Lib. Cap. Par.

 1   I, 9, 3  |                             Tum senatus populusque Romanus L. Aemilium
 2   I, 12, 2 |  credenda adferebantur, statuit senatus Carthaginem exscindere. ~
 3   I, 14, 1 |       deducta sit colonia iussu senatus; nam militarium et causae
 4  II, 3, 2  |                  Tum optimates, senatus atque equestris ordinis
 5  II, 13, 3 |         optime ab ipso cogitata senatus probaret magis, et honorem,
 6  II, 15, 4 |        pietate sua, auctoritate senatus, consensu rei publicae restituit
 7  II, 20, 3 |        tenderet, ex auctoritate senatus consulatus ei abrogatus
 8  II, 35, 1 |                            Ille senatus dies, quo haec acta sunt,
 9  II, 35, 4 |      amplificavit, ut universus senatus in eius sententiam transiret
10  II, 38, 5 |         Antiocho, sed beneficio senatus populique Romani mox ab
11  II, 38, 6 |                          quippe senatus consulto, ministerio Catonis,
12  II, 43, 3 |     Catulus, omnium confessione senatus princeps, et restituta in
13  II, 45, 3 |    votisque Italiae ac decretis senatus, virtute atque actione Annii
14  II, 49, 2 |        illic valentia; Pompeium senatus auctoritas, Caesarem militum
15  II, 49, 4 |       consulesque et maior pars senatus relicta urbe ac deinde Italia
16  II, 61, 2 |     Martia et quarta cognita et senatus voluntate et tanti iuvenis
17  II, 61, 3 |                             Eum senatus honoratum equestri statua,
18  II, 62, 2 |         quam iam ipsi sine ullo senatus consulto occupaverant, decretae,
19  II, 62, 4 |                      Quae omnia senatus decretis comprensa et comprobata
20  II, 62, 5 | ingratus exercitus, quam fuerat senatus; nam cum eam iniuriam dissimulando
21  II, 68, 2 |       auctor extitit nequiitque senatus et consulis auctoritate
22  II, 73, 2 |                            Quem senatus paene totus adhuc e Pompeianis
23  II, 89, 4 |     utiiiter, latae salubriter; senatus sine asperitate nec sine
24  II, 90, 3 |       foedus turpiusque Mancini senatus cum ignominia dediti imperatoris
25  II, 91, 1 |    sententia consensus universi senatus populique Romani indidit. ~
26  II, 115, 3|     iudicio principum voluntate senatus donatus est. ~4.
27  II, 121, 1|     magis quam poena mollisset, senatus populusque Romanus postulante
28  II, 124, 1|         homines timuerint, quae senatus trepidatio, quae populi
29  II, 124, 2|     fuit, pugnantis cum Caesare senatus populique Romani, ut stationi
30  II, 128, 1|    certant; neque novus hic mos senatus populique Romani est putandi,