Lib. Cap. Par.
1 II, 15, 3| fuerunt Romani eo bello Cn. Pompeius, Cn. Pompei Magni pater,
2 II, 17, 1| consulatum inierunt Q. Pompeius et L. Cornelius Sulla, vir
3 II, 20, 1| imbutae manus sunt; quippe Q. Pompeius, collega Sullae, ab exercitu
4 II, 21, 1| infert patriae Cinna, Cn. Pompeius, Magni pater, cuius praeclara
5 II, 21, 4| laceraret pestilentia. Cn. Pompeius decessit. Cuius interitus
6 II, 21, 5| centum sexaginta septem Q. Pompeius cum Cn. Servilio consul
7 II, 29, 1| in Italiam L. Sullae Cn. Pompeius, eius Cn. Pompei filius,
8 II, 29, 5| Metellus laudaretur magis, Pompeius timeretur validius. ~
9 II, 30, 1| auctoravit facinore. Metellus et Pompeius ex Hispaniis triumphaverunt; ~
10 II, 30, 2| sed Pompeius, hoc quoque triumpho adhuc
11 II, 30, 4| Hoc consulatu Pompeius tribuniciam potestatem restituit,
12 II, 31, 2| urbes diripuissent, Cn. Pompeius ad eos opprimendos mitteretur
13 II, 32, 4| At Cn. Pompeius multis et praeclaris viris
14 II, 33, 2| imperatores iurgiis, cum Pompeius Lucullo infamiam pecuniae,
15 II, 33, 3| Nam neque Pompeius, ut primum ad rem publicam
16 II, 33, 4| mare haud infacete Magnus Pompeius Xerxen togatum vocare adsueverat. ~
17 II, 34, 2| gloriae temperavit animum Cn. Pompeius, quin victoriae partem conaretur
18 II, 37, 1| Italiaque geruntur, Cn. Pompeius memorabile adversus Mithridaten,
19 II, 37, 3| Simul itaque duos persecutus Pompeius intravit Armeniam. Prior
20 II, 40, 2| omnium quas adierat gentium Pompeius suoque et civium voto maior
21 II, 40, 5| triumphi eius captivos duces Pompeius subduxerat) et cum iis pars
22 II, 44, 1| Hoc consilium sequendi Pompeius causam habuerat, ~2.
23 II, 45, 2| oppressi Ciceronis Caesar et Pompeius. Hoc sibi contraxisse videbatur
24 II, 46, 1| vetus par consulum, Cn. Pompeius et M. Crassus, alterum iniere
25 II, 46, 2| Caesari lege, quam Pompeius ad populum tulit, prorogatae
26 II, 48, 1| dimitti exercitus; quippe Pompeius in secundo consulatu Hispanias
27 II, 48, 5| iustissimo animo postulabat et Pompeius aequo recipiebat, discussit
28 II, 49, 4| Rubiconem transiit. Cn. Pompeius consulesque et maior pars
29 II, 52, 1| suae Thessaliam petiit. Pompeius, longe diversa aliis suadentibus, ~
30 II, 53, 1| Pompeius profugiens cum duobus Lentulis
31 II, 54, 2| Nusquam erat Pompeius corpore, adhuc ubique vivebat
32 II, 54, 2| biennium quam extingueretur Pompeius, lectus ab eo socer, ~3.
33 II, 55, 2| eius adstruxit), quod Cn. Pompeius, Magni filius, adulescens
34 II, 55, 4| quam a milite fortius. Cn. Pompeius gravis vulnere inventus
35 II, 77, 3| Menecrates fastidierant, Pompeius in Sicilia interfecerat. ~
36 II, 78, 1| Antonius duxit uxorem. Redierat Pompeius in Siciliam, Antonius in
37 II, 79, 5| paene omnibus exutus navibus Pompeius Asiam fuga petivit iussuque
|