Lib. Cap. Par.

501  II, 97, 1 |          quintae aquila vocavit ab urbe in Gallias Caesarem. ~2.
502  II, 97, 2 |           civilibus suffecerit artibus, in incerto est: ~3.
503  II, 97, 3 |              plurimo eius gentis variis in locis profuso sanguine,
504  II, 97, 4 |             deinde eius belli translata in Neronem est: quod is sua
505  II, 97, 4 |             fuit, sic perdomuit eam, ut in formam paene stipendiariae
506  II, 98, 1 |                   Dum ea, quae diximus, in Pannonia Germa-niaque geruntur,
507  II, 98, 1 |            Germa-niaque geruntur, atrox in Thracia bellum ortum, omnibus
508  II, 98, 1 |          omnibus eius gentis nationibus in arma accensis, L. Pisonis,
509  II, 98, 2 |              acie, nunc expugnationibus in pristinum pacis redegit
510  II, 99, 4 |                             illud etiam in hoc transcursu dicendum
511  II, 99, 4 |                pro consulibus legatique in transmarinas sunt profecti
512  II, 100, 2|                                      At in urbe eo ipso anno, quo magnificentissimis
513  II, 100, 2|               dictu memoriaque horrenda in ipsius domo tempestas erupit. ~
514  II, 100, 4|          matrimonio sororis suae filiae in artissimam adfinitatem receperat), ~
515  II, 100, 5|                coniugem. Iulia relegata in insulam patriaeque et parentum
516  II, 101, 1|           provinciis ad visendum obitis in Syriam missus, convento
517  II, 101, 1|         Parthorum, iuvene excelsissimo, in insula quam amnis Euphrates
518  II, 101, 3|                  et P. Silio auspicatus in Thracia Macedoniaque, mox
519  II, 101, 3|                Prior Parthus apud Gaium in nostra ripa, posterior hic
520  II, 101, 3|                posterior hic apud regem in hostili epulatus est. ~
521  II, 102, 1|                 post obiisse Censorinum in iisdem provinciis graviter
522  II, 102, 2|                prospere rem gessit; mox in conloquio, cui se temere
523  II, 102, 3|                 quae eo ductus erat, ut in ultimo ac remotissimo terrarum
524  II, 102, 3|         reluctatus invitusque revertens in Italiam in urbe Lyciae (
525  II, 102, 3|         invitusque revertens in Italiam in urbe Lyciae (Limyra nominant)
526  II, 103, 3|           multum quidem eo cum domi tum in senatu recusante, et eum
527  II, 103, 4|      aeternitatisque Romani imperii vix in illo iusto opere abunde
528  II, 104, 1|          Agrippae Iulia enixa erat, sed in Neronis adoptione illud
529  II, 104, 2|          custodemque imperii sui morata in urbe patria protinus in
530  II, 104, 2|                 in urbe patria protinus in Germaniam misit, ubi ante
531  II, 104, 2|                 Erat id ab eo quibusdam in locis gestum, quibusdam
532  II, 104, 3|               cum eo praefectus equitum in Germaniam, successor offici
533  II, 104, 4|           deinde "ego tecum, imperator, in Armenia, ego in Raetia fui,
534  II, 104, 4|              imperator, in Armenia, ego in Raetia fui, ego a te in
535  II, 104, 4|                 in Raetia fui, ego a te in Vindelicis, ego in Pannonia,
536  II, 104, 4|                 a te in Vindelicis, ego in Pannonia, ego in Germania
537  II, 104, 4|        Vindelicis, ego in Pannonia, ego in Germania donatus sum" neque
538  II, 105, 1|                 iam legatus patris eius in Germania fuerat, praefecisset, ~
539  II, 105, 3|                 Anni eius aestiva usque in mensem Decembrem producta
540  II, 105, 3|                obstructis hieme Alpibus in urbem traxit, at tutela
541  II, 105, 3|                eum veris initio reduxit in Germaniam, in cuius mediis
542  II, 105, 3|            initio reduxit in Germaniam, in cuius mediis finibus ad
543  II, 107, 2|                      sibi sine periculo in eam, quam armis tenebamus,
544  II, 107, 2|             manum contingeret, reversus in naviculam, sine fine respectans
545  II, 107, 3|                 eorum temptato exercitu in hiberna legiones reduxit,
546  II, 108, 1|                          Nihil erat iam in Germania, quod vinci posset,
547  II, 108, 1|               excita sedibus suis atque in interiora refugiens incinctos
548  II, 109, 1|      disciplinae formam redactum, brevi in eminens et nostro quoque
549  II, 109, 2|                erat apud eum perfugium, in totumque ex male dissimulato
