Lib. Cap. Par.

 1   I, 7, 4  |   diligentiae Catonis dixerim, vix crediderim tam mature tantam
 2   I, 8, 5  |      imbelli et pastorali manu vix potuerit, quamquam eam asylo
 3   I, 11, 5 |        luxuriae princeps fuit. Vix ullius gentis aetatis ordinis
 4  II, 5, 1  |    potitus numero, aditis quae vix audita erant, Gallaeci cognomen
 5  II, 10, 1 |    nunc si quis tanti habitet, vix ut senator agnoscitur: adeo
 6  II, 21, 3 |    fuerit eventus exitiabilis, vix verbis exprimi potest. ~
 7  II, 24, 4 |                                Vix quidquam in Sullae operibus
 8  II, 46, 1 |         Cum deinde inmanis res vix multis voluminibus explicandas
 9  II, 47, 1 |       novem denique aestatibus vix ulla non iustissimus triumphus
10  II, 47, 1 |     res gestae, quantas audere vix hominis, perficere paene
11  II, 55, 2 |     nam victus ab eo Pharnaces vix quidquam gloriae eius adstruxit),
12  II, 82, 3 |     tertia est; impedimentorum vix ulla superfuit. Hanc tamen
13  II, 95, 3 |    alteri vita deesset, Paulus vix posset implere censorem,
14  II, 98, 3 |                             et vix quemquam reperiri posse,
15  II, 103, 4| aeternitatisque Romani imperii vix in illo iusto opere abunde
16  II, 104, 4|     verbis exprimi et fortasse vix mereri fidem potest. ~
17  II, 113, 3|      cuius difficultas narrari vix potest, ut neque universos
18  II, 118, 1|       illi, quod nisi expertus vix credat, in summa feritate