Lib. Cap. Par.

 1   I, 7, 2  |         externis moror, incidi in rem domesticam maximique erroris
 2   I, 10, 4 |          potius saevirent quam in rem publicam.~5.
 3   I, 16, 1 |        tamen temperare mihi, quin rem saepe agitatam animo meo
 4  II, 2, 3  |          anceps periculum adduxit rem publicam. Octavioque collegae
 5  II, 3, 1  |           est, qui salvam vellent rem publicam, se sequerentur. ~
 6  II, 12, 5 |     meruisse Marius: ne eius nati rem publicam paeniteret, ac
 7  II, 12, 6 |     furorem continuatis honoribus rem publicam lacerantium ei
 8  II, 16, 4 |          fluentem procumbentemque rem populi Romani restituentibus. ~
 9  II, 27, 1 |        summum discrimen et eum et rem publicam perduceret, ~2.
10  II, 28, 2 |     vindicandam maximis periculis rem publicam olim usi erant,
11  II, 33, 3 |      neque Pompeius, ut primum ad rem publicam adgressus est,
12  II, 60, 4 |        pretio temperata, vendente rem publicam consule. ~5.
13  II, 62, 3 |         essent, praetexentes esse rem pubblicam, pecunias etiam,
14  II, 69, 7 | prosperrimo bello Cassius Rhodum, rem inmanis operis, ceperat,
15  II, 76, 4 |         se et Caesarem videret et rem publicam. ~
16  II, 94, 3 |      annum agens capessere coepit rem publicam maximamque difficultatem
17  II, 102, 2|          parte introitus prospere rem gessit; mox in conloquio,
18  II, 114, 1|                                 O rem dictu non eminentem, sed
19  II, 125, 1|          statum, novam quaerebant rem publicam; quin etiam ausi
20  II, 125, 2|  impunitas, defuitque, qui contra rem publicam duceret, non qui
21  II, 130, 2|         Quanta cum quiete hominum rem perpetui praecipuique timoris,