Lib. Cap.
1 I, 5 | consulibus sint ad urbem, ne quid res publica detrimenti capiat.
2 I, 5 | si qua hominum aequitate res ad otium deduci posset. ~
3 I, 7 | operam magistratus, ne quid res publica detrimenti caperet (
4 I, 9 | 9] Quae res etsi nihil ad levandas iniurias
5 I, 9 | libera comitia atque omnis res publica senatui populoque
6 I, 14| monitus ab suis, quod ea res omnium iudicio reprehendebatur,
7 I, 15| Vibullius certior, quae res in Piceno gererentur, milites
8 I, 19| conventusque hominum fugeret, res diutius tegi dissimularique
9 I, 26| se non remitti, atque ea res saepe temptata etsi impetus
10 I, 33| rem distrahat, reliquasque res, quascumque agere instituerit,
11 I, 39| distribuit. Quo facto duas res consecutus est, quod pignore
12 I, 48| uno die interrupit. Quae res magnas difficultates exercitui
13 I, 51| Ei, dum pari certamine res geri potuit, magnum hostium
14 I, 52| annona crevit; quae fere res non solum inopia praesentis,
15 I, 54| 54] Cum in his angustiis res esset, atque omnes viae
16 I, 61| suffragabatur etiam illa res, quod ex duobus contrariis
17 I, 70| Caesaris insequens morabatur. Res tamen ab Afranianis huc
18 I, 74| qui sine vulnere tantas res confecisse videbantur, magnumque
19 I, 78| perfugiebat. In his erat angustiis res. Sed ex propositis consiliis
20 I, 79| tum magno erat in periculo res. Relinquebatur, ut, cum
21 I, 83| impediret. Producitur tamen res, aciesque ad solis occasum
22 I, 86| partem verbis disputatum, res huc deducitur, ut ei, qui
23 II, 6 | Commisso proelio Massiliensibus res nulla ad virtutem defuit;
24 II, 15| periculo supportat. Celeriter res administratur; diuturni
25 II, 25| imperatum est transeunt. Quae res omnium rerum copia complevit
26 II, 31| benevolentiam imperatoribus et res adversae odia colligant!
27 II, 31| conentur. Namque huiusmodi res aut pudore aut metu tenentur;
28 II, 32| existimant? An vero in Hispania res gestas Caesaris non audistis?
29 II, 32| aut, quem ad finem adhuc res processit, fortunam cur
30 II, 36| urbis hortarentur. Quae res eorum perterritos animos
31 II, 37| Iamque Caesaris in Hispania res secundae in Africam nuntiis
32 III, 15| religandi potestas fiebat. Erat res in magna difficultate, summisque
33 III, 16| causam colloquium vitasse, ne res maximae spei maximaeque
34 III, 33| diebus est profectus. Haec res Ephesiae pecuniae salutem
35 III, 51| proelio decertare voluit, quae res tamen fortasse aliquem reciperet
36 III, 51| videretur. Pompeianis magnam res ad receptum difficultatem
|