bold = Main text
   Liber, Caput     grey = Comment text

 1       I,    VIII|          sensibus, tamen non esse iudicium veritatis in sensibus. Mentem
 2      II,      VI|         infirmat tollitque Philo, iudicium tollit incogniti et cogniti:
 3      II,     VII|     sensibus sui cuiusque generis iudicium requirat acrius. 20. Adhibita
 4      II,     VII|   Cyrenaici solo putant veri esse iudicium, quia sentiatur:—potestne
 5      II,      IX|         ex quo omne veri falsique iudicium esset, percipere eos debuisse:
 6      II,      IX|       haec maxima in philosophia, iudicium veri et finem bonorum, nec
 7      II,      XI|   falsique communis, ullum habere iudicium aut ullam omnino veritatis
 8      II,      XI| communitas cum falso, nullum erit iudicium, quia proprium in communi
 9      II,    XVII|            firmitatis, sapientiae iudicium: utimur exemplis somniantium,
10      II,   XVIII|          non distent? deinde quod iudicium est veri, cum sit commune
11      II,     XXX|          possunt, nec eorum ullum iudicium invenitur, ut respondere
12      II,   XXXVI|        disputandi et intellegendi iudicium dicas te et artificium traditurum,
13      II,    XLVI|        partem philosophiae. Aliud iudicium Protagorae est, qui putet
14      II,    XLVI|           aliud Epicuri, qui omne iudicium in sensibus et in rerum
15      II,    XLVI|      constituit. Plato autem omne iudicium veritatis veritatemque ipsam
16     Not,       1|         cf. however II. 30 and n. Iudicium: the constant translation
17     Not,       2|           habere quod falsum est. Iudicium: κριτηριον, a test to distinguish
18     Not,       2|         swept away not sensus but iudicium sensuum Cimmeriis. Goer.
19     Not,       2|       Epicuri: nn. on 19, 79, 80. Iudicium: κριτηριον as usual. Rerum