bold = Main text
   Liber, Caput     grey = Comment text

 1       I,      XI|           quam ille φαντασιαν, nos visum appellemus licet, et teneamus
 2       I,      XI|          quae viderentur: id autem visum, cum ipsum per se cerneretur,
 3      II,      VI|         sicut Zeno definiret, tale visum—iam enim hoc pro φαντασιαι
 4      II,      VI|          hesterno sermone trivimus—visum igitur impressum effictumque
 5      II,    VIII|          et id appetimus, quod est visum, moveri non potest. 25.
 6      II,    VIII|            non potest, si id, quod visum erit, discerni non poterit
 7      II,      XI|          proferes quod sequare, ad visum illud, de quo agimus, tibi
 8      II,      XI|      accurata consideratione, quod visum sit, id se dicent sequi,
 9      II,     XII|           necesse est, eique, quod visum sit, adsentiatur. Qua re
10      II,     XII|        adsentiatur. Qua re qui aut visum aut adsensum tollit, is
11      II,    XIII|           potest: quod autem verum visum est, id omne tale est, ut
12      II,    XIII|     possint. 41. Nullum igitur est visum quod percipi possit.' Quae
13      II,    XIII|        alia falsa,' alterum: 'omne visum, quod sit a vero, tale esse,
14      II,     XVI|          enim adscenditis: Si tale visum obiectum est a deo dormienti,
15      II,   XVIII|         nihil potest, quod utrique visum est, tollendus adsensus
16      II,     XIX|           alia sensisset, simul ac visum sit, sententia destitisse.
17      II,   XXIII|      possit quin Socrati nihil sit visum sciri posse. Excepit unum
18      II,    XXIV|        posset. Quid ergo id esset? Visum, credo. Quale igitur visum?
19      II,    XXIV|         Visum, credo. Quale igitur visum? tum illum ita definisse,
20      II,    XXIV|     etiamne, si eiusdem modi esset visum verum, quale vel falsum.
21      II,    XXIV|          vidisse acute nullum esse visum quod percipi posset, si
22      II,    XXIV|           doceret nullum tale esse visum a vero, ut non eiusdem modi
23      II,    XXVI|            primum est esse aliquod visum falsum, secundum non posse
24      II,    XXVI|       possint, quartum nullum esse visum verum a sensu profectum,
25      II,    XXVI|   profectum, cui non appositum sit visum aliud, quod ab eo nihil
26      II,    XXVI|             incidebat in eius modi visum, quod percipi non posset,
27      II,   XXVII|            se vidisse Homerum, sed visum esse,' Alcmaeo autem:~'Sed
28      II,    XXXI|           qua re ita placere: tale visum nullum esse, ut perceptio
29      II,    XXXI|           eum sic attinget, ut sit visum illud probabile neque ulla
30      II,   XXXII|          Epicuri? 'Si ullum sensus visum falsum est, nihil percipi
31      II,   XXXII|    sequentes tantum modo, quod ita visum sit, dum sine adsensu: neque
32      II,   XXXIX|            sitne an, ut Dicaearcho visum est, ne sit quidem ullus?
33      II,   XLVII|        adversam manum ostenderat, 'visum,' inquiebat, 'huius modi
34     Not,       1|          the thing which emits the visum is said to be καταληπτον,
35     Not,       2|     negative contained in negaret. Visum: cf. I. 40. Trivimus: cf.
36     Not,       2|           40. Trivimus: cf. I. 27. Visum igitur: the Greek of this
37     Not,       2| distinguish clearly the sensation (visum) from the thing which causes
38     Not,       2|   necessary em. for MSS. hoc. Tale visum: i.e. falsum. Dormienti:
39     Not,       2|      multoque minores. Tale verum: visum omitted as in D.F. V. 76.
40     Not,       2|         which the σοφος alone has. Visum ... adsensus: the Stoics