Lib. Cap. Par.
1 II, 44, 2 | multi obtrectabant, per Caesarem confirma rentur consulem,
2 II, 44, 3 | adfinitas etiam inter Caesarem Pompeiumque contracta nupt¸s,
3 II, 47, 2 | inter Cn. Pompeium et C. Caesarem concordiae pignus Iulia,
4 II, 48, 4 | simulatione contra Pompeiurn et Caesarem, sed animo pro Caesare stetit.
5 II, 49, 2 | Pompeium senatus auctoritas, Caesarem militum armavit fiducia.
6 II, 54, 1 | Non fuit maior in Caesarem, quam in Pompeium fuerat,
7 II, 55, 2 | Victorem Africani belli Caesarem gravius excepit Hispaniense (
8 II, 55, 3 | Sua Caesarem in Hispaniam cornitata fortuna
9 II, 58, 2 | tyranni - ita enim appellari Caesarem facto eius expediebat -
10 II, 61, 2 | indole sublatis signis ad Caesarem se contulerunt. ~3.
11 II, 62, 1 | Antonius honorifice a senatu in Caesarem exercitumque eius decreta
12 II, 62, 6 | amore Pompeianarum partium Caesarem laudandum et tollendum censebat,
13 II, 64, 2 | acceperat a Caesare retinere, Caesarem, qui illa dederat, perire. ~
14 II, 65, 1 | mentio, cum Antonius subinde Caesarem admoneret, quam inimicae
15 II, 65, 1 | concordiam, diceretque plus Caesarem patris quam se amici ultioni
16 II, 65, 2 | inter Antonium etiam et Caesarem facta adfinitas, cum esset
17 II, 67, 3 | invitamentumque sceleris Antonius L. Caesarem avunculum, Lepidus Paulum
18 II, 68, 4 | libertate usos adversus C. Caesarem Marullum Epidium Flavumque
19 II, 69, 6 | Caesaris tulerat, omnibus, qui Caesarem patrem interfecerant, aqua
20 II, 71, 1 | ac pii, quam Corvinus in Caesarem fuit. Non aliud bellum cruentius
21 II, 72, 2 | quantum rei publicae interfuit Caesarem potius habere quam Antonium
22 II, 74, 2 | apud veteranos criminatus Caesarem, modo eos, qui iussa divisione
23 II, 75, 3 | manus bimum hunc Tiberium Caesarem, vindicem Romani imperii
24 II, 76, 4 | ascendisset, e quo infra se et Caesarem videret et rem publicam. ~
25 II, 80, 4 | ultimam confluentium ad Caesarem turbam latens genibus eius
26 II, 83, 2 | rapinarum indicia transfugit ad Caesarem. Et idem postea clementiam
27 II, 84, 1 | Antonium nemo, illinc ad Caesarem cotidie aliquis transfugiebat; ~
28 II, 84, 2 | ita ab Antonio transiit ad Caesarem; virque clarissimus Cn.
29 II, 84, 2 | praecipiti periculo transmisit ad Caesarem. Denique in ore atque oculis
30 II, 91, 3 | simillimis sibi interimere Caesarem statuit, ut quo salvo salvus
31 II, 94, 4 | territus liberos suos ad Caesarem misit obsides. ~
32 II, 97, 1 | vocavit ab urbe in Gallias Caesarem. ~2.
33 II, 104, 3| ac virtutibus quam nomine Caesarem revisentes sibi quisque
34 II, 105, 3| fecere victoriae. Pietas sua Caesarem paene obstructis hieme Alpibus
35 II, 107, 2| egredi ripam ac videre Caesarem. Data petenti facultas.
36 II, 107, 2| diu tacitus contemplatus Caesarem, "nostra quidem", inquit, "
37 II, 107, 2| naviculam, sine fine respectans Caesarem ripae suorum adpulsus est.
38 II, 115, 2| praedaque onustus pervenit ad Caesarem, ~3.
39 II, 119, 5| Marboduum et ab eo missum ad Caesarem gentilicii tamen tumuli
40 II, 128, 4| imitatio ad experiendum Seianum Caesarem, ad iuvanda vero onera principis
|