|
1.
Iam et Dolabella in Asia C. Trebonium consularem, cui succedebat, fraude
deceptum Zmyrnae occiderat, virum adversus merita Caesaris ingratissimum
participemque caedis eius, a quo ipse in consulare provectus fastigium fuerat;
2.
et C. Cassius acceptis a Statio Murco et Crispo Marcio, praetoriis viris
imperatoribusque, praevalidis in Syria legionibus, inclusum Dolabellam, qui
praeoccupata Asia in Syriam pervenerat, Laodiciae expugnata ea urbe
interfecerat (ita tamen, ut ad ictum servi sui Dolabella non segniter cervicem
daret) et decem legiones in eo tractu sui iuris fecerat; et M. Brutus C.
Antonio,
3.
fratri M. Antonii, in Macedonia Vatinioque circa Dyrrachium volentis
legiones extorserat (sed Antonium bello lacessierat, Vatinium
4. dimatione obruerat, cum et Brutus
cuilibet ducum praeferendus videretur et Vatinius nulli non esset postferendus,
5.
in quo deformitas corporis
cum turpitudine certabat ingenii, adeo ut animus eius dignissimo domicilio
inclusus videretur) eratque septem legionibus validus.
6.
At lege Pedia, quam consul
Pedius collega Caesaris tulerat, omnibus, qui Caesarem patrem interfecerant,
aqua ignique interdictum erat. Quo tempore Capito, patruus meus, vir
ordinis senatorii, Agrippae subscripsit in C. Cassium.
7.
Dumque ea in Italia geruntur, acri atque prosperrimo bello Cassius
Rhodum, rem inmanis operis, ceperat, Brutus Lycios devicerat, et inde in
Macedoniam exercitus traiecerant, cum per omnia repugnans naturae suae Cassius
etiam Bruti clementiam vinceret. Neque reperias, quos aut pronior fortuna
comitata sit aut veluti fatigata maturius destituerit quam Brutum et Cassium.
|