bold = Main text
   Liber, Caput     grey = Comment text

 1       I,      XI|            saepius. Sed ad haec, quae visa sunt et quasi accepta sensibus,
 2      II,     VII|               visis impressae, qualia visa a falsis discerni non possent,
 3      II,      IX|                 IX. 27. Quod si omnia visa eius modi essent, qualia
 4      II,      IX|               eorum ratione, qui illa visa, e quibus omnia decreta
 5      II,      IX|    susciperent docereque vellent quae visa accipi oporteret et quae
 6      II,       X|        sensibus, quem ad modum primum visa nos pellerent, deinde appetitio
 7      II,       X|           quibus movetur. Itaque alia visa sic adripit, ut iis statim
 8      II,    XIII|            artem quandam de iis, quae visa dicimus, eorumque et vim
 9      II,    XIII|             possit videri.' Et, 'quae visa sint eius modi, ut in iis
10      II,    XIII|         repugnat. Ea sunt haec: 'Quae visa falsa sint, ea percipi non
11      II,    XIII|               et alterum: 'Inter quae visa nihil intersit, ex iis non
12      II,    XIII|            efficere iis omnibus, quae visa sint, veris adiuncta esse
13      II,     XIV|               Sin autem negabunt vera visa a falsis posse distingui,
14      II,     XIV|             primum esse quaedam falsa visa: quod cum volunt, declarant
15      II,     XIV|            deinde ibidem, inter falsa visa et vera nihil interesse.
16      II,      XV|            Nam cum dicatis, inquiunt, visa quaedam mitti a deo, velut
17      II,      XV|           quaerunt quonam modo, falsa visa quae sint, ea deus efficere
18      II,      XV|             modo non internoscat vera visa illa sint anne falsa, sed
19      II,      XV|            oblatum. Postremo si nulla visa sunt probabilia, quae falsa
20      II,     XVI|              si efficeretur, ut inter visa differentium generum nihil
21      II,     XVI|            simul ut experrecti sumus, visa illa contemnimus neque ita
22      II,    XVII|             cumque edormiverunt, illa visa quam levia fuerint intellegunt.
23      II,    XVII|         contra vos est. Si enim inter visa nihil interesset, aut semper
24      II,    XVII|           interesse inter vigilantium visa et sobriorum et sanorum
25      II,   XVIII|          habeo enim regulam, ut talia visa vera iudicem, qualia falsa
26      II,   XVIII|          interdum soletis dicere, cum visa in animos imprimantur, non
27      II,   XVIII|          eorum. Quasi vero non specie visa iudicentur! quae fidem nullam
28      II,      XX|            sed de sapiente quaeritur. Visa enim ista cum acriter mentem
29      II,    XXIV|            ita necesse esse sapienti. Visa est Arcesilae cum vera sententia
30      II,     XXV|         maiorum similis: tu vero, qui visa sensibus alia vera dicas
31      II,    XXVI|          percipi, tertium, inter quae visa nihil intersit, fieri non
32      II,    XXVI|           interest omnibusne partibus visa res nihil differat an internosci
33      II,   XXVII|            vinolentorum et furiosorum visa imbecilliora esse dicebas
34      II,   XXVII|             ea vera, quae essent sibi visa in furore. Sed non id agitur:
35      II,   XXVII|          Experrectus enim potuit illa visa putare, ut erant, somnia:
36      II,  XXVIII|              nihil potest esse, inter visa vera et falsa ad animi adsensum
37      II,    XXXI|            uno hanc divisionem: 'alia visa esse quae percipi possint,
38      II,    XXXI|                in altero autem: 'alia visa esse probabilia; alia non
39      II,   XXXII|           vestrum? 'Sunt falsa sensus visa.' Quid sequitur? ut taceam,
40      II,   XXXII|           aliquid, reliquit eius modi visa, quibus ad actionem excitemur:
41      II,   XXXII|           neque tamen omnia eius modi visa approbari, sed ea, quae
42      II,  XXXIII|            quaerebas. Quid? meminisse visa nisi comprehensa non possumus?
43      II,  XXXIII|          sequi: tolli autem omnia, si visa tollantur.~
44      II,   XXXIV|              unum, esse quaedam falsa visa, alterum nihil ea differre
45      II,   XXXIV|               tolli altero, quo neget visa a falsis vera differre;
46     Not,       1|       entirely free (40). Sensations (visa) he divided into the true
47     Not,       2|             falsi: cf. n. on 92. Quae visa: so Halm for MSS. quaevis,
48     Not,       2|               The innate clearness of visa, aided by reason, can lead
49     Not,       2|                Carneades allowed that visa, in themselves, might be
50     Not,       2|               of distinguishing those visa which proceed from real
51     Not,       2|              the two classes of falsa visa mentioned in n. on 47. Sin
52     Not,       2|    distinguish between true and false visa. Lucullus answers that,
53     Not,       2|       phenomena. Intersit: i.e. inter visa. In animos: Orelli with
54     Not,       2|             in 40, where see my note. Visa res: Halm writes res a re,
55     Not,       2|            century Latinity, also sua visa putare, which Bait. adopts.
56     Not,       2|        distinct.~§90. Illa falsa: sc. visa, which governs the two genitives.
57     Not,       2|            laid down two divisions of visa, one into those capable
58     Not,       2| classifications of, modes of dividing visa. This way of taking the
59     Not,       2|    representing Carneades as dividing visa into those which can be
60     Not,       2|            Clitomachus did allow such visa to stand as were sufficient
61     Not,       2|              there are true and false visa and then contradict themselves