Lib. Cap. Par.

 1   I, 1, 4  |        nobile ac perpetuum a se nomen dedit. Post Orestis interitum
 2   I, 8, 6  | consilii publici. Hanc originem nomen patriciorum habet. Raptus
 3   I, 11, 2 |       cui ex virtute Macedonici nomen inditum erat, praeclara
 4   I, 12, 7 |       securam speravit fore, si nomen usquam stantis manere Carthagini;
 5   I, 14, 1 |    propagatas auctumque Romanum nomen communione iuris haud intempestive
 6  II, 4, 3  |         clariore urbium excidio nomen suum perpetuae commendavit
 7  II, 7, 5  |      celeberrimum Opimiani vini nomen; quod iam nullum esse spatio
 8  II, 9, 4  |              celebre et Lucilii nomen fuit, qui sub P. Africano
 9  II, 12, 2 |      Germanarum gentium, quibus nomen Cimbris ac Teutonis erat,
10  II, 12, 5 |         Alpis in campis, quibus nomen erat Raudiis, ipse consul
11  II, 27, 5 |    occiso enim demum eo Felicis nomen adsumpsit, quod quidem usurpasset
12  II, 40, 3 |  dimisso exercitu nihil praeter nomen imperatoris retinens cum
13  II, 60, 1 |       Philippoque vitrico adiri nomen invidiosae fortunae Caesaris,
14  II, 66, 5 |    genus hominum quam Ciceronis nomen cedet. ~
15  II, 77, 1 |     referens hoc dictum ad loci nomen, in quo paterna domus ab
16  II, 80, 3 |       lacernatus esset, praeter nomen nihil trahens, ingressus
17  II, 109, 5|      quam incolebat Maroboduus, nomen est) duceret, ipse a Carnunto,