|
1. Per ea tempora Mithridates,
Ponticus rex. Vir neque silendus neque dicendus sine cura, bello acerrimus, virtute
eximius, aliquando fortuna, semper animo maximus, consiliis dux, miles manu,
odio in Romanos Hannibal, occupata Asia necatisque in ea omnibus civibus
Romanis, quos quidem eadem die
2.
atque hora redditis
civitatibus litteris ingenti cum pollicitatione praemiorum interimi iusserat,
quo tempore neque fortitudine
3.
adversus Mithridatem
neque fide in Romanos quisquam Rhodiis par fuit (horum fidem Mytilenaeorum
perfidia inluminavit, qui M. Aquilium aliosque Mithridati vinctos tradiderunt,
quibus libertas in unius Theophanis gratiam postea a Pompeio restituta est),
cum terribilis Italiae quoque videretur imminere, sorte obvenit Sullae Asia
provincia.
4.
Is egressus urbe cum
circa Nolam moraretur (quippe ea urbs pertinacissime arma retinebat exercituque
Romano obsidebatur, velut paeniteret eius fidei, quam omnium sanctissimam bello
praestiterat Punico),
5.
Sulpicius tribunus
plebis, disertus, acer, opibus gratia amicitiis vigore ingenii atque animi
celeberrimus, cum antea rectissima voluntate apud populum maximam quaesisset
dignitatem quasi pigeret eum virtutum suarum et bene consulta ei male cederent,
6.
subito pravus et
praeceps se C. Mano post septuagesimum annum omnia imperia et omnis provincias
concupiscenti addixit legemque ad populum tulit, qua Sullae imperium
abrogaretur, C. Mario bellum decerneretur Mithridaticums aliasque leges
perniciosas et exitiabiles neque tolerandas liberae civitati tulit. Quin
etiam Q. Pompei consulis filium eundemque Sullae generum per emissarios
factionis suae interfecit.
|