Lib. Cap.
1 I, 1 | sententias dicere velint; sin Caesarem respiciant atque eius gratiam
2 I, 2 | esset armorum causa: timere Caesarem ereptis ab eo duabus legionibus,
3 I, 3 | Piso censor sese iturum ad Caesarem, item L. Roscius praetor,
4 I, 3 | sententiae, ut legati ad Caesarem mittantur, qui voluntatem
5 I, 5 | tribuni plebis seseque ad Caesarem conferunt. Is eo tempore
6 I, 6 | sibi alieno esse animo in Caesarem milites neque eis posse
7 I, 8 | necessitudinibus habuisse potiora. Caesarem quoque pro sua dignitate
8 I, 10| quoad fides esset data Caesarem facturum, quae polliceretur,
9 I, 13| municipes pati posse C. Caesarem imperatorem, bene de re
10 I, 13| domum discedit; reliqui ad Caesarem perveniunt, atque una cum
11 I, 15| mittunt. Interea legio XII Caesarem consequitur. Cum his duabus
12 I, 17| orent, ut sibi subveniat: Caesarem duobus exercitibus et locorum
13 I, 18| Antonium deductus petit ut ad Caesarem mitteretur. Antonius cum
14 I, 20| legatosque ex suo numero ad Caesarem mittunt: sese paratos esse
15 I, 22| si sibi fiat potestas, Caesarem convenire. Facta potestate
16 I, 35| partium Cn. Pompeium et C. Caesarem patronos civitatis; quorum
17 I, 51| commeatus, qui iter habebant ad Caesarem, ad flumen constitisse.
18 I, 71| gerendae rei. Neque vero id Caesarem fugiebat, tanto sub oculis
19 I, 74| primorum ordinum centuriones ad Caesarem mittunt. Interim alii suos
20 I, 74| militum et centuriones ad Caesarem veniunt seque ei commendant.
21 I, 74| commendationis haberet ad Caesarem. Afranii etiam filius adulescens
22 I, 78| eorum cotidie numerus ad Caesarem perfugiebat. In his erat
23 I, 87| habuerunt, sua sponte ad Caesarem in ius adierunt. Petreius
24 II, 5 | factae erant Arelate per Caesarem, captivae Massiliensium
25 II, 17| suae, quae voluntas erga Caesarem totius provinciae. Haec
26 II, 17| movebat. Postea vero, cum Caesarem ad Massiliam detineri cognovit,
27 II, 18| contulit. Ipse habuit graves in Caesarem contiones. Saepe ex tribunali
28 II, 18| tribunali praedicavit adversa Caesarem proelia fecisse, magnum
29 II, 20| tanta ac tam secunda in Caesarem voluntas provinciae reperiebatur.
30 II, 20| omni interclusus itinere ad Caesarem mittit, paratum se esse
31 II, 20| tradere. Ille ad eum Sextum Caesarem mittit atque huic tradi
32 II, 20| legione Varro Cordubam ad Caesarem venit; relatis ad eum publicis
33 II, 32| vos autem incerta victoria Caesarem secuti diiudicata iam belli
34 II, 32| sublatum est. At, credo, si Caesarem probatis, in me offenditis.
35 III, 5 | constituerat, ut mare transire Caesarem prohiberet, eiusque rei
36 III, 9 | laborabant. Cui rei missis ad Caesarem legatis auxilium ab eo petebant;
37 III, 11| Pompeium contendit, ut adesse Caesarem nuntiaret. Pompeius erat
38 III, 11| oppidani autem etiam sua sponte Caesarem recipere conarentur, desperatis
39 III, 12| Apollonia Staberius. Illi ad Caesarem legatos mittunt oppidoque
40 III, 12| totaque Epiros et legatis ad Caesarem missis, quae imperaret,
41 III, 15| sicuti mari portibusque Caesarem prohibebat, ita ipse omni
42 III, 15| afferebant, videbatur, et Caesarem id summe sciebant cupere,
43 III, 21| permotus palam se proficisci ad Caesarem simulavit; clam nuntiis
44 III, 22| profectus, ut dictitabat, ad Caesarem pervenit Thurios. Ubi cum
45 III, 25| Brundisio naves legionesque ad Caesarem veniebant. Ac nonnullae
46 III, 25| quoniam primo venientem Caesarem non prohibuissent, ut reliquos
47 III, 30| deferuntur. Ille missis ad Caesarem nuntiis unum diem sese castris
48 III, 33| transisse cum legionibus Caesarem: properaret ad se cum exercitu
49 III, 35| adulescens, suis ac suorum opibus Caesarem enixe iuvabat. ~
|