|
1.
Acciverat gerens contra Pompeium bellum ex Africa Caesar Lepidum cum duodecim
semiplenis legionibus. Hic vir omnium vanissimus neque ulla virtute tam longam
fortunae indugentiarn meritus exercitum Pompei, quia propior fuerat, sequentem
non ipsius, sed Caesaris auctoritatem ac fidem, sibi iunxerat
2.
inflatusque amplius viginti legionum numero in id furoris processerat,
ut inutilis alienae victoriae comes, quam diu moratus erat, dissidendo in consiliis
Caesari et semper diversa üs, quae aliis placebant, dicendo, totam victoriam ut
suam interpretabatur audebatque denuntiare Caesari, excederet Sicilia.
3.
Non ab Scipionibus aliisque veteribus Romanorum ducum quidquam ausum
patratumque fortius quam tunc a Caesare. Quippe cum inermis et lacernatus
esset, praeter nomen nihil trahens, ingressus castra Lepidi, evitatis telis,
quae iussu hominis pravissimi in eum iacta erant, cum lacerna eius perforata
esset lancea, aquilam legionis rapere ausus est.
4.
Scires, quid interesset inter duces: armati inermem secuti sunt
decimoque anno quam ad indignissimam vita sua potentiarn pervenerat, Lepidus et
a militibus et a fortuna desertus pulloque velatus amiculo inter ultimam
confluentium ad Caesarem turbam latens genibus eius advolutus est. Vita
rerumque suarum dominium concessa ei sunt, spoliata, quam tueri non poterat,
dignitas.
|