Lib. Cap. Par.
1 I, 9, 3 | tergiversanter perniciosam rei publicae pugnam inierat,
2 I, 14, 1 | Cum facilius cuiusque rei in unam contracta species
3 I, 14, 1 | praefulgent nomine. Huic rei per idem tempus civitates
4 II, 4, 4 | respondit, si is occupandae rei publicae animum habuisset,
5 II, 4, 5 | et bis excisos terrores rei publicae mane in lectulo
6 II, 7, 4 | merito oppressit invidia. Rei tantae parum ad notitiam
7 II, 15, 4 | auctoritate senatus, consensu rei publicae restituit patrem.
8 II, 22, 2 | sanguine, quos saepe pro salute rei publicae flamen dialis precatus
9 II, 30, 6 | penes M. Crassum fuit, mox rei publicae omnium consensu
10 II, 32, 1 | sed nimium iam liberae rei publicae neque omnia in
11 II, 46, 3 | damnum salvo exercitu fuisset rei publicae. ~4.
12 II, 47, 4 | inutili, facto salutari rei publicae circa Bovillas
13 II, 47, 5 | occisum, quo nemo perniciosior rei publicae neque bonis inimicior
14 II, 49, 3 | condicionem civis accipiendam rei publicae contenderet. Vir
15 II, 52, 3 | et conlisa inter se duo rei publicae capita effossumque
16 II, 60, 1 | sed adserebant salutaria rei publicae terrarumque orbis
17 II, 62, 3 | perpetuo exilio victuros, dum rei publicae constaret concordia,
18 II, 66, 3 | ad conservatoris quondam rei pubIicae tantique consulis
19 II, 68, 1 | enim persona umbram actae rei capit. Dum in acie Pharsalica
20 II, 72, 2 | qui si vicissent, quantum rei publicae interfuit Caesarem
21 II, 77, 3 | Arruntium ac Titium restituit rei publicae. Statium autem
22 II, 79, 2 | et militaris et maritimae rei perduxit scientiam. Hac
23 II, 79, 2 | fuerat Liviam, auspicatis rei publicae ominibus duxisset
24 II, 83, 1 | recta legendi neque amore rei publicae aut Caesaris, quippe
25 II, 88, 1 | eius, qui triumvir fuerat rei publicae constituendae,
26 II, 89, 2 | Augustus post reditum in urbem rei publicae populoque Romano
27 II, 89, 3 | Prisca illa et antiqua rei publicae forma revocata. ~
28 II, 90, 1 | civilibus coalescentibusque rei publicae membris, et coaluere
29 II, 93, 2 | feminam neque sibi neque rei publicae felicis uteri. ~
30 II, 94, 3 | difficultatem annonae ac rei frumentariae inopiam ita
31 II, 95, 3 | neque ipsis honori neque rei publicae usui fuerat, cum
32 II, 99, 1 | celeberrimus et vere alterum rei publicae lumen et caput ~
33 II, 102, 2| ita animum minus utilem rei publicae habere coepit. ~
34 II, 103, 1| spem magni nominis, iam tum rei publicae sua praesidia reddiderat:
35 II, 104, 2| hoc", inquit, "rei publicae causa facio". Non
36 II, 127, 2| adiutoribus egent interestque rei publicae quod usu necessariurn
|