550  II, 109, 3|              cum Germaniam ad laevam et in fronte, Pannoniam ad dextram,
551  II, 109, 3|                haberet Noricos, tamquam in omnes semper venturus ab
552  II, 109, 5|              parte erat, exercitum, qui in Illyrico merebat, ducere
553  II, 109, 5|                Illyrico merebat, ducere in Marcomannos orsus est. ~
554  II, 110, 2|                 hoste intra paucos dies in praedicto loco cum Caesare
555  II, 110, 2|        omnibusque tractus eius gentibus in societatem adductis consilii,
556  II, 110, 3|                neque tutum visum abdito in interiora exercitu vacuam
557  II, 110, 4|                Tergestis confinio, pars in Macedoniam se effuderat,
558  II, 110, 6|             numerus ad internecionem ea in regione, quae plurimum ab
559  II, 110, 6|               armis Macedonia, omnia et in omnibus locis igni ferroque
560  II, 111, 1|            coactae dare militem. Audita in senatu vox principis, decimo
561  II, 111, 1|                 caveretur, posse hostem in urbis Romae venire conspectum.
562  II, 111, 2|                publica ab Augusto ducem in bellum poposcit Tiberium. ~
563  II, 111, 3|                                  Habuit in hoc quoque bello mediocritas
564  II, 111, 4|                                         In quaestura deinde remissa
565  II, 112, 3|           ubicumque Caesar esset, nihil in se reponerent. Pars exercitus
566  II, 112, 4|             Rhoemetalces, Thraciae rex, in adiutorium eius belli secum
567  II, 112, 5|       imperatoris sui discrepantes ante in hostem inciderunt, quam
568  II, 112, 5|                cognoscerent. Iam igitur in dubiis rebus semet ipsae
569  II, 112, 7|           pravitate animi atque ingenii in praecipitia conversus patris
570  II, 112, 7|               sibi, moxque crescentibus in dies vitiis dignum furore
571  II, 113, 1|                 nunc, M. Vinici, tantum in bello ducem, quantum in
572  II, 113, 1|                 in bello ducem, quantum in pacevides principem. Iunctis
573  II, 113, 1|                 venerant, contractisque in una castra decem legionibus,
574  II, 113, 1|           maximamque fiduciam victoriae in numero reponebant. ~2.
575  II, 113, 2|               semper eum facientem vidi in omnibus bellis, quae probanda
576  II, 114, 2|                 iam apparatus cibi, iam in hoc solum uni portatum instrumentum
577  II, 114, 4|         Pannonia reliquiis totius belli in Delmatia manentibus pacem
578  II, 114, 5|                          Autumno victor in hiberna reducitur exercitus,
579  II, 114, 5|                 Caesarum proximus, quem in quantum quisque aut cognoscere
580  II, 114, 5|                 aut intellegere potuit, in tantum miratur ac diligit
581  II, 115, 1|             animum atque arma contulit. In qua regione quali adiutore
582  II, 115, 5|                                   Nihil in hoctanto bello, nihil in
583  II, 115, 5|                in hoctanto bello, nihil in Germania aut videre maius
584  II, 116, 1|                                   Magna in bello Delmatico experimenta
585  II, 116, 1|          Delmatico experimenta virtutis in incultos ac difficilis locos
586  II, 116, 2|           diversis virtutibus celebres, in Africa meruerant. Sed Cossus
587  II, 116, 2|             victoriae testimonium etiam in cognomen filii contulit,
588  II, 116, 2|            filii contulit, adulescentis in omnium virtutum exempla
589  II, 116, 3|                 testatum esset, quantum in omni re fortuna posset!
590  II, 116, 3|             omni re fortuna posset! Sed in hoc quoque genere abunde
591  II, 116, 3|            semper humanitate temperans, in Germania Illyricoque et
592  II, 116, 3|             Germania Illyricoque et mox in Africa splendidissimis functus
593  II, 116, 4|              quidem abunde miratus est, in eo nihil non optimo civi
594  II, 116, 4|                et consummatione evectae in altissimum paternumque fastigium
595  II, 117, 1|                 et sex cohortium, velut in hoc slatem tantummodo indulgente
596  II, 117, 3|                 cum exercitui, qui erat in Germania, praeesset, concepit
597  II, 118, 1|               nisi expertus vix credat, in summa feritate versutissimi
598  II, 118, 1|               provocantes alter alterum in iurgia, nunc agentes gratias,
