|
1.
Interim Antonius fuga transgressus Alpes, primo per conloquia repulsus a M.
Lepido, qui pontifex maximus in C. Caesaris locum furto creatus decreta sibi
Hispania adhuc in Gallia morabatur, mox saepius in conspectum veniens militum
(cum et Lepido omnes imperatores forent meliores et multis Antonius, dum erat
sobrius), per aversa castrorum proruto vallo a militibus receptus est. Qui
titulo imperii cedebat Lepido, cum summa virium penes eum foret.
2.
Sub Antonii ingressum in castra Iuventius Laterensis, vir vita ac morte
consentaneus, cum acerrime suasisset Lepido, ne se cum Antonio hoste iudicato
iungeret, inritus consilii gladio se ipse transifixit.
3.
Plancus deinde dubia, id est sua, fide, diu quarum esset partium secum
luctatus ac sibi difficile consentiens, et nunc adiutor D. Bruti designati
consulis, collegae sui, senatuique se litteris venditans, mox eiusdem proditor,
Asinius autem Pollio firmus proposito et Iulianis partibus fidus, Pompeianis
adversus, uterque exercitus tradidere Antonio.
|