|
1. Quo tempore M. Lollii, quem veluti
moderatorem iuventae filii sui Augustus esse voluerat, perfida et plena subdoli
ac versuti animi consilia, per Parthum indicata Caesari, fama vulgavit. Cuius
mors intra paucos dies fortuita an voluntaria fuerit ignoro. Sed quam hunc
decessisse laetati homines, tam paulo post obiisse Censorinum in iisdem
provinciis graviter tulit civitas, virum demerendis hominibus genitum.
2.
Armeniam deinde Gaius ingressus prima parte introitus prospere rem
gessit; mox in conloquio, cui se temere crediderat, circa Artageram graviter a
quodam, nomine Adduo, vulneratus, ex eo ut corpus minus habile, ita animum
minus utilem rei publicae habere coepit.
3.
Nec defuit conversatio hominum vitia eius adsentatione alentium (etenim
semper magnae fortunae comes adest adulatio), per quae eo ductus erat, ut in
ultimo ac remotissimo terrarum orbis angulo consenescere quam Romam regredi
mallet. Diu deinde reluctatus invitusque revertens in Italiam in urbe Lyciae
(Limyra nominant) morbo obiit, cum ante annum ferme L. Caesar frater eius
Hispanias petens Massiliae decessisset.
|