Lib. Cap. Par.

 1   I, 9, 1  |           hostis, expetit. Nam biennio adeo varia fortuna cum consulibus
 2   I, 12, 7 |             stantis manere Carthagini; adeo odium certamibus ortum ultra
 3   I, 16, 5 |             clarum in oratoribus fuit? Adeo quidem artatum angustiis
 4   I, 18, 1 |         Graecia operibus usque floruit adeo ut corpora gentis illius
 5  II, 8, 1  |         quattuor milibus aestimaretur: adeo illi viri magis Voluntatem
 6  II, 9, 3  |             facientis operi suo locum, adeo quidem, ut in illis limae,
 7  II, 10, 1 |             vix ut senator agnoscitur: adeo natura a rectis in prava
 8  II, 23, 4 |             vetustatisque ignarus est: adeo enim certa Atheniensium
 9  II, 25, 3 |                                        Adeo enim Sulla dissimilis fuit
10  II, 30, 3 |               Romanum rationem habere: adeo familiare est hominibus
11  II, 46, 4 |        quaestor, conservavit Syriamque adeo in populi Romani potestate
12  II, 55, 3 | periculosiusque ab eo initum proelium, adeo ut plus quam dubio Marte
13  II, 62, 5 |                               Caesaris adeo nulla habita mentio, ut
14  II, 66, 4 |                factorum atque dictorum adeo non abstulisti, ut auxeris. ~
15  II, 67, 1 |           quisquam satis digne potuit, adeo nemo exprimere verbis potest.
16  II, 67, 2 |              aliquam, filiorum nullam, adeo difficilis est hominibus
17  II, 69, 5 |          turpitudine certabat ingenii, adeo ut animus eius dignissimo
18  II, 87, 1 |                non segniter interemit, adeo ut multa desidiae crimina
19  II, 103, 5|                pacis, tranquillitatis, adeo ut nec plus sperari potuerit
20  II, 115, 5|                quod imperatori numquam adeo ulla opportuna visa. est