Lib. Cap.
1 I, 1 | potuit. Referunt consules de re publica [in civitate]. [
2 I, 2 | non oportere ante de ea re ad senatum referri, quam
3 I, 4 | sui et potentium, qui in re publica iudiciisque tum
4 I, 7 | adiutorque fuerit. Novum in re publica introductum exemplum
5 I, 10| renuntiat. Illi deliberata re respondent scriptaque ad
6 I, 13| Caesarem imperatorem, bene de re publica meritum, tantis
7 I, 17| 17] Re cognita Domitius ad Pompeium
8 I, 22| ut tribunos plebis in ea re ex civitate expulsos in
9 I, 27| effecta diebusque in ea re consumptis VIIII naves a
10 I, 28| concursantibus illis atque in ea re occupatis vulgo ex tectis
11 I, 28| significabant. Per quos re cognita Caesar scalas parari
12 I, 40| legionibus praeerat, necessaria re coactus locum capit superiorem
13 I, 43| tumulum occupare iubet. Qua re cognita celeriter quae in
14 I, 60| amicitiam adiunctis, expedita re frumentaria, exstinctis
15 I, 62| 62] Qua re per exploratores cognita
16 I, 65| Petreio conspexit, nova re perterritus locis superioribus
17 I, 72| rem conficere posse, quod re frumentaria adversarios
18 I, 73| equitatu premi nostro. Qua re cognita crebras stationes
19 I, 80| iter facere incipiunt. Qua re animum adversa Caesar refectis
20 I, 81| luce faciunt totumque in ea re diem consumunt. Sed quantum
21 I, 83| si transire possent. Qua re animadversa Caesar Germanos
22 I, 85| concilianda pace egerint; qua in re omnium suorum vitae consulendum
23 II, 6 | incitaverant Sed tantum re provisa Brutus celeritate
24 II, 6 | tota collabefieret. Qua re animadversa, quae proximae
25 II, 7 | cognoscendum effudit, et re cognita tantus luctus excepit,
26 II, 12| 12] Qua nova re oblata omnis administratio
27 II, 13| nostris mittitur telum; ut re confecta omnes curam et
28 II, 14| interfectis reliquos infecta re in oppidum reppulerunt. ~
29 II, 31| parte iam me una vobiscum de re iudicium facturum confido." ~
30 II, 34| quod magnum habere usum in re militari sciebat, "perterritum,"
31 II, 35| timorem sese recipiunt. Qua re animadversa Varus et terrore
32 III, 9 | perpeti parati maxime a re frumentaria laborabant.
33 III, 11| Dyrrachiumque habebat. Sed re nova perturbatus maioribus
34 III, 18| concitaverat, ubi primum e re visum est, adhibito Libone
35 III, 21| rettulit, senatusque Caelium ab re publica removendum censuit.
36 III, 30| diebus ignorabant. Cognitaque re diversa sibi ambo consilia
37 III, 34| propinquae regiones, de re frumentaria ut providerent,
38 III, 40| in oppugnatione amissis re infecta inde discessit. ~
39 III, 43| haec spectans, quod angusta re frumentaria utebatur quodque
40 III, 53| erat de se meritus et de re publica, donatum milibus
|