|
1.
Cum deinde inmanis res vix multis voluminibus explicandas C. Caesar in Gallia
gereret nec contentus plurimis ac felicissimis victoriis innumerabilibusque
caesis et captis hostium milibus etiam in Britanniam traiecisset exercitum,
alterum paene imperio nostro ac suo quaerens orbem, vetus par consulum, Cn. Pompeius et M. Crassus, alterum iniere
consulatum, qui neque petitus honeste ab iis neque probabiliter gestus est.
2.
Caesari lege, quam Pompeius
ad populum tulit, prorogatae in idem spatium temporis provinciae, Crasso bellum
Parthicum iam animo molienti Syria decreta. Qui vir cetera sanctissimus
immunisque voluptatibus neque in pecunia neque in gloria concupiscenda aut
modum norat aut capiebat terminum. Hunc proficiscentem
3.
in Syriam diris cum ominibus
tribuni plebis frustra retinere conati. Quorum execrationes si in ipsum
tantummodo valuissent, utile imperatoris damnum salvo exercitu fuisset rei
publicae.
4.
Transgressum Euphraten
Crassum petentemque Seleuciam circumfusus inmanibus copiis equitum rex Orodes
una cum parte maiore Romani exercitus interemit. Reliquias legionum C. Cassius,
atrocissimi mox auctor facinoris, tum quaestor, conservavit Syriamque adeo in
populi Romani potestate retinuit, ut transgressos in eam Parthos felici rerum
eventu fugaret ac funderet.
|