Lib. Cap.
1 I, 2 | Calidius, qui censebat, ut Pompeius in suas provincias proficisceretur,
2 I, 2 | et retinere eas ad urbem Pompeius videretur; ut M. Rufus,
3 I, 3 | evocantur. Laudat promptos Pompeius atque in posterum confirmat,
4 I, 4 | plurimum pollebant. Ipse Pompeius, ab inimicis Caesaris incitatus,
5 I, 6 | habetur extra urbem senatus. Pompeius eadem illa, quae per Scipionem
6 I, 9 | publicae causa. Proficiscatur Pompeius in suas provincias, ipsi
7 I, 14| magistratus consecuti sunt. Cn. Pompeius pridie eius diei ex urbe
8 I, 19| dissimularique non potuit. Pompeius enim rescripserat: sese
9 I, 24| 24] Pompeius his rebus cognitis, quae
10 I, 26| 26] Contra haec Pompeius naves magnas onerarias,
11 I, 27| Brundisium revertuntur. Pompeius sive operibus Caesaris permotus
12 I, 28| gerendae facultatem dimittat. Pompeius sub noctem naves solvit.
13 I, 29| omnibus coactis navibus Pompeius praesentem facultatem insequendi
14 I, 32| reformidare, quod in senatu Pompeius paulo ante dixisset, ad
15 I, 33| munus legationis recusabat. Pompeius enim discedens ab urbe in
16 I, 34| quos ab urbe discedens Pompeius erat adhortatus, ne nova
17 II, 32| gravissime iudicaverunt. Pompeius enim nullo proelio pulsus
18 III, 1 | urbe praesidia legionum Pompeius habuerat, quae iudicia aliis
19 III, 3 | 3] Pompeius annuum spatium ad comparandas
20 III, 4 | regem Ptolomaeum reliquerat, Pompeius filius eum classe adduxerat;
21 III, 4 | Commageno Antiocho, cui magna Pompeius praemia tribuit, missi erant,
22 III, 5 | Praeerat Aegyptiis navibus Pompeius filius, Asiaticis D. Laelius
23 III, 11| adesse Caesarem nuntiaret. Pompeius erat eo tempore in Candavia
24 III, 13| 13] At Pompeius cognitis his rebus, quae
25 III, 13| Sed cum prope Dyrrachium Pompeius constitisset castraque metari
26 III, 13| hiemare constituit. Hoc idem Pompeius fecit et trans flumen Apsum
27 III, 18| communicare de maximis rebus Pompeius consueverat, de mandatis
28 III, 18| Quem ingressum in sermonem Pompeius interpellavit et loqui plura
29 III, 29| hoc consilio, ut si forte Pompeius vacuam existimans Italiam
30 III, 30| fere tempore Caesar atque Pompeius cognoscunt. Nam praetervectas
31 III, 30| cum Antonio coniungeret; Pompeius, ut venientibus in itinere
32 III, 30| Apso exercitum educunt: Pompeius clam et noctu, Caesar palam
33 III, 30| ut vado transire posset; Pompeius, quia expedito itinere flumen
34 III, 30| Caesar. Cuius adventu cognito Pompeius, ne duobus circumcluderetur
35 III, 40| Quibus cognitis rebus Cn. Pompeius filius, qui classi Aegyptiae
36 III, 41| oppido Parthinorum, in quo Pompeius praesidium habebat, tertio
37 III, 42| utuntur importato, tum quod Pompeius haec providerat et superioribus
38 III, 43| frumentaria utebatur quodque Pompeius multitudine equitum valebat,
39 III, 44| 44] Pompeius neque a mari Dyrrachioque
40 III, 44| capienda, etsi prohibere Pompeius totis copiis et dimicare
41 III, 45| angustissime Pompeium contineret; Pompeius, ut quam plurimos colles
42 III, 45| propinquum et contrarium collem Pompeius occupavit nostrosque opere
43 III, 45| tempore glorians apud suos Pompeius dixisse: non recusare se,
44 III, 51| ex tempore capto consilio Pompeius tumulum quendam occupavit,
45 III, 52| est: nam plura castella Pompeius pariter distinendae manus
46 III, 54| 54] Pompeius noctu magnis additis munitionibus
|