    XIII|          modo videri possint nec in iis quicquam intersit, non posse
28      II,    XIII|          visa sint eius modi, ut in iis nihil intersit, non posse
29      II,    XIII|             visa nihil intersit, ex iis non posse alia talia esse,
30      II,    XIII|        dispertiunt, volunt efficere iis omnibus, quae visa sint,
31      II,     XIV|          argumentum non potest nisi iis, quae ad concludendum sumpta
32      II,     XIV|           esse videamur, quaeque ab iis dicuntur, sic persequamur,
33      II,     XIV|          arte vel diligentia, ne ab iis, quae clara sint ipsa per
34      II,     XIV|        subvenire erroribus Epicurus iis, qui videntur conturbare
35      II,      XV|          moveantur eodem modo rebus iis, quae nullae sint, ut iis,
36      II,      XV|           iis, quae nullae sint, ut iis, quae sint. Nam cum dicatis,
37      II,      XV|          sint anne falsa, sed ut in iis nihil intersit omnino: ut
38      II,    XVII|            in reliquis mundis et in iis quidem innumerabilibus innumerabiles
39      II,     XIX|      reliquerunt: quos si sequamur, iis vinculis simus adstricti,
40      II,     XXI|         quae non possint percipi ab iis, quae possint, distinguere.
41      II,     XXI|           quae percipi non possunt, iis quae possunt—si modo ea
42      II,   XXIII|           at mihi dignissimum rebus iis, de quibus loquitur, sonum
43      II,   XXIII|          parum magnam vim censet in iis esse ad ea, quae sub eos
44      II,   XXIII|      audeant se scire dicere. Et ab iis aiebas removendum Socratem
45      II,   XXIII|          possum dicere? Vixisse cum iis equidem videor: ita multi
46      II,    XXIV|   probabilitate magna, nisi videret iis resisti non facile posse.
47      II,     XXV|             Stare nobis videtur: at iis, qui in nave sunt, moveri
48      II,    XXXI|           modo illud, non inesse in iis quicquam tale, quale non
49      II,  XXXIII|          plus uti quam scientia, an iis, quae tantum id, quod videtur,
50      II,  XXXIII|             is potest facere vel de iis rebus, quas illi, a quibus
51      II,   XXXIV|             in quibus autem est, in iis non deerit sapienti nec
52      II,   XXXIX|             ista non aspernor, quam iis, qui, cum audiunt, desipere
53      II,    XLII|         autem vivere fruentem rebus iis, quas primas homini natura
54      II,    XLII|        summum bonum esse frui rebus iis, quas primas natura conciliavisset.
55      II,   XLIII|             perspicuum est, omnibus iis finibus bonorum, quos exposui,
56      II,   XLVII|              nihil se scire, cum in iis esset tanta sollertia? Quod
57     Not,       1|  difficulties. Supposing that by ex iis Cic. means mediis, and not
58     Not,       2|           evasit, excessit, crupit. Iis rebus: note the assumption
59     Not,       2|           cf. M.D.F ed. II. p. 796. Iis visis, etc.: i.e. if you
60     Not,       2|        ingenious. De reliquis: i.e. iis quae a sensibus ducuntur.
61     Not,       2|    anacoluthia cf. Madv. Gram. 480. Iis qui videntur: Goer. is qui
62     Not,       2|            II. 81, verum dispicere. Iis vinculis, etc. this may
63     Not,       2|           Sustinenda est: εφεκτεον. Iis quae possunt: these words
64     Not,       2|           omnibus aut maximis rebus iis quae secundum naturam sint
65     Not,       2|    opponeret), V. 20 (fruendi rebus iis, quas primas secundum naturam