599  II, 118, 1|            discerni iure terminarentur, in summam socordiam perduxere
600  II, 118, 1|                 ut se praetorem urbanum in foro ius dicere, non in
601  II, 118, 1|                 in foro ius dicere, non in mediis Germaniae finibus
602  II, 118, 2|       consecutus gradis, segnitia ducis in occasionem sceleris opprimi,
603  II, 118, 3|               igitur paucos, mox pluris in societatem consilii recepit:
604  II, 118, 4|       meritoaccidisse videatur et casus in culpam transeat. Negat itaque
605  II, 118, 4|            itaque se credere speciemque in se benevolentiae ex merito
606  II, 119, 1|      calamitatis, qua nulla post Crassi in Parthum damnum in externis
607  II, 119, 1|                Crassi in Parthum damnum in externis gentibus gravior
608  II, 119, 2|                 egrediendi occasio iis, in quantum voluerant, data
609  II, 120, 2|               quos transduxerat, numero in hiberna revertitur. ~3.
610  II, 120, 3|        hereditatemque occisi exercitus, in quantum voluerit, ab eo
611  II, 120, 6|                                     Cum in captivos saexiretur a Germanis,
612  II, 121, 1|            patre eius, ut aequum ei ius in omnibus provinciis exercitibusque
613  II, 121, 2|             honorem non iudicari parem. In urbem reversus iam pridem
614  II, 121, 2|             magnificentiam quis miretur in Caesare? Fortunae vero quis
615  II, 122, 2|            ducis adornari debuerit? Sed in hoc viro nescias utrum magis
616  II, 123, 1|                      Venitur ad tempus, in quo fuit plurimum metus.
617  II, 123, 1|               belli patraturum misisset in Germaniam. Tiberium autem
618  II, 123, 1|             autem filium missurus esset in Illyricum ad firmanda pace
619  II, 123, 1|             Neapolitanis est, processit in Campaniam. Quamquam iam
620  II, 123, 1|            imbecillitatis inclinataeque in deterius principia valetudinis
621  II, 123, 1|                petiit: et ingravescente in dies valetudine, cum sciret,
622  II, 123, 2|             omnem curam fata vincerent, in sua resolutus initia Pompeio
623  II, 124, 1|             confusio, quis urbis metus, in quam arto salutis exitiique
624  II, 125, 1|    profecissemus. Quippe exercitus, qui in Germania militabat praesentisque
625  II, 125, 1|                 simulque legiones, quae in Illyrico erant, rabie quadam
626  II, 125, 2|            conati sunt. Processum etiam in arma ferrumque strictum
627  II, 125, 2|         ferrumque strictum est et paene in ultima gladiorum erupit
628  II, 125, 4|                 ita Drusus, qui a patre in id ipsum plurimo quidem
629  II, 125, 5|            coercuit, singulari adiutore in eo negotio usus Iunio Blaeso,
630  II, 125, 5|           Blaeso, viro nescias utiliore in castris an meliore in toga:
631  II, 125, 5|          utiliore in castris an meliore in toga: qui post paucos annos
632  II, 125, 6|                                         in Africa ornamenta triumphalia
633  II, 125, 6|               At Hispanias exercitumque in iis cum M. Lepidus, de cuius
634  II, 125, 6|               virtutibus celeberrimaque in Illyrico militia praediximus,
635  II, 125, 6|                  cum imperio obtineret, in summa pace et quiete continuit,
636  II, 125, 6|           simplicitatis generosissimae, in maritima parte Illyrici
637  II, 126, 2|                                Revocata in forum fides, summota e foro
638  II, 126, 3|             quando pax laetior? Diffusa in orientis occidentisque tractus
639  II, 126, 4|              dignis paratissimus, poena in malos sera, sed aliqua:
640  II, 127, 3|           principalium onerum adiutorem in omnia habuit atque habet, ~
641  II, 128, 1|                                         In huius virtutum aestimatione
642  II, 128, 2|         inquilinum, Mummiumque Achaicum in consulatus, censuras et
643  II, 128, 3|                 profecto hoc senserunt, in cuiuscumque animo virtus
644  II, 128, 4|              usu optimum intellegit, id in tutelam securitatis suae
645  II, 129, 1|               Romam evocavit. Singulari in eo negotio usus opera Flacci
646  II, 129, 3|              cum honore Germanicum suum in transmarinas misit provincias!
647  II, 131, 1|               hanc Romani imperii molem in amplissimum terrarum orbis