Lib. Cap. Par.

 1  II, 29, 5 |      commilitio prudentissimi ducis, parentis sui, bonum et
 2  II, 49, 1 |      civile exarsit. Alterius ducis causa melior videbatur,
 3  II, 70, 1 | valetudine erat, obibat munia ducis, oratus etiam ab Artorio
 4  II, 74, 4 |       quam voluntate saevitum ducis: urbs incensa, cuius initium
 5  II, 86, 2 |  sustinerent. Ex qua lenitate ducis colligi potuit, quem aut
 6  II, 106, 3|       mira felicitate et cura ducis, temporum quoque observantia,
 7  II, 111, 4|    vidimus! Quantis prudentia ducis opportunitatibus furentes
 8  II, 115, 5| consultum nec umquam consilia ducis iudicio exercitus, sed exercitus
 9  II, 115, 5|     sed exercitus providentia ducis rectus est. ~
10  II, 118, 2|   consecutus gradis, segnitia ducis in occasionem sceleris opprimi,
11  II, 119, 2|     milites princeps, marcore ducis, refidia hostis,iniquitate
12  II, 122, 2|      Germania triumphus summi ducis adornari debuerit? Sed in