Lib. Cap. Par.

 1   I, 9, 2  |          in eo bello medius fuit animo, neque fratris initiis neque
 2   I, 16, 1 |          quin rem saepe agitatam animo meo neque ad liquidum ratione
 3  II, 13, 3 |       illis intendebantur, aequo animo reciperet, et huius summae
 4  II, 18, 1 |        aliquando fortuna, semper animo maximus, consiliis dux,
 5  II, 30, 3 | fastigium evectum iniquo tulisse animo, C. Caesaris absentis in
 6  II, 31, 4 |         in Antonio homines aequo animo passi erant; raro enim invidetur
 7  II, 33, 3 |        iniret, ita finiret aequo animo, et quod cupisset, arbitrio
 8  II, 41, 1 |       munificentia effusissimus, animo super humanam et naturam
 9  II, 46, 2 |      Crasso bellum Parthicum iam animo molienti Syria decreta.
10  II, 48, 3 |      facundus malo publico cuius animo [voluptatibus vel libidinibus] ~
11  II, 48, 4 |       Pompeiurn et Caesarem, sed animo pro Caesare stetit. Id gratis
12  II, 48, 5 |        quas et Caesar iustissimo animo postulabat et Pompeius aequo
13  II, 62, 3 |          Italia, intento ac pari animo sine auctoritate publica
14  II, 66, 3 | propositi formam operis erumpens animo ac pectore indignatio) nihil,
15  II, 66, 5 |       ille paene solus Romanorum animo vidit, ingenio complexus
16  II, 72, 1 |          esse voluit, incorrupto animo eius in diem, quae illi
17  II, 108, 2|     nobilis, corpore praevalens, animo ferox, natione magis quam
18  II, 108, 2|          vimque regiam complexus animo statuit avocata procul a
19  II, 112, 2|                          Qui vir animo etiam quam gente nobilior
20  II, 117, 2|    moribus quietus et corpore et animo immobilior, otio magis castrorum
21  II, 127, 4|       vultu vitaque tranquillum, animo exsomnem. ~
22  II, 128, 3|        senserunt, in cuiuscumque animo virtus inesset, ei plurimum